How was your week?

• Παρασκευή, μετά από ανήσυχο ύπνο εμάς των ενηλίκων (για αδιευκρίνιστους λόγους), πρωινό ξύπνημα στις 06.30 (!) και πρωινό ραντεβού στην οδοντίατρο στις 08.20!
• Ο μικρός έμεινε σπίτι με τις 2 γιαγιάδες και περάσανε εκπληκτικά (έφτιαξαν τη δική τους μπάντα με κιθάρες - τύμπανα - μαράκες, συναρμολόγησαν τα τρενάκια, διάβασαν, έπαιξαν με τα αυτοκινητάκια) και εμείς ήπιαμε στα γρήγορα έναν καφέ στο χέρι μετά την οδοντίατρο, πήγαμε ένα σούπερ - μάρκετ για τα βασικά και επιστρέψαμε για το δεύτερο (κλασικό) ραντεβού της ημέρας με την φίλη κομμώτρια.
• Και πρώτος κουρεύτηκε ο Στεφανάκος που πολύ απολαμβάνει κάθε φορά τη διαδικασία και παρατηρεί κάθε κίνηση της κομμώτριας.
• Σειρά είχα εγώ με ένα γεμάτο δύωρο! Ουφ. Πάει όμως, έγινε και αυτό και έφυγε από τη λίστα.
• Και αφού τσιμπήσαμε και ξαπλώσαμε λιγάκι, ξεκινήσαμε για απογευματινή βόλτα στη Γλυφάδα η οποία είχε τελικά Red Night δηλαδή ΧΑΜΟ από κόσμο και εκδηλώσεις και τρενάκια και Χατζηγιάννη και σταχτοπούτες και άμαξες.
• Δώρα που θέλαμε να πάρουμε δεν πήραμε, παπούτσια που ήθελα να βρω δεν βρήκα, τσιμπήσαμε όμως μία πίτσα στο συμπαθέστατο family-friendly Oliver και συναντήσαμε την οικογένεια της αδελφής μου για βόλτα και τρενάκια και πειράγματα.
• Πόσο χαρούμενος ήταν ο Στεφανάκος! Δεν σταματούσε να χαμογελά και να χοροπηδά και να μιλά.
• Και κοιμήθηκε και περασμένες 21.30 (!).
• Σάββατο με ακόμη μία σερί ημέρα (όλες οι Αθηναϊκές έτσι θα πάνε -κλασικά) με τοπική επίσκεψη στον φωτογράφο για φωτογραφίες διαβατηρίων (πόσο πλάκα είχε ο Στεφανάκος που όλο γελούσε και προσπαθούσε ο φωτογράφος να τον πείσει να μείνει σοβαρός) και Κηφισιά! Μου είχε λείψει. 
• Και φτάσαμε σχετικά νωρίς οπότε τον μεγάλο χαμό τον προλάβαμε στην αναχώρισή μας. Έτσι, επί 2 ώρες κάναμε βόλτες, αγοράσαμε δωράκια, βρήκα παπούτσια (όχι αυτά που έψαχνα αλλά έμεινα πολύ ευχαριστημένη με την αγορά μου), πήραμε το κλασικό μας κουλούρι στο χέρι, επισκεφθήκαμε το αγαπημένο μας Living Green για ακόμη μερικά δωράκια (μακράν τα πιο πρωτότυπα και ποιοτικά) και το μεσημεράκι φτάσαμε στο σπίτι της βόρειας γιαγιάς.
• Εκεί μας περίμεναν ήδη τα ξαδελφάκια του Στεφανάκου, μετά κατέφτασε και το αχτύπητο δίδυμο των κουμπάρων μας οπότε καθίσαμε στο τραπέζι, φάγαμε εξαιρετικά, τα είπαμε, ήπιαμε, τα πιτσιρίκια έπαιξαν non-stop και κατά τις 17.00, κατάκοποι όλοι, αναχωρήσαμε για τα Νότια.
• Και είχε τόσο όμορφη, ηλιόλουστη ημέρα.
• Και βεβαίως κάναμε στάση για ξύλα και ανάψαμε το τζάκι που το περίμενε πώς και πώς ο μικρός.
• Και ζεστάναμε τα χεράκια μας, και "βιβλίσαμε" τα καινούργια μας βιβλία, και χορέψαμε και ευτυχώς κοιμήθηκε πιο νωρίς ο μικρός ώστε να ησυχάσουμε και εμείς λιγάκι.
• Την Κυριακή ετοιμαστήκαμε νωρίς για το κέντρο της Αθήνας.
• Πρώτη στάση το Μέγαρο Μουσικής και η παιδική παράσταση Αβγώ. Καλοφτιαγμένη, ποιοτική και ενδιαφέρουσα αλλά μόλις 20-25 λεπτά (ενώ η διάρκειά της ήταν υποτίθεται 40). Μετά, με το καρότσι ως πολύτιμο βοηθό καθώς κοιμήθηκε ο Στεφανάκος, περπατήσαμε προς κέντρο. Πόσος κόσμος!
• Κάναμε κάποιες αγορές, χαζέψαμε βιτρίνες και κατά τις 14.00 φτάσαμε στο Zonars για το οικογενειακό μας γεύμα.
• Ήταν η κούραση; Ήταν η οχλαγωγία, οι μουσικές και η βουή; Ο μικρός δεν πέρναγε πάντως τις καλύτερες στιγμές του. Μάλλον η πιο δύσκολη παραμονή μας σε εστιατόριο ήταν.
