HOW WAS YOUR WEEK?

• Δευτέρα, και η πρώτη μας ελληνική εβδομάδα των γιορτών.
• Ξεκίνησε λοιπόν με μάθημα pilates reformer στο γνωστό στούντιο δίπλα στο πατρικό μου.
• Στις 08.30 είχα πάρει θέση μαζί με ακόμη 4 κυρίες.
• Επιστροφή σπίτι όπου τα αγόρια είχαν ξυπνήσει και έπαιζαν πινγκ-πονγκ.
• Πρωινό, ετοιμασίες και βουρ για την γλυφάδα και τον μαραθώνιο δώρων.
• Είχα παραγγείλει online από την Ελβετία, πήραμε κανά - δυο και από την Κηφισιά, αλλά είχαμε ακόμα πολλά!
• Ευτυχώς η Γλυφάδα δεν απογοητεύει από επιλογές και έτσι με καλή διάθεση καταφέραμε και βάλαμε τικ δίπλα σε κάθε όνομα!
• Κάναμε και δυο - τρεις μικρές αγορές και για εμάς (όπως το βιβλίο του Τρελαντώνη για τον Στέφανο και την Χορτοφάγο για εμένα).
• Έφτασε μεσημέρι και καταλήξαμε στην La Pasteria (την οποία θεωρώ πολύ τίμια και γευστική επιλογή), φάγαμε οι 3 μας, φορτώσαμε το αυτοκίνητο και ξεκινήσαμε για Κηφισιά -ξανά.
• Στάση στο σπίτι του θείου, ο Στεφανάκος έμεινε μαζί του για να κάνουν τα δρομολόγια των παιδιών και να καταλήξουν στην προπόνηση μπάσκετ του μικρού Δημήτρη όπου έπαιξαν και εκείνοι λίγο μπασκετάκι.
• Εμένα με πήγε ο συνοδοιπόρος μέχρι το Αστυνομικό Τμήμα Πεύκης όπου είχα κλείσει το ραντεβού μου για την ανανέωση ταυτότητας.
• Αφού καταφέραμε και το βρήκαμε (κυριολεκτικά στη μέση του πουθενά), ανέβηκα, περίμενα 20' (γιατί μια οικογένεια Ελλήνων της Αυστραλίας που ήταν πριν από εμένα είχε ξεχάσει να βγάλει τα παράβολα οπότε καθυστέρησαν οι διαδικασίες αλλά κατάφερα να τα πω με την μαμά και να μάθω την ιστορία τους) ενώ η δική μου διαδικασία ήταν όλη και όλη 10'.
• Πάει και αυτό! 
• Επιστροφή στο σπίτι της πεθεράς μου όπου κατέφτασαν και ο θείος με τα μικρά, ήρθε μετά και η θεία, και η οικογένεια των κουμπάρων και κάναμε μια αυθόρμητη μάζωξη, παραγγείλαμε και φαγητό, τα μικρά αγόρια (3 στο σύνολο) έπαιξαν, τα μεγάλα, 16χρονα πια κορίτσια έμειναν μαζί μας, και μεσάνυχτα ξανά επιστρέψαμε σπίτι.
• Τρίτη, και το πρώτο μας λίγο πιο χαλαρό πρωινό.
• Παρόλα αυτά είχα πάλι ξύπνημα νωρίς ώστε να λουστώ και να υποδεχτώ την αγαπημένη μας κομμώτρια Βίκυ για κούρεμα.
• Πάντα παίρνει πιο πολύ ώρα γιατί έχουμε πολλά να πούμε. Είναι το ετήσιό μας catch up!
• Κατηφορίσαμε μετά οικογενειακώς στην πλατεία της Βούλας για 2-3 δουλειές (παραλαβή παπουτσιών από τσαγκάρη, ένα δωράκι από το εκλεπτυσμένο Coconuts (με την γλυκιά κυρία να μας κερνάει και τσιπς σοκολάτας (!) και σουσαμένια μπισκότα), κάτι κρέμες που μου τελείωναν και στο τέλος ένα σούπερ μάρκετ.
• Το πρόγραμμα είχε συνάντηση με την ανιψιά μου μετά το σχολείο αλλά εν τέλει συνέχισε με τις φίλες της για βόλτα οπότε εμείς κατευθυνθήκαμε προς την Βουλιαγμένη για να γεμίσουμε ήλιο, θάλασσα και ομορφιά.
• Καθίσαμε να τσιμπήσουμε στο Rumors, κάτω από τον ωραίο ήλιο, στην όμορφη αυλή, με θέα τα ιστοπλοϊκά.
• Επιστροφή σπίτι και χαλάρωση -επιτέλους.
