How was your week?

• Την Παρασκευή καλωσορίσαμε άλλη μία μικρή μας φίλη, την Άννα - Μαρία. Γεννήθηκε εκεί γύρω στα 3.400, ήσυχη - ήσυχη, με το μαλλί της και τα μακριά της νύχια.
• Και στην ιδιωτική κλινική που γεννήθηκε αντί για το κλασικό βραχιολάκι με το όνομα, της έφτιαξαν βραχιολάκια με χάντρες, ένα για το όνομα και ένα για το επίθετο. 
• Έτσι, το απογευματάκι κάναμε οικογενειακή επίσκεψη στο μαιευτήριο της Bienne για να δούμε τους φίλους και μετά την γνωστή μας στάση για πίτσα.
• Πόσο όμορφο, πόσο γεμάτο, πόσο ηλιόλουστο σαββατοκύριακο!
• Και φτιάξαμε ένα πρόγραμμα από αυτά που γεμίζουν με υπερηφάνεια έναν Παρθένο!
• Ξεκινήσαμε το Σάββατο με μαγείρεμα (μπήκε στον φούρνο το κοτόπουλο που λουζόταν με την μαρινάδα από το προηγούμενο βράδυ), κοντινή βόλτα για 2-3 γρήγορες αγορές (αγόρασαν τα αγόρια και το πρώτο τους κοινό βιβλίο Panini ενόψει του Μουντιάλ 2018 στη Ρωσία, ξέρετε αυτό με τα αυτοκόλλητα των ομάδων), επιστροφή σπίτι για να κλείσουμε τον φούρνο, αναχώριση για το κέντρο και καφέ στο Beau Rivage, επιστροφή σπίτι για να κοιμηθεί το μικρό αγόρι, αναχώριση δική μου για την Bienne και την μικρή Άννα - Μαρία με τους γονείς της, επιστροφή σπίτι και στα αγόρια που είχαν κοιμηθεί, είχαν φάει και έπαιζαν ωραία, lemon pie που είχα υποσχεθεί στη Ρόζα και άφιξη στους γειτόνους το απόγευμα για πίτσα, κους - κους πριν τις Πασχαλινές αναχωρήσεις, μουσικές και γέλια.
• Με μια ανάσα πέρασε αυτό το Σάββατο και μας γέμισε ήλιο, αγάπη, ξεγνοιασιά και φίλους.
• Και η Κυριακή συνεχίστηκε εξίσου όμορφη!
• Μαγειρέματα πάλι (υπερωρίες ο φούρνος!) για να φτιάξω το κέικ που λιγουρεύτηκε ο συνοδοιπόρος και αναχώριση το μεσημεράκι για Βέρνη.
• Ο μικρός κοιμήθηκε στο αυτοκίνητο και ξύπνησε με την άφιξή μας στον μικρό ζωολογικό κήπο (που στην ουσία είναι μια ανοιχτή φάρμα με γουρουνάκια να περπατούν ανάμεσα στους ανθρώπους και κατσικάκια να απολαμβάνουν τα χάδια των παιδιών).
• Ο Στεφανάκος δε χόρταινε τα ζωάκια, πήγαινε πάνω - κάτω για να τα δει όλα, σκαρφάλωνε στην εκπληκτική, ξύλινη κατασκευή στον παιδότοπο δίπλα, ανεβοκατέβαινε στις γεφυρούλες και απολάμβανε τον ήλιο.
• Το ίδιο και εμείς!
• Μεσημεριανό, ελαφρύ φαγητό στο εστιατοριάκι στο κέντρο της Βέρνης με την μικρή αυλή που όλο ζηλεύαμε και ποτέ δεν είχαμε καταφέρει να κάτσουμε, και στάση για σπιτικό γαλακτομπούρεκο στους φίλους στην Bienne.
