HOW WAS YOUR WEEK?

• Δευτέρα, με ήλιο ακόμα και διψήφιες θερμοκρασίες.
• Απαρτία και οι 3 ξεκινήσαμε το πρωί για το σχολείο και τη δουλειά.
• Όποτε καταφέρνω να κάνω γυμναστική το μεσημέρι, είναι μια καλή ημέρα!
• Και τα κατάφερα! Έγινα μούσκεμα, έκανα το ντους μου, πήρα το φαγητό στο γραφείο και συνέχισα.
• Ο Στεφανάκος μεταφέρθηκε στο χειμερινό πρόγραμμα των ποδοσφαιρικών προπονήσεων οπότε πλέον έχει μόνο τις Πέμπτες και σε κλειστό γήπεδο.
• Τον παραλάβαμε λοιπόν από το σχολείο και πήγαμε πίσω όλοι μαζί σπίτι.
• Μαγειρικές, συζητήσεις, μπάνια...
• Ξεκινήσαμε και το 2ο season του Nobody Wants This.
• Στην ίδια χαλαρή, ευχάριστη ατμόσφαιρα που μας άφησε το 1ο season.
• Τρίτη, και είχα μικρή εκδρομή μέχρι το Neuchâtel καθώς υποδεχόμουν συναδέλφους από την Ελλάδα.
• Με το αυτοκίνητο πήγα, κίνηση δεν είχε, με κρύο αλλά και εκπληκτικό ήλιο!
• Συνάντησα τον Δημήτρη, την Γεωργία και την Εριφύλλη και μαζί με συναδέλφους από το εργοστάσιο και την επιστημονική ομάδα περάσαμε όλη την ημέρα.
• Συζητήσεις, ερωτήσεις, γέλια, φαγητό, φωτογραφίες, ιστορίες....
• Μια γεμάτη, όμορφη, εργασιακή ημέρα εκτός ρουτίνας.
• Στο σπίτι βρήκα τα αγόρια το απόγευμα και εφόσον είχαμε χρόνο, και ο μικρός δεν κρατιόταν, ανεβάσαμε να φτιάξουμε το Χριστουγεννιάτικο δέντρο.
• Το αλλάξαμε θέση φέτος και σιγά - σιγά το στολίσαμε.
• Ο συνοδοιπόρος έφυγε για το μπάσκετ του και με τον μικρό κάναμε τα μπάνια μας και ξεκουραστήκαμε.
• Rollercoaster η διάθεση.... και δυστυχώς συνειδητοποιώ πόσο επηρεάζομαι όταν μαθαίνω νέα δυσάρεστα από τις οικογένειες και αμέσως χάνω και το χαμόγελό μου, και την υπομονή μου και αυτό υποσυνείδητα επηρεάζει όλες που τις συμπεριφορές.
• Τετάρτη, και γραφείο.
• Συνάντησα κατ' ιδίαν το νέο μου συνεργάτη στην Ελβετική αγορά, συνάντησα και τη φίλη Τίνα να με κατατοπίσει με κάτι διαδικαστικά, έκανα την γυμναστική μου το μεσημέρι, προχώρησα αρκετές δουλειές και κατά τις 18.00 πήρα και τον συνάδελφο Ben και πήγαμε προς το κέντρο της Λωζάνης.
• Η ομάδα που είχαμε συνεργαστεί ώστε να τους βοηθήσουμε για την διοργάνωση των ετήσιων βραβείων (αυτοί που μου προσέφεραν λουλούδια) είχε κανονίσει ευχαριστήριο δείπνο στην Brasserie Montbenon.
• Καμιά δεκαριά άτομα είμασταν, φάγαμε, ήπιαμε, συζητήσαμε εντός και εκτός δουλειάς, γελάσαμε, χαλαρώσαμε και κατά τις 22.00 αναχώρησα για το σπίτι.
• Παράλληλα, ο συνοδοιπόρος είχε δείπνο + bowling με την ευρύτερη ομάδα. Ίδια μέρα - ίδια ώρα.
