Ανοιξιάτικες χειροτεχνίες

Τα crafts δεν είναι το φόρτε μου. Τα αγαπώ, μη με παρεξηγείτε. Πραγματικά. Και θαυμάζω τόσο πολύ όσους πιάνουν τα χέρια τους, και ζωγραφίζουν με άνεση. Δυστυχώς, η ζωγραφική και εγώ δεν συναντηθήκαμε ποτέ! Τα χέρια μου πιάνουν, δεν μπορώ να πω, αλλά μόνο όταν καθοδηγούνται. Αν τα αφήσεις να δημιουργήσουν από το μηδέν, δυσκολεύονται (με εξαίρεση ότι έχει σχέση με καλλιγραφία). Έτσι, ποτέ δεν είχα καν προσπαθήσει να ζωγραφίσω κάτι (πέραν των εκπληκτικών πινάκων που δημιουργώ για τον Στέφανο) ή να ξεκινήσω μια καλλιτεχνική χειροτεχνία από το μηδέν. Με εκτυπώσεις όμως για βάση, και ψαλίδια και κόλλες και κορδέλες, μεγαλουργούσα!

Έλα όμως που την εποχή αυτή της κορωνο-απομόνωσης πρώτον ένιωσα την ανάγκη να δημιουργήσω κάτι χειρωνακτικά και δεύτερον δεν μπορούσα ούτε να εκτυπώσω ούτε να προμηθευτώ νέα σύνεργα. Έτσι, το πήρα απόφαση. Θα ξεκινήσω από το μηδέν, μόνη, χωρίς καμία βοήθεια, καμία καθοδήγηση και θα δημιουργήσω κάτι όμορφο, ανοιξιάτικο, πασχαλινό. Καιρό τώρα είχα αποθηκεύσει αρκετές ιδέες στο αγαπημένο μου pinterest με αξιολάτρευτα λαγουδάκια. Σε όλα βεβαίως υπήρχε και το "πατρόν" για να το εκτυπώσεις και να το ξεπατικώσεις, να το κόψεις και να πορευτείς με ασφάλεια. Τα κοιτούσα λοιπόν και τα ξανακοιτούσα. Και ένα ήρεμο απόγευμα εκεί στα τέλη Μαρτίου, εκεί που καθόμασταν παρέα στην τραπεζαρία με τον μικρό, φέρνω εφημερίδες, πολύχρωμα χαρτόνια, κόλλες, ψαλίδια, μαρκαδόρους και γεμάτη αποφασιστικότητα του ανακοινώνω "θα φτιάξουμε λαγουδάκια". Διαλέγω ένα (μπορείτε να το βρείτε εδώ) και το μελετώ στο κινητό μου με προσοχή ώστε να υπολογίσω τις αποστάσεις (που ούτως ή άλλως δεν είναι το φόρτε μου). Παίρνω την εφημερίδα και ένα μολύβι και αρχίζω να σχεδιάζω. Αποκάλυψη! Όχι, ο νέος Μονέ δεν αναδύθηκε αλλά σχεδίασα το λαγουδάκι όπως ακριβώς το έβλεπα με την πρώτη μου προσπάθεια! Μπορεί στα δικά σας αυτιά να ακούγεται απλό και ίσως παιδικό, για εμένα όμως ήταν μία αποκάλυψη όντως. Και αυτό το πρώτο λαγουδάκι που σχεδίασα έγινε το πατρόν μου για δεκάδες άλλα. Είδες πού σε φέρνει η στέρηση; Και ο εγκλεισμός; Αναγκάζεσαι να αναθεωρήσεις, να τεντώσεις τα όριά σου, να ξεσκονίσεις τις πεποιθήσεις σου που σε αυτο-περιορίζουν και να εξερευνήσεις το άγνωστο. Και αυτό έκανα! Και το απήλαυσα τόσο που για ημέρες έκοβα και κολλούσα και έγραφα κάρτες.

Εντάξει, τώρα που τα βλέπω στην πρώτη φωτογραφία πάνω - πάνω καταλαβαίνω ότι έχουν ατέλειες. Ήταν όμως τόσο περιορισμένος και ο χρόνος και οι προμήθειες. Και δεν με ενοχλούν καθόλου γιατί όπως πολύ εύστοχα μας είχε πει και ένας οινογνώστης, η ομορφιά είναι στην ατέλεια. Αυτή είναι η ομορφιά του χειροποίητου, είτε πρόκειται για κρασί είτε για καλοραμμένο κουστούμι. Για να σας εμπνεύσω όμως και να σας βοηθήσω, ιδού και οι πιο επαγγελματικές προσπάθειες με τα αντίστοιχα links για οδηγίες και εκτυπώσεις (οι τυχεροί που έχετε εκτυπωτή ή πρόσβαση σε έναν). Συμπέρασμα; Αφεθείτε και δημιουργήστε χωρίς κάποιο στόχο. Απολαύστε τη δημιουργία και δείτε πού θα σας βγάλει. Ανακαλύψτε και άλλες πτυχές του εαυτού σας και δοκιμάστε κάτι νέο. Πρωτόγνωρο συναίσθημα ε; Αν έχετε παιδιά - ανίψια - βαφτιστήρια, βάλτε τα και αυτά στο κόλπο και ότι βγει. Ο Στεφανάκος συμμετείχε με χαρά και ενθουσιασμό και έφτιαξε τις δικές του δημιουργίες με πολύχρωμα, χάρτινα αβγά και ατελείωτα, μικροσκοπικά κομμένα χαρτονάκια!

Καλές ανοιξιάτικες, πασχαλιάτικες δημιουργίες λοιπόν!

ανδριάνα