How was your week?

• Παρασκευή! Και πήγα εγώ το πρωί τον μικρό στο σχολείο και ακολούθησε μία ήσυχη -σχετικά - ημέρα στη δουλειά.
• Και το απόγευμα παρέλαβα τον μικρό ώστε ο συνοδοιπόρος να προλάβει να κάνει κάποιες επιπλέον αγορές και δουλειές.
• Και σπίτι υποδεχτήκαμε του γειτόνους με τον μικρό Ορφέα (ο οποίος κοιμήθηκε καθ' όλη τη διάρκεια της επίσκεψής του) που πολύ μας είχαν λείψει και που δυστυχώς περνούν τη φάση "κολικοί".
• Και ο Στεφανάκος έφερνε την κουβερτούλα του για να τον σκεπάσει και αναποδογύρισε όλο το κουτί με τα παιχνίδια για να βρει το μασητικό - παπάκι που είχε μικρός ώστε να του το δώσει.
• Σάββατο και -επιτέλους- ο Στεφανάκος μάς έκανε το χατήρι και ξύπνησε λίγο πιο αργά (κατά τις 08.00 δηλαδή).
• Και το πρόγραμμα είχε κομμωτήριο για εμένα και συνάντηση με τον ξάδελφο ο οποίος μας επισκέφθηκε από την Γενεύη. Γιόρταζε και ο πεζόδρομος του Neuchatel τα 40 του χρόνια οπότε είχε κόσμο και εκδηλώσεις και stands και μπάντες.
• Ο καιρός ήταν κλασικά μουντός αλλά τουλάχιστον δεν έβρεξε. Οπότε περιπλανηθήκαμε στο κέντρο και στο κάστρο, δείξαμε στον ξάδελφο τα βασικά σημεία της πόλης μας και το μεσημεράκι ξεκινήσαμε για Bienne και το κλασικό, αγαπημένο, Ιταλικό εστιατόριο. 
• Εννοείται ο μικρός κοιμήθηκε στο αμάξι, φάγαμε και συνεχίσαμε παρέα με τους ντόπιους φίλους και επισκέπτες προς το κέντρο της Bienne για πατίνι, τρέξιμο, παιχνίδι, καφέ και συζητήσεις.
• Κοιμήθηκε ο μικρός και το βραδάκι είχε Eurovision. Φανατικός ο ξάδελφος οπότε όχι απλά την παρακολούθησα αλλά έμεινα ξύπνια μεταμεσονύχτια για να ολοκληρωθεί και η ψηφοφορία! Και για τα πρακτικά κέρδισε η Ολλανδία με ένα κατ' εμέ συμπαθητικό αλλά μέτριο τραγούδι.
• Ούτε που θυμάμαι πότε ήταν η τελευταία φορά που είχα παρακολοηθήσει την ψηφοφορία! Ούτε που ήξερα τις αλλαγές.
• Το πρώτο μέρος της Κυριακής το περάσαμε σπίτι με πρωινό, συμμαζέματα, συζητήσεις και εντάσεις από τον Στεφανάκο ο οποίος δεν περνούσε την καλύτερή του μέρα (ουφ). Ίσως το τόσο γεμάτο πρόγραμμα με συνεχόμενους επισκέπτες και ολοήμερες βόλτες να τον έχει κουράσει. Εδώ έχει κουράσει εμάς.
• Αφού αφήσαμε τον ξάδελφο ώστε να επιστρέψει στη Γενεύη, συνεχίσαμε για Λωζάνη και το γενέθλιο πάρτυ της μικρής Έλενας.
• Και τα περάσαμε πολύ όμορφα, με τα μικρά να παίζουν δημιουργικά, και εμάς να περνάμε από συζήτηση σε φαγητό και από παιχνίδι και κρέμασμα φωτιστικών.
• Κούραση. Αυτό ήταν το βασικό συναίσθημα το βραδάκι της Κυριακής. Είμαστε όμως στην τελική ευθεία των πρώτων μας διακοπών του έτους οπότε αυτό και μόνο αρκεί για να μας δώσει ώθηση.
• Δευτέρα και μια νέα, exciting εβδομάδα ξεκίνησε που οδηγεί στο μεγάλο ταξίδι του έτους!
• Εγώ όμως δεν αισθανόμουν καθόλου καλά και έτσι πέρασα όλη την ημέρα με πονοκέφαλο, πεσμένη ενέργεια και μια βαριά αίσθηση στο σώμα.
• Και το πρωί της Τρίτης μας χτύπησε ο πυρετός! Ευτυχώς όχι όλους αλλά ο Στεφανάκος ψηνόταν ο κακομοίρης! Έτσι βρήκαμε και την εξήγηση της δικής μου αδιαθεσίας. 
• Και το πρωί πήγα στη δουλειά αλλά το απογευματάκι έφυγα νωρίς γιατί ο μικρός δεν τα πήγαινε καλά.
• Και όλο το απόγευμα το περάσαμε αγκαλιά, με παιχνίδια και βιβλία, και ήταν σε πολύ καλή διάθεση αλλά ο πυρετός έφτασε τους 39 βαθμούς.