• Ο Στέφανος, από την άλλη, είχε πάρτυ του συμμαθητή του Alexandre και έτσι τους είχε παραλάβει η μαμά του το μεσημέρι από το σχολείο, έφαγαν σπίτι του, πήγαν όλοι μαζί στο Jump Spot, και επέστρεψαν ξανά για να κόψουν την τούρτα και να δώσουν τα δώρα.
• Καταλαβαίνετε πόσα παράλληλα προγράμματα και πόσες αλληλοεξαρτήσεις...
• Ο συνοδοιπόρος πήγε λοιπόν στις 18.00, πήρε τον Στέφανο, και τον άφησε στους φίλους και γειτόνους Τίνα & Μύρωνα για να διανυκτερεύσει.
• Σωτήριοι οι φίλοι!
• Ξημέρωσε λοιπόν η Πέμπτη και ενώ μάς είχαν υποσχεθεί χιόνι, χιόνι δεν είχαμε.
• Εγώ έμεινα να δουλέψω από το σπίτι και το περίμενα πώς και πώς... Μία το Neuchâtel, μία τα δείπνα, ήταν αρκετά κουραστικές οι προηγούμενες ημέρες.
• Ο συνοδοιπόρος ετοιμάστηκε για το γραφείο, πήρε τον Στέφανο για να τον αφήσει στο σχολείο, και την Τίνα για το τρένο γιατί ταξίδευε. Όλοι στις θέσεις τους.
• Και καθώς καθόμουν στο γραφειάκι μου στο σπίτι, μπροστά από το παράθυρο... να 'σου το πρώτο χιόνι! Και μες στην ημέρα έγινε πιο έντονο, το γύρισε σε χαλάζι (τόσο που έμπαινε μέσα από το τζάκι και έκανε γκελ!) και ξανά πάλι σε χιόνι.
• Έχει τόση ομορφιά η ησυχία και το λευκό του χιονιού!
• Το απόγευμα ανέλαβα εγώ τις ποδοσφαιρικές μετακινήσεις οπότε παρέλαβα τον Στέφανο και τον Liam και τους άφησα στην 1η εσωτερική προπόνηση της σεζόν.
• Επιστροφή σπίτι, συνέχεια με τη δουλειά, μαγειρικές, επέστρεψε και ο συνοδοιπόρος και μαζεύτηκε η οικογένεια.
• Παρασκευή, και ναι, ξυπνήσαμε σε ένα χιονισμένο τοπίο!
• Ο Στεφανάκος πήγε οργανωμένος στο σχολείο με γάντια + παντελόνι του σκι στην τσάντα ώστε να παίξει με το χιόνι.
• Εγώ έκανα το μάθημα γαλλικών μου και 2 πρωινά calls και μετά με πέταξε ο συνοδοιπόρος μέχρι την στάση ώστε να πάρω εκτάκτως το λεωφορείο για το γραφείο καθώς είχαμε επισκέπτες από την ομάδα της Ρουμανίας.
• Δέκα άτομα έφτασαν και φάγαμε όλοι μαζί στο εστιατόριο του γραφείου, τους κάναμε ξενάγηση, ήπιαμε τον καφέ μας, ανταλλάξαμε ιστορίες, γελάσαμε... Πολύ φιλικοί, εξωστρεφείς και ευδιάθετοι!
• Το πρωί είχα προνοήσει να έρθω με το λεωφορείο γιατί στις 17.30 είχα κανονίσει να περάσει η συνάδελφος και φίλη Hasti να με πάρει με το αυτοκίνητό της ώστε να πάμε παρέα στο TedX Lausanne Women.
• Το εσωτερικό γκρουπ γυναικών της εταιρείας είχε κάποια εισιτήρια και εμείς είμασταν από τις τυχερές που είχαμε προλάβει να μπούμε στη λίστα.
• Φτάσαμε στην ώρα μας, παρκάραμε, πήραμε τις διαπιστεύσεις μας, ήπιαμε μια λεμονάδα - kombucha, συναντήσαμε κάποιες από τις συναδέλφισσες και πήραμε τις θέσεις μας στο όμορφο αμφιθέατρο του Swiss Tech Convention Center.
