HOW WAS YOUR WEEK?

 

• Δευτέρα, και η εβδομάδα που ο Στεφανάκος θα έφευγε για πενθήμερη εκδρομή με την τάξη του ήρθε! 
• Πω πω! Στην Ελβετία δεν έχουμε αποχωριστεί ποτέ τον Στέφανο για τόσες ημέρες... μόνο στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια των διακοπών που πηγαίνει με τις γιαγιάδες.
• Τώρα όμως ήταν διαφορετικά γιατί δεν είχαμε καμία εικόνα του προγράμματος και κανέναν τρόπο επικοινωνίας.
• Ήρεμοι όμως είμασταν όλοι, και χαρούμενοι για αυτήν την μοναδική εμπειρία που θα ζούσε παρέα με τους φίλους του στα ελβετικά βουνά.
• Υπό πυκνή βροχή πήγαμε λοιπόν το πρωί στο σχολείο, με την βαλίτσα και το backpack, συναντηθήκαμε με τους άλλους γονείς, και 9 παρά επιβιβάστηκαν στο μικρό πουλμανάκι και ξεκίνησαν.
• Εμείς συνεχίσαμε για το γραφείο και μια γεμάτη, εργασιακή ημέρα.
• Αυτή τη φορά ήμουν όμως αποφασισμένη και έτσι έκανα το interval training το μεσημέρι, ίδρωσα, κουράστηκα και το ευχαριστήθηκα.
• Δεν είναι μόνο η άσκηση αυτή καθ' αυτή που απολαμβάνω, είναι και αυτό το νοητικό και φυσικό διάλλειμα που κάνω στη μέση της εργασιακής ημέρας.
• Σαν να ανανεώνεται η ενέργειά μου ώστε να συνεχίσω.
• Ελεύθεροι και ωραίοι, τελειώσαμε τη δουλειά μας και είπαμε να πάμε μια βόλτα οι δυο μας στο κέντρο της Λωζάνης.
• Και πήγαμε, αλλά η βροχή ήταν τόσο δυνατή που δεν μπορούσες να μετακινηθείς ευχάριστα.
• Έτσι, αποφασίσαμε να επιστρέψουμε σπίτι και να χαλαρώσουμε.
• Τρίτη, και ξανά γραφείο και οι δυο μας.
• Αυτήν την εβδομάδα που μπορούμε, θα πάμε το μέγιστο αριθμό ημερών ώστε να καλύψουμε και το 60% ποσοστό που ισχύει πλέον.
• Γεμάτη πάλι ημέρα, με απανωτά meetings....
• Η εργασιακή ομάδα μου, μου έκανε και έκπληξη με μια τούρτα ώστε να μου ευχηθούν.
• Ξέρετε, κανένας, μα κανένας, δεν θυμήθηκε τα γενέθλιά μου την περασμένη Παρασκευή και μόνο όταν ανέβασα κάποιες φωτογραφίες στο instagram κάποιοι που είμαστε και φίλοι το συνειδητοποίησαν.
• Well wel.... προσπάθησαν λοιπόν να επανορθώσουν με μια τούρτα η οποία ήταν νοστιμότατη.
• Κατάφερα να κάνω και ένα μάθημα yoga (είναι η τέλεια σειρά: Δευτέρα interval, πιάνομαι παντού, και Τρίτη yoga, ξεπιάνομαι).
• Επιστροφή σπίτι με τον συνοδοιπόρο και εκεί που καθόμασταν να 'σου κλήση από άγνωστο, ελβετικό αριθμό.
• Ο Στέφανος!! Ο γλυκός μου!
• Μιλήσαμε 5', μας είπε ότι περνάνε πολύ ωραία, ότι βγήκαν να μαζέψουν μανιτάρια στο δάσος, ότι κάθε μέρα βγαίνουν και κάνουν διάφορα, ότι κοιμήθηκε καλά, ότι το φαγητό δεν είναι και πολύ καλό...
• "Ε, να μην σας τα πω και όλα! Σας έχω στείλει και μια κάρτα, να τα διαβάσετε και εκεί".
• Πόσο περήφανη είμαι για αυτόν. Και πόσο μου έχει λείψει. 
• Όταν βρίσκομαι επαγγελματικό ταξίδι, για παράδειγμα, είναι διαφορετικά, από το να είμαι στο σπίτι και να μην είναι εκείνος. Σαν να είναι άδειο....
• Χαρήκαμε πολύ που του μιλήσαμε λοιπόν, μίλησα και με την αδελφή μου και την οικογένειά της γιατί είχε το ραντεβού με την επιτροπή για να καθοριστεί το ποσοστό αναπηρίας της (5' υπόθεση ήταν η εξέταση).
• Το βράδυ είχε ο συνοδοιπόρος την κλασική του προπόνηση μπάσκετ και έτσι εγώ κάθισα στην ησυχία να γράψω.
