HOW WAS YOUR WEEK?

• Νέα εβδομάδα, μισή όμως! Και πόση διαφορά αυτό κάνει!
• Και πήγαμε γραφείο, και οι δύο, αλλά με ξεχωριστά αυτοκίνητα γιατί είχαμε διαφορετικά προγράμματα μετά τη δουλειά.
• Το μεσημέρι έκανα το κλασικό interval training μου (με νέα δασκάλα η οποία μας κάνει ασκήσεις εναλλάξ και στα ποδήλατα του spinning), και έφαγα παρέα με την Ηρώ ώστε να τα πούμε και λιγάκι.
• Ο συνοδοιπόρος αναχώρησε νωρίτερα για να πάει τον μικρό στο τέννις, ενώ εγώ είχα δείπνο με τη μικρή μας ομάδα των τριών ατόμων, τον Μεξικανό Miguel, τον Γάλλο Benoit και εμένα.
• Πρώτη φορά κάναμε κάτι εκτός δουλειάς, οι τρεις μας.
• Πήγαμε λοιπόν στο νέο Περσικό εστιατόριο Reflets de Perse, δυο βήματα από τη δουλειά, πάνω στη λίμνη, με μια όμορφη αυλή και ιρανικό -βεβαίως- φαγητό.
• Ο καιρός καλοκαιρινός, ξεκινήσαμε με κοκτέιλ (εγώ ένα χωρίς αλκοόλ, με σαφράν) απολαμβάνοντας το ηλιοβασίλεμα, και μετά συνεχίσαμε με ποικιλίες, κρεατικών και μη.
• Και είναι κάποιες γεύσεις τόσο οικίες.... το γιαούρτι, η καπνιστή μελιτζάνα, οι πίτες.
• "Ευρωπαϊκό" δείπνο στις 18.30 οπότε κατά τις 20.30 ήμουν σπίτι ευελπιστώντας να πετύχω έστω για λίγο τον μικρό ξύπνιο.
• Ανεβαίνω και βρίσκω μόνο τον συνοδοιπόρο, στον καναπέ, και του κάνω νόημα και μου επιβεβαιώνει ότι κοιμάται ο μικρός.
• Δεν περνά ένα λεπτό, και πετάγεται από την κουζίνα που είχε κρυφτεί και πηδάει στην αγκαλιά μου.
• Τρίτη, γραφείο ξανά, με 3 συναντήσεις οι οποίες κάλυψαν πάνω από 8 ώρες!
• Το πρωί με το HUB της Ασίας για 1,5 ώρες, μετά με την ομάδα τη δική μας για 4 ώρες και επισκόπηση του πρώτου τριμήνου του 2025, και στο τέλος με την ομάδα μας + τις ομάδες των διαφορετικών καναλιών + της ομάδας του EU Region για ακόμη 3 ώρες και το μηνιαίο μας ραντεβού όπου αναλύουμε τον μήνα που πέρασε.
• Με ένα κεφάλι καζάνι, μάζεψα τα μπογαλάκια μου και πήγα να πάρω καθαρό αέρα και να αδειάσω λίγο το μυαλό μου παρακολουθώντας την προπόνηση ποδοσφαίρου του μικρού.
• Καιρό τώρα ψάχναμε μια λύση ώστε να μπορεί να ακούει ο Στέφανος μουσική όποτε θέλει, ειδικά στο δωμάτιό του.
• Και επειδή tablet ούτε έχει ούτε θέλουμε να αποκτήσει, μέχρι τώρα βάζαμε εμείς από τα κινητά μας μέσω του spotify το οποίο δεν ήταν ιδανικό γιατί μόνος του δεν μπορούσε να ακούσει.
• Έτσι, βρήκα και του παρήγγειλα την παιδική, κουκουβάγια Alexa Echo Dot η οποία συνδέεται με την υπάρχουσα σύνδεση spotify που έχουμε, μιλάει και γαλλικά, προσαρμόζει τις απαντήσεις σε τυχόν ερωτήσεις ώστε να ταιριάζουν σε παιδιά και είναι πανέμορφη!
• Του την κάναμε λοιπόν δώρο - έκπληξη και για την σχολική χρονιά που κλείνει στην οποία δυσκολεύτηκε όσο καμία άλλη μέχρι τώρα, έμαθε πολλά (εντός και εκτός βιβλίων), μεγάλωσε κυριολεκτικά και εν τέλει, διέπρεψε (εντός και εκτός βαθμών).