• Το απόγευμα κατάφερα και πήγα για ένα πιλάτες και ενώ τα αγόρια είχαν πάρει θέση για να δουν μπάσκετ, εγώ ετοιμάστηκα για έξοδο.
• Είχαμε κανονίσει συνάντηση με τις δύο πιο παλιές μου φίλες (από Α' δημοτικού)!
• Με την μία, την Κατερίνα, συναντιόμαστε και μιλάμε συχνά, με την άλλη, την Τζέση, είχαμε να συναντηθούμε χρόνια.
• Με είχε πάρει όμως για τη γιορτή μου, και για πρώτη φορά θα είμασταν και οι 3 Αθήνα για τις γιορτές, οπότε καταφέραμε και οργανωθήκαμε.
• Στο πανέμορφο σπίτι της Τζέση συναντηθήκαμε (ασχολείται με την εσωτερική διακόσμηση βλέπετε και είναι πολύ ταλαντούχα) και από τις 21.00 αναχωρήσαμε στις 01.30!
• Μα πόσα είχαμε να πούμε! Με πόση αλήθεια, ταπεινότητα, χιούμορ, αυτοκριτική, αλληλοστήριξη....
• Για τις δουλειές, τα παιδιά, τους συζύγους, τα διαζύγια, τις συνειδητοποιήσεις, τις θυσίες, τις ισορροπίες, την χαρά....
• Σαν να μην είχε περάσει μία μέρα.
• Τρεις φίλες, επί 40 σχεδόν χρόνια (!!), τρία κορίτσια, με ένα κρασί, έναν καναπέ, και ανοιχτές καρδιές.
• Δεν μπορώ να σας περιγράψω πόσο την χάρηκα αυτή μας τη συνάντηση! Και γιατί καταφέραμε να την πραγματοποιήσουμε αλλά -κυρίως- γιατί ήταν όπως ακριβώς την περίμενα. Αληθινή, τρυφερή. Με κατανόηση, ανοιχτά αυτιά, αγάπη, στήριξη.
• Τρεις φίλες που έχουν ακολουθήσει πολύ διαφορετικούς δρόμους, που έχουν διαφορετικούς χαρακτήρες, που αντιμετωπίζουν διαφορετικές δυσκολίες, που πορεύονται όμως με αυθεντικότητα.
• Τετάρτη, και το πρόγραμμα είχε σύντομη επίσκεψη στην πλατεία της Βούλας για δυο δουλειές, και μεσημεριανή επίσκεψη στο πατρικό μου για να δούμε τους γονείς μου και να φάμε ψαρόσουπα (που είχε παραγγείλει ο Στέφανος στη γιαγιά του).
• Επί τη ευκαιρία, ξέθαψα και τα άλμπουμ με τις παιδικές μου φωτογραφίες (από τότε αγαπούσα τη φωτογραφία και οργάνωνα κάθε εκδρομή, κάθε χρονολογία, σε ξεχωριστά άλμπουμ).
• Φωτογράφισα τις ομαδικές - σχολικές μας φωτογραφίες του Δημοτικού και τις έστειλα στις δύο φίλες, και μετά χάζεψα αρκετές ακόμα... από τις γυμναστικές μου επιδείξεις (με το φούξια κολάν και το κορμάκι με τα φιογκάκια), μέχρι τον Θεό Διόνυσο που είχα υποδυθεί σε μία από τις θεατρικές παραστάσεις, και τα πάρτυ που διοργάνωνα στο σπίτι.
• Παράλληλα, ο μπαμπάς μου είχε βγάλει τη συλλογή γραμματοσήμων του και την μελετούσαν με τον Στέφανο. Είχε ξεχωρίσει κάποια που είχε ελβετικά και του τα χάρισε ώστε να ξεκινήσει τη δική του.
• Φάγαμε την ψαρόσουπά μας, συζητήσαμε και αναχωρήσαμε για το σπίτι μας.
• Φτιάξαμε μικρά σαντουιτσάκια, γεμίσαμε ένα μικρό βαλιτσάκι, βάλαμε τα καλά μας και ξεκινήσαμε για την Κηφισιά και το καθιερωμένο ρεβεγιόν του κουμπάρου μας Χρήστου.
• Σε πιο ήπιους τόνους φέτος και σε στενότερο κύκλο (λόγω θεμάτων υγείας) αλλά με την ίδια θαλπωρή και αγάπη.
• Εμείς και εμείς είμασταν, γύρω στα 30 άτομα δηλαδή.
