How was your week?

• Παρασκευή Παρασκευή! Και το Neuchatel γιόρτασε για ακόμη μία χρονιά τους μουσικούς και καλλιτέχνες του δρόμου με το Buskers festival.
• Έτσι, μετά τη δουλειά, κατεβήκαμε κατευθείαν στο κέντρο για street food - street music - street walking. Και ήταν ωραία και ηλιόλουστα και γεμάτο κόσμο που απολάμβανε τη μουσική και γελούσε και χόρευε. Μαζί και εμείς.
• Σάββατο με οικογενειακό πρωινό, συμμαζέματα, δουλειές και μεσημεριανή αναχώρηση για Λωζάνη, πρώτον για να κάνουμε μια βόλτα με το αυτοκίνητο στις γειτονιές (ενώ ο μικρός κοιμόταν) και δεύτερον για να φάμε στο σπίτι των φίλων.
• Έτσι φτάσαμε έως το απόγευμα με αναλύσεις, συζητήσεις, χάρτες, πλάνα, γέλια και παιχνίδια.
• Και την Κυριακή το καλοκαίρι επέστρεψε … with a vengeance! Ζέστη, ήλιος, φίλοι και ιστιοπλοΐα. Τι άλλο να ζητήσεις!
• Ανεβήκαμε λοιπόν στο σκαφάκι του καπετάν Πιοτρ, βάλαμε τα αντιηλιακά μας, βγάλαμε τις λιχουδιές μας και απολαύσαμε ησυχία και ομορφιά και φύση και βεβαίως τους φίλους.
• Και εννοείται κάναμε βουτιές ξανά και ξανά, και ο Στεφανάκος μάς κυνηγούσε με το νεροπίστολο, και περάσαμε υπέροχα. Τόσο που δεν θέλαμε να επιστρέψουμε. Ας όψεται όμως η επικείμενη βροχή.
• Επιστρέψαμε λοιπόν σπίτι, φάγαμε το εξαιρετικό κοτόπουλο που μαγείρεψε ο συνοδοιπόρος, κοιμηθήκαμε, παίξαμε, κάναμε τις δουλειές μας και το απόγευμα υποδεχτήκαμε τους γειτόνους στο μπαλκόνι για vacations retrospective meeting! χιχι
• Και το βραδάκι παρακολουθήσαμε λιγάκι και τον αγώνα μπάσκετ της Εθνικής μας ομάδας και εξηγούσα στον Στεφανάκο για τον Αντεντοκούμπο. 
• -Ποιος είναι ο Γιάννης μαμά; -Αυτός με τα κόκκινα παπούτσια. -Α, αυτός είναι σαν τον μπαμπά του Ναέλ!
• Ολοκληρώσαμε και τον 3ο κύκλο του Handmaid's Tale. Και όσο υποτονικά ξεκίνησε, τόσο δυναμικά τελείωσε!
• Και μετά τους 30 βαθμούς και το καλοκαιρινό σαββατοκύριακο, μας περίμενε ένα βροχερό και συννεφιασμένο πρώτο μέρος της εβδομάδας!
• Και ο Στεφανάκος ενώ ήταν στον παιδικό σταθμό πρότεινε στον φίλο του Ναέλ να ανέβουν στο mezzanine για να ακούσουν τη βροχή! Μας τα είπε μία από τις δασκάλες του.
• Και την Τρίτη είχαμε επανεκκίνηση και στο μάθημα της γιόγκα. Και το χρειαζόμουν τόσο αυτό το τέντωμα και ξε-μπλοκάρισμα και τη συνάντηση με τα κορίτσια.
• Τετάρτη και Πέμπτη η ημέρα κύλησε με πολύ τρέξιμο στη δουλειά, τόσο που πέρασε η ώρα και παραλίγο να ξεχάσω να φύγω! Έχει και τα θετικά του το πήξιμο! Αρκεί να υπάρχει καλό κλίμα και πρόοδος. Που στη δική μας περίπτωση υπάρχει, φτου φτου.
• Δώσαμε και τα μικρά δωράκια που φέραμε από την Ελλάδα στις δασκάλες και δασκάλους του Στέφανου και είχε κοκκινίσει από ντροπή αλλά και από περηφάνεια.
• Και την Πέμπτη αποφασίσαμε να εκμεταλλευτούμε τον ήλιο και να κάνουμε βόλτα μετά τις δουλειές μας στην κοντινή και αγαπημένη μας παιδική χαρά του Hauterive. Εκεί που περνούσαμε τόοοσες ώρες με τον Στεφανάκο, εκεί που έκανε πρώτη φορά κούνια, εκεί που σκαρφάλωσε πρώτη φορά μόνος του στα σχοινιά. Τόσες ωραίες αναμνήσεις.

Καλό σαββατοκύριακο!

