How was your week?

• Oh what a week! Ή μάλλον half-week αλλά ήταν τόσο γεμάτη που φάνηκε σαν ολόκληρη.
• Γιατί για 4 και κάτι ημέρες είχαμε φιλοξενούμενους τον αδελφό μου και την γυναίκα του εξ Αμερικής! Βρίσκονταν στη Γερμανία για δουλειά και ξέκλεψαν λίγες ημέρες για να μας επισκεφθούν.
• Και όλα συντονίστηκαν! Ο καιρός (εκπληκτικός!!), ο Στέφανος, εμείς, οι διαθέσεις, τα φαγητά... Περάσαμε υπέροχα!
• Κατέφτασαν λοιπόν λίγο μετά τα μεσάνυχτα της Πέμπτης και την Παρασκευή κρατούσα με νύχια και με δόντια τον Στεφανάκο να μην μπουκάρει στο δωμάτιό τους.
• Για τρεις ώρες τα κατάφερα... Ε μετά έριξε ένα κλάμα και τους "ανάγκασε" να εμφανιστούν.
• Πρωινό με κρουασάν και spread μπισκότου, συζητήσεις, τακτοποιήσεις, βαλίτσες παντού, τον Στεφανάκο να τους φέρνει όλα του τα βιβλία και όλα του τα παιχνίδια και τοπική βόλτα στο ηλιόλουστο Neuchatel.
• Πατίνι, βόλτες, φωτογραφίες στη λίμνη, καφέ στον ξινό (που είχα ορκιστεί ότι δεν θα ξαναπάω αλλά ας όψεται που ήθελαν κρύο καφέ... ουφ... τι το θέλαμε; από τη μία απολαύσαμε εξαιρετικό καφέ από την άλλη μας τα έπρηξε κανονικότατα!..... αυτή τη φορά έδωσε ρεσιτάλ απλά επειδή άκουσε τον Στέφανο να σηκώνει ένα χαλικάκι), falafel στο χέρι (από την paprika βεβαίως) και επιστροφή σπίτι για τον ύπνο του μικρού και ανασυγκρότηση.
• Και με το που επέστρεψε ο συνοδοιπόρος από τη δουλειά, αναχωρήσαμε για την Βέρνη και φαγητό στο πάντα αγαπημένο -και εντυπωσιακό- Terrasse. Αυτή τη φορά πετύχαμε νέο maitre Ιταλό - Σισιλιάνο ο οποίος είχε εργαστεί για χρόνια στην Μύκονο και νέο σερβιτόρο Αργεντίνο ο οποίος ήταν παντρεμένος με Κρητικιά!
• Με αυτά και με εκείνα τα περάσαμε εξαιρετικά, ο Στεφανάκος ήταν μες στην καλή χαρά και εννοείται κοιμήθηκε στο αυτοκίνητο επιστρέφοντας και τον μεταφέραμε με τις λιγότερες δυνατές κινήσεις στο κρεβατάκι του (ούτε όταν τον αλλάξαμε δεν ξύπνησε).
• Σάββατο με δικό μας ξύπνησα εκεί κατά τις 08.00 (το λες και αργά), παιχνίδια, συμμαζέματα, ετοιμασίες, πρωινό οι 5 μας εκεί κατά τις 11.00 και αναχώρηση για Gruyeres. 
• Εκεί περπατήσαμε, θαυμάσαμε, γελάσαμε, φωτογραφηθήκαμε και φάγαμε raclette -εννοείται- και για πρώτη φορά charbonnade που στην ουσία είναι μία ψησταριά με φιλοκομμένα, ωμά κρέατα και αλλαντικά ώστε να τα ψήσεις όπως θες. ΧΑΜΟΣ!
• Το παγωτό μας αποφασίσαμε να το φάμε στο Gstaad οπότε συνεχίσαμε την πορεία, φτάσαμε απογευματάκι πια, περπατήσαμε, φάγαμε το σπιτικό, ιταλικό μας παγωτό (ο Στέφανος μπορούσε να φάει και των διπλανών!) και ξεκινήσαμε για πίσω με τον μικρό να ακολουθεί το ίδιο μοτίβο (ύπνο δηλαδή στο αυτοκίνητο και μεταφορά στο κρεβάτι του).
• Κυριακή με Μουσείο Charlie Chaplin, βόλτα στην ήσυχη Λωζάννη, burgers στο holy cow και επιστροφή στο Neuchatel με μία γρήγορη στάση στην εορτάζουσα Βάια.
• Και το βράδυ είχαμε πει να βγούμε αλλά τελικά νίκησε ο τελικός του US Open.
• Και έχει τόσο πλάκα ο Στεφανάκος που επιπλέον των ελληνικών και των γαλλικών, αυτές τις ημέρες επαναλάμβανε και αγγλικές φράσεις που του έλεγαν (enough, stop, silly, more). Και με το που ξυπνούσε τους έψαχνε και το βράδυ τους έστελνε φιλάκια πριν τον ύπνο.
