HOW WAS YOUR WEEK?

• Δευτέρα. Και έμεινα να δουλέψω από το σπίτι.
• Και κάθε εβδομάδα, προστίθενται νέα projects οπότε ο όγκος της δουλειάς έχει αρχίσει να μην είναι διαχειρίσιμος.... 
• Το απόγευμα είχε ποδόσφαιρο ο Στεφανάκος οπότε τον πήρα, τον πήγα και επειδή είχε ωραίο καιρό είπα να τον εκμεταλλευτώ.
• Έμεινα λοιπόν εκεί, στο Lutry, παρέα με το βιβλίο μου και την όμορφη θέα στη λίμνη.
• Είχαν ζητήσει και οι προπονητές να πάει ένας γονιός ανά αθλητή μισή ώρα νωρίτερα για να μας ενημερώσουν για το φετινό πρόγραμμα, τη νέα κατάταξη, τα τουρνουά.
• Όλα καλά!
• Τρίτη, και πήγα εγώ γραφείο.
• Και είχα τόση δουλειά, τόσα απανωτά calls, που ούτε γυμναστηρίο πήγα, ούτε διάλειμμα για φαγητό έκανα, ούτε είδα κανέναν....
• Είχα συναντήσεις και μετά τις 17.00 αλλά ευτυχώς, ακυρώθηκε μία εκεί γύρω στις 16.00 οπότε έφυγα, γύρισα σπίτι, και συνέχισα από εδώ.
• Επέστρεψαν και τα αγόρια από το μάθημα drums του Στέφανου, φάγαμε, κάναμε τα μπάνια μας, αναχώρησε ο συνοδοιπόρος για την 1η προπόνηση μπάσκετ της σεζόν και χαλαρώσαμε εμείς με τον Στεφανάκο.
• Τετάρτη, και έμεινα σπίτι για να πάει ο συνοδοιπόρος γραφείο.
• Το μεσημέρι, στην 1η προπόνηση τέννις, ανέλαβε να τους πάει η φίλη Ιλιάνα (έχει μαζί προπόνηση και ο γιος της) και μετά έμειναν εκεί τα αγόρια για τις 2 ώρες που είχαν κενό μέχρι την 2η προπόνηση και πέρασαν πολύ ωραία.
• Εγώ, έπηξα στη δουλειά αλλά είχα και το Mid Year Review μου με τον διευθυντή μου Mike το οποίο πήγε πολύ καλά.
• Μέσα σε όλα όμως, είχα και πολύ στενάχωρες και έντονες συνομιλίες με τις οικογένειες στην Ελλάδα.
• Δεν θέλω, ούτε μπορώ να επεκταθώ, αλλά είναι πολύ απογοητευτική η κατάσταση από όλες τις πλευρές. Στα άκρα!
• Μίλησα και με τον αδελφό μου και ολοκληρώθηκε η τραγωδία (εντός και εκτός εισαγωγικών).
• Προσπαθώ να μην εμπλέκομαι άμεσα, αλλά ακόμα και έμμεσα είναι πολύ δύσκολη η κατάσταση.
• Το απόγευμα παρέλαβα τον Στεφανάκο από το τέννις, ρούφηξα λίγο ήλιο, προσπάθησα να ηρεμήσω, και επιστρέψαμε παρέα σπίτι.
• Το στομάχι μου κόμπος, ο ύπνος μου άστατος, οι έγνοιες πολλές.
• Πέμπτη, και ήταν η σειρά μου για το γραφείο.
• Non stop πάλι η ημέρα με συναντήσεις αλλά κατάφερα και ξέκλεψα λίγο χρόνο και έκανα yoga το μεσημέρι.
• Σε μία από τις συναντήσεις ήταν και ένας συνεργάτης από μία ομάδα που δεν έχω ξανασυνεργαστεί και αφού είμασταν online για κανά δεκάλεπτο συνειδητοποιήσαμε ότι καθόμαστε σε διπλανά σχεδόν γραφεία!
• Είναι τόσος ο κόσμος σε αυτό το κτίριο!
• Συναντηθήκαμε λοιπόν δια ζώσης και έτσι προστέθηκε ακόμη ένα familiar face στον 7ο όροφο.
• Μετά τη δουλειά, είχαμε τα κλασικά "ποτά" που πίνουμε μια φορά το τρίμηνο περίπου στο γραφείο, οπότε κάθισα λίγο και τα είπαμε με τους Λωζανιώτες συναδέλφους.
• Ήρθε και ο αγαπημένος μου Olivier ο οποίος την επόμενη εβδομάδα αναχωρεί για το 6μηνο ταξίδι με την οικογένειά του στην Ασία. Πω πω..... 
• Sabbatical και παρέα με τη γυναίκα του και τα 2 τους τα κορίτσια θα ταξιδεύουν για 6 μήνες!
• Κατευθείαν από το γραφείο πήγα στο κέντρο της Λωζάνης καθώς είχα το 1ο μου ραντεβού με μια φυσιοθεραπεύτρια.