• Κατάφερα να πάω και στην γιόγκα το βραδάκι και μου έκανε -όπως πάντα- πολύ καλό! Και η ομάδα μεγαλώνει και οι 3 βασικές εθνικότητες είναι από Γερμανία, Πολωνία και Ελλάδα. 
• Και το βράδυ κοιμήθηκε ο γλυκούλης αλλά έβηχε πολύ και ξυπνούσε με κλάματα μες στον ύπνο του.
• Έτσι ξημέρωσε η Τετάρτη και δεν ήξερα τι να κάνω.... τελικά αποφασίσαμε να δουλέψει από το σπίτι ο συνοδοιπόρος, να πάω εγώ στο γραφείο και να συντονίσουμε το ραντεβού στον παιδίατρο.
• Και ήταν τόσο αβοήθητος το πρωί ο γλυκός μου, κόκκινος - κόκκινος, με τα χεράκια του να καίνε, ιδρωμένος, να κουρνιάζεται δίπλα μας αναστενάζοντας, προσπαθώντας να παρηγορηθεί και να ξεκουραστεί λιγάκι.
• "Μαμά, θα πάμε στις δουλίτσες μας σήμερα;" Όχι Στεφανάκο μου. "Είναι Σάββατο;" Όχι αγάπη μου. Επειδή έχεις πυρετό θα πρέπει να μείνεις με τον μπαμπά σπίτι (η συζήτηση στις 06.00 το πρωί).
• Ε, με το που έφυγα, έτρεξε να βάλει παπούτσια και μπουφάν για να πάει σχολείο. Το λες και καλό σημάδι που έχει αγαπήσει πια τόσο το σχολείο και τους συμμαθητές του που ανυπομονεί να πάει να τους βρει. 
• Και στο γραφείο, εκεί που καθόμασταν, να ΄σου μία πάπια με 2 τοσοδούλικα παπάκια να την ακολουθούν, να ανεβοκατεβαίνουν το γκαζόν αμέριμνα μέχρι τη στιγμή που εμφανίστηκαν δύο κοράκια και πολιορκούσαν -στην κυριολεξία- τα μικρά. Θρίλερ. Η μαμά πάπια βεβαίως έκανε ότι ήταν απαραίτητο και τα κοράκια εξαφανίστηκαν!
• Σε ένα παράλληλο σύμπαν, τα δύο αγόρια τα πήγαν περίφημα στο σπίτι (με παιχνίδια αλλά και δουλειά) και το μεσημέρι πήγαμε όλοι μαζί στον παιδίατρο και μείναμε κανά δύωρο!
• Και γιατί ο γιατρός μας δέχτηκε με αρκετή καθυστέρηση και γιατί αποφασίσαμε να του πάρει και αίμα ώστε να δούμε επιτόπου το επίπεδο του ιού και να παρθούν οι αποφάσεις για τα επόμενα βήματα -κυρίως ενόψει του ταξιδιού.
• Και έτσι, για πρώτη φορά, τον τσίμπησαν τον Στεφανάκο στο δάχτυλό του και του πήραν αίμα. Και γενικά δεν ήθελε καθόλου να τον εξετάσει ο γιατρός (ο οποίος δεν ήταν ο δικός μας αλλά ένας άλλος του ίδιου κέντρου).
• Έτσι, απόγευμα πια, περπατήσαμε μέχρι τον σταθμό για το φαρμακείο και είπαμε να το ρίξουμε έξω με take-away junk food.
• Και το βράδυ ξύπνησε πάλι 2-3 φορές ευτυχώς χωρίς υψηλό πυρετό αλλά με βήχα και συνάχι.
• "Μαμάαααα, μαμάααα" ακούστηκε εκεί κατά τις 03.00 μια ψιθυριστή φωνή. "Έχω μύξα". Γέλαγα μέσα στη νύχτα και μέσα στην κούρασή μου.
• Ευτυχώς όμως την Πέμπτη ξημέρωσε αισθητά καλύτερα ο μικρός και ήταν η σειρά μου να μείνω μαζί του σπίτι.
• Έτσι, μπήκα online σε κάποια meetings, έκανα λίγη δουλίτσα, ο Στεφανάκος είδε τα paw patrol του και γενικά ήταν πολύ συνεργάσιμος.
• Ο πυρετός σε ύφεση αλλά το συνάχι σε άνοδο! Η μύτη του και τα μάτια του δεν σταμάτησαν να τρέχουν! Πολύ ταλαιπωρήθηκε ο κακομοίρης.
• Άρχισαν και τα δικά μας λαιμά να μας γρατζουνάνε και κάνουμε το σταυρό μας να την γλυτώσουμε.
• Και είχε -επιτέλους- 2 πραγματικά ανοιξιάτικες και ηλιόλουστες ημέρες.
• Και το απόγευμα φτιάξαμε παρέα με τον Στεφανάκο τη δική του βαλίτσα (τι χαρά που είχε! περισσότερο πιστεύω επειδή είχε άποψη στο τι θα πάρουμε και ένοιωθε ότι συμμετείχε ουσιαστικά) και αφού κοιμήθηκε, τρέξαμε εμείς να προλάβουμε όλα τα υπόλοιπα (βαλίτσες, συμμαζέματα του σπιτιού, καθαριότητες, συνεννοήσεις).
• Πολλές και μακρές απουσίες αυτήν την άνοιξη.... σαν κάποιοι εν Ελλάδι φίλοι μας να έχουν χαθεί λιγάκι.