ανδριάνα

How was your week x2

• Παρασκευή και παραμείναμε και οι τρεις σπίτι, εν τέλει, προχωρήσαμε τις δουλειές μας, ξεκουραστήκαμε και το απόγευμα επισκεφθήκαμε τους φίλους στην Bienne για φαγητό, παιχνίδι και κους-κους πριν τον καλοκαιρινό μας "αποχωρισμό".
• Και το Σάββατο, ξυπνήσαμε με την άνεσή μας και ξεκινήσαμε για την Γενεύη.
• Και η περιπέτεια συνεχίστηκε με την κράτησή μας να είναι σε 3 ξεχωριστές θέσεις -ακόμα και ο Στέφανος ήταν μόνος του σε άλλη σειρά!
• Και ο κύριος στο gate που υποτίθεται θα βοηθούσε, είχε δημιουργήσει μία ουρά 20 ατόμων χωρίς να εξυπηρετεί κανέναν.
• Και η Ελληνίδα κυρία που καθόταν δίπλα μου εννοείται πως δεν ήθελε να μετακινηθεί αλλά ευτυχώς το ζεύγος Ελβετών ήθελε οπότε τα καταφέραμε και πετάξαμε και οι 3 στην ίδια σειρά!
• Απογευματάκι λοιπόν φτάσαμε στην Αθήνα και, ως συνήθως, πήγαμε κατευθείαν στο πατρικό μου σπίτι όπου μας περίμενε σύσσωμη η οικογένεια, γιαγιάδες, παππούς, αδέλφια και ανίψια.
• Και την Κυριακή σειρά είχε η "βόρεια" οικογένεια και έτσι το μεσημέρι φάγαμε παρέα με τους εν Ελλάδι φίλους αλλά και αυτούς από την Myanmar! 
• Πόσα να πεις και πόσα να "ρουφήξεις" από αυτές τις ετήσιες συναντήσεις! Είναι όμως τόσο αναζωογονητικό να βλέπεσαι πρόσωπο με πρόσωπο, να αγκαλιάζεσαι και να κοιτιέσαι στα μάτια. Έστω και μια φορά το χρόνο. 
• Το απογευματάκι επιστρέψαμε σπίτι και υποδεχτήκαμε τον νονό! 
• Και φτιάξαμε puzzle και παίξαμε και έκανε το μπανάκι του ο Στεφανάκος και αφού κοιμήθηκε άφησα τα μεγάλα αγόρια να τα πουν και συνάντησα την παιδική μου φίλη Κατερίνα για κρασί στα δικά μας μέρη, στη Βούλα. Και ως μαμάδες πλέον και οι δύο, είχαμε πολλά να πούμε.
• Και το πρωινό της Δευτέρας γέμισε με δουλειές.
• Έτσι, κουρευτήκαμε παρέα με τον Στεφανάκο, ο συνοδοιπόρος τελείωσε με οδοντιάτρους και διαβατήρια, και το μεσημέρι παραλάβαμε τη φίλη Μελίνα και αναχωρήσαμε για Μάνη!
• Νωρίς το απόγευμα είμασταν στους αγαπημένους μας φίλους και στο όμορφο καταφύγιο της Στούπας όπου την επομένη κατέφτασε και ο Georgys.
• Εκεί παραμείναμε για κάτι λιγότερο από 2 ημέρες με συζητήσεις μέχρι το πρωί, μπάνιο στην Καλόγρια, παιχνίδια, πρωινά, αγνάντεμα, ησυχία, αναλύσεις, αγκαλιές.
• Έτσι, αφού πήραμε τη δόση μας από τους φίλους και την Μανιάτικη ομορφιά, Τετάρτη μεσημεράκι είμασταν πίσω στη Βούλα, και 3 ημέρες τις περάσαμε τοπικά, με βόλτες, μικρές δουλειές και αγορές και ετοιμασίες για τη βάφτιση της Πέμπτης.
• Ο αδελφός μου έγινε νονός λοιπόν του παιδιού του αγαπημένου μας φίλου από τη Νέα Υόρκη.
• Έτσι, η οικογένεια σύσσωμη παραβρέθηκε στο όμορφο Κτήμα 48 για τη βάφτιση του μικρού Βασίλη.
• Και ήταν όλα τόσο όμορφα, τόσο προσεγμένα. Και μαζεύτηκαν τόσοι φίλοι και γνωστοί από Ελλάδα και Αμερική. Και τα 3 ξαδελφάκια δε σταμάτησαν να παίζουν και να τρέχουν και να τσαλαπατούν στην άκρη της πισίνας και να γελούν.
• Και έφτασαν μεσάνυχτα μέχρι να επιστρέψουμε στο σπίτι και ο μικρός ξύπνησε κατά τη μεταφορά και μες στη νύχτα δεν αναγνώριζε το σπίτι και το δωμάτιό του!
• Παρασκευή και το μεσημεράκι ένα μεγάλο μέρος των φίλων από τη βάφτιση μαζευτήκαμε στη Βάρκιζα για μπάνιο και τσίμπημα και λίγο παραπάνω χρόνο για να τα πούμε και να ιδωθούμε.
• Και ήταν πολύ όμορφα και καλοκαιρινά!
• Και το βραδάκι το πρόγραμμα είχε sushi στη Nami Sushi Temakeria με τα αδέλφια μου! Και το sushi ήταν εξαιρετικό, και η παρέα επίσης.
• Έφτασαν όμως και δυσάρεστα νέα καθώς ο νονός του Στεφανάκου (που το πρωί του Σαββάτου θα έπαιρνε το πλοίο μαζί μας για Τζια) είχε ένα ατύχημα και πέρασε το σαββατοκύριακό του στον Ευαγγελισμό! Ευτυχώς όχι κάτι πολύ σοβαρό ή μόνιμο. Ουφ.
