How was your week?

  • Την Παρασκευή ο καιρός δεν ήξερε ακριβώς τι ήθελε... Έτσι ξεκίνησε με συννεφιά, συνέχισε με βροχή και ολοκλήρωσε με ήλιο. Ευτυχώς με σχετικά καλές θερμοκρασίες.
  • Αφού λοιπόν ο μικρός ακολούθησε το αγαπητό μας πλέον πρόγραμμα (φτου φτου), δηλαδή ύπνο κατά τις 10.00 για μία ωρίτσα, έφαγε και βγήκαμε βόλτα με το καρότσι.
  • Και τι πάπιες είδαμε, τι το πλοίο να δένει στο μικρό λιμανάκι, τι πουλιά, τι παιδάκια....
  • Ήρθε και η Ρόζα και τακτοποιηθήκαμε στο αφράτο γκαζόν κοντά στον παιδότοπο του Hauterive για να κάνει και ο μικρός την κούνια του.
  • Ύπνος #2 μες στην ίδια ημέρα! Δεν πίστευα στα μάτια μου όταν τον είδα να χασμουριέται και να τρίβεται. Τι ευτυχία!
  • Και άλλο πακέτο!! Αυτή τη φορά από την γιαγιά, με ένα δωράκι και βεβαίως την σφραγισμένη κάρτα. Ευχαριστούμε!
  • Μαζί μπήκε και στο παιχνίδι και η θεία Βάσω! Τι καλά!
  • Βράδυ Παρασκευής και ενώ τα -μεγάλα- αγόρια ήταν έξω για burgers και μπίρες, και ενώ το μικρό αγόρι κοιμόταν, η Ρόζα κ εγώ ετοιμάσαμε σπιτική πίτσα και απολαύσαμε το Sing. Πόσο ανακουφιστικά όμορφο, αισιόδοξο, πολύχρωμο και διασκεδαστικό. Να το δείτε. Είναι cartoon.
  • Διάβαζα ένα άρθρο για το πόσο η ομορφιά απέχει τελικά από την τελειότητα. Τόσο που ένα απόλυτα συμμετρικό πρόσωπο είναι μάλλον άσχημο.
  • Το Σάββατο το περάσαμε κατά το ήμιση σπίτι γιατί είχαμε επισκέψεις από υποψήφιους ενοικιαστές. Έτσι υποδεχτήκαμε την μαμά της Marine από την Lyon και μία ακόμη μαμά με τα 3 (!) της αγόρια.
  • Και με την 2η κυρία να σας πω την αλήθεια στεναχωρήθηκα και συνειδητοποίησα πόσο υποκειμενικά είναι όλα. Γιατί εμείς, ένα ζευγάρι με ένα μωρό, νιώθουμε ότι δεν μας χωρά πια το όμορφό μας σπίτι, και εκείνη, μια μαμά με 3 παιδιά από 1 έως 8-9 ετών, το θεώρησε ευρύχωρο.
  • Το απόγευμα που αποδεσμευτήκαμε από τις επισκέψεις, που ολοκλήρωσε τους ύπνους του ο μικρός και τα φαγητά του, πήγαμε μία βόλτα στο εμπορικό κέντρο και αγοράσαμε και τραπεζάκι βεράντας από το πουθενά!
  • Μα ήταν τόσο όμορφο και σε τόσο καλή τιμή. Λέτε να είναι καλός οιωνός για την μετακόμιση;
  • Δύσκολο βράδυ Σαββάτου μετά από αρκετό καιρό. Πρώτο ξύπνημα κατά τη 1 και επιστροφή στο κρεβάτι κατά τις 3.30. Ουφ.
  • Και όλη την Κυριακή ήταν κάπως ο μικρός... με λίγα δέκατα, λίγη κούραση, λίγη γκρίνια.
  • Κάναμε όμως ότι καλύτερο μπορούσαμε δεδομένων των συνθηκών (που περιελάμβαναν και βροχή για όλο σχεδόν το πρωϊνό).
