HOW WAS YOUR WEEK?

• Δευτέρα, με γεμάτο επαγγελματικό πρόγραμμα.
• Στο γραφείο λοιπόν, με non - stop συναντήσεις.
• Δύο ήταν με την ομάδα της Τσεχίας - Σλοβακίας οι οποίες πήγαν πολύ καλά και το χάρηκα πολύ!
• Το μεσημέρι έκανα και το interval training μου οπότε ίδρωσα και το ευχαριστήθηκα.
• Ανανεώθηκε και το ένα εστιατόριο της εταιρείας, το Wellness, με σεφ εξιδευκευμένο στα χορτοφαγικά γεύματα! Καταλαβαίνετε τον ενθουσιασμό μου!
• Παραλαβή του Στεφανάκου από το σχολείο, σπίτι, μαγειρικές, φτιάξαμε παρέα και εκείνη την τυρόπιτα χωρίς φύλλο για το apéro της ομάδας ποδοσφαίρου την Τρίτη (μετά την τελευταία προπόνηση της σεζόν), ο συνοδοιπόρος έκανε λίγη κηπουρική και χαλαρώσαμε.
• Εννοείται τα είπαμε με την αδελφή μου ώστε να συζητήσουμε τις λεπτομέρειες από τη συναυλία των Coldplay που παρακολούθησαν την Κυριακή.
• Το βράδυ τα αγόρια παρακολούθησαν μπάσκετ και εγώ αποχώρησα στην κρεβατοκάμαρα για διάβασμα, γράψιμο, συμμαζέματα. 
• Καθώς πλησιάζει το τέλος της σχολικής χρονιάς, το πρόγραμμα γεμίζει με ένα σωρό εκδηλώσεις και δραστηριότητες.
• Την Τρίτη λοιπόν, αντί για μάθημα, η τάξη του Στέφανου πήρε το λεωφορείο για ένα κοντινό πάρκο όπου συμμετείχαν στους σχολικούς αγώνες.
• Έτσι, η τσάντα γέμισε με ταπεράκια φαγητού, αντιηλιακά, καπέλα και μια αλλαξιά ρούχα.
• Εμείς δουλέψαμε από το σπίτι.
• Πέρσι είχαν βγει πρώτοι! Φέτος, δεύτεροι.
• Και μετά από μια γεμάτη Δευτέρα, το πρόγραμμα της Τρίτης ήταν κάπως πιο χαλαρό, με κάποιες συναντήσεις που μεταφέρθηκαν και άφησαν κενό για τα γραφειοκρατικά και οργανωτικά που μένουν πάντα πίσω.
• Το απόγευμα ήταν η τελευταία προπόνηση ποδοσφαίρου του Στέφανου, μαζί με το apéro που κανονίσαμε οι γονείς με τους προπονητές.
• Έτσι, παρέα με τον συνοδοιπόρο, παραλάβαμε τον μικρό από το σχολείο, τον αφήσαμε στο γήπεδο και τακτοποιηθήκαμε στην buvette παραδίπλα παρέα με τους άλλους γονείς, υπό βροχή και κρύο, κρασιά και σπιτικά τσιμπολογήματα!
• Πω πω... πραγματικά σαν Οκτώβρης, μη σας πω Νοέμβρης.
• Συγκινήθηκα λιγάκι να σας πω γιατί ήταν και για εμάς μια όμορφη συνήθεια αυτές οι προπονήσεις, οι συναντήσεις με τους υπόλοιπους γονείς στις κερκίδες, τα πρωινά ταξίδια για τα τουρνουά, τα γέλια, οι επιδόσεις, οι φιλίες μεταξύ παιδιών αλλά και γονιών.... Τον Αύγουστο ξανά.
• Επιστροφή λοιπόν σπίτι αργά, για γρήγορα μπάνια, φαγητά, και ύπνο.
• Τετάρτη, και σπίτι εγώ - γραφείο ο συνοδοιπόρος.
• Και η ημέρα ήταν πιο ηλιόλουστη αλλά ακόμα αρκετά κρύα για την εποχή.
• Στην Ελλάδα όμως, το πρώτο κύμα καύσωνα ήταν γεγονός, με πάνω από 40 βαθμούς C στην Αθήνα.
• Δεν ξέρω τελικά τι είναι χειρότερο, να έχεις 10 ή 40 βαθμούς μέσα Ιουνίου;
• Τα αγόρια επέστρεψαν το απόγευμα, είχα μαγειρέψει φακές, παίξαμε λίγο rummy, μπάνια, μπάσκετ τηλεθέαση για τα αγόρια και διάβασμα για εμένα.
• Παράλληλα, κατέφτασε η οικογένεια του αδελφού μου σύσσωμη στην Ελλάδα από τις ΗΠΑ για τις καλοκαιρινές τους διακοπές.