• Έτσι, το πρωί του Σαββάτου οδηγήσαμε ως το Λαύριο και πήραμε το πλοίο οι τρεις μας.
• Και ανεβήκαμε ψηλαααά, μέσα από χωματόδρομους, για να βρούμε το ωραίο μας σπιτάκι στην περιοχή του Αγίου Νικολάου.
• Γρήγορη τακτοποίηση και βουρ για την παραλία ώστε να συναντήσουμε τους "ντόπιους" φίλους, την οικογένεια Rose.
• Την επομένη κατέφτασαν και τα άλλα ξαδέλφια (από την πλευρά του συνοδοιπόρου) και έτσι, με 6 ενήλικες και 6 πιτσιρίκια περάσαμε 6 γεμάτες ημέρες!
• Με τη δική μας ημέρα να ξεκινά νωρίς (χάρις στον Στεφανάκο που ξυπνούσε ανελλιπώς στις 07.00 ανεξαρτήτως τι ώρα είχε κοιμηθεί το βράδυ), πρωινό στον κήπο, παιχνίδια, συζητήσεις και γέλια στην αιώρα, χορούς και τραγούδια, βόλτες και καφέ στην πόλη αλλά και στα όμορφα ξενοδοχεία της Κέας, οδήγημα τύπου "camel trophy" για να φτάσουμε στις απόμακρες παραλίες το μεσημέρι (με ύπνο του μικρού κατά τη διαδρομή), συγκέντρωση των 3 οικογενειών στην παραλία όπου και παραμέναμε με τις ομπρέλες μας, τις βουτιές, τα βιβλία, τα παιχνίδια, τις συζητήσεις, τα ταπεράκια και τα φρούτα μας έως αργά το απόγευμα.
• Έτσι, επισκεφθήκαμε το Σπαθί, το Ψαθί, τις Ποίσσες, τα Ξύλα, την Συκαμιά, περπατήσαμε (και χαθήκαμε εννοείται) στα σοκάκια της Ιουλίδας, φάγαμε σουβλάκια στο λιμάνι και πίτσα στον ξυλόφουρνο, επισκεφθήκαμε το σπίτι της "θείας" με την εξαιρετική θέα στον Οτζιά όπου μας περιποιήθηκε ο Ζ με τις δικές του σπιτικές πίτσες στον δικό τους ξυλόφουρνο, και παρακολουθήσαμε το πρώτο  -για τον Στεφανάκο- θερινό σινεμά, Toy Story 4, και ο μικρός παρακολούθησε μέχρι τέλους προσηλωμένος!
• Με αυτά και με εκείνα, με αλάτια στο μαυρισμένο μας δέρμα και τσάντες γεμάτες άμμο, πήραμε το πλοίο της επιστροφής την Παρασκευή και απογευματάκι, μετά από ένα γρήγορο ντους, βρεθήκαμε ξανά στο σπίτι των γονιών μου για οικογενειακό βραδινό.
• Και σαν να μεγάλωσε τόσο ο Στεφανάκος αυτές τις διακοπές! Και από την γέννησή του, ήταν μακράν οι πιο ευχάριστες, δημιουργικές και ξεκούραστες!
• Σάββατο, και αφού αφήσαμε τον μικρό στην γιαγιά του με τον παππού και τις ξαδέλφες του, κατευθυνθήκαμε στη Γλυφάδα για τελευταίες δουλειές και αγορές (έκανα και την 2η τρύπα στο αυτί μου που τόσα χρόνια ποθούσα), καφέ και τσίμπημα με τα αδέλφια στο Aperitivo και επιστροφή το απογευματάκι σπίτι όπου κατέφτασε και η άλλη γιαγιά.
• Και το βράδυ, τσιμπήσαμε -εξαιρετικά- και ήπιαμε και τα είπαμε με τους φίλους στο feedελ της Γλυφάδας.
• Διανυκτέρευσε η γιαγιά σπίτι μας οπότε το πρωί κάναμε ωραία παραθαλάσσια βόλτα και πήραμε το πρωινό μας στο πάντα όμορφο Balux.
• Και το μεσημέρι είχαμε το τελευταίο, οικογενειακό γεύμα στο πατρικό μου με … εντάσεις! Μα πόσα παράπονα και υποδείξεις και κριτικές να αντέξει ένας άνθρωπος! Πόσο μάλλον όταν -υποτίθεται- διανύει τις χαλαρωτικές και τόσο απαραίτητες διακοπές του. Ουφ.
• Πίσω σπίτι για συγύρισμα και πακετάρισμα και Δευτέρα πρωινή αναχώρηση για Γενεύη και Neuchatel.
• Και η Ελβετία μάς υποδέχτηκε δροσερή και συννεφιασμένη.
• Έτσι περάσαμε την Δευτέρα σπίτι με τακτοποίηση, ξεκούραση και ανασυγκρότηση και Τρίτη με επιστροφή στις δουλίτσες μας!
• Με βαριά καρδιά και οι 3 αλλά επιβιώσαμε.
• Και η κούρασή μου ήταν τέτοια που το βράδυ κοιμήθηκα στις 21.00!
• Και κάπως έτσι πέρασαν και οι υπόλοιπες, εργασιακές ημέρες, με updates, meetings, προσπάθειες να πιάσεις το νήμα από εκεί που το άφησες, και μέρα με την μέρα να μπαίνεις ξανά σε ρυθμό!
• Όλα καλά!
• Κάπου ενδιάμεσα μάλλον μολύνθηκε και η νέα μου τρύπα στο αυτί οπότε έπρεπε να αντιμετωπιστεί και αυτή η μικρή "κρίση". Still in process...
• Και αισίως, επιβιώσαμε την πρώτη αυτή εργασιακή εβδομάδα και μπήκαμε ξανά στους ελβετικούς μας ρυθμούς.

