HOW WAS YOUR WEEK?

• Δευτέρα, και η πρώτη εβδομάδα των επίσημων, σχολικών διακοπών.
• Σπίτι λοιπόν ο Στεφανάκος, όπως και εγώ.
• Ο συνοδοιπόρος στο γραφείο.
• Και στο πρώτο μέρος είχα μία σημαντική παρουσίαση, για ένα θέμα που έφερα στην επιφάνεια, καταφέρνοντας να συσπειρώσω τους πιο σημαντικούς συνεργάτες και εν τέλει, να το παρουσίασω σε 2 Global Heads ώστε να βάλουν και αυτοί το χεράκι τους για την επίλυση του προβλήματος.
• Και κατανόησαν, συμφώνησαν και υποσχέθηκαν ότι θα μπει ως προτεραιότητα για την ερχόμενη χρονιά.
• Πόσο χάρηκα!
• Είναι σημαντικό να εμπιστευόμαστε το ένστικτό μας!
• Το απογευματάκι ήρθε ο συμμαθητής του Στέφανου Noam, αυτός που είχε σπάσει το χέρι του, για να παίξουν.
• Αθλητικά και ζογκλερικά ήταν εκτός λίστας, οπότε έπαιξαν πολύ ωραία και πιο ήρεμα... από σκάκι και επιτραπέζια μέχρι nintendo και χειροτεχνίες.
• Τους έφτιαξα και τσίμπησαν το απογευματάκι το σνακ τους και φάγαμε όλοι μαζί παρέα το βραδάκι.
• Κατά τις 20.00 ήρθε να τον πάρει ο μπαμπάς του και μας βρήκε να παίζουμε skyjo.
• Τρίτη, και δική μου σειρά για το γραφείο.
• Πήγα το πρωί, έκανα δυο συναντήσεις, πήρα το λεωφορείο, πήγα στο ραντεβού μου με την ρευματολόγο (που περίμενα μήνες), επέστρεψα ξανά στο γραφείο και απογευματάκι σπίτι για πακετάρισμα.
• Ανακοινώθηκε και το ποδοσφαιρικό πρόγραμμα του Στέφανου για την ερχόμενη σχολική χρονιά και οι ημέρες θα είναι πλέον Δευτέρα και Πέμπτη.
• Φτιάξαμε βαλίτσες, αδειάσαμε ψυγεία, βγάλαμε τα σκουπίδια, τα αγόρια είχαν πάει τις ανακυκλώσεις, έγραψα ένα γράμμα οδηγιών για τον συνάδελφου του συνοδοιπόρου που θα έρθει να μείνει με την οικογένειά του αρχές Αυγούστου, και πέσαμε για ύπνο.
• Τετάρτη, και ήσυχα και ωραία, χωρίς ταλαιπωρίες, πήγαμε στο αεροδρόμιο της Γενεύης με ταξί + τρένο, δώσαμε βαλίτσες και επιβιβαστήκαμε για Αθήνα.
• Στο αεροδρόμιο μας περίμενε ο αδελφός μου.
• Πρώτη φορά νοικιάσαμε αυτοκίνητο καθώς είναι αυξημένες οι ανάγκες της ευρύτερης οικογένειας και μειωμένα τα αυτοκίνητα.
• Τα είπαμε με τον αδελφό μου λίγο στο αυτοκίνητο, μας άφησε σπίτι για γρήγορες τακτοποιήσεις και δουλειά online, ήρθε και η βόρεια γιαγιά με τον ανιψιό Δημήτρη και κατά τις 19.00 κάναμε ιστορική μάζωξη στο σπίτι της αδελφής μου.
• Πρώτη φορά μετά από έναν ολόκληρο χρόνο, φάγαμε όλοι μαζί, στο ίδιο τραπέζι: εγώ, ο συνοδοιπόρος, ο Στέφανος, ο αδελφός μου με την κόρη και την γυναίκα του, οι γονείς μας, ο άντρας και η κόρη της αδελφής μου, η πεθερά μου και ο ανιψιός Δημήτρης.
• Πώς την βρήκα την Ζέττα; Κάπως μαγκωμένη, κάπως κουρασμένη, αλλά και γλυκιά (ειδικά με τον Στεφανάκο).
• Πήγε 22.00 μέχρι να φύγουμε και να επιστρέψουμε σπίτι.