• Ο συνοδοιπόρος την είχε σετάρει και με το που γυρίσαμε από το ποδόσφαιρο και φάγαμε, τον φώναξα να έρθει στο δωμάτιό του όπου ήδη έπαιζε μουσική.
• Πλησιάζει, κοντοστέκεται, τον ρωτάω από πού ακούγεται η μουσική.... κάνει δυο βήματα, βλέπει την Alexa και πηδάει πάνω μου!
• Πόση χαρά, πόσος ενθουσιασμός! Πόσο χαρήκαμε και εμείς.
• Μιλήσαμε και με τον αδελφό μου που είχε τα γενέθλιά του και που ήδη μετράει αντίστροφα για την Ελλάδα (εκεί τα σχολεία κλείνουν αρχές Ιουνίου).
• Το βράδυ, πάνω στην τρέλα μας, κλείσαμε να πάμε για 3 μέρες στην κοντινή και όμορφη Λυόν. Ο καιρός έδειχνε πολύ καλός εκεί για το 4ήμερο, είναι μόλις 2,5 ώρες οδήγημα και είχαμε να πάμε 8 χρόνια! Ήταν το πρώτο μας Πάσχα με τον Στέφανο, ενός έτους!
• Τετάρτη, και ο Στέφανος δεν είχε σχολείο.
• Έχουν δικαίωμα οι δάσκαλοι να διαλέγουν δύο -νομίζω- εργάσιμες μέρες ως αργίες και στο δικό μας σχολείο είθισται η μία να είναι η Τετάρτη πριν το μεγάλο 4ήμερο του Μαΐου, αυτό της Αναλήψεως.
• Δουλειά από το σπίτι λοιπόν για εμένα, το μεσημέρι πεταχτήκαμε σε ένα κοντινό κομμωτήριο για να κουρευτεί ο μικρός (δυστυχώς τον κούρεψε τραγικά η κοπέλα.... ευτυχώς μακραίνουν γρήγορα τα μαλλιά του), το απόγευμα πήγαμε να αγοράσει κάτι με την δωροκάρτα που του είχε κάνει δώρο ένας συμμαθητής του, και αργά το απόγευμα ήρθε ένας άλλο τεχνίτης που βρήκα μέσω ενός site, ο Arturo, ο οποίος μέσα σε μια ωρίτσα, γρήγορα και αποτελεσματικά, μας έβαλε τα ράφια στην αποθήκη και στο χώρο του πλυντηρίου.
• Πρέπει να τα έχω αγοράσει εδώ και δύο χρόνια!
• Κάλλιο αργά παρά ποτέ!
• Και έγιναν πολύ ωραία! Σειρά τώρα έχει η μακρά και κουραστική διαδικασία ξεκαθαρίσματος και τακτοποίησης όλων όσων έχουν συσσωρευτεί αλλά οκ, θα γίνει και αυτό.
• Το βράδυ φτιάξαμε τα carry ons μας γεμάτα κοντομάνικα! Τι καλά.
• Πέμπτη, και αργία της Αναλήψεως.
• Έτσι, αφού κάναμε κάτι γρήγορα συμμαζέματα σπίτι, ξεκινήσαμε για την Λυόν.
• Κίνηση ευτυχώς δεν βρήκαμε και έτσι, νωρίς το μεσημέρι είμασταν στο ξενοδοχείο Collège Hotel, στην Vieux Lyon, στο ιστορικό δηλαδή κέντρο της πόλης (κάτι σαν την Πλάκα).
• Το δωμάτιό μας ήταν έτοιμο οπότε τακτοποιηθήκαμε και βγήκαμε κατευθείαν στην εκπληκτική βεράντα του 2ου ορόφου.
• Είχαμε την τύχη το δωμάτιό μας να είναι στο ίδιο επίπεδο οπότε είχαμε μπαλκόνι αυτήν την πανέμορφη terrace.
• Ήταν και το σημείο ιδανικό! Παντού πεζόδρομοι, το ποτάμι δίπλα, και όλο το ιστορικό κέντρο στα πόδια μας.
• Ξεκινήσαμε λοιπόν το περπάτημα, φάγαμε σε ένα ιταλικό εστιατόριο, εντυπωσιαστήκαμε από το πόσο πολύ κόσμο είχε η πόλη (και πόσους επισκέπτες!), από τα πόσα πολλά - όμορφα - περιποιημένα μαγαζιά και την ζωντάνια!