Καλό σαββατοκύριακο!

ανδριάνα

But first be ... a mother!

Σας έχω πει ότι στο νέο μου τμήμα επτά συνολικά ατόμων, είμαι η μόνη γονέας; Η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι είναι νεότεροι αλλά και αυτοί  που διανύουν την δεκαετία των 30+ είναι άτεκνοι, οι περισσότεροι και ανύπαντροι. Και ξέρετε ΠΟΣΟ δύσκολο είναι αυτό; Είναι τόσο διαφορετικές οι πραγματικότητές μας! Οι προτεραιότητές μας! Ηθελημένα αλλά και "αναγκαστικά". Όταν εκείνοι λοιπόν τρέχουν από φεστιβάλ σε φεστιβάλ και πετάγονται στο Τορίνο για shopping, εγώ τρέχω από παιδότοπο σε παιδότοπο και βάζω τον Στεφανάκο για ύπνο κάθε βράδυ στις 20.00. Και δεν είναι αυτά που ζηλεύω, γιατί ευτυχώς τα έχω ζήσει και τα έχω απολαύσει... και ακόμα τα ζω όσο και όποτε μπορώ. Είναι η ελευθερία όμως που έχουν, η πολυτέλεια, να ζήσουν στο 100% αυτά που έχει να τους προσφέρει αυτή η εταιρεία και να δημιουργήσουν δεσμούς. Και θα σας εξηγήσω.... 

How was your week?