• Διανυκτέρευσαν εδώ γιαγιά και ξάδελφος οπότε είχε διπλή χαρά ο Στέφανος.
• Πέμπτη, και εννοείται τα ξαδελφάκια ξύπνησε από τα χαράματα από την χαρά τους να παίξουν.
• Ο συνοδοιπόρος και εγώ δουλεύαμε οπότε μπαινοβγαίναμε σε δωμάτια με τα laptops μας ανάλογα το πρόγραμμα.
• Τσιμπήσαμε όλοι μαζί το μεσημέρι και το απόγευμα αφήσαμε τον συνοδοιπόρο να τελειώσει με κάποιες συναντήσεις που θα κρατούσαν μέχρι αργά, και φύγαμε προς την πλαζ της Βάρκιζας όπου μας περίμενε ο αδελφός μου με την Αριάννα.
• Το πρώτο θαλασσινό μπάνιο της σεζόν!
• Και ήταν όμορφα, καθαρά, ήσυχα.....
• Στέφανος, Αριάννα, Δημήτρης έπαιξαν πολύ ωραία, τα είπαμε και εμείς με περισσότερη ησυχία (δυστυχώς τα θέματα δεν ήταν ευχάριστα αλλά πάντα βοηθά να ανταλλάσσεις απόψεις και πληροφορίες) και νωρίς το βραδάκι επιστρέψαμε σπίτι.
• Μπάνια και ξανά έξω, σπίτι των γονιών μου (τα μικρά έφτιαξαν βραχιολάκια) και μετά στην πλατεία της Βούλας για να φάει όποιος θέλει.
• Παρασκευή, και επέστρεψα στο πρωινό μου μάθημα πιλάτες στο στούντιο κοντά στους γονείς μου.
• Τεντώθηκα και το ευχαριστήθηκα.
• Μετά πήρα έναν καφέ, το laptop και πήγα από την αδελφή μου να την δω και λίγο μόνη μου.
• Όλως τυχαίως, μετά από καμιά ώρα ήρθε και ο αδελφός μου οπότε καθίσαμε τα 3 αδέλφια να τα πούμε λίγο.
• Συνέχεια σπίτι για τη δουλειά μέχρι αργά το απόγευμα.
• Τα δύο ξαδελφάκια (Στέφανος και Δημήτρης) έκανα πειράματα, έπαιξαν μπάσκετ και επιτραπέζια, nintendo, ποδόσφαιρο.... 
• Το απόγευμα αναχώρησαν οι βόρειοι για την Κηφισιά και εμείς επισκεφθήκαμε τους φίλους και κουμπάρους μας Μαριάννα & Χριστόφορο σπίτι τους.
• Τα είπαμε λίγο εκεί, στη δροσιά, μέχρι να πέσει ο ήλιος, και μετά μεταφερθήκαμε στο αγαπημένο μας, συνοικιακό μπασκετάκι.
• Χαμός από κόσμο!
• Τα μικρά πήγαν στο γήπεδο με τους μπαμπάδες και εμείς περιμέναμε να βρούμε τραπέζι στο εστιατοριάκι που έχει γίνει hot spot.
• Με τα πολλά τα καταφέραμε, ήρθε και η τρίτη φίλη - γειτόνισσα της παρέας Κατερίνα, και όλοι μαζί τσιμπήσαμε, ήπιαμε, ανταλλάξαμε νέα, αγκαλιαστήκαμε και φτάσαμε στα μεσάνυχτα χωρίς να το καταλάβουμε.
• Αχ αυτά τα αβίαστα, απρογραμμάτιστα, καλοκαιρινά βράδια με φίλους. Με το μαλλί κότσο, ένα σορτς, ίχνος μακιγιάζ, δροσερές μπύρες, πολλή αλήθεια και αγάπη. Πολύτιμα.
• Το Σάββατο είχαμε πρωινό ξύπνημα.
• Φανταστείτε την συσσωρευμένη του κούραση που έπρεπε να ξυπνήσουμε τον Στέφανο στις 07.30 για να φύγουμε για το Λαύριο.
• Οι έτεροι αγαπημένοι μας φίλοι και κουμπάροι θα πήγαιναν μονοήμερη στην Τζιά να επιβλέψουν τις τελευταίες εργασίες του νέου σπιτιού και μας κάλεσαν να πάμε παρέα.
