HOW WAS YOUR WEEK?

λωζάνη καθεδρικός ναός θέα φθινόπωρο εκδρομή φίλοι οικογένεια ελβετία

  • Δευτέρα, με νέο set up, νέα προγράμματα και νέες περιπέτειες.
  • Δεν βαριόμαστε ποτέ σε αυτό το σπίτι :).
  • Έτσι, η δεύτερη εβδομάδα των σχολικών διακοπών ξεκίνησε και ο Στεφανάκος είχε το κλασικό & αγαπημένο foot camp.
  • Μαντέψτε όμως τι ώρα ξεκινούσε την 1η μέρα; Στις 13.30!
  • Γιατί τι άλλο έχουν να κάνουν δύο γονείς που εργάζονται 100%, μια Δευτέρα του Οκτωβρίου το μεσημέρι;
  • Anyway.... ο συνοδοιπόρος πήγε στο γραφείο, εγώ έμεινα σπίτι (οπότε έχασα την αγαπημένη μου interval προπόνηση) και το μεσημέρι πήγα τον Στεφανάκο στο γήπεδο.
  • Με την ψυχή στο στόμα γιατί είχα συνάντηση στις 14.00 οπότε πρόλαβα να γυρίσω στο τσακ. Όλα καλά.
  • Συνέχεια με τη δουλειά μέχρι το απόγευμα, με συννεφιά, βροχή και φουλ πρόγραμμα.
  • Τον παρέλαβε τον μικρό ο συνοδοιπόρος από το ποδόσφαιρο οπότε επέστρεψαν μαζί και φάγαμε (ψάρι λεμονάτο για τα αγόρια - σαλάτα για εμένα).
  • Τρίτη, και ξεκίνησα τη δουλειά από το σπίτι, άφησα τον Στέφανο στο ποδόσφαιρο και συνέχισα στο γραφείο.
  • Το μεσημέρι άλλαξαν μερικά meetings οπότε κατάφερα μετά από καιρό να κάνω το μάθημα Body Pump στο γυμναστήριο.
  • Τι εντυπωσιακό πόσο σε αναζωογονεί αυτό το break στη μέση της εργασιακής ημέρας. Και γιατί σπάει η ημέρα στα δύο αλλά -το σπουδαιότερο για εμένα- γιατί κινούμαι, ιδρώνω, δεν κοιτάω οθόνες και νιώθω σαν να μην είμαι στο γραφείο.
  • Αργά το απόγευμα είχα meeting με τον διευθυντή μου ώστε να συζητήσουμε πώς πήγε το Q3 αλλά και το 360 feedback που επίσημα πέρνουμε 1 φορά τον χρόνο.
  • Είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα διαδικασία όπου επιλέγεις βασικούς σου συνεργάτες - συναδέλφους οι οποίοι καλούνται να σε βαθμολογήσουν σε συγκεκριμένες κατηγορίες.
  • Αυτή η βαθμολογία είναι επίσημο μέρος της επίδοσής σου και αναλύεται με τον διευθυντή σου.
  • Η δική μου λοιπόν ήταν εξαιρετική, με συνολικό μέσο όρο 3.87 στα 5.00. Το 3 θεωρείται ήδη πάρα πολύ καλό.
  • Μέσα σε όλα, μας ανακοινώθηκε ότι μία συνάδελφος θα μεταφερθεί στη μικρή μας ομάδα.
  • Έκπληξη ήταν σίγουρα, και έχω πολλές ερωτήσεις για το ακριβές αντικείμενό της αλλά θα δείξει. Ελπίζω να μας βγει σε καλό.
  • Το βραδάκι ο συνοδοιπόρος έφυγε για το μπάσκετ του και με τον Στεφανάκο κάναμε τα μπάνια μας, συζητήσαμε, ξεκουραστήκαμε στον καναπέ.
  • Αφού κοιμήθηκε, ξεκίνησα και το ντοκυμαντέρ της Victoria Beckham. Μέσα στην εβδομάδα είδα και τα τρία επεισόδια και το βρήκα αρκετά ενδιαφέρον, με αρκετή διαφάνεια για το τι έχει περάσει στο χώρο της μόδας.
  • Τετάρτη, και ξανά γραφείο για εμένα. 
  • Κάναμε και πρόβα για το μεγάλο, ετήσιο event της ερχόμενης εβδομάδας στο οποίο δίνονται βραβεία σε διάφορα projects των αγορών.
  • Έτσι, συνάδελφοι από 20+ αγορές θα ταξιδέψουν στη Λωζάνη και περάσουμε 2 γεμάτες ημέρες με ομιλίες, παρουσιάσεις, συζητήσεις αλλά και δείπνα, ποτά...
  • Ήμουν και στο περσινό και έχω πολύ καλές αναμνήσεις οπότε ανυπομονώ.