• Τσιμπήσαμε, ακούσαμε μουσικές, τραγουδήσαμε, τα είπαμε με φίλους και γνωστούς (κάποιους τους βλέπουμε μόνο σε τέτοιες μαζώξεις οπότε έχουμε πολλά να πούμε), τα μικρά έπαιζαν ασταμάτητα, κατά τα μεσάνυχτα κατηφόρισαν ο Στέφανος με τον ξάδελφό του στην γιαγιά τους ώστε να κοιμηθούν, και εμείς πήγε 02.00 μέχρι να μαζευτούμε.
• Πέμπτη, και μέχρι και ο Στέφανος ξύπνησε μετά τις 09.00.
• Χαλαρό πρωινό στο σπίτι της γιαγιάς και ετοιμασίες για το Χριστουγεννιάτικό μας γεύμα.
• Για πρώτη φορά απ' όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, το γεύμα θα ήταν εκτός σπιτιού.
• Αυτή ήταν η επιθυμία της αδελφής μου και την σεβαστήκαμε όλοι.
• Το καθιερωμένο μαγείρεμα που κάναμε η αδελφή μου και εγώ δεν θα ήταν εφικτό οπότε το εστιατόριο μας έβγαλε από τη δύσκολη θέση.
• Το εστιατόριο ήταν το όμορφο και chic Ark, πάνω στη θάλασσα.
• Ο καιρός ιδανικός, το σκηνικό πανέμορφο και το φαγητό πολύ νόστιμο.
• Η αλήθεια βέβαια είναι ότι ως χορτοφάγος, έχω πήξει στα ζυμαρικά! Γιατί είναι συνήθως η μόνη επιλογή πλέον των σαλατών.
• Ζυμαρικά λοιπόν και πάλι για εμένα, με μανιτάρια, τρούφα και κάστανα.
• Απαρτία δυστυχώς δεν είχαμε αλλά καταφέραμε να διατηρήσουμε ευχάριστη & εορταστική την ατμόσφαιρα.
• Συνεχίσαμε στο σπίτι της αδελφής μου όπου και εκείνη ήταν πολύ πιο χαλαρή & ευδιάθετη (αφού άλλαξε σε πιο άνετα ρούχα και ήταν στον χώρο της, με τις ανέσεις της).
• Εκεί κάναμε την καθιερωμένη ανταλλαγή δώρων η οποία είναι πάντα γεμάτη γέλια και χαρές και αγκαλιές.
• Σερί, νωρίς το βραδάκι ανεβήκαμε Κηφισιά -ξανά- για την γιορτή της ανιψιάς μας.
• Πόσες φορές μπορείς να κάνεις τη διαδρομή Βούλα - Κηφισιά σε μία μέρα;
• Οι γνωστοί φίλοι μαζευτήκαμε, δίπλα στο τζάκι, με τσάι, τσιμπολογήματα και ιστορίες.
• Μεσάνυχτα πια, κατηφορίσαμε προς τη Βούλα και το σπίτι μας.
• Παρασκευή, 26 Δεκεμβρίου, και ξυπνήσαμε με την άνεσή μας και περάσαμε το πρωινό σπίτι, χαλαρά.
• Ο ήλιος ήταν λαμπερός οπότε είπαμε με τους φίλους κουμπάρους, Μαριάννα και ΣΙΑ, να πάμε για ένα ωραίο περπάτημα στο Καβούρι.
• Περπατήσαμε όλο το μήκος της παραλίας, χωθήκαμε σε κάτι δασάκια και κολπίσκους, ανακαλύψαμε ερημικές παραλίες, θαυμάσαμε τα εκπληκτικά σπίτια και ώρες μετά αποφασίσαμε να συνεχίσουμε στο σπίτι τους ώστε να τους "βοηθήσουμε" με τα απομεινάρια του Χριστουγεννιάτικου γεύματός τους.
• Ζεστάναμε λοιπόν τα διάφορα που είχαν περισσέψει (τα περισσότερα κρεατικά) και φτιάξαμε επιτόπου, στα γρήγορα, και εξαιρετικά ρεβύθια με σπανάκι.
• Είναι ούτως ή άλλως η Μαριάννα εκπληκτική μαγείρισσα. 
• Τους δώσαμε και τα δώρα τους (που προς μεγάλη μας χαρά είχαν μεγάλη επιτυχία), τα μικρά έπαιξαν και εμείς συνεχίσαμε με τις ιστορίες, τα γέλια, τις περιπέτειες... 
• Μικρή στάση σπίτι και ξανά έξω, για το σπίτι της αδελφής μου αυτή τη φορά, ώστε να τους δούμε, να φάμε πίτσα Castello (πιο κλασική πεθαίνεις) και να περάσουμε μαζί το βράδυ.
• Παρακολουθήσαμε και την μαγειρική εκπομπή του Άκη που είχε γυρίσει στο Λονδίνο και στην οποία συμμετείχαν και οι φίλοι μας Αθηνά & Γιάννης!