• Τετάρτη, και ξανά γραφείο και οι δύο, με ήλιο αυτήν τη φορά.
• Η ημέρα ήταν πραγματικά φουλ αλλά είμασταν αρκετοί στο γραφείο, ήρθε παρέα και ο διευθυντής μας, και είμασταν όλοι σε κέφια οπότε γελάσαμε πολύ, αλληλο-πειραχτήκαμε και με καλή διάθεση προχωρήσαμε αρκετά projects.
• Το απόγευμα είπαμε να εκμεταλλευτούμε τον ήλιο οπότε πήγαμε στο κέντρο με τον συνοδοιπόρο.
• Γρήγορη στάση για να κουρευτεί, βόλτα, και κοκτέιλς στον όμορφο, γραφικό & χαλαρό κήπο του Les Jardins (το λέει και το όνομα άλλωστε).
• Ο κόσμος πολύς (ε, βλέπετε εδώ δεν έχουμε την καλοκαιρία δεδομένη), η θέα εντυπωσιακή στον καθεδρικό, πήραμε και ένα χούμους και καθίσαμε και τα είπαμε οι δυο μας ήσυχα και ωραία.
• Επιστροφή σπίτι όπου μας περίμενε στο ταχυδρομείο η carte postale του Στέφανου!
• "Το ξενοδοχείο είναι φανταστικό, το φαγητό χάλια και τα κρεβάτια αναπαυτικά. Μου λείπετε και σας αγαπώ". Ο γλυκός μου!
• Δουλειές στο σπίτι, μπάνια, και ξεκούραση.
• Πέμπτη, και γραφείο -ξανά.
• Με δύο αυτοκίνητα αυτή τη φορά.
• Μιας και πλέον έχουμε ξανά σταθερά γραφεία (τουλάχιστον στη δική μου ομάδα), επανέφερα και το όμορφο, ξύλινο ημερολόγιο που μου είχε πάρει δώρο η αδελφή μου όταν είχα πρωτοξεκινήσει.
• Ενώ είχα πήξει και ετοιμαζόμουν να πάω να τσιμπήσω, μου έστειλε μήνυμα η συνάδελφος και φίλη Ηρώ ότι θα πήγαινε για πιλάτες (πρώτη φορά!) οπότε τα άφησα όλα και κατέβηκα και εγώ στο γυμναστήριο.
• Και όπως πάντα, το ευχαριστήθηκα.
• Πραγματικά, δεν πρέπει να υπάρχει άνθρωπος που έχει πάει για άθληση και έχει επιστρέψει μετανιωμένος.
• Μετά πήρα φαγητό στο γραφείο και έφαγα παράλληλα με κάποιες κατ' ιδίαν συναντήσεις.
• Το απόγευμα είχαμε το farewell της Renata η οποία είχε έρθει από την Ελβετική αγορά και μετά από ένα χρόνο, επέστρεψε σε αυτήν.
• Μαζευτήκαμε λοιπόν 6-7 άτομα, ήπιαμε τα non alcohol proseco μας, γελάσαμε, της δώσαμε ένα δώρο που της είχαμε πάρει, και χωριστήκαμε.
• Και έριξε πάλι μια βροχή!! Και βγήκε ένα ουράνιο τόξο! Διπλό και λαμπερό!
• Παρασκευή, και μείναμε να δουλέψουμε από το σπίτι.
• Είχαμε και την επιστροφή του Στεφανάκου από το camp το απόγευμα.
• Έτσι, πήγαμε και οι δύο να τον υποδεχτούμε.
• Αγκαλιές, ιστορίες, όλη η βαλίτσα με άπλυτα....
• Γρήγορο φαγητό σπίτι και αναχώρηση για τον πρώτο μας ever αγώνα χόκεϊ.
• Πήγαμε με το αυτοκίνητο μέχρι τον κοντινό μας σταθμό του τρένου και από εκεί πήραμε το τρένο για 2' στάσεις! Σε 10' είμασταν στο γήπεδο.
• Παρέα ήταν και οι φανατικοί του χόκεϊ, η οικογένεια του Carlo και της Lauren που έχουν διαρκείας εισιτήρια για την LHC.
• Τα είπαμε, αγόρασε ο Στέφανος κασκόλ της ομάδας, ήπιαμε μια μπύρα και ένα νερό υπό τον ωραίο ήλιο και μπήκαμε να πάρουμε τις θέσεις μας.
• Εμείς είχαμε εισιτήρια για το τμήμα των "φανατικών", των ορθίων, πίσω από το τέρμα.
• Κατέφτασαν με μικρή καθυστέρηση και οι φίλοι που είχαμε κανονίσει την εξόρμηση: ο Steven με τα 3 του αγόρια.
• Πετύχαμε κατά τύχη και κάποιους ακόμα συμμαθητές του Στέφανου οπότε μαζεύτηκε συμμορία.