  • Αργά το απόγευμα είχαμε μια παρουσίαση στην ομάδα των ΗΠΑ, η οποία είχε ήδη μεταφερθεί μια φορά, αλλά ενώ είμασταν όλοι εκεί, έτοιμοι, ο βασικός συνάδελφος της Αμερικής δεν μπόρεσε να παρευρεθεί οπότε μεταφέρθηκε εκ νέου η συνάντηση. Well well....
  • Το απόγευμα προχωρήσαμε και με τις ετοιμασίες για τους επισκέπτες μας, στρώσαμε κρεβάτια, πήγα και ένα σούπερ μάρκετ για να εφοδιαστούμε με σνακς και υλικά για τα πρωινά.
  • Πέμπτη, και ξανά γραφείο.
  • Και μέσα στην ημέρα είχα συνάντηση με την ομάδα της Κύπρου και γελάσαμε τόσο πολύ γιατί εγώ ήμουν με μάλλινο πουλόβερ και εκείνοι με κοντομάνικα!
  • Είχαμε και την καταιγίδα Benjamin με πολλή βροχή αλλά και ΤΡΕΛΟ αέρα! Πω πω!
  • Ο Στεφανάκος έμειναν μέσα στη σάλα για το ποδόσφαιρο (όχι ιδανικό αλλά τι να κάνεις) και πήγα γυρνώντας από το γραφείο και τον παρέλαβα.
  • Μίλησα και με την μαμά και πλέον το "πουλμανάκι" που πηγαίνει την αδελφή μου για φυσιοθεραπεία έχει και την μαμά μου (που κάνει για τα γόνατά της) αλλά πλέον και την θεία μου (που κάνει για τη μέση της). The more the merrier γιατί περνάνε πιο ωραία που είναι παρέα. Κάνουν και στην ίδιο χώρο οπότε το διακωμωδούν.
  • Το απόγευμα μαγείρεψε ο συνοδοιπόρος κιμά να τον έχουμε για το γεύμα της Παρασκευής με τους μουσαφίριδες, και εγώ ένα κέικ.
  • Το έχω παράδοση πάντα να φτιάχνω κέικ όταν έχουμε επισκέπτες. Αυτή τη φορά έφτιαξα το αγαπημένο του Στέφανου, το cake marbré, το κλασικό δίχρωμο.
  • Παρασκευή, και ο συνοδοιπόρος είχε πάρει άδεια ώστε να πάει πρωί - πρωί να παραλάβει τον αδελφό του με την οικογένειά του από το αεροδρόμιο της Γενεύης.
  • Ευτυχώς ο καιρός είχε ηρεμήσει, έτσι έμειναν να κάνουν βόλτα στη Γενεύη.
  • Εγώ έκανα το μάθημα γαλλικών μου, άφησα τον Στέφανο στο ποδόσφαιρο και ξεκίνησα τη δουλειά.
  • Το απογευματάκι κατέφτασαν σπίτι και ήταν μεγάλη η χαρά μας που για πρώτη φορά μας επισκέπτονταν οικογενειακώς!
  • Τακτοποιήθηκαν και κατεβήκαμε όλοι παρέα να παραλάβουμε τον Στεφανάκο από την τελευταία ημέρα του foot camp όπου η ομάδα του κέρδισε το κύπελλο στο Μουντιάλ.
  • Είδαμε και κάποιους φίλους - γονείς συναθλητών του Στεφ και τα είπαμε λιγάκι.
  • Αγκαλιές, φιλιά και επιστροφή σπίτι.
  • Είχε και ένα κρύο και έναν αέρα!
  • Έτσι, εγκαινιάσαμε και το τζάκι για αυτή την σεζόν.
  • Φάγαμε μακαρόνια με κιμά (πέστο για εμένα) και σαλάτα, τα μικρά αγόρια ξεκίνησαν κάτι lego που είχαμε αφήσει στη μέση, ήπιαμε τα κρασιά μας, είπαμε τις ιστορίες μας και αργά ξαπλώσαμε.
  • Όλοι εκτός της έφηβης Χριστίνας η οποία ήταν τόσο πτώμα που ξάπλωσε στις 20.00 και την ξύπνησαν την επομένη στις 10.00!
  • Σάββατο, και με βαριά βροχή (γγκκκρρρ...) ξεκίνησαν στις 08.00 ο συνοδοιπόρος με τον Στέφανο για το εντός - έδρας ματς που είχε.
  • Εγώ και η Άντζη βάλαμε τα αθλητικά μας και στις 09.30 παραλάβαμε και την Τίνα και κατηφορίσαμε για το γυμναστήριο. Ήρθε και η Ηρώ οπότε οι 4 μας κάναμε το κλασικό μας Body Balance.