• Ανυπομονώ να κατέβουμε και εμείς και να ανταμώσουμε ξανά με όλους!
• Η Πέμπτη ξεκίνησε ιδανικά! Με πολύ πρωινό ξύπνημα, 7 παρά ήμουν ήδη στους δρόμους, και πρωινή γιόγκα στη δουλειά παρέα με δύο αγαπημένους συναδέλφους.
• Μιάμισες ώρες κάναμε (μα δεν το καταλαβαίνω πώς περνάει η ώρα!), τα παιδιά βρήκαν το μάθημα αρκετά απαιτητικό αλλά το ευχαριστήθηκαν πολύ -όπως και εγώ.
• Παρέα πήραμε τον καφέ μας και συνεχίσαμε κατά τις 09.00 στα γραφεία μας με ανεβασμένη και γαλήνια διάθεση.
• Από εκεί και η πιο πάνω φωτογραφία (κατά την έξοδό μου από το γραφείο το απόγευμα, καθώς κατά την είσοδο το πρωί ήμουν με το κολάν). Τη φωτογραφία την έβγαλα στα γρήγορα, πιο πολύ για την ανάμνηση, και ενώ δεν είναι καμία εξαίσια, είπα να την επιλέξω ως φωτό της εβδομάδας για να μου θυμίζει πόση διαφορά μπορούν να κάνουν αυτές οι μικρές αλλαγές στην καθημερινότητά μας.
• Η ημέρα κύλησε όμορφα καθώς είχα αγαπημένους συναδέλφους παρέα, φάγαμε μαζί, ρουφήξαμε λίγο ήλιο, κάναμε τις συναντήσεις μας και απόγευμα πια αναχώρησα για το σπίτι.
• Γρήγορη στάση στο σούπερ - μάρκετ γιατί είχαν συνέχεια οι μαγειρικές και οι σχολικές εκδηλώσεις.
• Ο Στεφανάκος είχε περάσει την ημέρα σε εκδρομή με την τάξη του στο ενυδρείο και μετά στη λίμνη όπου τους έκαναν μάθημα πρώτων βοηθειών και διάσωσης (!), έφαγαν όλοι μαζί με τα ταπεράκια που είχαν ετοιμάσει σε στυλ πικ-νικ (ο Στέφανος είχε πάρει φουλ μενού: καροτάκια, σάντουιτς με τόνο, κράκερς, μήλο, compote φρούτων και μια μικρή σοκοφρέτα), έπαιξαν και επέστρεψαν το απόγευμα.
• Το βράδυ (μη φανταστείτε, στις 18.30!) ο συνοδοιπόρος είχε δείπνο με την ομάδα της δουλειάς οπότε μείναμε οι δυο μας.
• Φτιάξαμε hot dog για το buffet canadien στο σχολείο του Στέφανου (όπου κάθε μαθητής - οικογένεια μαγειρεύει και κάτι), παίξαμε uno, συζητήσαμε, κάναμε τα μπάνια μας...
• "Μαμά, είναι ο τελικός του Master Chef σήμερα!".
• Ενθουσιασμός αλλά και κούραση! Ούτε τα πρώτα 10' δεν είδε ο γλυκός μου.
• Για την ιστορία, νικητής ήταν ο Λευτέρης.
• Παρασκευή πρωί και με τα hot dogs παραμάσχαλα και υπό βροχή, ξεκίνησε ο Στεφανάκος για το σχολείο.
• Γαλλικά, συναντήσεις εργασιακές, calls, ξεκούραση και δουλειές το απόγευμα μέχρι να επιστρέψει ο αθλητής από το μπάσκετ του, βιντεοκλήσεις με τις οικογένειες και sushi για βραδινό.
• Κατόρθωμα είναι να έρχεσαι στα 14 σου σε μια ξένη χώρα, χωρίς να μιλάς καν τη γλώσσα, και μέσα σε μόλις 4 χρόνια να καταφέρνεις όχι απλά να αποφοιτήσεις από το δημόσιο σχολείο της περιοχής σου αλλά να αριστεύεις και να περνάς στη σχολή των ονείρων σου, Ιατρική. Συγχαρητήρια Μάρκο αλλά και στη μαμά Βίβιαν η οποία δε σταμάτησε να κυνηγά τα όνειρα τα δικά της και των παιδιών της, με όποια θυσία.
• Σάββατο, και ξεκίνησα μόνη για τη γυμναστική στο κέντρο καθώς η φίλη - συναθλήτρια απολάμβανε ισπανικό ήλιο.
• Έλα όμως που το λεωφορείο είχε αντίθετη γνώμη! Απλά δεν πέρασε ποτέ οπότε περίμενα το επόμενο δρομολόγιο με αποτέλεσμα να φτάσω με 15' καθυστέρηση.