• Καλά πήγε αλλά χρειάζεται εβδομαδιαίες επισκέψεις για τους επόμενους μήνες οπότε βάλαμε ακόμα ένα βοτσαλάκι στο ήδη πηγμένο μας πρόγραμμα.
• Η υγεία είναι όμως πάντα προτεραιότητα οπότε θα τον βρω τον χρόνο.
• Πήγε 19.30 μέχρι να γυρίσω σπίτι, την ίδια ώρα που επέστρεφε και ο Στέφανος από το ποδόσφαιρο με τον μπαμπά του Noam.
• Τις Δευτέρες και τις Πέμπτες ο Στέφανος είναι εγεγγραμένος στην αντίστοιχη Μελέτη από τις 15.30 μέχρι τις 17.00.
• Μας είπε όμως ο μπαμπάς του Νοάμ, που είχε αναλάβει τα πήγαινε - έλα του ποδοσφαίρου, ότι τον βρήκε στο προαύλιο.
• Να μην σας κουράσω, ο Στεφανάκος πήγε κανονικά, ο κακομοίρης, στην αίθουσα της Μελέτης, του απάντησαν ότι δεν είναι γραμμένος και τον άφησαν μόνο, έξω, στο προαύλιο, χωρίς κανένα τρόπο επικοινωνίας!
• Άφησαν ένα 9χρονο παιδί μόνο του, χωρίς καν να μας ειδοποιήσουν!
• Ακόμα και εγεγγραμένος να μην ήταν, είναι αδιανόητο να αφήνεις ένα παιδί που ξέρεις, που έχεις όλους τους τρόπους επικοινωνίας με τους γονείς, απλά μόνο του στο προαύλιο, χωρίς καν να ενδιαφερθείς πού θα πάει, τι θα κάνει, πότε θα έρθουν οι γονείς του.... 
• ΣΟΚ!
• Έστειλα ένα πολύ αυστηρό εμαιλ και αναμένω την απάντηση.
• Πάλι καλά που ο Στέφανος είναι ψύχραιμος και ανεξάρτητος, που ο καιρός ήταν καλός, και έτσι έκατσε και έπαιξε στο γήπεδο του σχολείου.
• Αχ, μερικές φορές νιώθω ότι σαν γονείς έχουμε μόνο υποχρεώσεις και πολύ λίγα δικαιώματα στο ελβετικό σχολείο.
• Παρασκευή, και ξημέρωσαν τα 45α γενέθλιά μου.
• Μαγκωμένα πολύ (λόγω της κατάστασης στην Ελλάδα με τις οικογένειες), χωρίς διάθεση.
• Είχα κλείσει όμως το πρωί κομμωτήριο οπότε πήγα, μετά έκανα μια στάση και αγόρασα μια τούρτα και πίσω σπίτι για δουλειά.
• Το απόγευμα ξεκίνησα μαγειρικές και στολισμούς καθώς είχα καλέσει τις δύο αγαπημένες μου φίλες (Ηρώ & Τίνα), με τα των οικογενειών τους, να φάμε παρέα και να σβήσω τα κεράκια μου. Ήσυχα και ωραία.
• Ήταν και το reunion μας μετά τις καλοκαιρινές διακοπές.
• Είναι βάλσαμο αυτή μας η φιλία.
• Είχαμε λοιπόν πολλά να πούμε (διακοπές, ταξίδια, εργασιακά, σχολικά...), φάγαμε (παπουτσάκια), σβήσαμε τα κεράκια, ήπιαμε, γελάσαμε και αργά χωριστήκαμε.
• Γρήγορα συμμαζέματα και πλυντήρια και ύπνος.
• Με πολύ κόσμο δεν μίλησα για τις ευχές..... και γιατί πολύς κόσμος δεν με κάλεσε, και γιατί αρκετοί με κάλεσαν ενώ είχαν έρθει το βραδάκι εδώ οι καλεσμένοι οπότε δεν κατάφερα να απαντήσω.
• It's ok.
• Εδώ και πολλά χρόνια έχω ρίξει πολύ τις προσδοκίες μου από τους άλλους.
• Το Σάββατο είχαμε πρωινό ξεκίνημα, με τα αγόρια να αναχωρούν στις 08.00 για ματς του Στέφανου, και εγώ στις 09.00 για τη γυμναστική μου.
• Παρέα με την Τίνα πήγαμε, και είχαμε πιάσει τόσο θερμή συζήτηση που χάσαμε την στάση για να αλλάξουμε λεωφορείο!
• Εν τέλει, πήραμε uber για να προλάβουμε το μάθημα Body Balance.
• Εκεί μας περίμενε ήδη η Ηρώ που μας είχε κρατήσει -ευτυχώς- θέση.
• Μετά ακολουθήσαμε το κλασικό και αγαπημένο πρόγραμμα με καφέ, poke bowls, πολλές συζητήσεις και αναλύσεις, και επίσκεψη στα μαγαζιά για κάτι δουλειές και δώρα.