  • Cupcakes λοιπόν για τους φίλους που ήρθαν το απόγευμα, ωραίο ψάρι με λαχανικά και ρύζι για εμάς, μεσημεριανός ύπνος του φυστικιού (thank God!), απογευματινή βόλτα στη λίμνη και στις κούνιες, και γύρω στις 17.00 ήρθαν οι φίλοι για καφέ, τσίμπημα, παιχνίδι με τα μικρά (τον Στέφανο και την Χριστίνα), συζητήσεις σε 3 γλώσσες (ελληνικά - γαλλικά - αγγλικά... παραλίγο και γερμανικά! χιχι), γέλια και εξιστορήσεις.
  • Και κάπου μέσα σε όλα αυτά, βρήκα τον χρόνο ενώ τα αγόρια κοιμόντουσαν και έγραψα και το δικό μου γράμμα στον Στεφανάκο ετών 18. Το μόνο που μένει τώρα είναι να το καθαρογράψω.
  • Τι να πρωτογράψεις και πώς να εκφράσεις αυτό που νοιώθεις με λέξεις..... Είναι η αγάπη πράγμα μαγικό και εξωπραγματικό μερικές φορές.
  • Ήρθε και το email που περιμέναμε! Η Γαλλιδούλα της οποίας η μαμά είδε το σπίτι το Σάββατο, δήλωσε επίσημα ότι ενδιαφέρεται για το σπίτι! Νέος μαραθώνιος τώρα για να συγκεντρωθούν τα χαρτιά, να σταλούν στην μεσιτική, να τα μελετήσει (γιατί δεν πρόκειται για μια απλή περίπτωση καθώς δεν είνα κάτοικος Ελβετίας) και να μας πει το πολυπόθητο "ΟΚ"! Fingers crossed!
  • Αχ αυτές οι αναρτήσεις.... Έπεσα τυχαία σε αυτή, και πάλι με έπιασαν τα κλάμματα. Μα πώς να συνηθίσεις την απουσία;
  • Φίλος έλαβε ταχυδρομικώς κλήση στο Ελβετικό του σπίτι από την Γερμανική αστυνομία (πρόσφατα επέστρεφε οδικώς από την Γερμανία). Ως εδώ όλα οκ. Με φωτογραφία του ενώ οδηγούσε. Οκ. Για ποια παράβαση ήταν όμως η κλήση; Για μειωμένη απόσταση από το προπορευόμενο όχημα. No comments.
  • Όμορφη Δευτέρα, ηλιόλουστη και γεμάτη! Κοιμήθηκε και ο μικρός με την αναχώρισή μας από τον παιδικό οπότε με τον MACη ανά χείρας καθίσαμε στο κεντρικό καφέ της πόλης, εγώ να δουλέψω και εκείνος να κοιμηθεί υπό τους ήχους των πουλιών (ο τυχερούλης).
  • Εξίσου όμορφη και ηλιόλουστη και η Τρίτη... τουλάχιστον για τη μισή ημέρα. Ξεκινήσαμε το πλύσιμο των δοντιών και του μικρού (ναι ναι, και των 5!) και καταφέραμε και παίξαμε και το πρωί (αφού είμασταν στον πόδι από τις 6.00). 
  • Με την άφιξή μας όμως στο σπίτι το μεσημέρι το μικρό φυστίκι έπαθε κρίση! Μάλλον δοντιών. Πόσους μήνες είχα να ζήσω τέτοιο κλάμα, τέτοιες φωνές, τέτοια απελπισία... Ουφ! Έτσι, για 2 ολόκληρες ώρες είμασταν αγκαλιά, με αυτόν να ουρλιάζει και εμένα να προσπαθώ να σκαρφιστώ χίλιους τρόπους να τον ηρεμήσω. Δεν ήθελε τίποτα.... ούτε πιπίλα, ούτε αγκαλιά, ούτε τραγούδι, ούτε τα κύμματα, ούτε χάδια..... Με τα πολλά, κοιμήθηκε, ξύπνησε, ξανακοιμήθηκε και κάπως ηρέμησε.