Άντε και καλό μας ταξίδι. Στείλτε θετική ενέργεια να προσγειωθούμε υγιείς και σώας τα φρένας και οι τρεις.

Καλό σαββατοκύριακο!

ανδριάνα

How was your week?

• Παρασκευή! Και οι φίλοι ακολούθησαν εξαιρετικό πρόγραμμα στην ευρύτερη περιοχή του Gruyeres με spa και fondue και εργοστάσιο σοκολάτας! Πιο Ελβετικό δεν γίνεται!
• Και έτσι μαζευτήκαμε όλοι μαζί σπίτι το απόγευμα για αναλύσεις, γέλια, εξιστορήσεις, παιχνίδια και κρασί.
• Και το σκ ο καιρός δεν βοήθησε. 
• Καταφέραμε όμως να πάμε στη Βέρνη το Σάββατο για βόλτα και περπάτημα και φωτογραφίες και αρκούδες και σνίτσελ και σερφ (ω ναι, στο ποτάμι! όχι εμείς, κάποιοι άλλοι "τρελοί"). Είναι μαγευτική αυτή η πόλη!
• Και το βράδυ είχε Τσιτσιπά vs Nadal και ναι, ο Στέφανος κέρδισε! Τον Nadal, στο χώμα, στην Ισπανία!
• Κυριακή με ποδηλατάδα και όλες τις εποχές μέσα σε μία μέρα! Ήλιος, αέρας, βροχή... 
• Δεν πτοηθήκαμε όμως και ξεκινήσαμε από το κέντρο, κάναμε την παραλίμνιά μας βόλτα με τα ποδήλατα, φτάσαμε στο Colombier, ήπιαμε τους καφέδες μας και επιστρέψαμε.
• Και το μεσημέρι φάγαμε παρέα στο σπίτι του έταιρου πρώην (και νυν) συναδέλφου και οι άντρες έψησαν και εμείς τα είπαμε και παίξαμε με τα μικρά.
• Γρήγορη επίσκεψη στο Chaumont για παιδική χαρά και θέα (και χιονόνερο!) και επιστροφή σπίτι για τον τελικό του Mutua Madrid Open: Tsitsipas - Djokovic 0-2.
• Και πλέον κάθε πρωί ο Στεφανάκος, όταν έρχεται στο κρεβάτι μας, μας ρωτά "Θα πάμε στις δουλίτσες μας σήμερα;" για να καταλάβει αν είναι σαββατοκύριακο ή καθημερινή.
• Και την Δευτέρα πήγαμε όλοι στις δουλίτσες μας και οι φίλοι επέστρεψαν στην Αθήνα.
• Και όποτε μας επισκέπτονται φίλοι (ανεξαρτήτως πόσο κοντινοί είναι ή πόσο μένουν), πάντα δενόμαστε περισσότερο! Γιατί είναι άλλη η αίσθηση να ξυπνάς και να κοιμάσαι παρέα, και να μοιράζεσαι όλα όσα κρύβει μια ημέρα. 
• Και έτσι, και με αυτούς τους φίλους, περάσαμε εξαιρετικά, γελάσαμε πολύ, θυμηθήκαμε παλιές ιστορίες, περιηγηθήκαμε στην όμορφη Ελβετία και ανανεώσαμε το ελβετικό μας ραντεβού, αυτή τη φορά με παιδιά.
• Και βεβαίως, όλα μένουν πίσω όταν έχεις επισκέπτες και η κούραση χτυπάει κόκκινο! Αλλά δεν πειράζει.... Έτσι την Δευτέρα το μόνο που σκεφτόμουν ήταν ο βραδινός ύπνος!
• Και την βροχή διαδέχτηκε η bise! Αυτός ο κρύος αέρας που αναστατώνει τους Ελβετούς! Και ενώ ο ήλιος μεσουρανούσε, είχε ένα κρύο! Και έναν αέρα!
• Και άκουγα στο ραδιόφωνο πως τα δρομολόγια των πλοίων μεταξύ Evian (Γαλλία) και Λωζάννης (Ελβετία) ακυρώθηκαν λόγω του αέρα και οι ουρές στα σύνορα ήταν χιλιόοοοομετρα.
• Τρίτη και από εκεί που είχα συναντήσεις στις 13.00 στις 14.00 στις 15.00 και στις 16.00, εμφανίστηκε και το αφεντικό το πρωί και μπήκα σε μία ακόμα 10.00-13.00!
• Job description = attend meetings!
• Και ο συνοδοιπόρος είχε την πρώτη του επίσημη παρουσίαση στη νέα του θέση οπότε άργησε να φύγει και έτσι αναχώρησα εγώ νωρίτερα ώστε να παραλάβω το φιστίκι.
• Και ο συνοδοιπόρος τα πήγε περίφημα, όπως και εμείς.
• Και βεβαίως το βράδυ είχαμε yoga και αυτή τη φορά ιδρώσαμε!
• Τετάρτη με μειωμένη κίνηση (yes!), εξελίξεις σε καμιά δεκαριά projects, οικογενειακό δείπνο με falafel και ξεκούραση.
• Και Πέμπτη με CEO Town Hall στη δουλειά, συνάντηση με τα αγόρια μου κατευθείαν στο εμπορικό κέντρο για τις πρώτες αγορές ενόψει του Αμερικάνικου ταξιδιού, bagels και σπίτι.

Καλό σαββατοκύριακο!

ανδριάνα

How was your week?