• Σάββατο, και η γιορτή του Στεφανάκου μας!
• Του γλυκού μας Στέφανου που έχει το καλύτερο όνομα (όπως λέει).
• Βγήκαμε να κάνουμε δυο δουλειές, αλλαγές δώρων, σούπερ μάρκετ, και το μεσημεράκι ο Στεφανάκος ήθελε σούσι. Λέμε λοιπόν να πάμε χαλαρά στο Koi στην πλατεία της Βούλας.
• Τι το θέλαμε.... αφού η σερβιτόρα ανήγγειλε την εκτενή λίστα των ελλείψεων που είχαν, στο τέλος μας ενημέρωσε ότι είχαν πρόβλημα και με την λάντζα οπότε ό,τι παραγγέλναμε θα ερχόταν σε πακέτο!
• Ε, όπως καταλαβαίνετε αποχωρήσαμε και πήγαμε στο κλασικό Family όπου φάγαμε εξαιρετικά. 
• Επιστροφή σπίτι για τις ετοιμασίες (να συμμαζέψουμε λίγο το σπίτι, να ετοιμάσουμε διάφορα finger foods) ώστε να υποδεχτούμε τις οικογένειες και τους κουμπάρους μας.
• Κάποιες απώλειες είχαμε (λόγω δουλειάς και πηγμένου προγράμματος) αλλά οι περισσότεροι ήταν εκεί, όπως κάθε χρόνο.
• Προς μεγάλη μου χαρά, ήρθε και η αδελφή μου! Χωρίς καν να της το ζητήσω, το είχε δεδομένο ότι θα έρθει.
• Έτσι είδε και την είδαν πολλοί για πρώτη φορά μετά από 1,5 χρόνο!
• Με πόση αγάπη και προσοχή και ενσυναίσθηση την τύλιξαν όλοι! Και πόση χαρά είχε και εκείνη!
• Συμμετείχε σε τόσες συζητήσεις, έφαγε, ήπιε το κρασί της, γέλασε, έμαθε τα νέα...
• Πέρασε τόσο καλά που πήγε 22.00 για να φύγει, παρέα με τους γονείς μου.
• Οι υπόλοιποι, καθίσαμε μέχρι τα μεσάνυχτα, με κρασιά, ιστορίες, τσιμπολόγημα, γέλια... Όμορφα & απλά.
• Πλυντήρια, συμμαζέματα και ύπνος.
• "Μαμά, στην Ελλάδα παντού κάτι μας κερνάνε". Και είναι αλήθεια... από τα σοκολατάκια στο ζαχαροπλαστείο, μέχρι τα παστέλια στους ξηρούς καρπούς και τα μαντηλάκια στο μαγαζί με τα οπτικά.
• Είναι από τα όμορφα χαρακτηριστικά της ελληνικής κουλτούρας.
• Κυριακή, και επίσημα πρόγραμμα δεν είχαμε. Και αυτό ήταν θετικό.
• Ξυπνήσαμε αργά (τουλάχιστον για τα δικά μας δεδομένα), φάγαμε πρωινό, τακτοποιήσαμε τα χθεσινοβραδινά, βάλαμε πλυντήρια και μεσημεράκι κατεβήκαμε στην Γλυφάδα να πιούμε καφέ με την αδελφή μου και τον άντρα της.
• Με ωραίο ήλιο, γευστικό καφέ και ήσυχες συζητήσεις.
• Μικρή στάση σπίτι και συνέχεια στο σπίτι της αδελφής μου ώστε να φάμε τα δικά μας απομεινάρια και να δούμε και τους δικούς τους κουμπάρους (την Άννα, τον Βασίλη, τον Ορφέα και το νέο τους σκυλάκο τον Luffy) που πολύ αγαπάμε και είχαμε να δούμε χρόνια.
• Τα είπαμε λοιπόν, γνωρίστηκαν και τα δύο αγοράκια, ανταλλάξαμε νέα και βραδάκι επιστρέψαμε σπίτι για μπάνια, ανασυγκρότηση και ξεκούραση.
• Πέρασε λοιπόν η πρώτη μας εορταστική, ελληνική εβδομάδα και γέμισε με συναντήσεις, φαγητά, αγκαλιές, ήλιο, θάλασσα, μετακινήσεις, sleep overs, ιστορίες, reunions....
• Γέμισε και με κάποιες απουσίες και αμηχανίες αλλά όλα είναι στο πρόγραμμα.
• Ευγνώμων.

Καλή εβδομάδα!

Ελπίζω να γεμίζουν οι εορταστικές μας μέρες με όλα όσα μας ανυψώνουν.

ανδριάνα