• Για τις επόμενες περίπου 2-3 ώρες απολαύσαμε συνολικά 8 γυναίκες ομιλήτριες, από την πρόεδρο της Ολυμπιακής Επιτροπής και την γυναίκα σεφ με τα περισσότερα αστέρια Michelin, μέχρι γυναίκες που μάχονται για ισότητα στον κόσμο της γυναικείας υγείας & χρηματοδότησης και γυναίκες που μάχονται τα σεξουαλικά ταμπού.
• Η διοργάνωση ήταν εξαιρετική, η συντονίστρια πολύ άμεση, με ωραίο χιούμορ, οι ομιλίες συμπυκνωμένες και εμπνευσμένες.
• Στο τέλος, συναντήσαμε ακόμη κάποιες συναδέλφισσες, ανταλλάξαμε απόψεις σχετικά με όλα όσα είχαμε ακούσει, ήπιαμε ένα κρασί, και κατά τις 22.00 ξεκινήσαμε με την Hasti για πίσω (μένουμε πολύ κοντά ούτως ή άλλως).
• Έλα όμως που στην εθνική είχαν κλείσει κάποιες εξόδους λόγω έργων.
• Καταλήξαμε να κάνουμε μια διαδρομή 20' συνολικά μια ώρα, μέσα από άσχετες περιοχές και δρομάκια μέσα από το δάσος γεμάτα χιόνι. Το διακωμωδήσαμε και ανακουφιστήκαμε όταν φτάσαμε επιτέλους.
• Για να μην ταλαιπωρηθεί (καθώς όλοι οι δρόμοι ήταν καλυμμένοι από χιόνι), της ζήτησα να με αφήσει στην αρχή του δρόμου μας ώστε να μην κάνει την ανηφόρα (και μετά κατηφόρα).
• Πάω λοιπόν να ανέβω με τις ωραίες μου δερμάτινες μπότες, κάνω δύο - τρία βήματα και συνειδητοποιώ ότι είναι σαν παγοδρόμιο. Γλιστρούσα συνέχεια.
• Κρύο, χιόνι, βοήθεια πουθενά... τι κάνεις;
• Ε, βγάζω λοιπόν και εγώ τις μπότες και ξεκινώ να περπατώ με το καλσόν! Στο χιόνι!
• Και σας πληροφορώ ότι και μια χαρά ανέβηκα -χωρίς να γλιστρήσω- και ούτε που ένιωσα να κρυώνουν τα πόδια μου.
• Τα είπαμε λίγο με τον συνοδοιπόρο που ήταν ακόμα ξύπνιος και ύπνος!
• Σάββατο, και θα κοιμόμουν λίγο παραπάνω αν μπορούσα είναι η αλήθεια...
• Σηκώθηκα όμως, κάθισα λίγο με τον Στεφανάκο, ετοιμάστηκα και με πέταξε ο συνοδοιπόρος μέχρι την στάση για την κλασική διαδρομή προς το γυμναστήριο.
• Μόνη αυτή τη φορά.
• Αφού έκανα το Body Balance μάθημά μου, και εφόσον είχα χρόνο, έκανα και την σάουνά μου και το ντους μου. Εξαιρετικά!
• Τσίμπησα και την κλασική μου σαλάτα και συνάντησα τον συνοδοιπόρο με τον φίλο Δημήτρη για καφέ (αφού είχαν αφήσει τα παιδιά στο ελληνικό σχολείο).
• Ήρθε μετά και η φίλη Ηρώ, πέρασε και η Ναταλία, φάγαμε και τα cinnamon rolls μας, τα είπαμε και κατευθυνθήκαμε προς το ελληνικό σχολείο.
• Είχε ανοίξει και η Χριστουγεννιάτικη Αγορά, γνωστή και ως Bô Noël, οπότε αφού πήραμε τον Στεφανάκο κάναμε μια βόλτα, πήραν από ένα hot dog τα αγόρια, από ένα ινδικό τσάι εγώ, περπατήσαμε, χαζέψαμε και φύγαμε για σούπερ μάρκετ (είχε και ένα κρύο! -4 C).
• Σπίτι και φτιάξαμε με τον Στεφανάκο τα κλασικά μας Χριστουγεννιάτικα μπισκότα βανίλιας.
