HOW WAS YOUR WEEK?

• Πολλή ιδιαίτερη αυτή η Δευτέρα γιατί ξημέρωσε με πολύ πρωϊνό ξύπνημα (με τη γνωστή διαδικασία ταξί - τρένο - αεροπλάνο) με προορισμό την Πράγα.
• Πρώτη φορά που εγκρίθηκε επίσκεψη στην εκεί ομάδα με την οποία συνεργάζομαι πολύ στενά τα τελευταία χρόνια (και αγαπιόμαστε πολύ παρόλες τις αντιξοότητες).
• Στο σταθμό της Λωζάνης συνάντησα δύο ακόμα συναδέλφους, την Victoria και τον Olivier C., και στην αλλαγή του τρένου στο Neuchatel ανέβηκε και ο τέταρτος της παρέας Olivier S.
• Η πτήση μας ήταν από Ζυρίχη οπότε εκεί συναντήσαμε και τον 5ο της παρέας, τον Miguel, πήραμε κάτι να φάμε στα γρήγορα και απογευματάκι προσγειωθήκαμε στην Πράγα.
• Ταξί για το ξενοδοχείο μας, γρήγορες τακτοποιήσεις και έξω με τα πόδια ώστε να δούμε την πόλη, να επισκεφθούμε μερικά καταστήματα που πουλούν τα προϊόντα της εταιρείας και να πιάσουμε τον παλμό.
• Στη διαδρομή, πέσαμε κυριολεκτικά πάνω στο Μουσείο Μπύρας της τοπικής Pilsner Urquell (της μάλλον πιο γνωστής και περήφανης Τσέχικης μπύρας) οπότε μπήκαμε, κάναμε το γρήγορο τουρ, δοκιμάσαμε ωραία - δροσερή και δροσιστική μπύρα και συνεχίσαμε.
• Το βράδυ δοκιμάσαμε να φάμε στο εστιατόριο που μου είχαν προτείνει η Τσέχοι γείτονές μου εδώ στην Ελβετία αλλά ήταν φουλ! Δευτέρα βράδυ!
• Οπότε πήγαμε σε ένα κάπως πιο τουριστικό αλλά αρκετά περιποιημένο, ιστορικό και όμορφο, το Café Louvre. 
• Εγώ έφαγα μία εξαιρετική σούπα κουνουπίδι ενώ οι άλλοι δοκίμασαν τις τοπικές, κρεατικές σπεσιαλιτέ.
• Αργά πια, μετά από ώρες περπατήματος, επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο για ύπνο.
• Τρίτη, και πρωί πρωί συναντηθήκαμε για πρωινό και με τα πόδια ξεκινήσαμε για το γραφείο όπου μας περίμενε ένα φουλ πρόγραμμα!
• Σχεδόν κάθε ώρα είχαμε και διαφορετική συνάντηση, με διαφορετικά μέλη της τοπικής ομάδας, ώστε να καλύψουμε όλα τα βασικά θέματα.
• Πόσες σφιχτές αγκαλιές, πόσα ζεστά λόγια, πόσα γέλια.... είναι πολύτιμη η προσωπική επαφή! Ήταν πολύ συγκινητική η υποδοχή που μας επιφύλαξαν και είναι ενδεικτική της σχέσης σεβασμού, αλληλεγγύης και ομαδικότητας που έχουμε χτίσει.
• Γρήγορο διάλειμμα το μεσημέρι για φαγητό σε ένα τοπικό εστιατοριάκι παραδίπλα (έτσι είθισται στην Πράγα) και επιστροφή στο γραφείο για το 2ο μέρος των συναντήσεων.
• Χωρίς ανάσα φτάσαμε μέχρι τις 17.00, και δεν προλάβαινα τις σημειώσεις, τις ερωτήσεις, τα θέματα. Όλα πολύ εποικοδομητικά!
• Επιστροφή στο ξενοδοχείο για φρεσκάρισμα, γρήγορες βιντεοκλήσεις με τα αγόρια μου, έλεγχο στα emails και αναχώρηση για το μεγάλο event (το πάρτυ της χρονιάς όπως το λένε) που είχε διοργανώσει η τοπική ομάδα με 2.000 καλεσμένους από όλη τη Τσεχία, διάσημους προσκεκλημένους (τραγουδιστές - παρουσιαστές), πλειάδα δράσεων, σε ένα άκρως εντυπωσιακό σκηνικό!
• Τόσο εντυπωσιακό που στην αρχή νόμιζα ότι η πρώτη αίθουσα ήταν όλη και όλη μέχρι που έφτασα στο βάθος και συνειδητοποίησα ότι ένα τούνελ σε οδηγούσε στη δεύτερη αίθουσα όπου ο τραγουδιστής που μέχρι εκείνη την ώρα βλέπαμε σε γιγαντιαία video walls, ήταν εκεί, στην σκηνή!
