How was your week x2?

• Εορταστικές, 2 εβδομάδες (και κάτι) στην εξωτική Βούλα!
• Και ήταν, όπως αναμενόταν, γεμάτες! Γεμάτες από φίλους, και συγγενείς, και πιτσιρίκια, και φαγητά, και γλυκά, και οδήγημα, και κούραση, και δώρα, και ήλιο, και βροχή... ακόμη και από δειλό χιόνι. Όλα τα είχαν αυτές οι εβδομάδες και συνοπτικά θα σας τα μεταφέρω.
• Πέμπτη πρωί λοιπόν ξεκινήσαμε χαλαρά με το αυτοκίνητο για Γενεύη και η χαλαρότητα μας άφησε νωρίς καθώς στη διαδρομή υπήρχαν 2 τροχαία ατυχήματα με αποτέλεσμα το gps να μας βγάζει συνεχώς από τα χωράφια για να γλυτώσουμε όσο γινόταν το μποτιλιάρισμα, και μία απόσταση 1 ώρας και 15 λεπτών να την κάνουμε συνολικά σε 2 ώρες!
• Και η ψυχή στο στόμα! Τρέξιμο για το πάρκινγκ, το check-in, τους ελέγχους... αλλά όλα τα προλάβαμε και επιβιβαστήκαμε στην πτήση για Αθήνα.
• Και στο αεροδρόμιο μάς περίμενε ως είθισται ο μπαμπάς μου και πρώτη στάση το πατρικό μου σπίτι όπου μαζεύτηκε όλη η οικογένεια.
• Παρασκευή και τα πρώτα ραντεβού ήταν οδοντιατρικά και καλλωπιστικά (κούρεμα για εμένα και τον Στεφανάκο).
• Και το απόγευμα ανεβήκαμε στην βόρεια γιαγιά που είχε μικρές περιπέτειες με την υγεία της (τέλος καλό όλα καλά) και το βραδάκι προλάβαμε και μία γρήγορη επίσκεψη στους αγαπημένους μας κουμπάρους πίσω στη Βούλα.
• "Εγώ έχω τόοοοσα πολλά σπίτια" και απλώνει και τις 2 του παλάμες. "Αλήθεια; Και πού βρίσκονται;" "Στο Μιλάνο, στην Εσπανιόλ, στο Τορίνο, στη Βούλα, στην Ελλάδα, στην Ελβετία, στο Gstaad...."
• Σάββατο με ξύπνημα από τις 05.00 (!) και πρωινή βόλτα στην ήσυχη και ηλιόλουστη Γλυφάδα, μεσημεριανό σπίτι με τα μικρά και αγαπημένα burgers από το Burger Joint, και βραδινή επίσκεψη στην αδελφή για ένα τσάι πριν την αναχώρησή τους για Λονδίνο.
• Και ο μικρός ανέβασε πυρετό (από το πουθενά) και επιστρέψαμε σπίτι παρέα με τα σιρόπια και ευτυχώς κοιμήθηκε και ξύπνησε περδίκι!
• Κυριακή και βόλτα στην στολισμένη Κηφισιά και το αγαπημένο μας Living Green, best eco-store in town, όπου μείναμε αρκετή ώρα και κάναμε βεβαίως και τα ψώνια μας.
• Μεσημεριανό στη βόρεια γιαγιά με τα βόρεια ξαδέλφια και θείους, και τα μεν αγόρια συνέχισαν για το ΟΑΚΑ και τον πρώτο τους αγώνα μπάσκετ (συνοδοιπόρος + Στέφανος, Χριστόφορος + Άλκης) και τα δε κορίτσια (Μαριάννα + Μυρσίνη + εγώ) ήπιαμε τα κρασιά μας και φάγαμε τα γλυκά μας στο κέντρο της Κηφισιάς.
• "Μαμά, άνοιξε τις πόρτες του αυτοκινήτου να γίνει αεροπλάνο."
• Δευτέρα και ο μικρός έμεινε στην γιαγιά και στον παππού να βοηθήσει με το μαγείρεμα της ψαρόσουπας που είχα παραγγείλει, και με τον συνοδοιπόρο κατευθυνθήκαμε στην Γλυφάδα για τα δώρα που μας έλειπαν.
• Και το μεσημέρι τιμήσαμε το Crudo -το vegan εστιατόριο της ξαδέλφης (εξαιρετικό φαγητό) και το απόγευμα συναντήσαμε ξανά τους φίλους για lego και παιχνίδια!
• Παραμονή Χριστουγέννων και ακόμα με υψηλή θερμοκρασία και ήλιο οπότε ο Στέφανος έμεινε ένα δεύτερο πρωινό στην γιαγιά και πήγαμε οι 2 μας για γρήγορες δουλειές και ωραίο καφέ στην Βουλιαγμένη.