• Όλη τη διαδρομή σκεφτόμουν τι να κάνω, να πάω (και να έχω χάσει όλο το ζέσταμα και να χρειάζομαι και ακόμη 5' μέχρι να ετοιμαστώ) ή να το πάρω απόφαση ότι το έχασα;
• Το πήρα λοιπόν απόφαση, έκανα μια στάση στο kiosk, αγόρασα ένα τεύχος του respire, πήρα έναν καφέ και απόλαυσα μια ωρίτσα με τον εαυτό μου.
• Ήρθε μετά και η φίλη Ηρώ, τα είπαμε και ξεχυθήκαμε στα μαγαζιά για να βρούμε το δώρο των μελονύμφων φίλων που παντρεύονται μέσα Ιουλίου (τελικά τους πήραμε 2 ωραία σετ πετσετών).
• Έλα εσύ - φύγε εσύ. Η Ηρώ έφυγε - ο συνοδοιπόρος ήρθε.
• Συνέχεια στα δώρα (είχαμε 2 παιδικά πάρτυ + κάποια πρώτα δώρα για τους δασκάλους), παραλαβή του μικρού από το ελληνικό σχολείο, κούρεμα για τον Στεφανάκο (με προϋπόθεση ότι θα κρατούσε την φράτζα του οπότε κάναμε το κατά δύναμιν), στάση στο σούπερ μάρκετ για εφόδια και παραδίπλα για βίδες, και επιστροφή σπίτι, απόγευμα πια.
• Αφού τακτοποιήσαμε και τσιμπήσαμε, ξεκίνησε το project "ράφια παιδικού δωματίου".
• Είχα πάρει κάτι εξαιρετικά ράφια για το δωμάτιο του Στέφανου καθώς δεν είχε κανένα σημείο όπου θα μπορούσε να διακοσμήσει και εκθέσει τα "πολύτιμά" του!
• Με τις πολύτιμες γνώσεις του μαστρο-συνοδοιπόρου, μπήκαν τα ράφια, μετρημένα και ωραία, και ο Στεφανάκος τα στόλισε. 
• Ninjago lego καράβι και τεράστιος δράκος, lego jeep, 4-5 lego αυτοκίνητα και αγωνιστικά, η οικογένεια Donald σε lego, οι φιγούρες Funko Pop, η υδρόγειος, κάποια βιβλία, τα Pokemon σε παράταξη...
• Έγιναν πολύ όμορφα!!
• Με αυτά και με εκείνα, έφτασε βράδυ και είμασταν και οι τρεις πτώμα αφού είχε περάσει όλη η ημέρα σερί.
• Εννοείται ότι παράλληλα ξεκίνησε και ο πυρετός του Euro 2024.
• Κυριακή, με ήλιο!
• Κηπουρικές, διάβασμα, συμμαζέματα, παιχνίδια, μαγειρικές.... έφτασε μεσημέρι και ούτε που το καταλάβαμε.
• Φτιάξαμε να φάμε μακαρονάδες, τα αγόρια ξάπλωσαν και κοιμήθηκαν παρέα (σπάνια περίπτωση τώρα που ο Στεφανάκος μεγάλωσε) και εγώ πήρα θέση στον καναπέ για να (σας) γράψω, υπό την υπόκρουση του pepper.
• Είναι ωραίες οι ήσυχες Κυριακές που περνάμε οι τρεις μας!
• Και το απόγευμα συνεχίσαμε με πλυντήρια (όλων των ειδών), κέικ που φτιάξαμε παρέα με τον Στεφανάκο (πλέον μόνο τις δοσολογίες του λέω), συνεννοήσεις με το βαφτιστήρι που τελειώνει τις πανελλήνιες και θα μας έρθει να το γιορτάσουμε παρέα, συνεννοήσεις και με τους φίλους στο Ριάντ για τους μεγάλους εορτασμούς που ετοιμάζουν ενόψει των 50στών γενεθλίων του φίλου μας (αχ, δύσκολα τα logistics αλλά ελπίζω να βρούμε τον τρόπο ώστε να γιορτάσουμε όλοι μαζί, δια ζώσης, στην Ελλάδα), κλείσιμο ακτοπλοϊκών για τη βάφτιση - reunion στο Αγκίστρι (είναι καλοκαίρι αν δεν πάρεις το πλοίο;) ....
• Φουλ σας λέω. Είναι να μην κάτσω σπίτι.... είναι τόσες οι δουλειές.
• Το χάρηκα όμως που προχώρησαν τόσες εκκρεμότητες.

Καλή εβδομάδα!

Και καλή "λευτεριά" στα γυμνασιόπαιδα και λυκειόπαιδα με την ολοκλήρωση των εξετάσεων.

ανδριάνα