• Επί ώρες περπατήσαμε στις γειτονιές, βγάλαμε φωτογραφίες, φάγαμε madeleines από την Miss Madeleine (αυτή με το φραμπουάζ ήταν όνειρο!), αγόρασε ο Στέφανος ένα καπέλο (ε, είναι η αδυναμία του! αυτό ήταν με τον Goku) και απογευματάκι επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο για ανασυγκρότηση.
• Λίγος ύπνος, μπάνια, βεράντα και ξανά έξω.
• Άλλες γειτονιές αυτήν τη φορά, βραδινό στο παραδοσιακό Chez M`man (ψέμματα δεν θα πω, η Λυόν είναι η γαστρονομική πρωτεύουσα της Γαλλίας αλλά σίγουρα όχι για χορτοφάγους), παγωτό στο Terre Adélice (του οποίου η ουρά ήταν 30 άτομα ότι ώρα και αν περνούσες και εμείς αποφασίσαμε να κάτσουμε ώστε να την γλυτώσουμε, πληρώνοντας βεβαίως το κατιτίς παραπάνω) και επιστροφή στο ξενοδοχείο και την αγαπημένη μας βεράντα.
• Παρασκευή, και ξυπνήσαμε βεβαίως νωρίς και 09.00 είμασταν ήδη στο πρωινό το οποίο ήταν πολύ προσεγμένο και ποιοτικό (με τα περισσότερα προϊόντα βιολογικά, τοπικά και χειροποίητα).
• Τα εξαιρετικά ψωμιά ήταν από τον γωνιακό φούρνο, οι μαρμελάδες από την τοπική εταιρεία, τυριά μόνο τοπικά, φρέσκα φρούτα, κρουσάν από τον ζαχαροπλάστη της γειτονιάς κτλ.
• Φάγαμε λοιπόν εξαιρετικά, καθίσαμε λίγο στην βεράντα, παίξαμε το νέο μας αγαπημένο παιχνίδι Skyjo, και ξεκινήσαμε για την 2η ημέρα περιήγησης.
• Αυτήν τη φορά πήραμε το τελεφερίκ για να ανέβουμε στην Notre Dame de Fourvière που δεσπόζει στον λόφο.
• Μεγαλόπρεπη μέσα και έξω, έτυχε να έχει και λειτουργία εκείνη την ώρα οπότε την παρακολουθήσαμε λίγο, ανάψαμε το κεράκι μας (πληρώνοντας με κάρτα), έκανε ο καθένας μας την προσευχή - ευχή του, θαυμάσαμε τα εντυπωσιακά βιτρό και το μεγαλόπρεπο διάκοσμο και συγκινημένοι βγήκαμε ξανά έξω.
• Ζέστη! Πω πω... καλοκαιρινή! 30 βαθμούς!
• Κατηφορίσαμε προς την παλιά πόλη και μετά από ευτυχώς μικρή αναμονή (γιατί παντού είχε τρελές ουρές), καθίσαμε να φάμε σε μια παραδοσιακή bouchon (η Λυονέζικη εκδοχή της ταβέρνας ή του bistro).
• Εκεί δοκίμασα ένα παραδοσιακό πιάτο της περιοχής, τα ravioles du dauphiné, μικροσκοπικά ραβιόλι γεμισμένα με τοπικό τυρί, ψημένα στο φούρνο σαν ογκρατέν.
• Απογευματινή σιέστα (να πάρουμε και λίγη δροσιά!), μπάνια και ξανά έξω το απόγευμα για να δούμε άλλες γειτονιές.
• Το βραδάκι ανυπομονούσε ο μικρός να πάρουμε θέση στην βεράντα του ξενοδοχείου και να πάρουμε κάτι να πιούμε παίζοντας Skyjo, αλλά για κάποιον αδιευκρίνιστο λόγο, το μπάρ δεν λειτουργούσε.
• Έτσι, για ελαφρύ βραδινό καθίσαμε στην πλατεία του Καθεδρικού Ναού Saint Jean στην Brasserie Gabriel την οποία θα την έλεγες και τουριστική, καθώς βρίσκεται ακριβώς μπροστά στη μεγάλη πλατεία, στην οποία όμως ήπιαμε ωραιότατα κοκτέιλς, έφαγε ο Στεφανάκος την καλύτερη Ceasar`s που έχει φάει λέει ποτέ, και μας εξυπηρέτησαν με χαμόγελο.