  • Εννοείται ότι σε τέτοιες στιγμές θέλω να φάω ότι σοκολάτα βρω μπροστά μου.
  • Ευτυχώς η φύση και οι φίλοι κατορθώνουν πάντα να απαλύνουν το φορτίο. Έτσι είχαμε κανονίσει τοπικό πικ-νικ στην κοντινή μας παραλία και ξεχαστήκαμε λιγάκι, τσιμπήσαμε, απολαύσαμε ήλιο, τον Στέφανο να τρέχει στα γρασίδια, τους κωπηλάτες και τους ιστιοπλόους.
  • Πόσο μου έχει λείψει μια συναυλία! Ακούω για depeche, για jamiroquai..... 
  • Ή έστω ένα ωραίο μπαράκι - κλαμπάκι. Ο συνοδοιπόρος με κοροϊδεύει ότι έχω γίνει "καραμό" (ορολογία της παρέας) και θέλω να με βγάλουν έξω να χορέψω. Θέλω όμως!
  • Έγινε και η μετάβαση του φυστικιού στο φρέσκο γάλα, ανώδυνα και απολαυστικά. Lait bio, entrier de la Gruyeres.
  • Με λυπήθηκε ο Θεός αυτή τη φορά και ο μικρός στο καθιερωμένο μεσημεριανό με τον Cesco κοιμόταν! Μία ωρίτσα δηλαδή ελεύθερη για φαγητό και κους-κους στα ελληνο-γαλλικά.
  • Ποιος έφαγε πρώτη φορά παγωτό;; Ο Στέφανος στον παιδικό σταθμό!
  • Εδώ σας θέλω: ακούς γαλλόφωνο σταθμό (που καταλαβαίνεις και 5 πράγματα) με ψιλοχάλια μουσική ή γερμανόφωνο (που δεν καταλαβαίνεις γρι) με καλύτερη;
  • Ζέστη! 26 βαθμοί! Βόλτα λοιπόν στο κέντρο και spritz στο la plage που στήνεται κάθε καλοκαίρι με άμμο. Μαζευτήκαμε τελικά καμιά δεκαριά. 
  • Από εξυπηρέτηση βέβαια... χάλια. Δυστυχώς κάτι συνηθισμένο στας ελβετίας.
  • Μία Πολωνή συνάδελφος του συνοδοιπόρου νόμιζε ότι είναι Πολωνός και ήθελε να τον συγχαρεί για τα τόσο καλά ελληνικά του! Όταν σας λέω ότι αντί για γαλλικά εκείνος μαθαίνει Πολωνικά... Και του πάνε κιόλας. Λέτε στην προηγούμενη ζωή να ήταν Πολωνός;
  • Έγιναν επιτέλους οι συνεννοήσεις και ήρθαν οι εγκρίσεις! Την δέχτηκαν την Γαλλιδούλα Marine για το διαμέρισμά μας οπότε βουρ και εμείς να υπογράψουμε το συμβόλαιο του νέου μας σπιτιού!! Πω πω!
  • Μετακομίζουμε!!
  • Καταλαβαίνετε τι μας περιμένει Ιούνη μήνα! Ευτυχώς θα έρθουν ενισχύσεις από την Ελλάδα.
  • Yoga x2 = τικ!
  • Δεν μας λυπήθηκε αυτή τη φορά, ο μικρός δεν κοιμήθηκε, έκανα την απόπειρα να συναντήσω τα κορίτσια, αλώνισε λιγάκι στα πατώματα του εμπορικού ο μικρός αλλά ήταν δύσκολη η κατάσταση.
Καλό σαββατοκύριακο!
ανδριάνα

Σχόλια