• Anyway, φάγαμε, ηρεμήσαμε και επιστρέψαμε σπίτι για ανασυγκρότηση.
• Το απογευματάκι ήρθαν και οι γονείς μου, κοιμίσαμε τον Στεφανάκο και βγήκαμε το βράδυ τοπικά, στην Γλυφάδα, με τους φίλους.
• Δευτέρα με beaute, δουλειές (είχαμε να ανανεώσουμε και τα διαβατήρια!), μαγειρικές Μέρος #1 στο σπίτι της αδελφής ενόψει του αυριανού, εορταστικού γεύματος, παιχνίδια με τα μικρά, πίτσες και αναχώριση το βραδάκι για το σπίτι της γιαγιάς ώστε να κοιμηθεί εκεί ο Στεφανάκος.
• Και κοιμήθηκε ήσυχα - ήσυχα (ο γλυκούλης) και αναχωρήσαμε εμείς για το καθιερωμένο ρεβεγιόν του εορτάζοντα φίλου Χρήστου.
• Εκεί συναντήσαμε -σχεδόν- σύσσωμη την βόρεια παρέα, με εξαιρετικό φαγητό, κρασιά, ποτά, μουσικές, χορούς, γέλια....
• Χριστούγεννα! Και ο συνοδοιπόρος τα γιόρτασε με πρωινό τρέξιμο με τον φίλο Χ.
• Και καταφτάσαμε νωρίς στην αδελφή για το δεύτερο μέρος της μαγειρικής και των ετοιμασιών μας (σούπες, σαλάτες, τυριά) και μέχρι τις 14.00 είχαμε μαζευτεί οι γνωστοί ύποπτοι παρέα αυτή τη χρονιά και με την οικογένεια του Αντωνάκη.
• Έτσι, φάγαμε για ακόμη μια χρονιά πολύ ωραία (να μην το παινευτώ αλλά αυτή είναι η αλήθεια) με το μενού να περιλαμβάνει ντοματόσουπα, πράσινη σαλάτα με ρόδι και παρμεζάνα, quiche με σπανάκι και μπέικον, γαλοπούλα + πατάτες φούρνου + γλυκοπατάτες της μαμάς, γεμιστά μακαρόνια - κοχύλια με ρικότα και λοιπά τυριά (φανταστικά! και ας μας πήρε μία ώρα να τα γεμίσουμε ένα - ένα), τυριά ελληνικά + ελβετικά, και τούρτα με 3 διαφορετικές στρώσεις σοκολάτας.
• Και ανταλλάξαμε και τα δώρα μας, και έπαιξαν τα πιτσιρίκια που φέτος ήταν 4, και γελάσαμε, και είπαμε τις ιστορίες μας, και ο μικρός ήταν τόσο πτώμα που κοιμήθηκε στην αγκαλιά μου με όλες τις μουσικές και τις φωνές τριγύρω.
• Το απογευματάκι αναχωρήσαμε για την καθιερωμένη γιορτή της ανιψιάς μας Χριστίνας με καμιά δεκαριά πιτσιρίκια, την βόρεια παρέα, νέες γνωριμίες (όλοι κάποιον έχουν τελικά στην Ελβετία) και επιστροφή σπίτι το βραδάκι κατευθείαν για ύπνο!
• Η επομένη των χριστουγέννων μας βρήκε για ένα γρήγορο πρωϊνό στο family και μετά στην Κηφισιά για την βάφτιση του μικρού Γιαννάκη. Εκεί συναντήσαμε τους λοιπούς "ελβετούς" που παραθερίζουν στην Αθήνα αυτές τις ημέρες, και περάσαμε ένα γεμάτο μεσημέρι.
• Ο μικρός κλασικά κοιμήθηκε με το που μπήκε στο αυτοκίνητο οπότε κατηφορίσαμε και εμείς προς το σπίτι για τζάκι, ξεκούραση, παιχνίδι και ύπνο.
• Διαβατήρια Μέρος #2. Αυτή τη φορά, με όλα τα απαραίτητα, πήγαμε νωρίς - νωρίς και ευτυχώς αποζημιωθήκαμε. Αφήσαμε και τον Στεφανάκο στην γιαγιά του με την ξαδελφούλα του και αναχωρήσαμε εμείς για γλυφάδα και κάτι αλλαγές δώρων και δουλειές.
• Το μεσημεράκι χωριστήκαμε ώστε να επισκεφθώ εγώ τη νέα-μαμά Κατερίνα και να ξαναβρώ τον συνοδοιπόρο με την αδελφή μου και τους λοιπούς στη Γλυφάδα το απόγευμα.
• Και η 27η Δεκεμβρίου είναι βεβαίως η ονομαστική εορτή του Στεφανάκου μας! Και έτσι αυθόρμητα, το απογευματάκι μαζευτήκαμε σπίτι εμείς και εμείς (καμιά δεκαριά δηλαδή ενήλικες και άλλα τόσα πιτσιρίκια) για παιχνίδι (χαμός!) και ευχές και πίτσες και κους κους. Full house!
• Και το βραδάκι διανυκτέρευσε και το βαφτιστήρι μας, ο Παναγιώτης, και κοιμήθηκαν στο ίδιο δωμάτιο με τον Στεφανάκο και ξύπνησαν μες στα γέλια και τις αγκαλιές.

Καλό, εορταστικό σαββατοκύριακο!

ανδριάνα