How was your week?

• Η Παρασκευή μας δεν ξεκίνησε πολύ καλά, με τον Στεφανάκο να κάνει τον πρώτο του εμετό ever! Με αυτά και με εκείνα, μείναμε τα 2 μας σπίτι, με αγκαλιές, και συζητήσεις περί της αξίας της αφαγίας όταν πονάει η κοιλίτσα μας (!), μεσημεριανή σιέστα για τον μικρό, online δουλειά για εμένα και χαλαρούς ρυθμούς εντός υπό την ομίχλη που κάλυπτε από το πρωί όλη την πόλη.
• Τόση ομίχλη, που η λίμνη χάθηκε από το οπτικό μας πεδίο! Από πέρσι είχε να συμβεί.
• Και όλο το σαββατοκύριακο δεν συναντήσαμε άνθρωπο για να αποφύγουμε την μετάδοση του ιού σε εγκύους, βρέφη, φίλους κτλ. αλλά περάσαμε όμορφα και τρυφερά.
• Μαγειρέψαμε οικογενειακώς (από κοτόσουπα μέχρι κέικ με cranberries), κοιμηθήκαμε και τα 2 μεσημέρια όλοι μαζί στο μεγάαααλο κρεβάτι (πόσο σπάνια μας συμβαίνει και πόσο το απολαμβάνω!), είδαμε ταινίες, κάναμε βιντεοκλήσεις, φτιάξαμε σπίτια και πλοία και αεροπλάνα με τα lego, εδραιώσαμε τη χρήση της τουαλέτας για τον μικρό (με μόλις 2 ατυχήματα όλο το σκ), καθαρίσαμε το σπίτι μας και τα αυτοκίνητά μας και περάσαμε δημιουργικό χρόνο σαν οικογένεια.
• Εξαιρέσεις του κατ' οίκον σαββατοκύριακού μας ήταν η πρωινή δική μου έξοδος για γρήγορα ψώνια και η οικογενειακή μας το βράδυ του Σαββάτου στο πολυαναμενόμενο Φεστιβάλ των Φώτων στο γειτονικό μας Morat.
• Τόσα χρόνια το λέγαμε και τόσα χρόνια δεν τα καταφέρναμε. Μία ήταν πολύ αργά για τον μικρό, μία είχε πολύ βροχή, μία είμασταν όλη μέρα στο πόδι, μία είμασταν συναχωμένοι, ε αυτή τη φορά είμασταν αποφασισμένοι!
• Έτσι, ξεκινήσαμε οδικώς και η αλήθεια είναι ότι είχε τόσο κόσμο που μας πήρε λίγη ώρα να φτάσουμε, να παρκάρουμε και να πάρουμε το ειδικό λεωφορείο για την πόλη.
• Τα καταφέραμε όμως και άξιζε τον κόπο! Εντυπωσιακό θέαμα, φοβερός επαγγελματισμός και έμφαση στη λεπτομέρεια, με τα κτίρια να μετατρέπονται σε καλλιτεχνικό καμβά και την κεντρική πλατεία να γεμίζει με φώτα και μουσικές.
• Είναι που είναι πανέμορφο από μόνο του το λιλιπούτειο Morat, έγινε ακόμα πιο παραμυθένιο.
• Και είχε ένα κρύο!! Πω πω!
• Μέσα στον τόσο κόσμο, σταθήκαμε τυχεροί και βρήκαμε και ένα τραπεζάκι στην αγαπημένη μας confiserie για ένα ζεστό τσάι και σπιτικό μπισκότο.
• Και μετά από πολύ καιρό, την Κυριακή μας την περάσαμε όλη εντός! Λίγο η αδιαθεσία του μικρού, λίγο η νέα περιπέτεια της καθημερινότητας χωρίς πάνες, λίγο η ομίχλη - η βροχή και το κρύο, λίγο η κούραση.... ε, μείναμε σπίτι!
• Και όλη την εβδομάδα ο μικρός τα πήγε εξαιρετικά στο μέτωπο πάνα με μηδέν ατυχήματα! Μα πόσο περήφανοι είμαστε! Που το πήρε απόφαση μόνος του, χωρίς πίεση και έπαθλα, και που αυτο-δεσμεύτηκε και τα κατάφερε!
• Και από το πουθενά, η τηλεόρασή μας αποφάσισε απλά μία ωραία, βροχερή Δευτέρα να μην ξανα-ανοίξει! Ουφ.
• Και το απόγευμα γέμισε με τον Στεφανάκο σε τρελά κέφια να μας κάνει ακροβατικές επιδείξεις, κωλοτούμπες πάνω στο κρεβάτι και μάθημα γιόγκα! Μα είναι πραγματικά ατρόμητος! Πηδάει στο κρεβάτι τόσο ψηλά, στρίβει στον αέρα και απλά προσγειώνεται όπου και όπως.
  
• "Bonne nuit αγάπη μου" (φεύγοντας για το βραδινό μάθημα της γιόγκα). "Bon yoga maman".
• Και ναι, η ημέρα έχει ήδη αρχίσει να μεγαλώνει!
• Και ήρθαν ανακοινώσεις ανακατατάξεων στην εταιρεία και είμαστε όλοι σε μια σχετική αναμπουμπούλα και αβεβαιότητα. Εγώ όμως είμαι αισιόδοξη.
• Και την Πέμπτη παρέλαβε ο συνοδοιπόρος τον μικρό με πυρετό από τον παιδικό. Ήταν στο κέντρο του δωματίου, πάνω σε ένα μικρό κρεβατάκι, με κουβερτούλα και βιβλιαράκι, και γύρω του τα κορίτσια να τον περιποιούνται και η Χριστινούλα να του χαϊδεύει τα μαλλιά! Βασιλιάς!

Καλό σαββατοκύριακο!

ανδριάνα