• Παρασκευή με ήλιο, ζέστη, δουλειά και lunch με το νέο αφεντικό του αφεντικού.
• Και το Βρετανικό χιούμορ είναι μακράν το καλύτερο. Γιατί δεν κρύβει σοβαροφάνεια.
• Και το απόγευμα πήγα ένα γρήγορο σούπερ μάρκετ, σπίτι για αλλαγή και κατά τις 18.00 φτάσαμε οικογενειακώς στο Auvernier για BBQ με τους συναδέλφους του συνοδοιπόρου.
• Και η θερμοκρασία ήταν ιδανική, η τοποθεσία επίσης και τσιμπολογώντας, συζητώντας, παίζοντας φτάσαμε στις 21.00 χωρίς να το καταλάβουμε.
• Νομίζω ότι αυτή η 3η σεζόν του Handmaid's Tales είναι μάλλον η πιο αργή.
• Σάββατο με πρωινή βόλτα στο κέντρο με το πατίνι όπου συναντήσαμε τους γειτόνους και καθίσαμε για ωραίο καφέ.
• Στάση στο σούπερ και βουρ για την άλλη -άγνωστη- πλευρά της λίμνης και το "λιμνόσπιτο" της φίλης Έλενας στο Portalban.
• Τι αποκάλυψη! Ένας χωματόδρομος πάνω στη λίμνη, με ξύλινα - υπερυψωμένα σπίτια μόνο για καλοκαιρινές βουτιές, σιέστες και ψησίματα!
• Εκεί ήταν ήδη μαζεμένοι καμιά δεκαριά φίλοι τους (κυρίως Ελβετοί) οπότε μπήκαμε δειλά - δειλά και εμείς στην παρέα, τσιμπήσαμε, παίξαμε, θαυμάσαμε τη φύση και το απογευματάκι επιστρέψαμε σπίτι.
• Συνεχίζω να εντυπωσιάζομαι από τη γνώση και την αγάπη που θρέφουν οι Ελβετοί για την Ελλάδα. Αφορμή η σαλάτα με ντάκο που έφτιαξα και με ρωτούσαν ακόμα και αν είναι ο "αυθεντικός" ντάκος από την Κρήτη.
• Και το βράδυ ο συνοδοιπόρος είχε άσο στο μανίκι του: Season III: La casa de papel!
• Κυριακή με pancakes, πρωινό καφέ + παιδική χαρά στο κοντινό μας Saint Blaise με τους φίλους, οικογενειακά μαγειρέματα (το φημισμένο πανέ κοτόπουλο - λεμονάτο της μαμάς μου), οικογενειακούς ύπνους (από τις σπάνιες φορές που καταφέραμε να κοιμηθούμε και οι 3 και ταυτόχρονα και στο ίδιο κρεβάτι, και ήταν τόσο όμορφα), συμμαζέματα, απογευματινές βουτιές στις πισίνες, παιχνίδια, βραδινό με κριτσίνια - χούμους - τυριά και αγγούρια, ντους και οι 3 μαζί και ωραίο ύπνο. Τόσο όμορφη, απλή και ξέγνοιαστη ημέρα.
• Και η αλήθεια είναι ότι και το Σάββατο και την Κυριακή το πρωί, μετά τη λήξη των πολυαναμενόμενων Paw Patrol, ο Στεφανάκος είχε ένταση και άρνηση και θυμό. Προσπαθούμε όμως να τον αφήνουμε να εκφράσει αυτά που νοιώθει, να ξεθυμάνει και η αλήθεια είναι ότι μετά μας αποζημιώνει! Γιατί εμείς γνωρίζουμε μόνο την αφορμή αλλά όχι την πραγματική αιτία -που μάλλον αγνοεί ακόμη και ο ίδιος. Έτσι, και οι 2 ημέρες συνεχίστηκαν με τον Στεφανάκο τόσο συνεργάσιμο και κεφάτο και τρυφερό!
• Και πλέον μας μιλά κανονικά στα γαλλικά. Και ενίοτε μας μεταφράζει κιόλας!
• Και την πιπίλα, εδώ και κανα μήνα, την χρησιμοποιεί ελάχιστα! Ούτε καν στον ύπνο.
• Δευτέρα και η εβδομάδα ήταν τόσο καυτή εργασιακά όσο αναμενόταν! Πω πω! Άρχισαν να καταφτάνουν τα υλικά για τις πολυαναμενόμενες καμπάνιες, συνεχίστηκαν σε πυρετώδεις ρυθμούς οι συναντήσεις με 100 διαφορετικά τμήματα και η λίστα μου απλά αυξάνεται.
• Και η Τρίτη δεν διέφερε πολύ, μόνο που ο συνοδοιπόρος είχε έξοδο με τους συναδέλφους ενόψει αφίξεων από το εξωτερικό οπότε αναχώρισα εγκαίρως από τη δουλειά για να παραλάβω τον μικρό ο οποίος το πρωί, είχε πάρει το τραμ με τους συμμαθητές του, και είχε επισκεφθεί την γειτονική παιδική χαρά του Auvernier.
• Και το απόγευμα το περάσαμε οι 2 μας με μαγειρέματα, χειροτεχνίες, αγκαλιές και ύπνο.
• Τι ημέρα και η Τετάρτη! Χαμός στη δουλειά! Συναντήσεις, αναλύσεις, plan A και Β και C, και παρανοήσεις και παραλήψεις και και και ... Ανάσα δεν πήραμε! Ή μάλλον πήραμε -ευτυχώς- αυτή τη 1 ώρα που αντί να καθόμαστε στο εστιατόριο και να τρώμε την αφιερώσαμε στην yoga δίπλα στη λίμνη, κάτω από τα σκιερά δέντρα, με το ωραίο αεράκι (παρόλο τους 35 βαθμούς) και τα τιτιβίσματα των πουλιών.
• Και το απόγευμα είχε έξοδο 2ο σερί απόγευμα ο συνοδοιπόρος για ομαδικό go kart οπότε το περάσαμε πάλι τα δυο μας με τον Στεφανάκο και yoga (πόσο γλυκός είναι!), βιβλία, συζητήσεις, αγκαλιές και ύπνο.
• "Μαμά και οι πιγκουίνοι κολυμπάνε;". Εκεί που είσαι σχεδόν βεβαία ότι είστε κοντά στον πολυπόθητο ύπνο.
• Και η Πέμπτη ήταν πραγματικά μια τρελή ημέρα στη δουλειά! Επτά meetings, τρέξιμο στο ενδιάμεσο για να προχωρήσουν τα projects, αλλαγές και προσαρμογές και ανακατατάξεις σε όλα τα επίπεδα και αναχώρηση άρον - άρον για να ετοιμαστούμε -επιτέλους- για τις διακοπές!
• Το μεσημέρι καταφέραμε όμως με τη συνάδελφο Jessica και φάγαμε μεσημεριανό έξω, στο Ouchy, με την πολύ-εγκυμονούσα Lauren και ήταν τόσο ωραία.
• Επιστροφή λοιπόν σπίτι όπου είχαν καταφτάσει ήδη τα αγόρια αλλά και οι φίλοι από την Bienne! Παιχνίδι τα μικρά, πίτσες, αγκαλιές, νέα σχέδια και βουρ στις βαλίτσες.
• Και αφού τα ετοιμάσαμε όλα και ξυπνήσαμε ωραία - ωραία στις 03.00 (μετά από μόλις 3 ώρες ύπνου) να' σου το email από την "αγαπημένη" Swiss για την ακύρωση της πτήσης μας! Πάνω στην ώρα που είχαμε ήδη φορτώσει το αυτοκίνητο και ετοιμαζόμασταν να ξεκινήσουμε για Γενεύη!
• Και δεν φτάνει αυτό, μας είχαν κάνει rebooking για πτήσεις με στάση στη Ζυρίχη και άφιξη στην Αθήνα μετά από 8 ώρες (!) και ξεχωριστά! Σήμερα τα αγόρια και αύριο εγώ!
• Ουφ! Ξοδέψαμε μία ώρα στο τηλέφωνο για να καταφέρουμε τελικά να αλλάξουμε τις πτήσεις για την επομένη - Σάββατο- αλλά τουλάχιστον χωρίς στάσεις. Μείον μία ημέρα λοιπόν στις φετινές διακοπές! Δεν το λες και το καλύτερο ξεκίνημα αλλά θα μπορούσε να είναι πολύ χειρότερα (να πετάμε μέσω Φρανκφούρτης για παράδειγμα που ήταν η πρόταση της Swiss ή χώρια).