• Στις 09.00 επιβιβαστήκαμε στο πλοίο και πήγαμε κατευθείαν σπίτι τους.
• Πόσο όμορφο, λιτό, ήσυχο. Με μια θέα! Φτου φτου.... Λογικά μέσα στον Ιούλιο θα είναι έτοιμο!
• Ξέρετε, περνούν και αυτοί δύσκολα, με την αγαπημένη μας φίλη να περνά τον γολγοθά των χημειοθεραπειών, οπότε ανυπομονούσαμε πολύ να τους δούμε επιτέλους από κοντά και να τα συζητήσουμε όλα.
• Και είδα τη δύναμη αλλά και την ανυπομονησία στα μάτια της φίλης μου. Ανυπομονησία να μπουν όλα αυτά στο παρελθόν. Να τα περάσει όλα και να βγει στην απέναντι όχθη. Και θα βγεί, είμαι σίγουρη.
• Κάναμε δουλειές, μεταφέραμε πράγματα, συζητήσαμε με τον αρχιτέκτονα, και μεσημεράκι πήγαμε στο Σπαθί για μπάνιο και φαγητό.
• Είδαμε και το βαφτιστήρι μας, φοιτητή, και είχαμε τόσα να πούμε!
• Τι όμορφη, φοιτητική ζωή που κάνει στο Μάαστριχτ! Δύσκολα και πολύ απαιτητικά ακαδημαϊκά, απολαυστικά και πλούσια κοινωνικά, με φίλους από διαφορετικές εθνικότητες, ταξίδια, ξενύχτια.... Ξέρετε, το 1/3 των φοιτητών δεν περνά το πρώτο έτος σπουδών και αυτό συνεπάγεται ότι αποκλείεται από όλες τις Νομικές Σχολές της χώρας.
• Σερί, με τα μαγιώ και τα αλάτια, πήραμε το πλοίο στις 19.00 για να επιστρέψουμε.
• Μαζί μας και ο φοιτητής για να τον αφήσουμε στους Νότιους φίλους του που τον περίμεναν.
• Μπάνια, ξεκούραση, κατά τα μεσάνυχτα ήρθε και ο φοιτητής να διανυκτερεύσει σε εμάς, και ύπνος για όλους.
• Κυριακή, και φάγαμε πρωινό όλοι μαζί παρέα στον κήπο.
• Και πόση χαρά είχε ο Στεφανάκος! Είναι τόσο δεμένοι και ας τους χωρίζει σχεδόν μια δεκαετία.
• Έπαιξαν, τα είπαν, ετοιμαστήκαμε, τον αφήσαμε να πάρει το μετρό ώστε να επιστρέψει σπίτι του και εμείς συνεχίσαμε για το σπίτι της αδελφής μου.
• Πόσο χαίρεται όταν βλέπει τον Στεφανάκο!
• Καθίσαμε όλοι μαζί παρέα στο σαλόνι, είδαμε παλιές σειρές, συζητήσαμε, φάγαμε, και το απογευματάκι κουράστηκε οπότε πήγε να ξαπλώσει και έτσι επιστρέψαμε και εμείς σπίτι.
• Στο σπίτι εμείς ξεκουραστήκαμε λιγάκι, παίξαμε πινγκ-πονγκ, κάναμε μερικές δουλειές και κατά τις 19.30 πήγαμε στους γονείς μου.
• Ο Στεφανάκος μαγείρεψε με την γιαγιά, παρακολουθήσαμε λίγο Wimbledon, συζητήσαμε περί ανέμων και υδάτων (χαλαρωτικό όταν τα θέματα συζήτησης είναι συνήθως βαριά και γύρω από την ίδια - δύσκολη κατάσταση), ήρθε και το Αρτεμάκι, καθίσαμε όλοι ωραία και ήρεμα στο σαλόνι, και κατά τις 22.00 αφήσαμε τα ξαδελφάκια να διανυκτερεύσουν στην γιαγιά και στον παππού (όπως ζήτησαν) και εμείς επιστρέψαμε σπίτι να φτιάξουμε μικρή βαλιτσούλα γιατί θα περνούσαμε λίγες μέρες στην Κηφισιά.

Καλή εβδομάδα!

ανδριάνα