HOW WAS YOUR WEEK?

• Δευτέρα! Με ήλιο!
• Γραφείο και για τους δύο, με γεμάτο πρόγραμμα, χωρίς γυμναστική καθώς είχα ένα σημαντικό call κατά τη διάρκεια του μεσημεριανού διαλείμματος, και αναχώρηση για να παραλάβουμε τον μικρό ο οποίος κατ' εξαίρεση δεν είχε προπόνηση ποδοσφαίρου.
• Αφήσαμε τον συνοδοιπόρο σπίτι γιατί έπρεπε να μπει σε ακόμα ένα call και οι δυο μας, ο Στεφανάκος και εγώ, είπαμε να εκμεταλλευτούμε τον ήλιο και το κενό στο πρόγραμμα.
• Έτσι, με το ποδήλατο φορτωμένο στο αυτοκίνητο, κατεβήκαμε μέχρι τη λίμνη, εκείνος ποδηλατούσε πάνω - κάτω, εγώ περπατούσα (ενώ άκουγα και ένα call για την στρατηγική μέχρι το 2027) και φωτογράφιζα την ομορφιά.
• Μετά από καμιά ωρίτσα επιστρέψαμε σπίτι, μαγειρέψαμε όλοι μαζί, κάναμε τα μπάνια μας, έκανε και λίγη εξάσκηση στα ντραμς ο μικρός με βοήθεια τα μαξιλάρια, και χαλαρώσαμε.
• Παραγγείλαμε με τον Στέφανο και 4 συνολικά δώρα για αντίστοιχα πάρτυ που έχει να πάει. Χαμός, κάθε μέρα έρχεται και μια καινούργια πρόσκληση. Και, κλασικά για τα ελβετικά δεδομένα, έχουμε ήδη προσκλήσεις για πάρτυ του Δεκεμβρίου.
• Και η γκάμα είναι μεγάλη... από Τετάρτη μεσημεριανό, σε Παρασκευή δείπνο και Κυριακάτικο brunch.
• Τρίτη, και ξανά ήλιος (τι ευτυχία! ας κάνει όσο κρύο θέλει, αρκεί να έχει ήλιο!) και ξανά γραφείο και για τους δυο μας.
• Και ήταν τόσο γεμάτο το κτίριο! Πω πω!
• Το μεσημέρι κατάφερα να κάνω ένα μάθημα γιόγκα και μετά 10' σάουνα. Πραγματική πολυτέλεια!
• Πόσο ευεργετική νιώθω την σάουνα στο σώμα μου...... Και πώς το "κάψιμο" των πρώτων δευτερολέπτων χάνεται σταδιακά και δίνει τη θέση του σε ένα άδειασμα του σώματος και του νου. 
• Αναχώρηση το απόγευμα πάλι με τη ψυχή στο στόμα ώστε να είμαστε στις 17.00 στο σχολείο να παραλάβουμε τον μικρό από το μάθημα ντραμς.
• Σπίτι, μαγειρικές, συζητήσεις, μπάνια... Κάναμε και ένα γαλλικό κείμενο από ένα βοηθητικό βιβλίο που είχα αγοράσει, παρακολουθήσαμε και το πρώτο ever ATP 250 της Αθήνας και τον Djokovic (πόσο στηρίζει την Ελλάδα και με αυτή του τη συμμετοχή!), ο συνοδοιπόρος πήγε στο μπάσκετ του, ο μικρός κοιμήθηκε και εγώ, σε πλήρη ησυχία, έγραψα.
• Και ήδη, παρόλου που ίσα - ίσα μπήκε ο Νοέμβρης, εγώ νιώθω σαν η χρονιά να έχει ήδη τελειώσει.
• Ένα θα σας πω: έχω ήδη οργανώσει call για τον Ιανουάριο.
• Τετάρτη, και η ημέρα προβλεπόταν... τρελή!
• Αναχώρηση 8 παρά από το σπίτι, παράδοση του μικρού στο σχολείο και οδήγημα μέχρι το κέντρο της Λωζάνης για το ραντεβού με τη φυσιοθεραπεύτρια.