• Να μην πιάσω το θέμα φαγητού και ποτού! Stands παντού με φαγητά από όλον τον κόσμο (από burgers και hot dogs μέχρι ριζότο που έφτιαχναν εκείνη την ώρα και signature cocktails).
• Το εντυπωσιακό ήταν, επίσης, ότι ήταν πολλοί αυτοί που με έψαξαν και με αναγνώρισαν μέσα σε τόσο κόσμο οπότε κάθε λίγο, αγκάλιαζα και συζητούσα και με κάποιον ακόμη από την τοπική αγορά, πάντα με την ίδια χαρά και θέρμη.
• Μέσα σε όλους, έφτασε από το Λονδίνο και η 6η της παρέας Sarah η οποία ήταν γλυκύτατη.
• Πήγε μεσάνυχτα για να αναχωρήσουμε, γεμάτοι από όλες τις απόψεις.
• Τετάρτη, και λόγω της εκδήλωσης, η έναρξη της ημέρας μεταφέρθηκε λίγο αργότερα, για τις 10.00. Εγώ σηκώθηκα όμως νωρίς, κατέβηκα για πρωινό, και μαζί με τους υπόλοιπους 5 ξεκινήσαμε για το γραφείο.
• Αυτή τη φορά, το θέμα ήταν ένα (e-com) οπότε η ίδια παρέα 10-15 ατόμων παρέμεινε στην ίδια αίθουσα όλη την ημέρα με πολλά και πολύ ενδιαφέροντα θέματα.
• Στα highlights της ημέρας και η δια ζώσης συνάντηση με την αγαπημένη μου Barbora η οποία οδήγησε από την Σλοβακία ώστε να είναι μαζί μας και με την οποία είχα περάσει έναν ολόκληρο χρόνο όταν είχε μεταφερθεί στα γραφεία μας στη Λωζάνη.
• Το μεσημέρι κατέφτασαν πίτσες οπότε παραμείναμε στον χώρο και καταφέραμε κατά τις 17.00 να ολοκληρώσουμε όλα τα θέματα.
• Στο ξενοδοχείο δεν επιστρέψαμε καθώς μία άλλη συνάδελφος (μέλος της Τσέχικης ομάδας η οποία όμως είχε ξεκινήσει στη δική μας ομάδα στο Λονδίνο), η Evelina, είχε κανονίσει να μας πάει στο αγαπημένο της μπαρ.
• Οι 5 μας λοιπόν (καθώς η Sarah είχε ήδη αναχωρήσει για Λονδίνο) + η Evelina + η Anes (μία από τις πιο στενές μου συνεργάτιδες της οποίας όμως η Τετάρτη ήταν η τελευταία ημέρα στην εταιρεία!) επισκεφθήκαμε το εντυπωσιακό The Monkey Bar, με τα ιδιαίτερα cocktails και το νόστιμο finger food.
• Ώρες πολλές μείναμε εκεί, γελάσαμε μέχρι δακρύων (είναι η Anes ηθοποιός! πόσα μάθαμε για τα τοπικά έθιμα παρόλο που εκείνη είναι Ουκρανή, και πόσο παραστατικά μας τα εξηγούσε!), ήπιαμε, τσιμπήσαμε, ξανα ήπιαμε, αλλάξαμε χίλια θέματα και δεν υπήρξε λεπτό που να πέρασε αδιάφορο.
• Κάποιοι πήραν ταξί καθώς η επιστροφή ήταν 30-40 λεπτά περπάτημα, αλλά εγώ, ο Olivier S. και ο Miguel επιστρέψαμε με τα πόδια, σε μια πολλή ζεστή βραδιά.
• Φουλ μέρες, φούλ νύχτες αλλά δεν ξεχνάμε τη yoga μας.
• Μεταξύ μας, να είναι καλά ο φίλος Olivier ο οποίος είναι πολύ πειθαρχημένος, πολύ fit και πολύ fan του μαθήματος yoga μου, οπότε δεν μπορούσα να του χαλάσω χατήρι. 
• Έτσι, στις 07.00 νταν συναντηθήκαμε στο γυμναστήριο του ξενοδοχείου, στον 7ο όροφο, με θέα την Πράγα, για να κάνουμε το μάθημά μας.
• Είμασταν τυχεροί καθώς μέχρι τα τελευταία 10' είχαμε αποκλειστικότητα στο χώρο.