• Ήρεμο, χαλαρωτικό, βαρετό σαββατοκύριακο δεν θα έχουμε μέχρι τον Ιούνιο. Τώρα το συνειδητοποιήσαμε. Που από τη μία σημαίνει κούραση αλλά από την άλλη φίλοι και ταξίδια.
• Έτσι, το γεγονός αυτού του σκ ήταν το γενέθλιο πάρτυ του Στεφανάκου. Επειδή τα γενέθλιά του έπεσαν μέσα στη Μεγάλη Εβδομάδα, το μεταφέραμε. 
• Και έτσι, γεμίσαμε ντουλάπια και ψυγεία, βγάλαμε τις γιρλάντες και τα διακοσμητικά που ευτυχώς είχαμε προμηθευτεί πριν ξεκινήσω εγώ δουλειά, και αρχίσαμε τις ετοιμασίες!
• Σάββατο πρωί είχε λοιπόν cupcakes και τυρόπιτα και στολισμούς.
• Και το μεσημέρι κάναμε ένα διάλειμμα για να συναντήσουμε τους φίλους μας στην Bienne ενόψει και του street food festival.
• Και το απόγευμα είχε ετοιμασίες μέρος #2 και ξεκούραση.
• Και ο Στεφανάκος δεν κρατιόταν για το πάρτυ του. Και ενώ του εξηγούσα ότι πρέπει να κοιμηθούμε πρώτα ώστε να ξυπνήσουμε και να υποδεχτούμε σιγά-σιγά τους φίλους μας, άρχισε από τις 17.00 να ζητά να πάει για ύπνο! Ο γλυκούλης.
• Και την Κυριακή ξεκινήσαμε νωρίς - νωρίς τις ετοιμασίες και πήγαμε σερί μέχρι τις 11.00 που άρχισαν να καταφτάνουν οι καλεσμένοι μας και μετά μέχρι τις 16.00-17.00 που ξαναμείναμε οι 3 μας.
• Έτσι το πρωί ο συνοδοιπόρος ανέλαβε τις εξωτερικές δουλειές και τα συμμαζέματα και εγώ τις μαγειρικές (πένες ογκρατέν, pizza twists, nuggets, σαλάτα με ωμό μπρόκολο, ντάκο....). Ουφ. Τα φέραμε όμως όλα εις πέρας!
• Και μαζευτήκαμε καμιά εικοσαριά ενήλικες και καμιά δεκαριά πιτσιρίκια και γέμισε το σπίτι παιχνίδια, και τρεχαλητά, και αγκαλιές, και ευχές, και δώρα, και γέλια, και μπάλες, και ενθουσιασμό. 
• Και το φετινό θέμα ήταν τα οχήματα -τρακτέρ, φορτηγά, αυτοκίνητα.... 
• Και τα περάσαμε πολύ όμορφα. Και ο Στέφανος νομίζω πρώτη φορά πραγματικά κατάλαβε τι σημαίνει πάρτυ.
• Και όταν ήρθε η ώρα της τούρτας, μάλλον συγκινήθηκε. Γιατί βούρκωσαν τα ματάκια του και έτρεμαν τα χεράκια του. Και το κεράκι το σβήσαμε εμείς τελικά αλλά δεν κάνει καμία διαφορά.