  • Έχει την επιλογή του γυμναστήριο να έχεις κάποιον ως επισκέπτη οπότε έτσι κατάφερε να έρθει και η Άντζη.
  • Συνεχίσαμε στον κλασικό και αγαπημένο μας καφέ, γνωρίστηκαν καλύτερα και μεταξύ τους και το κλίμα ήταν πολύ φιλικό.
  • Στο μεταξύ, ο συνοδοιπόρος με τον αδελφό του και τον ανιψιό του είχαν παρακολουθήσει τον αγώνα του Στέφανου (μες στο κρύο), είχαν παραλάβει την Χριστίνα και μας βρήκα στο κέντρο της Λωζάνης.
  • Υπό βροχή κάναμε βόλτα στο κέντρο και μετά χωριστήκαμε: συνοδοιπόρος με τα μικρά αγόρια πήγαν να τσιμπήσουν - εγώ με τους μεγάλος + την Χριστίνα κατευθυνθήκαμε προς τον Καθεδρικό Ναό.
  • Τον επισκεφθήκαμε μέσα αλλά ανεβήκαμε μέχρι και το πιο ψηλό καμπαναριό.
  • Και είχε τόσο όμορφη θέα!
  • Κατεβαίνοντας, καθίσαμε σε κάτι σκεπαστά τραπέζια του πικ νικ να φάμε τις εξαιρετικές σαλάτες που είχαμε φτιάξει στο αγαπημένο Green Up.
  • Μπορεί ο καιρός να μην βοήθησε, εμείς όμως καταφέραμε να γεμίσουμε τη μέρα μας και να περάσουμε καλά.
  • Επόμενη στάση, τα ιαματικά λουτρά Lavey Les Bains.
  • ΠΟΣΟΣ ΚΟΣΜΟΣ!
  • Τόσες φορές έχουμε πάει, αυτό δεν το είχαμε ξαναδεί! Πόση ώρα κάναμε γύρους για να παρκάρουμε και μετά η ουρά για τα εισιτήρια ήταν μέχρι την έξοδο... Πω πω!
  • Με τα πολλά τα καταφέραμε, βάλαμε μαγιώ και αφεθήκαμε στους 36 βαθμούς C του νερού και στις ευεργετικές του ιδιότητες.
  • Η βροχή δεν σταμάτησε ποτέ, εμείς μπαινοβγήκαμε σε όλες τις πισίνες, κάναμε και τα χαμάμ μας και μετά από 3 γεμάτες ώρες ξεκινήσαμε για πίσω, πάλι υπό βροχή.
  • Το βραδάκι ήπιαμε τα τσάγια μας, κάναμε τα μπάνια μας, χαλαρώσαμε, αναλύσαμε χίλια - δυο πράγματα, και μεσάνυχτα πια ξαπλώσαμε.
  • Κυριακή, και είχαμε χρόνο να φάμε πρωινό χωρίς βιασύνη.
  • Ήταν και η γιορτή του Δημήτρη (του ανιψιού μας) οπότε μας έφτιαξε pancakes.
  • Με δειλό ήλιο ξεκινήσαμε για το Moleson αλλά εκεί βρήκαμε συννεφιά και 3 βαθμούς C.
  • Άντρες και παιδιά έκαναν το κλασικό toboggan και συνεχίσαμε για το Gruyeres.
  • Μα όσες φορές και αν πάω, η ομορφιά του συνεχίζει να με συγκινεί.
  • Περπατήσαμε, θαυμάσαμε, φωτογραφίσαμε και καθίσαμε να φάμε.
  • Τρίτη, και τελευταία στάση, το εργοστάσιο σοκολάτας -βεβαίως- του Cailler.
  • Εγώ κάθισα στην καφετέρια να τους περιμένω, ήπια τον καφέ μου και παρακολούθησα τις συγκινητικές επικήδειες ομιλίες στην κηδεία του Δ. Σαββόπουλου.
  • Νύχτα πια ξεκινήσαμε για πίσω μετά από μία πολλή γεμάτη ημέρα.
  • Στο σπίτι, παίξαμε όλοι μαζί Skyjo, τα μικρά κοιμήθηκαν σχετικά νωρίς (γιατί είχε και σχολείο την επομένη ο Στέφανος) και οι τρεις μας καθίσαμε μέχρι αργά συζητώντας πολλά (κυρίως επαγγελματικά).
  • Πραγματικός, ποιοτικός χρόνος με τους ανθρώπους σου. Αυτή είναι η πραγματική πολυτέλεια.
  • Την επομένη είχαμε πάρει και οι δύο άδεια οπότε παρατάθηκε λιγάκι η αίσθηση των διακοπών.
Καλή εβδομάδα!
ανδριάνα

Σχόλια