Καλό σαββατοκύριακο λοιπόν!

ανδριάνα

Σοφά Λόγια ♥ Wise Words #47

Η δράση εκφράζει προτεραιότητες.

Action expresses priorities.

Ghandi

How was your week?

• Η Παρασκευή ήταν σχετικά χαλαρή στη δουλειά που σημαίνει ένα -αλλά σημαντικό- πράγμα: έγκαιρη αναχώρηση!
• Έτσι το απόγευμα επισκεφθήκαμε οικογενειακώς το hauterive για να βουτήξουμε τα πόδια μας στην παγωμένη λίμνη, να φτιάξουμε κάστρα στην άμμο, λάκκους και ποταμάκια, να παίξουμε, να γελάσουμε και να επιστρέψουμε σπίτι γεμάτοι και ανάλαφροι.
• Και το Σάββατο μάς έκανε τη χάρη ο μικρός και ξύπνησε σχεδόν 08.00!
• Αφού φάγαμε τα πρωινά μας και είδε τα πολυαναμενόμενα Paw Patrol (κάθε μέρα τα ζητάει!), ξεκινήσαμε για βόλτα στο κέντρο που είχαμε πολύ καιρό να κάνουμε.
• Με αρκετή υπομονή, διαπραγματεύσεις και ευελιξία, περάσαμε ένα πολύ όμορφο μεσημέρι με αγορές -βρήκαμε τον Tracker που μας έλειπε από την συλλογή των Paw Patrol και τώρα αναζητούμε την Everest, αγοράσαμε ένα μεγάλο θερμός ενόψει και των διακοπών, κάτι κεριά, κάτι στόρια για το μπαλκόνι, μία μεγάλη αφίσα του Mickey... ήπιαμε τον καφέ μας, βολτάραμε και το μεσημέρι μάς βρήκε στο La Pinte de Pierre-à-Bot  με καυτό ήλιο και εκπληκτική φύση!
• Έτσι, φάγαμε λίγο και παίξαμε πολύ στο δάσος και στην ξύλινη παιδική χαρά -ιδανική για σκαρφαλώματα και αναρρίχηση! Φάγαμε τα παγωτά μας, θαυμάσαμε αυτό το ατελείωτο - πράσινο χαλί, κοκκινίσαμε και επιστρέψαμε σπίτι.
• "Quelle main?". Παίρνει τα μικρά του lego, τα κρύβει στις παλάμες του και μετά τις φέρνει μπροστά για να μαντέψω πού έκρυψε τον θησαυρό (ακόμα και αν το μισό lego εξέχει από το χεράκι του)! Και ξεκαρδίζεται.
• Και το βράδυ είχε εισιτήρια το πρόγραμμα! Κλείσαμε τα ακτοπλοϊκά για την Τζια και τα αεροπορικά για τα Χριστούγεννα (και ο Θεός βοηθός).
• Και την Κυριακή είχαμε καλεσμένους φίλους για μεσημεριανό στο σπίτι! Έτσι, οι ετοιμασίες ήταν στο φουλ, συμμαζέματα, καθαριότητες, μαγειρέματα. Και το μενού είχε γεμιστά! Πιο ελληνικό και πιο καλοκαιρινό δεν γίνεται!
• Και τα περάσαμε πολύ όμορφα! Με τα μικρά να τρέχουν και να γελούν και να χοροπηδούν και να παίζουν από μουσικά όργανα μέχρι τένις και μπάσκετ, και τους μεγάλους να απολαμβάνουμε θέα και παγωμένες μπύρες και συζητήσεις και αναζητήσεις και γέλια!
• Και το απογευματάκι πεταχτήκαμε στα γρήγορα με τα πόδια στη λίμνη και επιστρέψαμε πτώμα!
• Τι αγώνας τένις ήταν αυτός! Τελικός Wimblendon, Jocovic - Federer, με νικητή τον Σέρβο μετά από σχεδόν 5 ώρες αγώνα!
• Άυπνος και αεικίνητος ο μικρός όλη μέρα, κοιμήθηκε από τις 19.00 για βράδυ! 
• Και ξύπνησε τόσο κεφάτος! Μας αγκάλιαζε στο κρεβάτι και μας έδινε φιλάκια.
• "Je t'aime maman"! Ωωωωωω...
• Δευτέρα και η hot -εργασιακά- εβδομάδα ξεκίνησε! Με ups + downs, νίκες και ήττες, συναντήσεις, καθυστερήσεις, πρόοδο, απογοητεύσεις και μικρές επιβραβεύσεις... για να δούμε πού θα καταλήξουμε.
• Πάντα όμως, για εμένα, τη διαφορά, θετική ή αρνητική, την κάνουν οι άνθρωποι.
• Και την Τρίτη, που συνεχίστηκε στον ίδιο εργασιακό "πυρετό", παρέλαβα το απόγευμα από τον σταθμό της Λωζάννης την Κατερινούλα η οποία ανέβηκε για την καθιερωμένη της, μονοήμερη επίσκεψη!
• Έτσι, πήραμε τον Στεφανάκο από τον παιδικό σταθμό και κατευθυνθήκαμε στο κέντρο για φαγητό. Ήρθε και ο συνοδοιπόρος και παρέα κάναμε βόλτες μέχρι αργά το απόγευμα.
• Και ο Στέφανος δεν είχε κοιμηθεί καθόλου όλη την ημέρα και προφανώς η κούρασή του είχε χτυπήσει κόκκινο και το βράδυ ξέσπασε. Με τα πολλά όμως ηρέμησε, κοιμήθηκε και απολαύσαμε οι 3 μας κρασί στη βεράντα με θέα τη λίμνη και το φεγγάρι.
• Τι ημέρα και η Τετάρτη!
• Αναχώρηση νωρίς για να πάρει η Κατερίνα το τρένο, άφιξη στη δουλειά νωρίς για να τρέξουν όλα τα projects, και αντί για lunch break είχαμε το πρώτο μάθημα γιόγκα, ως ομάδα, στην ύπαιθρο!
• Και ήταν τόσο όμορφα και διαφορετικά! Βρήκαμε την ωραία μας σκιά στο γκαζόν, απλώσαμε τα στρωματάκια μας και για μία ώρα συντονιστήκαμε με την αναπνοή μας αλλά και ο ένας με τον άλλον! Μέχρι και η ετοιμόγεννη συνάδελφος του marketing ακολούθησε! 
• Επιστροφή στο γραφείο και το απόγευμα συνεχίστηκε με ακόμη μία ομαδική εξόρμηση, γυναικεία αυτή τη φορά, στο σπίτι της συναδέλφου Paulina για κρασί, τσιμπολόγημα, συζητήσεις και... μακιγιάζ!
• Και πέρασε τόσο ξέγνοιαστα και χαρούμενα η ώρα που σπίτι επέστρεψα μετά τις 23.00.
• Πέμπτη και οι πρώτες εντυπώσεις από τους συναδέλφους και την γιόγκα ήταν τόσο θετικές! Σωματικά, ψυχικά και συναισθηματικά. Τόσο που ήδη έκλεισε το μάθημα της ερχόμενης Τετάρτης. Τι καλά!
• Και η ημέρα ήταν τόσο, μα τόσο γεμάτη! Όχι πάντα ευχάριστα αλλά νοιώθω υπερήφανη που έχω πια την εργασιακή ωριμότητα να αποστασιοποιούμαι, να στηρίζω την άποψή μου χωρίς φωνές και συγκρούσεις και να αποφεύγω την παγίδα της αυτοπροβολής και της ισχυρογνωμοσύνης. Όσο περισσότερο μπορώ τουλάχιστον.
• Νοιώθω ακόμα υπερήφανη γιατί μέσα στις 3 μήνες από εκεί που δεν είχα ιδέα περί τίνος πρόκειται το UX έχω φτάσει στο σημείο να συστήνω σε παλιούς συναδέλφους να αναζητήσουν στην ομάδα του UX τις απαντήσεις στα ερωτήματά τους.
• Και έχω πολύυυυ δρόμο ακόμα αλλά έχω ήδη αποκτήσει μία άλφα ανεξαρτησία και αυτό βοηθά πολύ στην εργασιακή καθημερινότητά μου.

