How was your week?

 

lacustre brunch winter lausanne ελβετία λωζάνη λίμνη οικογένεια σάββατο χειμώνας

  • Δευτέρα και θυμηθήκαμε τα παλιά, τότε στις αρχές της πανδημίας που είχαμε τον Στεφανάκο μαζί μας σπίτι.
  • Έτσι, κάπου ανάμεσα στα εκατοντάδες emails, τα calls, ρίχναμε και ένα γρήγορο μαγείρεμα και μια σφιχτή αγκαλιά. 
  • Εύκολο; Καθόλου. Αγχωτικό; Πολύ. Αλλά και απολαυστικό να βλέπεις αυτήν την φατσούλα ενώ εργάζεσαι.
  • Ο Στέφανος ασυμπτωματικός οπότε η αντίστροφη μέτρηση για την επιστροφή του στο σχολείο είχε ήδη ξεκινήσει.
  • Στην Αττική, από την άλλη, έπεσε ΠΟΛΥ χιόνι! Το οποίο είχε προβλεφθεί αλλά μάλλον κανείς δεν είχε πιστέψει (ούτε οι πολίτες που βγήκαν με θερινά λάστιχα - χωρίς αλυσίδες στους δρόμους αλλά ούτε ο κρατικός μηχανισμός). Αποτέλεσμα; 1.000 αυτοκίνητα αποκλεισμένα επί ώρες στον πιο κεντρικό και σύγχρονο δρόμο της πρωτεύουσας, στην Αττική Οδό.
  • Τρίτη και βγήκε το εκπληκτικό παζλ με τον παγκόσμιο χάρτη της Janod και τοποθετήθηκε στο πάτωμα του σαλονιού δίπλα στο "γραφείο" μου ώστε να αλληλεπιδρώ στα διαλείμματα.
  • Με αυτόν τον ιό δεν βγάζει άκρη κανείς! Τα παιδιά των φίλων που νόσησαν μέσα Δεκεμβρίου - ξανά νόσησαν τώρα! Μέσα σε 1,5 μήνες! Είναι δυνατόν; Ασυμπτωματικά αλλά θετικά. Άρα, ξανά καραντίνα.
  • Μέσα στον χαμό και σε όλα που είχαν μείνει πίσω από την νόσηση της προηγούμενης εβδομάδας, να σου και η ανανέωση της Άδειας Παραμονής μας με ένα πάκο χαρτιών που πρέπει να συγκεντρωθούν και deadline αυτήν την εβδομάδα.
  • Και τσουπ, να 'σου ο Στεφανάκος με το σκαμπώ του δίπλα μου ενώ είμαι σε call και έχω την κάμερά μου ανοιχτή.
  • Στα θετικά αυτής της εταιρείας είναι ότι με τις συνεχείς μετακινήσεις ανθρώπων σε διαφορετικούς ρόλους, ξαναβρίσκεσαι με συνεργάτες αγαπημένους (όπως η περίπτωση του συνεργάτη από το Βέλγιο που μετακινήθηκε σε μία κεντρική ομάδα με την οποία δουλεύουμε για την Αυστρία). 
  • Τετάρτη και μία κούραση την είχα. Είναι που είχαμε και τον μικρό στο σπίτι, είναι που είχαν συσσωρευτεί και τόσες δουλειές, είναι που και το σώμα μου δεν το αισθάνομαι 100% καλά..... 
  • Και είναι πραγματικά ο μικρός ασταμάτητος!!
  • Πέμπτη και πριν την επιστροφή του μικρού στο σχολείο (yes!) κάναμε οικογενειακή στάση στον Δήμο για να παραδώσουμε τα χαρτιά για την ανανέωση της Άδειας Παραμονής μας. Και ευτυχώς τα είχαμε όλα.
  • Και φέτος αναβαθμιζόμαστε, επιτέλους, από Permis B σε Permis C που εν ολίγοις σημαίνει ότι έχουμε τα ίδια δικαιώματα και υποχρεώσεις όπως και οι Ελβετοί πολίτες, πλην του δικαιώματος ψήφου στις εκλογές και τα δημοψηφίσματα.
  • Και το απόγευμα που παρέλαβα τον μικρό από το σχολείο είχε μια μούρη μέχρι το πάτωμα γιατί ήθελε να μείνει εκεί μέχρι το βράδυ. Του είχε λείψει!
  • Παρασκευή Παρασκευή!
  • Και το πρωί ο Στέφανος Τσιτσιπάς έχασε στα ημιτελικά του Australia Open 1-3 από τον Medvedev.
  • Και το μεσημέρι είχα την κατ΄ ίδιαν συνάντηση με την δασκάλα του Στέφανου στο ελβετικό σχολείο.
  • Και μου είπε τόσο όμορφα λόγια για τον Στεφανάκο... για το πώς συνεργάζεται, πώς μοιράζεται, πόσο καλά κατέχει τη γαλλική γλώσσα (σαν να είναι μητρική του), πόσο περίεργος είναι για να μάθει, πόσο δραστήριος, πόσο προστατευτικός με τα μικρότερα (και ειδικά με την Chloe που την έχει υπό την ευθύνη του), πόση αυτοπεποίθηση έχει, πόση άνεση να κάνει διάλογο και να επιχειρηματολογήσει.
  • Ψήλωσα μερικούς πόντους.
  • Σάββατο και επιστρέψαμε στην ωραία μας ρουτίνα με τον Στεφανάκο στο ελληνικό σχολείο το πρωί και εμάς να βολτάρουμε στο κέντρο της Λωζάνης.
  • Αυτή τη φορά, το δικό μου πρόγραμμα είχε και κομμωτήριο.
  • Και είχε έναν τόσο ωραίο ήλιο, δεν μπορούσαμε να μην τον απολαύσουμε! Ειδικά μετά από τόσες ημέρες σε καραντίνα.
  • Έτσι, κατευθυνθήκαμε προς το Ouchy και βρήκαμε τραπεζάκι έξω, στην βεράντα, πάνω από τη λίμνη και απέναντι από τις Άλπεις. Πού αλλού, στο αγαπημένο The Lacustre.
  • Και είχε μενού brunch οπότε ο μικρός πήρε γλυκά pancakes, εγώ αλμυρά (με μανιτάρια και αβγό) και ο συνοδοιπόρος πίτσα.
  • Λίγο πατίνι, λίγο περπάτημα, λίγο υπαίθριο σκάκι και επιστρέψαμε σπίτι γιατί είχαμε καλεσμένους.
  • Έτσι, έφτιαξα ένα κέικ, ψήσαμε κάτι ταρτάκια, συμμαζέψαμε λιγάκι και το απόγευμα ήρθαν η Ηλιάνα, ο Βασίλης και ο Μάξιμος που είχαμε να δούμε πριν τις γιορτές.
  • Και τα μικρά έπαιξαν εξαιρετικά και εμείς είχαμε ένα σωρό θέματα: από τους ελβετικούς προορισμούς και τα εργασιακά μέχρι τις εξωσχολικές δραστηριότητες, το ελληνικό σχολείο, το pilates και το blogging.
  • Κυριακή και αφού ακόμα σκι δεν έχουμε νοικιάσει για τον μικρό, και αφού απολαύσαμε τον Nadal να σηκώνει το 21ο Grand Slam κύπελλό του στο Australian Open, αποφασίσαμε να επισκεφθούμε τα αγαπημένα λουτρά Les Bains de Lavey τα οποία είναι ένα μισάωρο από εμάς.
  • Εκεί, με τις εξωτερικές και εσωτερικές πισίνες, τα χαμάμ και τις μπουρμπουλήθρες, τα ποταμάκια και τα παιχνίδια, περάσαμε 3 ξέγνοιαστες και χαρούμενες ώρες.
  • Επιστρέψαμε σπίτι πεινασμένοι και κουρασμένοι αλλά γεμάτοι.
  • Και το υπόλοιπο της ημέρας είχε λίγη ξεκούραση, αρκετό σιδέρωμα, παιχνίδια, τηλεόραση (η εκπομπή ΕΙΚΟΝΕΣ είχε ρεπορτάζ από το Ιράν και ο Στέφανος ενθουσιάστηκε που έβλεπε τη χώρα που φίλου και συμμαθητή του Nikan).
Καλή εβδομάδα!
ανδριάνα

