Τα εξτρέμ!


Δεν μπορώ τους ανθρώπους των άκρων. Από τη μία δηλαδή αυτούς που πέφτουν με τα μούτρα σε ότι βρουν μπροστά τους επί καθημερινής βάσεως. Την Τρίτη σουβλάκια, την Τετάρτη burger και την Πέμπτη cheesecake... Μην σας πω όλα αυτά και στην ίδια ημέρα. Και δεν μιλάω μόνο για το φαγητό αλλά θα επικεντρωθώ σε αυτό για να γίνω πιο αντιληπτή. Από την άλλη, αυτούς που μιζεριάζουν. "Α πα πα" το ένα, "α πα πα" το άλλο, η τάδε θεωρία απογορεύει αυτό, η δείνα έρευνα το άλλο, με αποτέλεσμα να μένουν στα βιολογικά αγγουράκια. Μπορώ όμως και τους 2 παραπάνω τύπους αρκεί να τα κάνουν όλα αυτά υπό χ συνθήκες, με την ψ παρέα και την ζ διάθεση. Με το σωστό timing δηλαδή! Δεν γίνεται στις γιορτές, στις διακοπές, στις μεγάλες χαρές και στις εξαιρετικές στιγμές να μετράς τις μπουκιές, τα ποτήρια κρασί, την ώρα και τα γέλια. Είναι η ώρα να αφεθείς και να απολαύσεις! Από την άλλη, όταν η στιγμή δεν είναι χ, η παρέα δεν είναι ψ και η διάθεση δεν είναι ζ, ε δεν μπορείς κάθε μέρα να το "ρίχνεις έξω". Γίνεσαι λιγάκι γραφικός (to say the least) και στην ουσία δεν απολαμβάνεις το ξεχωριστό (που και ετυμολογικά να το πάρεις πρέπει να ξεχωρίζει). Με καταλαβαίνετε;

Και σας τα λέω όλα αυτά γιατί έρχονται γιορτές (παντώς τύπου | μορφής | συνδυασμού | χημείας) και αναμένω (εύχομαι δηλαδή) όλα να συντονιστούν έτσι ώστε να είναι οι δικές μου στιγμές που θα ξεφύγω! Που θα ξενυχτήσω, θα πιω λίγο παραπάνω (ο καθένας με τις προτιμήσεις και τις αντοχές του), θα τσιμπήσω λίγο παραπάνω (ψάξτε με στον πάγκο με τα γλυκά) και δεν θα έχω ΚΑΘΟΛΟΥ τύψεις... (σας το γράφω για να το πω και στον εαυτό μου όπως καταλαβαίνετε). Γιατί όταν όλες αυτές οι παράμετροι επιστρέψουν στην κλασική καθημερινότητα, τότε θα επανέλθω και εγώ.... με τους καλούς μου ύπνους και τις σαλάτες. 

Συμπέρασμα: go with the flow! Μην κρατιέστε έξω και πίσω από τις περιστάσεις. Αδράξτε τις! Ή αλλιώς, enjoy!

Cheers!
ανδριάνα

Σχόλια

  1. Ας ευχηθούμε αυτές οι ιδιαίτερες γιορτές να είναι οι καλύτερες ever..
    και λέω ιδιαίτερες γιατί...για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια τα κοριτσάκια μου είναι κοντά...
    Βέβαια το αγκαθάκι της απουσίας του μονογενούς μικρού υιού μας...υπάρχει...αλλά ας είναι..καλά να είναι...
    Εύχομαι να ξεδώσουμε και να εκτονωθούμε στο φαγητό, στο πιοτό, στο γέλιο, στα γλυκά, στα αστεία, στις θύμησες...πικρές ΄και γλυκές...όλες με την αξία τους...
    Εύχομαι να αποφύγουμε τις συνηθισμένες...τελευταία...κρίσεις μας...
    Να φοράμε όλοι μας το καλύτερο χαμόγελό μας...για΄τι δεν μας λείπει και τίποτα...να μην ήμαστε αχάριστοι...
    Είμαστε όλοι υγιείς...ας είμαστε και αγαπημένοι
    Είμαστε όλοι καλά με τις δουλειές μας...ας είμαστε και χαρούμενοι
    Είμαστε όλοι καλά με την οικογένειά μας...ας είμαστε και ευτυχείς
    Είμαστε όλοι καλά γενικώς....ας μην παραπονιόμαστε...
    Ας κοιτάξουμε όλοι μέσα μας...με πρώτη και καλύτερη την γράφουσα...να βρούμε τις ωραίες στιγμές αυτής της οικογενείας και να τις ξαναθυμηθούμε....γιατί πολύ τις ξεχάσαμε και απομακρύνθηκαν
    Ας γίνουμε όλοι μικροί και ας γελάσουμε με την καρδιά μας για το τίποτα για το καθόλου και για τα πολλά και τα μεγάλα της ζωής μας...
    Ας είμαστε όλοι μαζί και όλοι καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

the bright side of blogging :: by andriana