Καλό σαββατοκύριακο! 

Το δικό μας προβλέπεται ηλιόλουστο και "καπνιστό" (με τα BBQs).

ανδριάνα

Ευτυχία είναι...

Ευτυχία είναι να τρέχεις, να φεύγεις από τη δουλειά ώστε να προλάβεις να γυρίσεις σπίτι, να αλλάξεις και να βουτήξετε τα πόδια σας στην παγωμένη λίμνη.

Ευτυχία είναι να περνά έτσι απλά το απόγευμα, σκάβοντας λάκκους στην άμμο και φτιάχνοντας ποταμάκια.

Ευτυχία είναι να αναχωρείτε, με τον μικρό στους ώμους του μπαμπά, να περνά παραδίπλα μια εξάχρονη, να επισημαίνει ο συνοδοιπόρος πόσο όμορφη είναι και να απαντά ο Στεφανάκος "όμορφη είναι η μαμά, όμορφος είναι ο μπαμπάς, όμορφος είναι ο Στέφανος", και εσύ να χαμογελάς.

How was your week?

• Παρασκευή και ο μικρός ακόμα με πυρετό... Έτσι, ακολουθήσαμε τη μέση λύση, ήρθε η Κωνσταντίνα το πρωί ώστε να πάμε ο συνοδοιπόρος και εγώ στις δουλειές, και το μεσημέρι επιστρέψαμε και οι δύο για το μεσημεριανό ραντεβού στο νοσοκομείο.
• Και αυτή τη φορά μας υποδέχτηκε ένας άλλος γιατρός και η εμπειρία ήταν πολύ διαφορετική! Ο Στεφανάκος πάρα πολύ συνεργάσιμος, ο γιατρός πολύ ενδελεχής και αναλυτικός αλλά... πόρισμα μηδέν. Και όπως σας εξήγησα και στην προηγούμενη ανάρτηση, έκανε την υπέρβαση, κάλεσε τον διευθυντή του να εξετάσει τα αυτιά του Στεφανάκου και με τα χαράς (εκεί φτάσαμε!) ακούσαμε το πόρισμα: ωτίτιδα!
• Γιατί είναι ευτυχία να έχεις πόρισμα και να ξέρεις τι και πώς να το αντιμετωπίσεις.
• Με την αντιβίωση λοιπόν παραμάσχαλα επιστρέψαμε σπίτι και η βελτίωση ήρθε ήδη από το πρώτο βράδυ που ο μικρός κοιμήθηκε σερί και ξύπνησε απύρετος! Τι ευτυχία!
• Και το γιορτάσαμε με pancakes!
• Και καθώς η ημέρα ήταν βροχερή, κατευθυνθήκαμε στο κοντινό εμπορικό κέντορ έξω από την Βέρνη για 2-3 αγορές ενόψει και των εκπτώσεων.
• Αγοράσαμε και κάτι κρέατα κάτι πίτες και κάτι σαλάτες και στην επιστροφή κάναμε μία στάση στους φίλους στην Bienne για ψήσιμο στη βεράντα, φαγητό, παιχνίδια και αναλύσεις.
• Επιστροφή νωρίς το απόγευμα προς το σπίτι, με ήλιο αυτή τη φορά, οπότε κάναμε μια στάση στο πάντα όμορφο Saint Blaise και περπατήσαμε στη λίμνη και παίξαμε στην παιδική χαρά.
• Το περπάτημα έγινε βέβαια σε δόσεις γιατί ο μικρός εξακολουθεί στη μέση του πουθενά και χωρίς καμία εμφανή αιτία να σταματά και να αρνείται να περπατήσει άλλο. Splendid!
• Και το βραδάκι είχαμε μακράααα βιντεοκλήση με τους 2 κουμπάρους μας που βρίσκονταν μαζί (καθώς ο ένας είναι κατ' οίκον περιορισμό μετά από επέμβαση στον αχίλλειο!) και τα είπαμε τόσο ωραία. Πόσο μας έχουν λείψει.
• Κυριακή με βροχερές προβλέψεις αλλά ηλιόλουστες πραγματικότητες.
• Και το πρωινό μάς βρήκε στο παραλίμνιο και τόσο καλοκαιρινό La Peniche όπου ξεκινήσαμε με καφέδες και παιχνίδια στον μικρό παιδότοπο και συνεχίσαμε με μπίρες και πατάτες τηγανιτές και νέες αφίξεις φίλων.
• Και στο σπίτι είχαμε αθλοπαιδιές! Τι τέννις, τι βόλλευ, τι ποδόσφαιρο... υπεραθλητές!
• Και το βράδυ ο συνοδοιπόρος είχε κανονίσει τέννις (κανονικό!) με τους φίλους και επέστρεψε μεσάνυχτα.
• Δευτέρα και επιστροφή στις δουλίτσες μας! Meetings και ξανά meetings αλλά όλα καλά.
• Και την Τρίτη η θερμοκρασία έπεσε λιγάκι και έτσι το Α' μέρος της ημέρας ήταν δροσερό, φθινοπωρινό.
• Και το βράδυ είχαμε το τελευταίο, καλοκαιρινό μας μάθημα yoga.
• Τετάρτη και είπαμε να εκμεταλλευτούμε τον ωραίο καιρό και έτσι, μετά τις δουλειές, συναντηθήκαμε κατευθείαν στο κέντρο του Neuchatel όπου διεξάγεται και το NIFF και έχει κόσμο και food carts και παγκάκια για να αράξεις..... Και ήρθαν και οι γειτόνοι και τσιμπήσαμε και συζητήσαμε και παίξαμε και τρέξαμε και επιστρέψαμε σπίτι χαλαροί και ωραίοι.
• Πέμπτη με ψυχρούλα (θύμιζε φθινόπωρο η ημέρα), εξελίξεις σε όλα τα εργασιακά μέτωπα, έγκαιρη και άνευ κίνησης επιστροφή σπίτι (!) έτσι ώστε μετά από καιρό να φτάσω πριν από τα αγόρια!
• Έτρεξα λοιπόν να ξεκινήσω το φαγητό (fajitas) και στα μισά άκουσα κάτι ποδαράκια να τρέχουν καταπάνω μου!
• Έτσι, σε καλή διάθεση μαγειρέψαμε, φάγαμε, παίξαμε, τακτοποιήσαμε και τσουπ, από το πουθενά, να 'τη άλλη μία κρίση κλάμματος και αντίδρασης και άρνησης από τον μικρό. Ουφ... είναι τόσο, μα τόσο κουραστικό και στενάχωρο. Γιατί από το πουθενά, χαλάει η διάθεση και των τριών μας. Έφηβος ετών 3.