• Ο αγώνας ήταν για το Champions Hockey League ενάντια στους Belfast Giants τους οποίους και κερδίσαμε 7-3.
• Εντάξει... αν αρχίσω να συγκρίνω την ατμόσφαιρα και το επίπεδο των φιλάθλων θα μας πάρει ώρα. Ένα θα σας πω: στην πιο καυτή θύρα του γηπέδου και μία βρισιά δεν ακούστηκε ενώ τραγουδούσαν ασταμάτητα.
• Πολύ το ευχαριστηθήκαμε όλοι.
• Πήραμε το τρένο ξανά και πίσω σπίτι.
• Σάββατο, και αναχωρήσαμε όλοι μαζί από το σπίτι, εγώ για το κέντρο, τα αγόρια για ακόμη ένα ματς ποδοσφαίρου.
• Γυμναστική με την Ηρώ, στον καφέ ήρθε και η Τίνα και μετά και ο συνοδοιπόρος με τον Στέφανο.
• Τσιμπήσαμε, τα είπαμε, λιαστήκαμε, πήγαμε ένα σούπερ - μάρκετ και επιστροφή το απόγευμα σπίτι.
• Τακτοποιήσεις, πλυντήρια και μαθήματα του Στέφανου.
• Μελετάνε την περίοδος της αρχαιότητας και έχουν γεμίσει οι ημέρες τους με ελληνική μυθολογία! Θεοί του Ολύμπου, Οδυσσέας, Θησέας, Ηρακλής, Νύμφες, Γίγαντες.... τι ωραία!
• Το βραδάκι είχαμε μάζωξη σπίτι της Τίνας, μαζί με την οικογένεια της Ηρούς, για pizza night!
• Φτιάξαμε λοιπόν παρέα πίτσες (που βγήκαν εξαιρετικές), πιάσαμε βαθιές συζητήσεις (καθώς υπάρχει πρόσφατη ένταση και διαζύγιο στον ευρύτερο κύκλο), ήπιαμε τα κρασιά μας, τα παιδιά έπαιξαν χίλια δυο (στο τέλος και Super Mario με μεγάλο ενθουσιασμό), και αργά επιστρέψαμε σπίτι.
• Εντάξει... πίτσες, κρασί και μάφινς ήταν το βραδινό μου, άντε και λίγη σαλάτα. Δεν το λες και ιδανικό αλλά προσπαθώ να μου αφήνω κάποια περιθώρια ελευθερίας. Ας συμφωνήσουμε ότι ήταν η cheat day μου.
• Κυριακή, και χορτάσαμε όλοι ύπνο.
• Ο ήλιος λαμπερός και το πρόγραμμά μας εξαιρετικό.
• Πεζοπορία στο φαράγγι του Nozon.
• Μισή ώρα οδήγηση και ραντεβού με την οικογένεια της Ηρούς και βεβαίως τον οδηγό - hiker της παρέας Γιάννη.
• Πόσο όμορφη διαδρομή! Πω πω... μέσα στο δάσος, παράλληλα με το ποτάμι, με αποκορύφωμα τον εντυπωσιακό καταρράκτη -Cascade du Dard.
• Από εκεί, συνεχίσαμε στο κουκλίστικο, Μεσαιωνικό χωριό του Romainmôtier.
• Καθίσαμε στο εντυπωσιακό κάστρο - εστιατόριο Maison du Prieur όπου τσιμπήσαμε τυράκια και αλλαντικά (είχε κλείσει η κουζίνα), θαυμάσαμε τους εσωτερικούς χώρους, ξεκουραστήκαμε λιγάκι και ξεκινήσαμε ξανά για τη διαδρομή προς τα πίσω, πάλι μέσα από το δάσος.
• Σχεδόν 20.000 βήματα κάναμε και 12 χλμ και χορτάσαμε ομορφιά, γαλήνη, πράσινο...
• Είδαμε αγελάδες, κότες, γαϊδουράκια, αμέτρητα γεφυράκια, πανέμορφα σπίτια και αυλές, μανιτάρια, κυκλάμινα, αναρριχητές, ποδηλάτες, δρομείς, πανύψηλα δέντρα, ποτάμια, καταρράκτες... Μαγεία.
• Αργά το απόγευμα επιστρέψαμε σπίτι, κουρασμένοι και γεμάτοι.
• Μπάνια, ξεκούραση, δουλειές, τσιμπολογήματα και eurobasket.
• Έφτιαξα και το πρώτο μου instagram reel με βίντεο & φωτογραφίες από την πεζοπορία. Το είδατε; Πώς σας φάνηκε;
• Υποδέχτηκε και η οικογένεια του αδελφού μου στην Αμερική το νέο τους σκυλάκι ονόματι Wesley. Το δεύτερο, ξανθό λαμπραντόρ της οικογένειας! Μια φάτσα... πω πω! Κούκλος!

Καλή εβδομάδα!

ανδριάνα