• Ο συνοδοιπόρος είχε αφήσει τον Στέφανο στο 1ο μάθημα του ελληνικού σχολείου, είχε συναντήσει τους δύο έτερους μπαμπάδες, και είχαν καθίσει να πιουν τις μπύρες τους.
• Όλοι χαρούμενοι!
• Παράλληλα, η αδελφή μου έκανε την πρώτη της επίσκεψη σε κομμωτήριο μετά από 1 χρόνο +. Και με πήρε βιντεοκλήση να την δω. Kαι ήταν τόσο χαρούμενη!
• Παραλαβή του Στεφανάκου και επιστροφή σπίτι για 15' ίσα - ίσα να πακετάρουμε καθώς είχαμε εκδρομή.
• Βουρ για την Bienne και το σπίτι των φίλων μας, Έλενα & Γιάννη.
• Reunion μετά τις διακοπές και με αυτούς οπότε είχαμε πολλά να πούμε.
• Πήγα και ένα κρασί, δώρο από την αδελφή μου, όπως μου ζήτησε, για την πολύτιμη βοήθεια του Γιάννη όλους αυτούς τους μήνες, υπό την ιδιότητα του φίλου αλλά και του γαστρεντερολόγου.
• Ευγνώμων!
• Όλοι μαζί, νωρίς το βραδάκι, μεταφερθήκαμε στο νέο σπίτι της φίλης Βίβιαν με την οποία μοιραζόμαστε την ίδια ημέρα γενεθλίων! Απίστευτο δεν είναι;
• Τριπλός ήταν εν τέλει ο εορτασμός καθώς και ο γιος της είχε γενέθλια πριν λίγες ημέρες.
• Συζητήσεις, ποτά, περιηγήσεις στο νέο σπίτι, ιστορίες και με τον άντρα της που είχε έρθει από Ελλάδα, συζητήσεις και με τον γιο της που ξεκινά το πανεπιστήμιο, φαγητά, 3 τάρτες και 3 σετ κεριών, ευχές, αγκαλιές, δώρα....
• Είναι πάντα μια εξαιρετική οικοδέσποινα η Βίβιαν. Και ενώ δεν συναντιόμαστε συχνά, αγαπιόμαστε πολύ και μιλάμε με τα μάτια.
• Αργά αναχωρήσαμε και πήγαμε για διανυκτέρευση στο σπίτι των φίλων.
• Λίγο που φάγαμε αργά, λίγο τα ποτά (που σπάνια πίνω), λίγο οι εντάσεις των ημερών, ε, δεν χόρτασα ύπνο αλλά οκ.
• Κυριακή, και σηκώθηκα νωρίς, παρέα με τα μικρά αγοράκια που είχαν κοιμηθεί στο ίδιο κρεβάτι.
• Ήσυχο, όμορφο πρωινό με τους φίλους, καφέδες, συζητήσεις, ήλιος, βεράντα....
• Το μεσημεράκι ανηφορίσαμε στα βουνά της Bienne σε μια τοποθεσία που δεν είχαμε ξανά-επισκεφθεί.
• Ήταν και ο καιρός ιδανικός... ήλιος, χωρίς πολλή ζέστη, με καθαρό ουρανό.
• Η θέα εντυπωσιακή στις 3 λήμνες (Bienne - Neuchatel - Morat), στα λιβάδια, στις Άλπεις.
• Περπατήσαμε λίγο, βγάλαμε φωτογραφίες, και μετά φάγαμε στην βεράντα του εστιατορίου Bozingenberg.
• Φάγαμε ωραία, θαυμάσαμε τους αλεξιπτωτιστές, γεμίσαμε ήλιο και ομορφιά, συζητήσαμε, γελάσαμε, τα μικρά έπαιξαν και στη μικρή παιδική χαρά, και απόγευμα πια πήραμε το δρόμο του γυρισμού για το σπίτι μας.
• Πολύ όμορφα γεμάτο πσκ, γεμάτο με λίγους αλλά πολύ αγαπημένους φίλους. Φίλους καρδιάς.
• Το απόγευμα βάλαμε και τα τελευταία στη βαλίτσα του Στέφανου οπότε είναι καθ' όλα έτοιμος για το πρώτο του camp με το σχολείο. Πενθήμερη στο βουνό!
• Εγώ πότισα, μεταφύτευσα μια μικρή ελιά (που πίστευα ότι αργοπεθαίνει αλλά έχει αρχίσει να βγάζει καινούργια κλαδιά στη βάση της και την λυπήθηκα), πρόσθεσα και χώμα σε αρκετές από τις εσωτερικές γλάστρες, τακτοποιήσαμε τα πράγματά μας και χαλαρώσαμε.
• Ο Στεφανάκος ήθελε να δούμε ταινία οπότε είδαμε τον Νέμο! Πω πω... πόσα χρόνια είχα να τον δω! Όταν είχε πρωτοβγεί, ήμουν φοιτήτρια!
• Την αγαπώ αυτήν την ταινία! 

Καλή εβδομάδα & καλό μήνα!

ανδριάνα