(Cup)cake love! #14 Chocolate lava


Ήταν από τα πρώτα σοκολατένια κέικ που είχα φτιάξει. Ήμουν στην 1η μου δουλειά οπότε πρέπει να ήμουν εκεί γύρω στα 22-23. Τότε, που έψαχνες online συνταγές, τις εκτύπωνες (κρυφά στη δουλειά... σσσσσς) και τις αρχειοθετούσες σπίτι σε κλασέρ. Το δικό μου ήταν μώβ και ήταν χωρισμένο σε 2 κατηγορίες: γλυκά και αλμυρά. Ούτε θυμάμαι από πότε έχω να τυπώσω συνταγή. Πλέον το pinterest κάνει όλη τη δουλειά, πιο οικολογικά και γρήγορα. Τα βιβλία όμως μαγειρικής και ζαχαροπλαστικής δεν τα απαρνιέμαι... όσα χρόνια και αν περάσουν. Αυτό λοιπόν ήταν το κέικ που είχε εντυπωσιάσει τους πάντες. Γιατί ήταν ΤΟΣΟ μαλακό, τόσο υγρό. Κάτι ανάμεσα σε κέικ, σουφλέ και brownie. Και θυμάμαι ακόμα το σοκ μου όταν συνειδητοποίησα ότι η συνταγή απαιτούσε να αραιώσεις αυτή την εκπληκτική ζύμη που είχες φτιάξει με 1 κούπα βραστό νερό λίγο πριν το ψήσιμο. Πω πω! Και τώρα; Πώς θα βγει; Δεν θα ψηθεί ποτέ! Εμπιστεύτηκα όμως την συντάκτρια του the best moist chocolate cake recipe και βγήκα νικήτρια!




Στην πρόσφατη λοιπόν επίσκεψη στην Ελβετία της οικογένειας της αδελφής μου, είχα από νωρίς αποφασίσει ότι το κέικ θα ήταν σοκολατένιο (ε, αν έχεις και την επίτημη 6χρονη ανιψιά ως επισκέπτρια έχεις επιπλέον λόγους να προσθέσεις σοκολάτα!). Και θυμήθηκα αυτό το μικρό θαύμα. Εκτός από ΤΟΣΟ γευστικό, είναι και ΤΟΣΟ εύκολο και ΤΟΣΟ ζουμερό. Α! Χρειάζεται και μόνο 1 μπολ! Τι άλλο θέλετε; Εγώ το έφτιαξα Τετάρτη για να είναι έτοιμο για την άφιξη της Πέμπτης, και μέχρι την αναχώριση της Δευτέρας ήταν εξίσου γευστικό, μαλακό και φρέσκο (φυλαγμένο βέβαια με καπάκι για να το προστατεύει από τον αέρα)!



Ιδού λοιπόν η συνταγή: 

Υλικά:
  • 2 κούπες αλεύρι
  • 2 κούπες ζάχαρη
  • 3/4 κούπας καλής ποιότητας κακάο
  • 2 κουταλάκια μαγειρική σόδα
  • 1 κουταλάκι baking powder
  • 2 αβγά
  • λίγο αλάτι
  • 1 κούπα γάλα με ένα κουταλάκι χυμό λεμόνι
  • 1 κούπα λάδι
  • 1,5 κουταλάκια βανίλια
  • 1 κούπα βραστό νερό ή δυνατό καφέ

Βάζουμε τον χυμό λεμόνι στο γάλα και το αφήνουμε στην άκρη (θα δείξει σαν να "κόβει" που είναι και ο στόχος). Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 160 βαθμούς.
Κοσκινίζουμε το αλεύρι και το ανακατεύουμε με το κακάο, την μαγειρική σόδα, το baking powder, την ζάχαρη, το αλάτι. Αν θέλετε τα χτυπάτε στο μίξερ, εγώ απλά τα ανακατεύω καλά με το σύρμα. 
Προσθέτετε τα αβγά, το λάδι, την βανίλια, το γάλα (με τον χυμό λεμόνι) και ανακατεύετε απαλά.
Στο τέλος προσθέτετε το βραστό νερό ή τον καφέ και ανακατεύετε ίσα-ίσα να ομογενοποιηθούν.
Εννοείται πως ο καφές ενισχύει πολύ τη γεύση της σοκολάτας αλλά αν τον αποφεύγετε ή προορίζετε το κέικ για παιδιά, μια χαρά θα σας βγει και με το βραστό νερό (έχω κάνει και τις 2 εκδοχές και είναι εξίσου γευστικές).

Αν χρησιμοποιήσετε μία μεγάλη φόρμα κέικ με τρύπα στο κέντρο (όπως έκανα εγώ), θέλει ψήσιμο για μία ώρα περίπου. Σημειώστε ότι είναι αρκετή η ποσότητα οπότε μπορείτε να κάνετε και 2 μακρόστενα κέικ ή 2 στρογγυλά (ο χρόνος ψησίματος εκεί κυμαίνεται στα 40-50 λεπτά).

Γεμίστε την θήκη που θα διαλέξετε κατά τα 2/3 και αφήστε το σιγά-σιγά να ψηθεί και να φουσκώσει. Θέλει ωρίτσα γιατί είναι αρκετά υγρό. Ελέγχετε με την οδοντογλυφίδα να σιγουρευτείτε, το βγάζετε από τον φούρνο και το αφήνετε να κρυώσει καλά πριν το ξε-φορμάρετε.

Καλή επιτυχία!
ανδριάνα

Σχόλια

  1. Τώρα στον "απρόσκλητο" επισκέπτη....τον μονογενή από τας Αμέρικας...που σου έκανε την μεγαλύτερη έκπληξη...τί κέικ θα φτιάξουμε?/
    Πόσο χάρηκα αυτήν την απρόσμενη επίσκεψή του στην αδελφή του....νάστε πάντα δεμένοι και αγαπημένοι..
    Δεν είμαστε όλοι ίδιοι....και αλοίμονο αν είμασταν....αλλά έχουμε κοινά πράγματα που μας δένουν...κοινή ζωή χρόνων....αγάπη.....
    Είμαστε "οικογένεια"....με ό,τι περιλαμβάνει ο όρος...
    Τυπική, αγαπημένη και φασαριόζικη ελληνική οικογένεια...
    Πάντα υπάρχουν ωραίες στιγμές να θυμάστε...ωραία πράγματα....ωραία γεγονότα....λιγότερο ωραία γεγονότα....θλιβερά γεγονότα....όλα δικά σας και δικά μας....που τα ζήσαμε, τα περάσαμε, τα γελάσαμε, τα χαρήκαμε, τα κλάψαμε....όλοι μαζί....
    Η ευχή μου...να είστε πάντα "οικογένεια" με τα καλά και τα κακά....όλα μέσα στην ζωή είναι...φτάνει να μην μας κρατάν πίσω....
    Πάντα μπροστά και πάντα με την καρδιά και την σκέψη και την ψυχή στην πατρίδα και την οικογένειά σας....
    Να χαρείτε ο ένας τον άλλον...έστω και για λίγο....είναι πολύτιμο....
    Και η μαμά από μακρυά...χαίρεται τριπλά....για την συνάντησή σας....και συγινείται...που τα παιδάκια της πρέπει να κάνουν μερικές χιλιάδες χιλιόμετρα για να βρεθούν και να τα πούν....αγγίζοντας, φιλώντας, μυρίζοντας, αγκαλιάζοντας, γελώντας και κλαίγοντας.....δια ζώσης όχι μέσω υπολογιστών και κινητών...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

the bright side of blogging :: by andriana