• Είμαστε τυχεροί για τον κύκλο φίλων που έχουμε δημιουργήσει. Τους φίλους μας, όπως έλεγε και ξανάλεγε και ο Στεφανάκος. Σας ευχαριστώ.
• Και αφού έβαλαν όλοι και από ένα χεράκι για να μπει μία τάξη στο χάος, το βράδυ πέσαμε ξεροί!
• Δευτέρα και πίσω στο πρόγραμμα!
• Και αναχώρησα λίγο νωρίτερα το απόγευμα γιατί είχε νοσοκομείο για το δάχτυλό του ο συνοδοιπόρος.
• Και πλέον το σετ γραφείου μου είναι πλήρες: το ξύλινο ημερολόγιο που μου έφερε η αδελφή μου, το γυάλινο μπουκάλι νερού και το γυάλινο coffee mug που μόλις παρέλαβα.
• Και εν τη απουσία μου ένα απόγευμα, το "αφεντικό" φωτογράφισε το γραφείο και το έστειλε στο γκρουπ της ομάδας ως υπόδειγμα!
• Κατέφτασε και πακέτο από την άλλη γιαγιά με δωράκια -εννοείται- για τον Στέφανο και λαλάγγια για εμάς και καλορίζικα μπισκότα.
• Τρίτη και είχε κίνηση και βροχή, και στο πήγαινε και στο έλα.
• Και έκανα μισή ώρα για μια απόσταση 60 χλμ και άλλη μισή για τα τελευταία 10χλμ!
• Το βράδυ όμως είχε yoga, που πάντα με επαναφέρει και με ηρεμεί! Και είμασταν αρκετοί, παρέα και με τον πρώτο άντρα της παρέας!
• Τετάρτη με το γνωστό δίπτυχο βροχής - κίνησης, πολλά meetings + projects στη δουλειά και πολλές δουλειές στο σπίτι ενόψει και της άφιξης των φίλων.
• Και ο μικρούλης δεν είχε κοιμηθεί καθόλου στο σχολείο οπότε έπεσε πτώμα στις 19.30.
• Τι αγώνες ήταν αυτοί για τους ημιτελικούς του UCL ε; Και ο συνοδοιπόρος που ήταν ανέκαθεν Liverpool fan είναι περιχαρής!
• Πέμπτη και πήγαμε παρέα στον παιδικό σταθμό με τον Στεφανάκο και συνέχισα, πάλι με βροχή και κίνηση, για το γραφείο.
• Και η ημέρα γέμισε με meetings (πρωτότυπο), νέες εξελίξεις, ανακοινώσεις, παρουσιάσεις, απορίες....
• Και το απογευματάκι υποδεχτήκαμε σπίτι τον Τάσο και την Αγγελική που είχαν φτάσει από το πρωί στην Ελβετία και είχαν ήδη ξεκινήσει την περιήγησή τους από τη Λωζάνη.
• Και ο Στεφανάκος μπήκε αμέσως στο κλίμα και άρχισε να τους πηγαίνει τα βιβλία του και τα πυροσβεστικά του.
• Και φάγαμε όλοι μαζί παρέα μακαρόνια με κιμά, κοιμήθηκε ο μικρός και καθίσαμε εμείς μέχρι αργά να τα πούμε.