• Και το απόγευμα καταφέραμε να κοιμηθούμε και οι 3 παρέα στο μεγάαααλο κρεβάτι ώστε να πάρουμε δυνάμεις για το ρεβεγιόν!
• "Πολύ σου πάει αυτή η φούστα μαμά, λαμπιρίζει!"
• Κατά τις 21.00 φτάσαμε λοιπόν στο καθιερωμένο ρεβεγιόν του κουμπάρου Χρήστου, πρώτη φορά με τον Στεφανάκο! Και τα πιτσιρίκια ήταν γύρω στα 20 και οι ενήλικες γύρω στους 30 (φαντάζεστε τι γινόταν). Και ο Στεφανάκος ζήτησε από μόνος του στις 22.00 να κοιμηθεί οπότε κατέβηκε κάτω στην γιαγιά (η πολυτέλεια να μένουν στην ίδια πολυκατοικία τόσοι αγαπημένοι σου άνθρωποι) και τον παρακολουθούσαμε με την ενδοεπικοινωνία.
• Και εμείς παραμείναμε μέχρι τις 02.00 και το βράδυ κοιμηθήκαμε 2 στενά μακριά, στο Coco-mat Hotel Nafsika (εξαιρετική, last minute ιδέα του συνοδοιπόρου ώστε να καταφέρουμε να κοιμηθούμε για έστω μία ημέρα μετά τις 06.00).
• Και 8.00 ήμασταν ήδη στο πόδι, φάγαμε το πρωινό μας στον όμορφο χώρο του ξενοδοχείου και 10.00 βρήκαμε τον Στεφανάκο να πίνει το γάλα του στο σαλόνι της γιαγιάς. 
  
• Χριστούγεννα! Και λόγω της εκδρομής της αδελφής άλλαξαν τα φετινά μας σχέδια.
• Έτσι, φάγαμε οικογενειακά, παραλιακά, ψαρικά στην Βάρκιζα!
• Και το απόγευμα ανηφορίσαμε ξανά προς Κηφισιά για την γιορτή της ανιψιάς Χριστίνας. Πόσο ωραία έπαιξαν τα μικρά και πόσο τον πρόσεχαν τον Στεφανάκο που ήταν ο μικρότερος.
• Πτώμα όλοι επιστρέψαμε σπίτι για ύπνο που πάλι μας έλειψε.
• 26 Δεκεμβρίου και ο καιρός άρχισε να χαλάει... τι αέρας, τι βροχές, τι κρύο. Άλλα μας είχαν υποσχεθεί! Έτσι παραμείναμε σπίτι για δουλειές και τακτοποιήσεις.
• Και το βράδυ είχαμε βραδινή έξοδο σε ένα νέο ιταλικό εστιατόριο στην Αργυρούπολη, το Lulu's, στο οποίο συμμετέχει και ένας φίλος. Εκεί τσιμπήσαμε τις πίτσες μας, ήπιαμε τα κρασιά μας και αναλύσαμε όλες μας τις εξελίξεις σε όλα τα μέτωπα με τους φίλους.
• Γιορτή στη γιορτή και στις 27 ήταν η σειρά του Στεφανάκου μας! Έτσι, μετά από πρωινές βόλτες και δουλειές και ετοιμασίες, το απόγευμα ήρθαν οι οικογένειες και οι φίλοι και μαζευτήκαμε καμιά δεκαριά πιτσιρίκια και καμιά εικοσαριά ενήλικες και τσιμπήσαμε, και ήπιαμε, και παίξαμε, και γελάσαμε, και ανάψαμε τζάκι και γέμισε το σπίτι!
• Και το βράδυ διανυκτέρευσε ο Παναγιώτης (ie. βαφτιστήρι μας) σπίτι και ξύπνησαν τα αγόρια το πρωί χαρούμενα - χαρούμενα αλλά η διάθεση του Στέφανου γρήγορα άλλαξε και περάσαμε ένα δύσκολο πρωινό ανευ κάποιου προφανή λόγου και αιτίας.
• Και το μεσημέρι αφήσαμε τον συνοδοιπόρο στο μετρό για το ραντεβού του με τους φίλους στο κέντρο και εγώ με τα 2 μικρά ξεκινήσαμε για τον παιδότοπο της Γλυφάδας. Ο μικρός όμως κοιμήθηκε στο αυτοκίνητο (εξαντλήθηκε μετά από τόσο κλάμα) και έτσι τα είπαμε με τον Παναγιωτάκη στο αυτοκίνητο και μετά από καμιά ώρα κατευθυνθήκαμε στο Balux -House Project για φαγητό όπου κατέφτασε και η λοιπή οικογένεια του Παναγιώτη.
• Ο Στέφανος σε διαρκή, κακή διάθεση, και εγώ να παίρνω ανάσες και να κάνω υπομονή.