• Δευτέρα με τον συνοδοιπόρο στη δουλειά, εμάς στο μάθημα χορού μας, τους φιλοξενούμενους αραχτούς στο σπίτι και έκτακτο παιδικό σταθμό το απόγευμα για να μπορέσουμε να κάνουμε δυο δουλειές με την ησυχία μας.
• Έτσι, αφού κοιμήθηκε ο μικρός αναχώρησαν για το κέντρο εκείνοι και τους βρήκα μόλις παρέδωσα τον μικρό.
• Και φάγαμε εξαιρετικά στο Beau Rivage και συζητήσαμε και αναλύσαμε και προβληματιστήκαμε για το μέλλον και τα παιδιά μας και τον κόσμο μας.
• Και το απόγευμα επέστρεψαν τα αγόρια και ήρθε μαζί και ο Λάζαρος με την Νινίνα.
• Και σιγά-σιγά πλησίασε και η ώρα του αποχωρισμού. Πακετάρισμα, αγκαλιές, υποσχέσεις, σχέδια, φωτογραφίες.
• Έτσι, την Τρίτη ξυπνήσαμε εκεί κατά τις 05.00 και κατά τις 06.00 αναχώρησαν για Ζυρίχη.
• Και εννοείται με το που ξύπνησε ο Στεφανάκος έδειχνε τον γκρι καναπέ (εκεί που καθόταν) και ρωτούσε "γιώργο;". Και μετά απαντούσε μόνος του "πίτι, αριάννα". Ο γλυκούλης μου.
• Έτσι, το πρωινό της Τρίτης προσπαθήσαμε να βάλουμε μια τάξη στο σπίτι, κοιμήθηκε ο μικρός 2,5 ολόκληρες ώρες (φανταστείτε κούραση που συσσώρευε), πήγε στον παιδικό με δυσκολία και εγώ επέστρεψα άρον άρον για να ετοιμάσω το βραδινό μάθημα της yoga.
• Και αυτή τη φορά αναχώρισα ενώ ο μικρός ήταν ξύπνιος και όλα πήγαν καλά!
• Και το μάθημα πολύ καλά πήγε... Αυτή τη φορά ήμουν πιο οργανωμένη με τα κεριά μου και τις λεβάντες μου και τις μουσικές μου.
• Τετάρτη με το πολυαγαπημένο (μου και του) μάθημα γυμναστικής ή αλλιώς γνωστό και ως τραμπολίνο! Τι κύκλους στα μονόζυγα, τι τούμπες στα στρώματα, τι άλματα από τον δοκό, τι άλματα στο τραμπολίνο, τι ισορροπίες..... σε έκσταση!
• Και το μεσημεράκι, πηγαίνοντας προς το αυτοκίνητο, σταμάτησε στο πλάι, βρήκε ένα τόσο δα μικρούλι λουλουδάκι, το έκοψε και μου το προσέφερε "voila μαμά".
• Excels! Όχι τα αγαπημένα μου αλλά αναγκαία. Τώρα προσπαθώ να οργανώσω τα της yoga. Ευτυχώς που υπάρχει ο expert στο σπίτι, ο one-and-only συνοδοιπόρος!
• Έτσι, το βραδάκι, καθήσαμε οι δυο και προσπαθήσαμε να οργανώσουμε τα νέα μας επιχειρηματικά.
• Πέμπτη με αναπάντεχη και τόσο ευχάριστη συνάντηση με τους από κάτω μετά από μήνες... Έχει αλλάξει βλέπετε το πρόγραμμα της γιαγιάς Μαργαρίτα στο σχολείο και έτσι δεν συμπίπτουν τα κενά των παιδιών.
• Και τι περιπέτεια... Περπάτημα, πατίνι, λεωφορείο, παιδική χαρά, πατίνι ξανά, παιδική χαρά δεύτερη, πατίνι, λεωφορείο, περπάτημα, σπίτι. Ουφ! Κουραστήκατε και μόνο που τα διαβάσατε;
• Ε και ο μικρός! Δύο ώρες κοιμήθηκε!
• Έτσι στον παιδικό πήγε αργά το μεσημέρι (το λες και απόγευμα), εγώ είχα προγραμματισμένο τέννις το οποίο ακυρώθηκε λόγω βροχής, οπότε επέστρεψα σπίτι για λίγη ακόμη online δουλειά, μαγείρεμα και τακτοποιήσεις.
• Σας είπα ότι η αγαπημένη μου Ναταλία μού έφτιαξε και λογότυπο για τα μαθήματα yoga; Εννοείται εξαιρετικό! Σας είπα και το όνομα που επέλεξα; euphoria. Γιατί ήθελα να είναι ζεν αλλά όχι κοινότυπο, γιόγκικο αλλά και ευρύτερο, διεθνές αλλά και ελληνικό. Πώς σας φαίνεται;

Καλό σαββατοκύριακο!

Τριήμερο για εμάς τους τυχερούς Νιουσατελιώτες ;)

ανδριάνα