• Από εκεί, κατευθείαν γραφείο (ευτυχώς είναι 10' με το αυτοκίνητο) για δουλειά.
• Τα είπαμε και με την αγαπημένη Victoria η οποία από την επόμενη εβδομάδα μεταφέρεται όχι μόνο σε άλλη ομάδα, αλλά και σε άλλη εταιρεία του Ομίλου. Πόσο θα μου λείψει.... Είναι από τους πιο αγαπημένους μου ανθρώπους στο κτίριο (και δεν είμαστε και λίγοι!) και από τους πιο επιδραστικούς!
• Το μεσημέρι αναχώρησα να παραλάβω τον Στέφανο από το σχολείο και να πάμε στα γήπεδα τέννις γιατί είχε προπόνηση στις 15.00.
• Εγώ κάθισα στο εστιατόριο με το laptop μου και ένα χαμομήλι και συνέχισα κανονικά τη δουλειά μου.
• Κατά τις 17.00 επιστρέψαμε σπίτι, έφαγε στα γρήγορα ο μικρός και αναχώρησε ξανά, με τον συνοδοιπόρο αυτήν τη φορά, για την άλλη άκρη της πόλης και τον ποδοσφαιρικό αγώνα που είχε.
• Εγώ έκανα δουλειές, συμμαζέματα, γραψίματα...
• Έψαξα και για κάποια δωράκια και πάλι συγχίστηκα .... Advent Calendars ήταν το θέμα της έρευνάς μου. Για τα αγόρια είχε μεγάλη ποικιλία, lego, manga, pokemon, pop it, super heroes, κατασκευές, αθλήματα.... με το που έβαζες στο φίλτρο "κορίτσι" το 90% ήταν καλλυντικά!
• Advent Calendar με καλλυντικά για κορίτσια 10 χρονών! Και δεν είναι τα καλλυντικά αυτά καθ' αυτά, αλλά πώς ξαφνικά όλο το επίκεντρο των σημερινών κοριτσιών έχει μετατοπιστεί προς την εξωτερική εμφάνιση.
• Πέμπτη, και γραφείο δεν προβλεπόταν να πάω αλλά πήγα τελικά καθώς κανονίστηκε πρωινό με την ομάδα.
• Είχαμε και παγκόσμια πρώτη όμως καθώς ο Στέφανος πήγε πρώτη φορά στο σχολείο με το ποδήλατο.
• Μπροστά εγώ, μετά ο Στέφανος και πίσω ο συνοδοιπόρος (καθώς και εκείνος πήγαινε στο γραφείο). Πόση πλάκα! Ούτε ο Τράμπ τέτοια συνοδεία.
• Και φτάσαμε με μεγάλη επιτυχία, είναι και όλο κατηφόρα ούτως ή άλλως, όπως μια χαρά.
• Και με το που φτάσαμε γυρνάει ο Στέφανος και μου λέει "Τα καταφέραμε μαμά" με ένα χαμόγελο απ' άκρη σ' άκρη. 
• Δυστυχώς η επιστροφή δεν γίνεται με απλό ποδήλατο οπότε προς το παρόν θα εξασκείται στην κατηφόρα.
• Συνέχισα λοιπόν εγώ για το γραφείο, ήπιαμε τον καφέ μας και τσιμπήσαμε με τους συναδέλφους, τα είπαμε, βάλαμε και μουσικές... εξαιρετικά.
• Δουλειά μέχρι τις 12.00 και αναχώρηση καθώς είχα το 1ο μου ραντεβού με την Αγιουρβεδική γιατρό που βρήκα και που όλως τυχαίως είναι 5' από το σπίτι μου!
• Έφτασα λοιπόν και για 1,5 ώρες συζητούσαμε για όλα όσα μου έχουν συμβεί (κυρίως τον τελευταίο χρόνο), τα συμπτώματα, τις εξετάσεις, τις κενές απαντήσεις που έλαβα από πολλούς, κλασικούς ιατρούς.