• Απόγευμα και επισκεφθήκαμε την αδελφή που επέστρεψε από το Λονδίνο, ήρθε και ο συνοδοιπόρος και ηρεμήσαμε λιγάκι αφού ο Στέφανος χαλάρωσε παίζοντας με την ξαδέλφη του.
• Κυριακή και ακόμη ένα δύσκολο πρωινό με τον Στέφανο ο οποίος απλά αντιδρά σε ότι και να προτείνουμε, απλά και μόνο για να αντιδράσει. Έτσι, ενώ τόσες ημέρες περίμενε με ανυπομονησία την παιδική, θεατρική παράσταση, όταν έφτασε η ώρα απλά δεν ήθελε ούτε να ετοιμαστεί ούτε να πάει.
• Με τα χίλια ζόρια και υπό βροχή ξεκινήσαμε, ο μικρός κοιμήθηκε στο αυτοκίνητο και όταν ξύπνησε ήταν άλλος άνθρωπος -ευτυχώς.
• Έτσι, περάσαμε μία γεμάτη ώρα στην εξαιρετική παράσταση Ο Ραφτάκος των λέξεων η οποία ενθουσίασε εξίσου τον μικρό και εμάς! Να πάτε να την δείτε όσοι έχετε μικρά παιδιά! Έχουν κάνει εκπληκτική δουλειά.
• Γρήγορη επιστροφή στο πατρικό μου σπίτι για το οικογενειακό, εορταστικό γεύμα (αυτό που χάσαμε τα Χριστούγεννα) και την ανταλλαγή δώρων!
• Και τα περάσαμε πολύ όμορφα και ήρεμα, και όλα τα δώρα πέτυχαν τους στόχους τους.
• Και αφού κοιμήσαμε τον μικρό, σερί για ακόμη μία ημέρα με 3η στάση στο Χαλάνδρι και το Hide & Seek όπου είχε ήδη ξεκινήσει το γαμήλιο πάρτυ του Χρήστου και της Όλγας.
• Εκεί συναντήσαμε την παρέα των φίλων, ήπιαμε cocktails, φωτογραφηθήκαμε στο photobooth, χορέψαμε, τα είπαμε, ευχηθήκαμε και επιστρέψαμε για λίγο πολυπόθητο και δυσεύρετο ύπνο.
• Δευτέρα και από τους 19 βαθμούς των πρώτων ημερών πέσαμε στους 5 με βροχή (ακόμη και χιονόνερο) και αέρα και κρύο.
• Και το πρωί υποδεχτήκαμε την Κατερίνα με την μικρή Έλενα και περάσαμε ένα ήσυχο και όμορφο πρωινό με τα μικρά να παίζουν και εμάς να κάνουμε τα updates μας σε όλα τα επίπεδα.
• Μεσημέρι με στάση στο πατρικό για φαγητό και παιχνίδι και τον μικρό να κοιμάται στον καναπέ πάνω μου (τόση εξάντληση) και επιστροφή σπίτι για την υποδοχή της δεύτερης Κατερίνας και τζάκι και κοσμήματα και αναλύσεις και σχέδια.
• Και το βράδυ (σας το είπα, όλες οι ημέρες έτσι πήγαν, με μια ανάσα!) είχαμε πολυπληθή συνάντηση με τις πρώην συναδέλφους και τα αγόρια τους, η οποία όμως μετά από αρκετές απώλειες κατέληξε σε συνάντηση 2 ζευγαριών, στο wine bar της Βούλας.
• Τα είπαμε, τα ήπιαμε, γελάσαμε, ξεκουφαθήκαμε από την jazz μπάντα που έπαιζε και γύρω στα μεσάνυχτα χωριστήκαμε.
• Παραμονή Πρωτοχρονιάς και αφού μας είπαν τα κάλαντα η Αρτεμούλα με τον Απόλλωνα, ξεκινήσαμε για Βύρωνα και το KK Jewelry Lab. Εκεί που αισθανόμαστε πάντα τόσο ζεστά και θέλω απλά να τα αγοράσω όλα. Δεν άντεξα και έκανα ένα δαχτυλίδι δώρο στον εαυτό μου, τα είπαμε με τους αγαπημένους φίλους και αναχωρήσαμε για κέντρο.
• Not a great idea! Ο μικρός κοιμήθηκε, η κίνηση ήταν αυξημένη, όλα τα parkings γεμάτα οπότε κάναμε μία βόλτα για καμιά ώρα και επιστρέψαμε προς τα πίσω για τις βραδινές ετοιμασίες.
• Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά περάσαμε την παραμονή της Πρωτοχρονιάς στους κουμπάρους μας με sleep over! Αυτή τη φορά με την προσθήκη και 2 ακόμα φίλων, της Μελίνας και του Γιώργου.