Καλό σαββατοκύριακο!

ανδριάνα

ἕν οἶδα, ὅτι οὐδέν οἶδα

Πόσο σπουδαίο είναι να γνωρίζουμε όσα γνωρίζουμε, αλλά και όσα ΔΕΝ γνωρίζουμε! Πόση υπευθυνότητα κρύβει η απόφαση ενός επαγγελματία να αναζητήσει περαιτέρω βοήθεια αναγνωρίζοντας τους περιορισμούς (που προφανώς έχουμε όλοι) των γνώσεων και των ικανοτήτων του ώστε τελικά να παρθεί η όσο το δυνατόν σωστότερη και πιο ολοκληρωμένη απόφαση. Πόση, από την άλλη, ωριμότητα και σοφία κρύβει ο άνθρωπος που απευθυνόμενος στον επαγγελματία έχει την ικανότητα να αφήσει τους εγωισμούς και τις πληροφορίες του καφενείου και να αφεθεί πραγματικά στον ειδικό και στις γνώσεις που έχει μοχθήσει να αποκτήσει στο επάγγελμά του.

How was your week?

• Πόσο γεμάτο και όμορφο και καλοκαιρινό και αυτό το πσκ... με μία εξαίρεση (keep reading).
• Έτσι την Παρασκευή αφού έφτασα νωρίς - νωρίς στη δουλειά, αναχώρισα και νωρίς - νωρίς για να επιστρέψω σπίτι αλλά λογάριαζα χωρίς τον ξενοδόχο: 2 ατυχήματα στη διαδρομή!
• Με τα πολλά, επέστρεψα -μετά από γρήγορη στάση στο σούπερ-μάρκετ για τα απαραίτητα του πικνικ, έβγαλα μαγιώ και πετσέτες για όλη την οικογένεια και 18.00 ήμασταν στη κοντινή μας παραλία για την πρώτη μας βουτιά στη λίμνη, παρέα με τους γειτόνους.
• Και το Σάββατο συνεχίσαμε σε άκρως καλοκαιρινούς και χαλαρούς ρυθμούς και 10.30 είμασταν ήδη στις κοντινές μας ανοιχτές πισίνες. Μας συντρόφευσαν και οι φίλοι με την Χριστινούλα οπότε περάσαμε ένα τρίωρο - τετράωρο με βουτιές και παιχνίδια και άμμους και hot dogs και μπύρες και παγωτά και ήλιο και ζέστη!
• Επιστροφή σπίτι για ανασυγκρότηση και ύπνο! Τι ευτυχία! Κοιμηθήκαμε όλοι την μία ωρίτσα μας και απογευματάκι ξεκινήσαμε για Bienne και το σπίτι των φίλων.
• Και αφού τα είπαμε χαλαρά, έβγαλαν τα μικρά τα πατίνια τους και συνεχίσαμε βόλτα προς τη λίμνη για να θαυμάσουμε το ηλιοβασίλεμα υπό τη συνοδεία πίτσας!
• Και τα αγόρια έπαιζαν και έτρεχαν και πετούσαν βότσαλα και πείραζαν τις ντουζιέρες και εμείς αναλύαμε και γελάγαμε και απολαμβάναμε ησυχία και θέα στο πεζούλι δίπλα στη λίμνη.
• Είναι αυτή πραγματικά η ωραιότερη ώρα της ημέρας.
• Και ο Στεφανάκος τα πήγε περίφημα και μπήκαμε 22.00 πια στο αυτοκίνητο για την επιστροφή.
• Το πρωί όμως ξύπνησε με δέκατα και πεσμένη ενέργεια. Θεωρήσαμε ότι ήταν η χτεσινή κούραση και είπαμε να ακολουθήσουμε το πρόγραμμα που είχε νέες "κρυφές" πισίνες αυτή τη φορά στο βουνό της Bienne! Στη μέση του πουθενά, μεταξύ αγελάδων και χωραφιών, δύο πισίνες σαν όαση.
• Η ενέργεια όμως του μικρού συνέχισε την πτωτική πορεία και το μεσημεράκι να ΄σου ο πυρετός 38+.
• Τα μαζέψαμε και επιστρέψαμε σπίτι όπου και παραμείναμε με αντιπυρετικά, αγκαλιές και δουλειές.
• Και ο πυρετός έφτασε μέχρι 39 και τα αντιπυρετικά εναλλάσσονταν και το βράδυ ήταν δύσκολο και το πρωί η κατάσταση δεν βελτιώθηκε.
• Οπότε πετάχτηκε ο συνοδοιπόρος να πάρει το laptop του από τη δουλειά και παρέμεινε σπίτι με τον μικρό, και εγώ ακολούθησα το κλασικό μου πρόγραμμα για Λωζάνη.
• Και παρόλο τον πυρετό, ο Στεφανάκος ήταν κεφάτος και ενεργητικός!
• "Μπαμπά όταν γίνω καλά θα τα φάω όλα τα παγωτά".
• Και το βραδάκι ο μικρός τα πήγε καλύτερα, είχε πυρετό αλλά κοιμήθηκε χωρίς αντιπυρετικά.
• Και ξύπνησε με πυρετό γύρω στο 38 οπότε ήταν η δική μου σειρά να μείνω σπίτι.
• Και επί τη ευκαιρία διάβασα μερικά ενδιαφέροντα, ιατρικά άρθρα σχετικά με τον πυρετό και πόσο τον έχουμε "δαιμονοποιήσει" και πασχίζουμε να τον κρατήσουμε χαμηλά πάση θυσία ενώ τις περισσότερες φορές, εφόσον το παιδί είναι ενεργητικό και κεφάτο, πρέπει απλά να τον αφήσουμε να κάνει τη δουλειά του. Γιατί ο πυρετός εξυπηρετεί έναν σκοπό.
• Και η ημέρα κύλησε αργάαααα, με τον μικρό να κοιμάται 2 ώρες το μεσημέρι, εμένα να προσπαθώ να ξεκλέψω ώρες εργασίας ώστε να προχωρήσω κάποια πράγματα, τον συνοδοιπόρο να πήζει στη δουλειά και τον μικρό κάθε 3ωρο να χτυπάει και ένα 39+. Ουφ.
• Μπάνια, παυσίπονα, πολύ νερό, φαγητό σχεδόν καθόλου, αγκαλιές πολλές και τα χεράκια του να καίνε. 
• Ευτυχώς, υπάρχει και αυτή η δέσμευση του μαθήματος της yoga (που δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς δασκάλα!) οπότε ξέφυγα για μια ωρίτσα, γέλασα με τα κορίτσια, βρεθήκαμε ανάποδα και απολαύσαμε τα σώματά μας και την ενέργειά μας.
• Και όπως αναμενόταν, το βράδυ δεν πήγε καλά, με μεταμεσονύχτιες "μάχες" για τα φάρμακα, πολύ ιδρώτα και ταλαιπωρία του μικρού και ξύπνημα στις 05.00 με 39+ πάλι πυρετό....
• Ευτυχώς είχαμε προνοήσει από το προηγούμενο βράδυ και πουρνό πουρνό παρέλαβα την Κωνσταντίνα (Ελληνίδα νταντά των φίλων μας από την Bienne) ώστε να μείνει εκείνη με τον μικρό έστω για το πρώτο μισό της ημέρας.
• Και όλα πήγαιναν περίφημα! Εμείς οι 2 στις δουλειές μας για να προχωρήσουμε τις εκκρεμότητες, ο Στέφανος με την Κωνσταντίνα να τραγουδούν και να ζωγραφίζουν, και να κοιμάται μόνος του ήσυχα - ήσυχα μια ωρίτσα το μεσημέρι.
• Μέχρι που ξύπνησε! Και το θερμόμετρο έγραφε 40! Και ήταν πολύ ταλαιπωρημένος και δεν ήθελε τίποτα παρά μόνο τη μαμά και τον μπαμπά του. Και έτσι, όπως ήταν αναμενόμενο, τα παρατήσαμε όλα, επιστρέψαμε σπίτι και το μεσημέρι είμασταν στο νοσοκομείο για ραντεβού με την παιδίατρο.
• Πόρισμα προβλέψιμο (αν ζεις στην Ελβετία και ειδικά στη Γαλλόφωνη): μια ίωση είναι οπότε υπομονή, εντατικοποίηση των παυσίπονων, σπίτι με τον ένα γονιό και ραντεβού ξανά σε 2 ημέρες.
• Πίσω σπίτι λοιπόν, με ανασυγκρότηση, παιχνίδια, ξεφυσήματα και προσευχές!
• Και το βράδυ πήγε σχετικά καλά, με 1 ξύπνημα κατά τις 02.00 καθώς είχε ανέβει πάλι ο πυρετός και χρειαζόταν αντιπυρετικό και το πρωί στις 06.00.
• Και ο συνοδοιπόρος ετοιμάστηκε για τη δουλειά και μείναμε τα δυο μας με το Α' μέρος της ημέρας να πηγαίνει καλά και να καταφέρνω να προχωρήσω και διάφορα εργασιακά.
• Και ενώ μιλούσα με την αγαπημένη μου  ΚΚ (που είχαμε να τα πούμε τόσο καιρό), μου λέει ο Στεφανάκος ότι νυστάζει. Πηγαίνουμε στο δωμάτιο, του κλείνω το παντζούρι, ξαπλώνει με ένα βιβλίο και του εξηγώ ότι θα επιστρέψω σε λίγα λεπτά αφού ολοκληρώσω το τηλεφώνημά μου. Ε, σε 5 λεπτά είχε κοιμηθεί! Να είναι ο πυρετός, να είναι που έτσι κοιμάται στον παιδικό ή να είναι που μεγαλώνει κιόλας;
• Και το Β' μέρος της ημέρας πήγε καλά -δεδομένων των συνθηκών! Κάναμε lunch break  πηγαίνοντας σουπερ-μάρκετ, τσιμπήσαμε παρέα σπίτι και ξανακοιμήθηκε! Ποιος, ο Στέφανος, να κοιμηθεί 2 φορές μες στην ημέρα (από 1,5 ώρα τη φορά) και με δική του πρωτοβουλία. Φαναστείτε!
• Και έκαιγε τόσο πολύ που όταν τον είχα αγκαλιά ίδρωνα και εγώ! 
• Ουφ, ελπίζουμε σε ένα καλύτερο πσκ και μία καλύτερη εβδομάδα γιατί έχουμε ταλαιπωρηθεί αρκετά και οι τρεις, ειδικά ο Στεφανάκος.

Καλό σαββατοκύριακο και καλή ψήφο!

ανδριάνα