• Εκεί, στην είσοδο του καθεδρικού, ήταν και μια κυρία, Ασιάτισσα, που έπαιζε ένα παραδοσιακό, έγχορδο όργανο του οποίου ο ήχος σε μετέφερε κατευθείαν στην Ιαπωνία. Πω πω... μαγικός, αγγελικός.
• Καθίσαμε και την ακούσαμε λίγα λεπτά με τον Στεφανάκο ενώ ο συνοδοιπόρος είχε προχωρήσει λίγο. Πηγαμε λοιπόν να τον βρούμε με την ελπίδα ότι θα έχει πάνω του κάποια μετρητά σε ευρώ για να δώσουμε στην κυρία.
• Μας καταλαβαίνει πριν καν μιλήσουμε και μας λέει ότι δεν έχει τίποτα σε ευρώ πάνω του. Και όπως κάνουμε να προχωρήσουμε, κυριολεκτικά ένα βήμα πιο πέρα, κοιτάει κάτω και τι βλέπει; Ένα εικοσάευρω!
• Καρμικό;; Λάμπουν και τα μάτια των τριών μας και αμέσως σκεφτόμαστε όλοι το ίδιο: την κυρία με τον μαγικό ήχο. Πήγε λοιπόν ο Στεφανάκος και της το προσέφερε.
• Το βράδυ κοιμηθήκαμε με κλιματισμό, τόση ζέστη είχε.
• Σάββατο, και περιμέναμε πώς και πώς να πάμε για πρωινό, στον όμορφο χώρο, με τους ευγενείς υπαλλήλους και τα γευστικά φαγητά.
• Καθίσαμε λίγο στην βεράντα, παίξαμε -βεβαίως- Skyjo, πακετάραμε και αναχωρήσαμε από το ξενοδοχείο.
• Αφήσαμε τις βαλίτσες στο αυτοκίνητο και συνεχίσαμε για περπάτημα σε ακόμη μία διαφορετική γειτονιά.
• Για καλή μας τύχη, δίπλα στο ποτάμι, είχε και λαϊκή αγορά οπότε περάσαμε από μέσα θαυμάζοντας την τάξη, την ποικιλία, την ομορφιά... Από λαχανικά (που τα περισσότερα τα πουλούν σε στρογγυλά δισκάκια ήδη ζυγισμένα) και ψωμιά, μέχρι ψάρια, ψημένα κοτόπουλα και λουλούδια.
• Βρήκαμε και ένα φοβερό βιβλιοπωλείο μόνο για βιβλία Μάνγκα και βεβαίως κάναμε μια στάση και αγόρασε ένα ο μικρός.
• Το ξέρατε ότι η Γαλλία είναι η 2η χώρα μετά την Ιαπωνία σε πωλήσεις Manga στον κόσμο;
• Μεσημέρι πια πήραμε το αυτοκίνητο και τον δρόμο του γυρισμού, χωρίς κίνηση και ταλαιπωρίες.
• Κάναμε μια στάση στο σούπερ - μάρκετ και επιστρέψαμε σπιτάκι μας για ξεκούραση και δουλειές.
• Κυριακή, και πόσες δουλειές κάναμε! Πω πω...
• Πλυντήρια, βαλίτσες, αποθήκη και ράφια, φωτογραφίες διαφόρων που θέλουμε να δώσουμε ώστε να τα ανεβάσω στο Marketplace, διάβασμα του Στέφανου, μαγείρεμα (έφτιαξε ο συνοδοιπόρος τα καλύτερα κεφτεδάκια με σως γιαούρτι)....
• Το απόγευμα ήταν καλεσμένος σε έναν συμμαθητή του ο Στέφανος οπότε εμείς είπαμε να πάμε να παίξουμε ένα τέννις.
• Καλή ιδέα δεν ήταν τελικά καθώς η ζέστη ήταν πολλή (27 βαθμούς!), εγώ κουρασμένη και νηστική, οπότε δεν άντεξα πολύ και μετά από 40-50 λεπτά επιστρέψαμε σπίτι.
• Δουλειές συνέχεια, παραλαβή του Στέφανου, διάβασμα συνέχεια, μπάνια και ύπνος.
• Πολύ - πολύ γεμάτη εβδομάδα, με αλλαγή παραστάσεων που πολύ το είχαμε ανάγκη. Με ήλιο και ζέστη, με αντιηλιακά πρώτη φορά για φέτος, με νέες γεύσεις, νέες εικόνες και άδειασμα του μυαλού (έστω περιστασιακά).

Καλή εβδομάδα & καλό μήνα!

ανδριάνα