• Γρήγορες ετοιμασίες και πρωινό, check out και αναχώρηση ώστε μέσα στις 2-3 ώρες που είχαμε πριν την αναχώρησή μας, να δούμε όσα περισσότερα μπορούσαμε από την Πράγα.
• Βοήθησε και ο καιρός τόσο πολύ όλες τις ημέρες, με ήλιο και 15 βαθμούς!
• Ξεκινήσαμε από ψηλά, και το κάστρο, κατεβήκαμε μέχρι το ποτάμι, περάσαμε τη γέφυρα του Καρόλου, συνεχίσαμε στην παλιά πόλη, στο αστρονομικό ρολόι, στις Πασχαλινές αγορές, κάναμε μικρές αγορές (ε, χωρίς σουβενίρ για τον Στεφανάκο δεν γινόταν), και πήραμε ένα ταξί για το ξενοδοχείο και το αεροδρόμιο.
• Εκεί, δυστυχώς, καμιά ώρα πριν την επιβίβασή μας, ενημερωθήκαμε ότι το αεροπλάνο μας δεν είχε ξεκινήσει καν από Ζυρίχη με αποτέλεσμα η πτήση μας να φύγει με 4-5 ώρες καθυστέρηση.
• Και τι δεν κάναμε για να περάσει η ώρα... φάγαμε, ήπιαμε, ψωνίσαμε, περπατήσαμε, κάναμε δουλειά, ανταλλάξαμε σημειώσεις και φωτογραφίες...
• Έτσι, η άφιξή μου στο σπίτι καθυστέρησε πολύ (κατά τις 22.00) και δεν πρόλαβα τον Στεφανάκο.
• Μηδέν χρόνος για χάσιμο καθώς έπρεπε η βαλίτσα επιτόπου να προσαρμοστεί για το επόμενο ταξίδι.
• Back to back τα ταξίδια αλλά δεν παραπονιέμαι καθόλου. 
• Έτσι, την Παρασκευή αναχωρήσαμε οδικώς κατά τις 07.30 για το αεροδρόμιο της Γενεύης με προορισμό το Λονδίνο!! Είχαμε βλέπετε 4ήμερο για το καθολικό Πάσχα.
• Την χαρά μου δεν μπορώ να σας την περιγράψω!! Και γιατί θα βλέπαμε αγαπημένους μας φίλους δια ζώσης μετά από χρόοονια, και γιατί θα επισκεπτόμασταν το πάντα συναρπαστικό Λονδίνο (πρώτη φορά για τον Στεφανάκο).
• Όλα κύλησαν πολύ ομαλά, η πτήση όμως είχε πάλι καθυστέρηση (το είχε η μοίρα μου αυτήν την εβδομάδα) οπότε αναχωρήσαμε μετά από 1,5 ώρες για μια πτήση μιας ώρας και κάτι. 
• Φτάσαμε Gatwick, πήραμε τρένο και μετά ταξί και μεσημεράκι πια φτάσαμε στο σπίτι των φίλων μας στο Shepherd's Bush!
• Τι χαρά!! Τόση που ενώ συζητούσαμε χίλια πράγματα να κάνουμε, τελικά περάσαμε το απόγευμα σπίτι, με τα μικρά αγόρια να δένονται κατευθείαν, την μικρή Κατερίνα να μας εξηγεί την εφηβική σκηνή του Λονδίνου, και εμάς να μην σταματάμε τις συζητήσεις, τα γέλια, τα κρασιά.
• Το βραδάκι οι φίλοι είχαν κανονίσει να πάμε για φαγητό και μαργαρίτες στο αγαπημένο τους Μεξικάνικο στην περιοχή του Chelsea οπότε μας απολαύσαμε!
• Το Σάββατο ξημέρωσε τόσο φωτεινό και ηλιόλουστο! Τι τύχη!
• Η φίλη Αθηνά ήταν από νωρίς σε μια πελάτισσα για το μάθημα πιλάτες οπότε την βρήκαμε στο όμορφο Kensington, περπατήσαμε προς το Hyde Park όπου ανακαλύψαμε τη νέα παιδική χαρά, φτάσαμε Oxford Street και καθίσαμε για μεσημεριανό στο ελληνικό εστιατόριο όπου εργάζεται ο φίλος Γιάννης, The Life Goddess.
• Ένα ελληνικό εστιατόριο όπως πρέπει να είναι, φιλόξενο, όμορφα στημένο, με αισθητική και αυθεντικές - ελληνικές γεύσεις (χωρίς σουβλάκια και μουσακά, αλλά με όλα τα άλλα), γωνιά ελληνικών προϊόντων και κρασιών προς πώληση, αγνά υλικά και όλα χειροποίητα.
• Φάγαμε εξαιρετικά, ήπιαμε την Μαλαγουζιά μας, και συνεχίσαμε με λεωφορείο προς την περιοχή του City.