Σχόλια

  1. Πόσο ωραίο είναι να ακούς καλά και όμορφα λόγια για το παιδί σου!!!!
    Σε καταλαβαίνω κοριτσάκι μου...
    Και εγώ έτσι ψήλωνα όταν άκουγα τόσο καλά λόγια για εσάς!!
    Και να ξέρεις, ακόμη ψηλώνω θαυμάζοντας το τί έχετε καταφέρι στην ζωή σας, ακούγοντας και βλέποντας πόσο σας εκτιμούν στις δουλειές σας, πόσο καλοί γονείς είστε και πόσο προσπαθείτε για το καλύτερο των παιδιώνσας!!!
    Πίστεψέ με, δεν υπάρχει μεγαλύτερη ανταμοιβή για έναν γονιό από το να ακούει και να εισπράττει τα καλά που λένε για τα παιδιά του!!!
    Να είστε καλά και να ακούτε καλά λόγια για πάντα στην ζωή σας για το παιδί σας!!!
    Σας αγαπώ πολύ και μου λείπετε...
    Και πιο πολύ μου λείπει το ότι δεν είμαι όσο παρούσα θα ήθελα στην ζωή σας...ιδιαίτερα εσας των δύο μικρών που λείπετε μακρυά...
    Προσπαθώ και προσπαθείτε...το ξέρω....αλλά ....
    Πολλά φιλιά και ιδιαίτερα στον Στεφανάκο από την γιαγιά του πες του, που την κάνει κάθε μέρα και πιο υπερήφανη....

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

the bright side of blogging :: by andriana