• Έτσι φάγαμε σπιτικά, απλά και ωραία, ήπιαμε, γελάσαμε, χαλαρώσαμε, τα μικρά έπαιξαν ασταμάτητα μέχρι τα μεσάνυχτα, βάλαμε πυτζαμάκια, κοιμήσαμε τα μικρά και εμείς καθήσαμε δίπλα στο τζάκι να συζητάμε. Ούτε την αλλαγή δεν καταλάβαμε γιατί έπεσε πάνω στις ετοιμασίες ύπνου των μικρών.
• Και το βράδυ κοιμηθήκαμε στο ίδιο κρεβάτι με την Μαριάννα όπως παλιά, όπως τις εποχές της yoga, και συζητούσαμε πόση ώρα μες στο σκοτάδι και είχα αυτό το υπέροχο αίσθημα της ασφάλειας και της θαλπωρής. Ευχαριστώ φίλη μου.
• Και 2 αγόρια κοιμήθηκαν στο σαλόνι και ένας με τα μικρά.... Όλοι οι καλοί χωράνε. Και νωρίς - νωρίς είμασταν πάλι όλοι στο πόδι για να ανοίξουμε τα δώρα του Άγιου Βασίλη (του Στεφανάκου ήταν ένα lego policier!) και να φάμε μαζί πρωινό.
• Και το μεσημέρι είχαμε το καθιερωμένο πρωτοχρονιάτικο γεύμα στη βόρεια γιαγιά με άλλα τόσα πιτσιρίκια και καλεσμένους! Και φάγαμε εξαιρετικά (και πολύ), και τα είπαμε πάλι, και παίξαμε πάλι, και είχε η γιαγιά ένα μικρό ατύχημα με τα πιάτα που κουβαλούσε αλλά όλα καλά.
• Και το βραδάκι είχε το κοπή τη πίτα στο σπίτι της αδελφής καθώς ο μπαμπάς της οικογένειας είχε επαγγελματικό ταξίδι την επομένη (το φλουρί στην μαμά μου).
• Βροχερή 2 Ιανουαρίου και όπως καθόμασταν το πρωί ήσυχα - ήσυχα σπίτι και χάζευα στο ίντερνετ τις παιδικές εκδηλώσεις της πόλης, να 'σου η Φρικαντέλα που ξεκινούσε στις 12.00 και είχε 4 διαθέσιμα εισιτήρια! Φωτιά πήραμε! Τηλέφωνα να ετοιμαστεί η Αρτεμούλα, μπάνια, ντυσίματα και βουρ για Γαλάτσι.
• Και εννοείται ότι η παράσταση άργησε να ξεκινήσει, και διήρκησε συνολικά πάνω από 2 ώρες, με live ορχήστρα και τραγούδια και εντυπωσιακά σκηνικά.
• Και στην επιστροφή κοιμήθηκαν και τα δύο στο αυτοκίνητο και το απόγευμα μαζεύτηκε όλη η νότια οικογένεια σπίτι μας για ακόμη μία κοπή πίτας (το φλουρί στο σπίτι).
• Πέμπτη, με πρωινές βόλτες στη Βούλα και τη Γλυφάδα και βραδινή έξοδο του συνοδοιπόρου και νωρίς ύπνο για εμένα (yes!). 
• Και κάπως έτσι φτάσαμε στην Παρασκευή με συμμαζέματα και ετοιμασίες στο πρώτο μέρος, πέρασμα αρκετών φίλων και των οικογενειών το απόγευμα για τους αποχαιρετισμούς και βραδινά ποτά με τους κουμπάρους δίπλα στο τζάκι υπό τη συνοδεία ακόμη μίας βασιλόπιτας (ω ναι!) και ενός millefeuille από την Δέσποινα.
• Voila! C'est tout!
• Ο καιρός δεν βοήθησε για τις βόλτες στην Αθήνα και στις αγορές που σχεδιάζαμε, και εκείνον τον Σάκη που τόσο λαχταρούσα δεν τον πήγαμε ποτέ, και πάλι είμασταν στο πόδι από τις 05.00 και τις 06.00 κάθε μέρα με πολύ μειωμένες ώρες ύπνου, αλλά χορτάσαμε τις οικογένειες και τους φίλους με αρκετές ώρες σε σπίτια, ξαπλωμένοι στα χαλιά με lego και puzzle και αυτοκινητάκια και τζάκι και κρασιά και σπιτικά φαγητά και θαλπωρή. Αυτό δεν είναι οι γιορτές άλλωστε;
• Ευγνώμων. Εις το επανιδείν!

Καλή μας χρονιά! 

Ας βάλουμε ένα ακόμη λιθαράκι σε αυτό που θέλουμε να είμαστε και σε αυτό που θέλουμε να ζούμε. 
Υγεία και ξεγνοιασιά και απλότητα και απλοχεριά.

ανδριάνα