• Εκεί θαυμάσαμε τους ουρανοξύστες και το ταχέως εξελισσόμενο τοπίο, διασχίσαμε την Tower Bridge (αγαπώ αυτό το θαλασσί της χρώμα), "χαθήκαμε" στα στενάκια δίπλα στο ποτάμι, ζηλέψαμε τους ντόπιους που έκαναν πικ-νικ με θέα τον Τάμεση - τους ουρανοξύστες - τις γέφυρες, και συνεχίσαμε προς την Borough Market ώστε να βρούμε το ξακουστό, "λουλουδάτο" παγωτό Amorino.  
• Δίπλα βρήκαμε και ένα εξαιρετικό μαγαζί που πουλούσε καπέλα (μόνο) τα οποία μπορούσες να τα κάνεις customize. Έτσι και τα τρία μικρά βγήκαν με ένα νέο καπέλο (του Στεφανάκου ήταν ένα μπλε με το λογότυπο NBA και τα αρχικά του κεντημένα στο πλάι).
• Βράδυ πια επιστρέψαμε σπίτι, με πάνω από 20.000 βήματα στο ενεργητικό μας.
• Η Κυριακή ήταν Πάσχα αλλά για εμάς ήταν ακόμα μια Κυριακή.
• Έτσι, αφού φάγαμε πρωινό παρέα με τους φίλους, αναχωρήσαμε εμείς για λίγο Λονδρέζικο τουρισμό και τους αφήσαμε να προχωρήσουν κάποιες δουλειές που είχαν.
• Μετρό λοιπόν για εμάς, με αποβίβαση στο Westminster και βεβαίως Big Ben.
• Από εκεί περπατήσαμε προς το Covent Garden, περνώντας από την Trafalgar Square, χαζεόντας μαγαζάκια, pubs, Κ-pop συγκροτήματα που γύριζαν βίντεο κλιπ, και καταλήγοντας στο Covent Garden όπου μας περίμενε η αγαπημένη μου συνάδελφος Petya με τον σύζυγό της.
• Το είχαμε συζητήσει και το είχαμε αφήσει φλου καθώς τα προγράμματα και των δύο μας ήταν αρκετά γεμάτα. Τα καταφέραμε όμως και φάγαμε Sunday roast παρέα σε μια pub.
• Τελειώσαμε πάνω στην ώρα καθώς παραδίπλα είχαμε να παρακολουθήσουμε το Lion King musical (είχαμε προνοήσει να κλείσουμε εισιτήρια πριν 1-2 μήνες).
• Πήραμε τις θέσεις μας και 14.30 ακριβώς έσβησαν τα φώτα.
• Η παράσταση ήταν συνολικά 2,5 ώρες με ένα τέταρτο διάλειμμα.
• Και ήταν τόσο εντυπωσιακή! Τα κουστούμια, η κίνηση που θύμιζε τόσο αυτή των ζώων, η ζωντανή ορχήστρα, η μοναδική μουσική.... πραγματικό υπερθέαμα!
• Μετρό και επιστροφή στους φίλους οι οποίοι μας περίμεναν πώς και πώς.
• Περιττό να πω ότι οι περισσότερες μετακινήσεις εντός Λονδίνου (μεταξύ ζωνών 1 και 2) είναι στάνταρ 40-50 λεπτά η κάθε διαδρομή.
• Reunion λοιπόν το βράδυ στους φίλους αφού τελείωσαν και εκείνοι τις δουλειές τους και είπαμε να επωφεληθούμε των ταλέντων της φίλης Αθηνάς και να κάνουμε ένα sound bath.
• Τα μικρά αγόρια δεν βοήθησαν αλλά οι υπόλοιποι τα καταφέραμε τελικά και ήταν πολύ χαλαρωτικό.
• Δυο μερούλες όλες και όλες με τους φίλους στον Λονδίνο και η αίσθηση ήταν ότι είμασταν παρέα καμιά εβδομάδα. Είχαμε ακόμη κανα - δυο μέρες οπότε προσπαθήσαμε να απολαύσουμε κάθε λεπτό.
• Μέσα σε όλα, μου υπενθύμισε η Αθηνά ότι μάλλον του χρόνου κλείνουμε 20 χρόνια φιλίας! Και τα τελευταία δέκα είχαμε συναντηθεί μία φορά! Δεν είναι συγκλονιστική η δύναμη της αγάπης;

Καλή εβδομάδα & καλό μήνα!

ανδριάνα

ΥΓ. Πόσο δύσκολη η επιλογή μίας μόνο φωτογραφίας για αυτήν την εβδομάδα!