• Αχ πώς να σας το περιγράψω... ένιωσα ότι μιλούσαμε την ίδια γλώσσα. Ότι πήρε το χρόνο της για να ακούσει, να καταλάβει και να μπορέσει να βοηθήσει. Ότι υπάρχουν τρόποι και τίποτα δεν είναι τελεσίδικο.
• Πετώντας έφυγα, με μια σειρά από μικρές τροποποιήσεις στην ρουτίνα μου, κάποια αιθέρια έλαια και συμβουλές διατροφής.
• Επιστροφή σπίτι για συνέχεια στη δουλειά, βεβαίως βεβαίως.
• Το απόγευμα παρέλαβα τον μικρό από το σχολείο (είχε φυλάξει με προσοχή το κλειδί της αλυσίδας του, ξεκλείδωσε το ποδήλατο και το φορτώσαμε στο αυτοκίνητο) και ήρθαμε σπίτι καθώς εκτάκτως δεν είχε ποδόσφαιρο.
• Και είχε μια πείνα! Το μεσημέρι είχε το μενού λαζάνια και εφόσον τυρί λιωμένο δεν τρώει, είχε μείνει νηστικός.
• Έφαγε τον αρακά ασταμάτητος με ένα βουνό τυρί φέτα.
• Επέστρεψε και ο συνοδοιπόρος από το γραφείο, τα είπαμε όλοι μαζί και ξεκουραστήκαμε.
• Παρασκευή, και ο ήλιος ήταν το αποκορύφωμα αυτής της εβδομάδας! Βάλσαμο.
• Στο lunch break πετάχτηκα μέχρι το κοντινό μου ινστιτούτο για το 2ο ραντεβού microneedling. Θέλει λέει συνολικά 3 για να φανούν τα όποια αποτελέσματα.
• Η ενόχληση - πόνος στα ίδια επίπεδα, έφυγα και είχα απλά μια κοκκινίλα.
• Συνέχεια με δουλειά από το σπίτι και παραλαβή του μικρού από το σχολείο το απόγευμα.
• Τα αγόρια πήγαν για το μάθημα τέννις του Στέφανου ενώ εγώ σούπερ - μάρκετ για αναμέναμε ξανά μουσαφίρηδες.
• Και είχε τόσο κόσμο στο σούπερ μάρκετ!
• Στο τσακ πρόλαβα να γυρίσω, να τα τακτοποιήσω και να μαγειρέψω μέχρι να επιστρέψουν τα αγόρια.
• Είναι αυτά τα φθινοπωρινά ηλιοβασιλέματα, με χίλια χρώματα και ανοιχτούς ουρανούς, πίνακες!
• Φαγητό, μπάνια, συζητήσεις και ύπνος.
• Σάββατο, και κλασικά ξεκίνησα για το λεωφορείο, το κέντρο της Λωζάνης, και τη γυμναστική.
• Η κλασική τριάδα, φτιάξαμε και τις σαλάτες μας μετά, και είπαμε να εκμεταλλευτούμε τον ωραίο ήλιο οπότε καθίσαμε έξω στο Montbenon για καφέ.
• Ήρθαν και οι άντρες και πέρασε η ώρα -όπως πάντα- πολύ γρήγορα.
• Κάναμε μετά μια βόλτα στο κέντρο, αγόρασα κάποια μικρά Χριστουγεννιάτικα διακοσμητικά από το πάντα καλόγουστο Søstrene Grene, πήραμε ένα hot dog για τον Στεφανάκο, τον παραλάβαμε από το ελληνικό σχολείο και επιστρέψαμε σπίτι.
• Κατευθείαν ξεκινήσαμε μαγειρικές (κοτόπουλο στο φούρνο με πατάτες) και τακτοποιήσεις (στρώσιμο των κρεβατιών) καθώς περιμέναμε μουσαφιραίρους.
• Ο συνοδοιπόρος έβαλε και τα φωτάκια στη βεράντα που βάζουμε πάντα τα Χριστούγεννα.
• "Μα γιατί δεν τα αφήνουμε όλο τον χρόνο;". Και είχε δίκιο ο Στεφανάκος γιατί είναι τόσο όμροφα, και δημιουργούν τόσο ζεστή ατμόσφαιρα.