• Και την Δευτέρα επισκεφθήκαμε μία άλλη μικρή μας φίλη που μετρά 3 μήνες ζωής, την Αλίκη! Και τα είπαμε με την μαμά Αλεξάνδρα, και ο Στεφανάκος έπαιζε ανενόχλητος με τα αυτοκινητάκια και τα κουζινικά, και ανεβοκατέβαινε τις σκάλες, και συναντούσε για πρώτη φορά δεινόσαυρους. Και εμείς, βρήκαμε απίστευτες - κοινές αναφορές, αυτές που βλέπεις μόνο σε ταινίες. Μα πόσο μικρός είναι αυτός ο κόσμος. Από την Ελβετία βρεθήκαμε στην Ελλάδα, και μετά στην Κεφαλονιά, και μετά στο Ληξούρι και μετά στα Λέπεδα και μετά στην εκκλησία της Αγ. Άννας!
• Και το βράδυ κοιμήθηκα με βαρύ κεφάλι και την Τρίτη ξύπνησα "κάπως".
• Και του λέω: "Πονάνε τα κοκκαλάκια μου Στεφανάκο" και τρέχει να χαϊδέψει το κοκκαλάκι που φορούσα στα μαλλιά.
• Το στομάχι μου διαμαρτύρεται εδώ και κανά - δυο εβδομάδες. Σποραδικά και χωρίς να καταλάβω ακόμα την πηγή του κακού. Χχχχμμμ....
• Πέφτει η βροχή..... non-stop την Τετάρτη με συννεφιά και ψυχρούλα.
• Και αφού κοιμήθηκε με τα χίλια ζόρια ο μικρός, και πήγε χαρούμενος - χαρούμενος να συναντήσει την Νινίνα στον παιδικό σταθμό, επέστρεψα σπίτι για την yoga που ανέβαλα όλη την εβδομάδα, ένα λεπτομερές video call με την Λονδρέζα Αθηνά, επικοινωνίες με τους Αθηναίους για τις συναντήσεις της ερχόμενης εβδομάδας και λίστες!
• Δεν υπάρχει κάτι που να μην το ωφελεί λίγη yoga. Στομάχι; Μέση; Πονοκέφαλος; Συνάχι; Αυπνία; 
• Και την Πέμπτη, για να εξισορροπήσει η μεσημεριανή ταλαιπωρία, μας έκανε το χατήρι ο μικρός και κοιμήθηκε στο 10λεπτο! Αφού βέβαια είχαμε παίξει μπάλα, είχαμε απλώσει τα ρούχα, είχαμε διαβάσει τα παπάκια (τον donald δηλαδή με τα ανίψια του),   είχαμε ζωγραφίσει και είχαμε αγκαλιαστεί 100 φορές.
• Και με τον συνοδοιπόρο ζωγραφίζουν το αποτύπωμα του χεριού του Στέφανου και ενθουσιάζεται.
• Και ενώ βλέπαμε το αγαπημένο μας Μοντεσοριανό βιβλίο, με ρωτάει τι είναι αυτό (κλασικά, 100 φορές σε κάθε σελίδα), του λέω "βούτυρο" και μου δείχνει το κούτελό του! Μα τι συνειρμούς κάνει αυτός ο εγκέφαλος! Και πόσο πίσω πηγαίνει! Θυμήθηκε τότε που είχε πέσει και είχε κάνει καρούμπαλο και του είχα βάλει βούτυρο για να περάσει! Το ξέρετε το κόλπο με το βούτυρο ε; Κάνει θαύματα.
• Και το απόγευμα που έφυγε νωρίτερα ο συνοδοιπορος από τη δουλειά λόγω καθολικής Μ. Πέμπτης, και ονειρευόμουν burger (μα πόσους μήνες το λέω!), πήγαμε και η κουζίνα τελικά δεν λειτουργούσε πριν τις 18.00! Ουφ..... Φάγαμε κάτι στα γρήγορα και πήγα να παραλάβουμε το φυστίκι το οποίο μόλις είχε ανεβάσει δέκατα.
• Πάει λοιπόν και η επίσκεψη που υπολογίζαμε στη μικρή Άννα - Μαρία.
• Από διάθεση πάντως ήταν μια χαρά οπότε αναμένουμε να δούμε πώς θα ξημερωθούμε.

Καλό σαββατοκύριακο!

ανδριάνα

SaveSaveSaveSaveSaveSaveSaveSaveSaveSave
SaveSave
SaveSave