Bday


Πλησιάζουν τα γενέθλιά μου και για 1η φορά νιώθω σαν να θέλω να παγώσει ο χρόνος 1 ημέρα πριν. Να μην έρθουν καθόλου... Ή ακόμα καλύτερα, να γυρίσουμε 1 ημέρα και 1 χρόνο πίσω... Όταν ετοιμαζόμασταν να υποδεχτούμε τις οικογένειες στο 'καινούργιο' μας σπίτι και σβήναμε τις τούρτες παρέα στον κήπο. Όταν όλα ήταν 'όπως έπρεπε' ή τουλάχιστον όπως θέλαμε. Όταν είμασταν ξέγνοιαστοι και πλήρεις. Είναι διαφορετικά τα φετινά γενέθλια γιατί υπήρξαν τα περσινά -τόσο μοναδικά χωρίς να μπορούμε να το καταλάβουμε τότε. Τόσο διαφορετικά που τα στιγμάτισαν. Αυτές οι 2 ημέρες που περάσαμε παρέα, σαν να το ξέραμε, ήταν και οι τελευταίες. Για αυτό και είναι οι πιο δύσκολες.... Αυτές οι δύο και οι επόμενες δύο. Μετά όλα είχαν πάρει τον δρόμο τους. Για αυτό και φέτος θα τις περάσουμε οι δυό μας, μάλλον λίγο πιο σιωπηλά απ' ότι συνήθως, αλλά μαζί. Θα είναι πάλι όμορφα. Πόσα θα κάναμε διαφορετικά αν ξέραμε τι μας περιμένει στην επόμενη γωνία..... 

Αγάπη.
α.

Σχόλια

  1. θέλω να γράψω πολλά αλλά δεν ξέρω από που να αρχίσω... ισως να μπουκωνει το "στόμα" με όσα πολλά σκέφτεται το "μυαλό" και να μην μπορεί να τα τοποθετήσει με τάξη στο "χαρτί"... 29/8 με 4/9... απιστευτο... Πόσα θα κάναμε διαφορετικά αν ξέραμε τι μας περιμένει στην επόμενη γωνία.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ωχ! Τα ξέχασα!!!!! Και σήμερα. μόλις είδα το ημερολόγιο είπα "αμάν, μπήκε Σεπτέμβρης!". Χρόνια πολλά καλή μου φίλη, χρόνια καλά, με υγεία και δημιουργικότητα... Και μην συνδυάζεις αυτή τη μέρα με τις πικρές στιγμές της ζωής γιατί δεν ξέρεις, στην επόμενη γωνία μπορεί να περιμένει ξανά η ευτυχία... Τα υπόλοιπα από κοντά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ο αγαπημένος Garcia Marces,έγραψε στην τελευταία επιστολή - απολογία - σε γνωστούς, συγγενείς και φίλους...
    "Μην ξεχνάτε ποτέ να λέτε στους δικούς σας ανθρώπους τό πόσο τους αγαπάτε...δεν φτάνει μόνο να τους το δείχνετε...χρειάζεται και η επιβεβαίωση....μην σας προλάβει ο καιρός και μετανοιώσετε που δεν το κάνατε"
    " Να ζείτε και να συμπεριφέρεστε κάθε μέρα σαν να είναι η τελευταία σας σ' αυτόν τον πλανήτη"
    Έτσι και εμείς...ίσως να μην του είπαμε αρκετά πόσο τον αγαπάμε...ίσως όμως και να το καταλάβαινε και γι αυτό ήταν τόσο χαρούμενος, γελαστός και με έναν καλό λόγο πάντα....
    Μην μας ξεχνάς και να μας αγαπάς, όπου και νάσαι ...όπως και εμείς...γλυκέ μου φίλε

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

the bright side of blogging :: by andriana