• Κατά τις 19.00 λοιπόν κατέφτασαν οι φίλοι από την Bienne για διανυκτέρευση.
• Τους περιμέναμε με κόκκινο κρασί και ζεστό camembert!
• Τα μικρά εξαφανίστηκαν κατευθείαν στο δωμάτιο του Στέφανου για παιχνίδια, και εμείς καθίσαμε ωραία στο σαλόνι να τα πούμε πριν το δείπνο με την ησυχία μας.
• Φάγαμε όλοι μαζί, ανταλλάξαμε νέα και σχέδια, γελάσαμε, τα μικρά εξαφανίστηκαν ξανά και πήγε σχεδόν 23.00 μέχρι να πέσουν για ύπνο.
• Κάποιες αλλαγές στα κρεβάτια είχαμε μες στη νύχτα, αλλά εν τέλει όλοι κοιμηθήκαμε καλά.
• Κυριακή, και πρωινό, φορώντας ακόμα τις πυτζάμες μας, με κρουασάν και παρέα τους φίλους! Τι άλλο να ζητήσεις;
• Σιγά σιγά ετοιμαστήκαμε όλοι και κατά τις 11.00 είμασταν ήδη στο Ouchy, τα μικρά με τα πατίνια τους και εμείς με τα πόδια.
• Εξαιρετική ημέρα! Ο κόσμος πολύς, ο ήλιος λαμπερός (στο τέλος μείναμε χωρίς μπουφάν), η θέα εντυπωσιακή, οι ρυθμοί χαλαροί....
• Εννοείται κάποιοι έκαναν μπάνιο στη λίμνη (εδώ κάνουν με χιόνι!) αλλά το θέαμα με τα μπουρνούζια δίπλα στο κάστρο ήταν απολαυστικό!
• Τα μικρά έκαναν βόλτες με τα πατίνια, έπαιξαν στην παιδική χαρά και μετά οι μπαμπάδες με τα μικρά ξεκίνησαν μια παρτίδα σκάκι με τα γιγαντιαία πιόνια.
• Βρήκαμε ευκαιρία λοιπόν η Έλενα και εγώ και περπατήσαμε λίγο οι δυο μας ώστε να τα πούμε κιόλας.
• Στις 13.00 είχαμε κράτηση σε ένα από εστιατόρια της περιοχής μας (καλά, δεν έχουμε και πολλά) στο οποίο όμως δεν είχαμε φάει ποτέ.
• Ευκαιρία, καθώς οι φίλοι είναι φανατικοί του κυνηγιού. 
• Όχι να κυνηγούν οι ίδιοι βεβαίως, αλλά να το απολαμβάνουν καθώς αυτή είναι η εποχή που διάφορα εστιατόρια προσαρμόζουν το μενού τους.
• Το Belimont λοιπόν φημίζεται για το κυνήγι, και από τις μαρτυρίες των φίλων, ήταν όντως εξαιρετικό.
• Εγώ αρκέστηκα στα συνοδευτικά του κυνηγιού (κόκκινο λάχανο μαγειρεμένο με κρασί και μπαχαρικά, μαρμελάδα φρούτων του δάσους, spätzli, πουρέ μήλου και μια εκπληκτική σως βουτύρου και κάστανων).
• Τα μικρά αγόρια πετάχτηκαν και παραδίπλα στο σχολείο του Στέφανου να παίξουν και απογευματάκι επιστρέψαμε σπίτι για καφέ, ξεκούραση και ανασυγκρότηση.
• Οι φίλοι αναχώρησαν και εμείς αρχίσαμε τα συμμαζέματα.
• Έκανε και ο Στεφανάκος κάποια μαθήματα που του είχαν μείνει, κάναμε τα μπάνια μας, πλύναμε, καθαρίσαμε και ξεκουραστήκαμε.
• Αχ πόσο μας αναζωογόνησε αυτή η εβδομάδα που ήταν τόσο φωτεινή και λαμπερή! Με ήλιο 7 μέρες στις 7! Σκέτη απόλαυση!

Καλή εβδομάδα!

ανδριάνα