Καλό σαββατοκύριακο!

ανδριάνα

How was your week?

• Και το πείραμα "work from home" πέτυχε. Άλλη αίσθηση να είσαι στην άνεση του σπιτιού σου, χωρίς 2-2,5 ώρες οδήγημα, με την φόρμα και τον καφέ σου!
• Και η ημέρα ξεκίνησε με σπιτικό πρωινό (βάφλες!) και η οικογένεια έκανε τις εξωτερικές της δουλειές και τα ψώνια της, φάγαμε παρέα, στολίσαμε τα πασχαλινά μας αβγά και περάσαμε δημιουργικά εντός.
• Πεταχτήκαμε και στο κοντινό μας ξενοδοχείο Palafitte για έναν γρήγορο καφέ και λίγο παιχνίδι στο γκαζόν και τη λίμνη.
• Και τα κλαδιά κερασιάς που αγοράσαμε άνθισαν!
• Και το βράδυ είχε προβολή: The Favourite. Όλοι μιλούν για τις ερμηνείες (που είναι όντως εκπληκτικές, ειδικά της Olivia Colman), εγώ θα επισημάνω και τη σκηνοθεσία και το συναίσθημα. Ήταν συγκλονιστική η αίσθηση της απελπισίας και της μοναξιάς και της απεγνωσμένης αναζήτησης της αγάπης και της τρυφερότητας.
• Σάββατο με την οικογένεια σύσσωμη ("ομάδα σύσσωμη" που λένε και τα paw patrol) και φουλ πρόγραμμα.
• Στάση Πρώτη: Bains de la Gruyere.
• Και όλα θα πηγαίνανε περίφημα αν η ρεσεψιονίστ δεν έριχνε "πόρτα" στον Στεφανάκο καθώς είναι κάτω των 4 ετών. Μα τι απογοήτευση!
• Πόσο στεναχωρήθηκε, και ο Στεφανάκος και εμείς.
• Έτσι, εγώ βγήκα για να κάνω παρέα στα αγόρια μου και μετά από λίγη ώρα αναχωρήσαμε.
• Στάση Δεύτερη: Gruyeres για το πολυαναμενόμενο raclette!
• Και έτσι φάγαμε, περιηγηθήκαμε και πάνω στην ώρα που έπιασε η βροχή, αναχωρήσαμε.
• Στάση Τρίτη: Εργοστάσιο σοκολάτας Cailler. Για εμάς τρίτη ή τέταρτη φορά! Και ο Στεφανάκος γέμιζε τις χούφτες του με σοκολατάκια, αυτά που είχαν και περιτύλιγμα τα έβαζε και στην τσέπη.
• Γεμάτοι από όλες τις απόψεις, επιστρέψαμε σπίτι αργά το απόγευμα.
• Κυριακή του Πάσχα και για να μπούμε λίγο στο κλίμα παρακολουθήσαμε την πρωινή λειτουργία στην Ορθόδοξη Εκκλησία του Neuchatel. Και ήταν μια πρωτόγνωρη εμπειρία από πολλές απόψεις.
• Η εκκλησία λιτή, με ξύλινη οροφή, χωρίς αγιογραφίες πέραν 3 κεντρικών μεγάλων κάδρων. Οι παππάδες χωρίς μακριά μούσια και μαλλιά, με πιο λιτά ρούχα, χωρίς μικρόφωνα και με μια μικρή χορωδία. Η λειτουργία κατά βάση στα γαλλικά, με λίγα ρουμάνικα, και στο τέλος μια έκπληξη λόγω της ημέρας. Κάλεσαν όσους μιλούσαν κάποια ξένη γλώσσα και απήγγειλαν σε ρουμάνικα, ελληνικά, λατινικά, αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ισπανικά και ρώσικα.
• Και ενώ το πρόγραμμα είχε χωριστές ασχολίες ώστε να πάνε στο Ολυμπιακό Μουσείο οι επισκέπτες, τελικά προτιμήσαμε να την περάσουμε την ημέρα μαζί και σπίτι.
