Bend it!
Κανείς δεν μπορεί να μπει στο ίδιο ποτάμι δυο φορές. Είναι μια φράση του Ηράκλειτου που φέρνω πολύ συχνά στο μυαλό μου. Καμία εμπειρία δεν μπορεί να επαναληφθεί. Γιατί όπως το ποτάμι, έτσι και ο εαυτός, δεν είναι ποτέ ο ίδιος. Την 2η φορά που θα επιχειρήσουμε να μπούμε στο ποτάμι, τα νερά του, η ουσία του θα είναι πολύ διαφορετική και ας μην το αντιλαμβανόμαστε. Κάπως έτσι γίνεται και με τον εαυτό. Όσο σημαντική ή ασήμαντη και να είναι μία εμπειρία, αλλάζει συνεχώς το ποιοι είμαστε, πώς βλέπουμε τον κόσμο, ποιες είναι οι πεποιθήσεις και οι ανάγκες μας.
Πολύ φιλοσοφία ε; Όλα αυτά τα σκεφτόμουν μετά από ένα 'σπιτικό' μάθημα yoga. Τα τελευταία χρόνια, ανεξαρτήτως αν παρακολουθώ και μαθήματα με τις αγαπημένες μου δασκάλες, πάντα προσπαθώ να κάνω yoga και μόνη μου σπίτι. Χωρίς προκαθορισμένο πρόγραμμα και στόχους. Με αυτό τον τρόπο αφήνω το περιθώριο στον εαυτό μου να επιλέξει -συνειδητά ή μη- τις ασκήσεις που νιώθει ότι του χρειάζονται. Έτσι, κάθε μάθημα έχει άλλα συστατικά. Είναι μοναδικό. Γιατί εγώ βρίσκομαι σε αυτή τη μοναδική χρονική στιγμή που δεν μοιάζει με καμία άλλη. Αρκετές φορές όμως υπάρχουν περίοδοι που τις μονοπωλούν κάποιες ασκήσεις. Μία τέτοια περίοδος είναι και αυτή.
Μετά από 1,5 - 2 μήνες αποχής, ξεκίνησα αυτή τη μοναχική πρακτική στο σπίτι. Κάθε μέρα. Χωρίς να έχω κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό μου, χωρίς πίεση και χωρίς πρέπει (σημαντικό αυτό για έναν Παρθένο!). Και παρατήρησα ότι υπάρχει 1 άσκηση που κάνω πάντα. Ακόμα και αν έχει έρθει το τέλος του μαθήματος στο μυαλό μου, θα σκεφτώ 'ας κάνουμε και αυτή και μετά ολοκληρώνουμε το μάθημα'. Αυτή η asana λέγεται Paschimottanasa ή αλλιώς καθιστή πρόσθια δίπλωση. Αυτή που βλέπετε στη φωτογραφία. Μία άσκηση καθόλου εντυπωσιακή στο μάτι για αυτό και πιθανώς να μην την έχετε πετύχει κάπου. Δεν στέκεσαι στο κεφάλι σου, δεν δένεσαι κόμπος, δεν πετάς. Είναι όμως μία από τις 12 βασιλικές θέσεις της yoga. Μία άσκηση που αν με ρωτάγατε γενικά και αόριστα, θα σας έλεγα ότι είναι μία ανακουφιστική θέση την οποία όμως ποτέ δεν είχα ψάξει. Αφού όμως είδα την ιστορία να επαναλαμβάνεται για αρκετές ημέρες, σκέφτηκα ότι αξίζει να βρω τι κρύβεται από πίσω. Δεν γίνεται. Κάποιος λόγος θα υπάρχει που το σώμα μου -και η ψυχή μου- αναζητούν αυτή τη θέση. Με μία γρήγορη έρευνα εντόπισα τα βασικά οφέλη της που περιστρέφονται γύρω από τα εξής 2: άδειασμα του νου και ενεργοποίηση των εσωτερικών οργάνων, ειδικά των πεπτικών και γεννητικών. Voila! Πόσο πιο σοφός μπορεί να είναι ο εαυτός; Σε μία περίοδο αλλαγών, ανησυχιών και 'μοναξιάς' αναζητά την ηρεμία του νου, τη συγκέντρωση. Και παράλληλα, στην ίδια περίοδο που έχουν ανακύψει συγκεκριμένα προβλήματα υγείας, αναζητά την επούλωση και την ενεργοποίηση. Απόλυτα στοχευμένα.
Εμπιστευτείτε τον εαυτό σας. Την ουσία σας. Όχι τις πεποιθήσεις - τα στερεότυπα - τα πρέπει - τα μη, αλλά αυτό που σας λέει με αυτή τη σιγανή φωνή. Αρκεί να τον παρατηρήσετε και θα τον μάθετε σιγά-σιγά. Θα ήθελα και εγώ να τον ακούω πιο συχνά.
ανδριάνα
so true!
ΑπάντησηΔιαγραφήkeep bending, λοιπόν ;-)