How was your week?

  • Τις αγαπώ τις Παρασκευές! Ειδικά αυτές που δουλεύω από το σπίτι! Ούτε κίνηση, ούτε ετοιμασίες, ούτε χάσιμο χρόνου.....
  • Έτσι, νωρίς το απόγευμα πήγα το κομμωτήριό μου, αγόρασα τα απαραίτητα από το σούπερ μάρκετ, ήρθαν τα αγόρια να με πάρουν και κατευθυνθήκαμε στους φίλους στην Bienne που τους είχα υποσχεθεί σπιτικές πίτσες.
  • Μαγειρέψαμε λοιπόν παρέα, τα πιτσιρίκια έπαιξαν εξαιρετικά, τα είπαμε, σοκαριστήκαμε από τις απίθανες ιστορίες των πρώην συναδέλφων του συνοδοιπόρου που βγήκαν στο φως (ποιες ταινίες.... η ζωή είναι πάντα πιο συγκλονιστική) και το βραδάκι επιστρέψαμε σπίτια μας.
  • Και οι ελπίδες μας να ξυπνήσει αργότερα ο μικρός (αφού κοιμήθηκε στις 22.00) αποδείχθηκαν για ακόμη μια φορά φρούδες αφού το πρώτο "μαμά" ακούστηκε στις 06.20.
  • Αν έπρεπε να μετρήσω τις φορές που έχω ξυπνήσει μετά τις 07.00, άντε να πω 07.30, τα τελευταία 4 σχεδόν χρόνια, σίγουρα ο αριθμός θα είναι μονοψήφιος.
  • Και το πρώτο μέρος του Σαββάτου που το περάσαμε σπίτι με πρωϊνά, βιντεοκλήσεις, δουλίτσες και παιχνίδια πήγε καλά, το δεύτερο όμως που αποπειραθήκαμε να το περάσουμε έξω δεν μας βγήκε σε καλό.
  • Ο μικρός σε πλήρη άρνηση να περπατήσει οπότε επιστρέψαμε πίσω υποπτευόμενοι ότι είχε ήδη κουραστεί από το τόσο πρωινό του ξύπνημα.
  • Έλα όμως που πέραν των 5 λεπτών εντός του αυτοκινήτου, δεν κοιμήθηκε καθόλου, παρά μόνο στις 20.00 το βράδυ! Πω πω.... πολλούς μήνες είχε να με στεναχωρήσει τόσο. Γιατί την κούραση την είχε άρα και τις εντάσεις και το πείσμα και την αντίδραση...
  • Το peak λοιπόν του Σαββάτου μας ήταν η νίκη του Στέφανου Τσιτσιπά επί του Roger Federer (2-0) στον ημιτελικό του Nitto ATP Finals. Yes!
  • Επίσης, στα θετικά της ημέρας, ο συνοδοιπόρος συνάντησε κάτι συναδέλφους για επιτραπέζια το βραδάκι οπότε βρήκα ευκαιρία να παρακολουθήσω μία από τις ταινίες που είχα στη λίστα μου: Three Billboards Outside Ebbing, Missouri.
  • Συννεφιασμένη και κρύα η Κυριακή και έτσι παραμείναμε εντός με lego, ντοματόσουπες, σιδέρωμα και ξεκούραση.
  • Εννοείται πάλι από τις 06.30 ξύπνιοι.
  • Το απογευματάκι πήγαμε όμως παρέα με φίλους σε ένα κλειστό γυμναστήριο που ανοίγει ως χώρος παιχνιδιού για τα μικρά τις Κυριακές και εκεί, παρά τους αρχικούς ενδοιασμούς του μικρού, ξεσάλωσαν! Τι αναβάσεις, τι τσουλήθρες, τι χόκει, τι ρακέτες, τι ποδόσφαιρο....
  • Στην επιστροφή κάναμε μια στάση σπίτι των φίλων για τσάι (το οποίο εξελίχθηκε σε παστίτσιο... χιχι) και επιστροφή σπίτι για ... Τσιτσιπά μέρος #2! Ω ναι! Με ένα εκπληκτικό παιχνίδι, κέρδισε τον Thiem στον τελικό 6-7, 6-2, 7-6.
  • Τι ζούμε! Ποιος θα μας το έλεγε πριν 15 χρόνια ότι στην εποχή μας θα υπήρχε Έλληνας τενίστας στους 5-6 κορυφαίους του κόσμου.
  • Κρύα αλλά και ηλιόλουστη ήταν συνολιακά η εργασιακή εβδομάδα, με αρκετή δουλίτσα και events!
  • Έτσι την Τρίτη ο συνοδοιπόρος παρακολούθησε σπίτι μας τον αγώνα basket Zalgiris - ΠΑΟ παρέα με τον Λιθουανό συνάδελφό του -και βεβαίως τον Στέφανο. Και ήταν τέτοιος ο ενθουσιασμός του μικρού που χοροπηδούσε και κουνούσε τη σημαία του και ρωτούσε συνέχεια τι γίνεται στο παιχνίδι... Και βεβαίως μιλούσε σε όλες τις γλώσσες που μπορούσε (ελληνικά και γαλλικά δηλαδή) στον Ignotas για να τον παρακινήσει να παίξουν και εκείνος χαμογελούσε, προσπαθώντας να ακολουθήσει.
  • Μέχρι αν θα κοιμηθεί το βράδυ σπίτι μας ρωτούσε ο Στεφανάκος, τέτοιος ενθουσιασμός!
  • Και την Τετάρτη, μετά από μια γεμάτη ημέρα που ξεκίνησε με το Digital Townhall μας, αναχωρήσαμε το απόγευμα, σχεδόν-απαρτία η ομάδα για το κέντρο της Λωζάννης και το δείπνο με το πρώην αφεντικό μας. 
  • Κάναμε πρώτα μια στάση στο Globus για το αναμνηστικό του δώρο και από τις 19.00 έως τα μεσάνυχτα είμασταν οι 8 μας στην αγαπημένη Brasserie Montbenon τρώγοντας, πίνοντας (τι κρασιά, τι gin, τι limoncello, τι spritz... εγώ λόγω της οδήγησης βεβαίως περιορίστηκα σε 1 κρασί), γελώντας (πολύ!), ακούγοντας τον Carlo να μας εξιστορεί διάφορα και περνώντας ένα θαυμάσιο βράδυ σε πολύ ζεστό κλίμα και φιλική ατμόσφαιρα.
  • Και την Πέμπτη, μετά από 5 ώρες ύπνο, βουρ ξανά Λωζάννη και γραφείο.
  • Και στο αυτοκίνητο έπαιζε ένα cd του Στόκα που είχε βάλει ο συνοδοιπόρος και πώς με έπιασε και συγκινήθηκα, και τραγουδούσα βουρκωμένη μία ώρα μέχρι να φτάσω στη δουλειά. 
  • Και αυτή τη φορά ήταν η σειρά του συνοδοιπόρου για ποτά με συναδέλφους που είχαν καταφτάσει από τη Σερβία.
  • Έτσι, αναχώρησα εγκαίρως από τη δουλειά, παρέλαβα τον Στεφανάκο από τον παιδικό και περάσαμε τα δυο μας ένα όμορφο, ήσυχο και αγαπησιάρικο απόγευμα.
  • Μίλησα λίγο και με τον αγαπημένο μας Παναγιωτάκη ενόψει της εορτής του, ξεκίνησα κάποιες λίστες για τα διάφορα εορταστικά happenings που έρχονται και ξάπλωσα νωρίς.
Καλό σαββατοκύριακο!
ανδριάνα

Σχόλια