• Έτσι, μας μαγείρεψε ο συνοδοιπόρος ένα ρολό χοιρινό στο φούρνο με πατάτες, παρακολουθήσαμε όλοι μαζί παρέα την ταινία Christopher Robin με τον πάντα συγκινητικό Winnie the Pooh, έκαναν μαζί το καθιερωμένο τους μπάνιο τα ξαδελφάκια και κοιμηθήκαμε ήσυχα και ωραία.
• Δευτέρα και η ελβετική οικογένεια, εμείς οι 3 δηλαδή, επιστρέψαμε στα προγράμματά μας (δουλειές και παιδικό σταθμό δηλαδή) ενώ η ελληνική οικογένεια ξεκίνησε για το Μουσείο του Charlie Chaplin (το οποίο και αγάπησαν).
• Και το απογευματάκι, αφού παρέλαβαν τον συνοδοιπόρο και τον Στεφανάκο, συναντηθήκαμε όλοι μαζί στην Brasserie Carnival για το τελευταίο μας δείπνο αυτής της επίσκεψης και εοραστικό για την γιορτή της αδελφής μου.
• Και η ώρα του αποχωρισμού έφτασε. Και ο Στεφανάκος κοιμόταν το πρωί που αναχώρησαν. Και το Αρτεμάκι έκλαιγε. Ουφ.
• Και την Τετάρτη, Πρωτομαγιά, ο συνοδοιπόρος με τον Στεφανάκο πέρασαν εκπληκτικά στις κλειστές πισίνες της Βέρνης ενώ εγώ δούλευα κανονικά καθώς δεν ήταν αργία στο καντόνι του Vaud.
• Και όταν επέστρεψα το απόγευμα μου μιλούσε τόση ώρα ο Στεφανάκος περιγράφοντάς μου κάθε λεπτομέρεια (τις τσουλήθρες, την πισίνα με το νερό με αλάτι, την άλλη όπου ήταν νύχτα και είχε σινεμά, το πειρατικό καράβι...).
• Και την Πέμπτη ο συνοδοιπόρος ξύπνησε με τον αριστερό του δείκτη ΝΑ! Εδώ και 2 ημέρες είχε πρηστεί και είχε γίνει μωβ αλλά τη νύχτα κορυφώθηκε ο πόνος και το πρήξιμο! Με τα πολλά πήγε στο νοσοκομείο και αποφάσισαν ότι έπρεπε να επέμβουν επιτόπου οπότε του έκαναν τοπική αναισθησία, παραλίγο να λιποθυμήσει από τον πόνο, του το άνοιξαν, του το έδεσαν, και του ανανέωσαν το ραντεβού για την επόμενη ημέρα. Μέσα σε όλα, τον πέρασαν και για Ρώσο και άρχισαν να του μιλούν Ρώσικα!
• Και στο γραφείο είχαμε guest star τον γλύπτη Alex Chimmeck ο οποίος παρουσίασε το έργο που έφτιαξε για το Milan Design Week. 
• Και κατά τις 18.30 αναχώρησε η ομάδα για τα πρώτα after work drinks στο Le Lacustre! Και εγώ πήγα για μια ωρίτσα όλη και όλη αλλά δεν παραπονιέμαι καθόλου.
• Και στον γυρισμό που βασιζόμουν στους άδειους δρόμους, να ΄σου τα έργα και η μια λωρίδα και η κίνηση.
• Περιττό να σας περιγράψω την κούραση αυτών των ημερών. Να είσαι σερί από τις 07.00 μέχρι τις 23.00. Είναι όμως τόσο ευχάριστη αυτή η κούραση που σε γεμίζει και σε αναζωογονεί. Και πώς συντονίστηκαν όλα, και τελικά όλος ο Μάιος θα πάει έτσι, με συνεχόμενους επισκέπτες, εκδηλώσεις και ταξίδια. Καλά μας κουράγια!

Καλό σαββατοκύριακο!

ανδριάνα