• Στα κλασικά μας σχήματα (δέντρο, αστέρι, Μίκυ...) και σε δύο καινούργια: χιονάνθρωπος και αστέρι με σκουφάκι. Τα στολίσαμε βεβαίως - βεβαίως με πολύχρωμες τρούφες και αστέρια και έγιναν πολύ όμορφα.
• Μας πήρε βεβαίως δυο ώρες, μπορεί και παραπάνω.
• Κυριακή, και ξεκινήσαμε με πρωινό (κρουασανάκια!), διάβασμα του Στέφανου και μαγειρικές καθώς περιμέναμε τους φίλους Ιλιάνα, Βασίλη & Μάξιμο το μεσημέρι.
• Εγώ έφτιαξα μια σούπα καρότο, μια τηγανιά μανιταριών και μια σαλάτα με ρόδι και ροκφόρ, και ο συνοδοιπόρος χοιρινό με δαμάσκηνα και ρύζι.
• Οι φίλοι ήρθαν, ήπιαμε το λευκό κρασί που μου είχαν φέρει οι συνάδελφοι από την Μολδαβία, τα μικρά αγόρια έφυγαν κατευθείαν για παιχνίδια οπότε τα είπαμε εμείς με την άνεσή μας.
• Φάγαμε (πολύ νόστιμα ήταν όλα), συζητήσαμε ένα σωρό θέματα (σχολεία, παρέες, διακοπές, δουλειές), ήπιαμε τους καφέδες μας και απογευματάκι αναχώρησαν.
• Εμείς επιδοθήκαμε στα πλυντήρια (χ2 πιάτων και χ2 ρούχων! χαμός), στις τακτοποιήσεις και στα μπάνια.
• Μέσα σε όλα, κατάφερα να μιλήσω και με την Αλίκη, την έφηβη κόρη των κουμπάρων μας, η οποία στο πλαίσιο του επαγγελματικού της προσανατολισμού ήθελε να συζητήσουμε για το επάγγελμά μου καθώς της φαίνεται ενδιαφέρον.
• Πόσο χαίρομαι με αυτά!
• Τόσο που μιλούσαμε 1,5 ώρες! Και κάναμε κανονική αναδρομή... σπουδές, πρώτο μέρος της επαγγελματικής μου σταδιοδρομίας (Επικοινωνία & Δημόσιες Σχέσεις) και δεύτερο (Digital Marketing), και προσπάθησα να της μεταφέρω με όλο μου το πάθος το επάγγελμα που έχω επιλέξει να κάνω και που αγαπώ.
• Πόσο τυχερή είμαι ε;
• Και ελπίζω να την βοήθησα γιατί η αλήθεια είναι ότι εγώ, όταν επέλεξα να σπουδάσω Επικοινωνία και εν τέλει να εργαστώ σε αυτόν τον χώρο, δεν ήξερα ούτε έναν άνθρωπο που να μπορεί να μου πει δυο πράγματα. Ούτε έναν!
• Οπότε πήγαινα εντελώς στα τυφλά, με μόνο εφόδιο το πάθος μου και το όραμα για το τι πίστευα -και ήλπιζα- εγώ ότι είναι εν τέλει το επάγγελμα αυτό.
• Αν ξέρετε και εσείς παιδιά που είναι εκεί στο Λύκειο και θέλουν να δουν με εμπεριστατωμένο τρόπο τι επιλογές έχουν, ποιες είναι οι τάσεις τους, τι προσφέρει κάθε πανεπιστήμιο κτλ, η αγαπημένη φίλη Αλεξάνδρα είναι πιστοποιημένη σύμβουλος που έχει βοηθήσει πολύ και ουσιαστικά πολλά παιδιά φίλων. 
• Αυτή ήταν λοιπόν η εβδομάδα μας! Με πολλά έξτρα, με επαγγελματικά δείπνα, με μετακινήσεις, με συναντήσεις με συναδέλφους από άλλες χώρες, με Χριστουγεννιάτικο δέντρο και κουλουράκια, με φίλους, με άθληση, με χιόνι...
• Ήταν μια καλή εβδομάδα! Ευγνώμων!
• Είχε και άλλα, δυσάρεστα αλλά ας μείνουμε στα όμορφα.

Καλή εβδομάδα! Εορταστική για την οικογένειά μας!

ανδριάνα