How was your week?


Τις προάλλες, έλαβα ένα email γεμάτο χαρά και ενθουσιασμό. Ο φίλος Γ. ήταν χαρούμενος και ήθελε να το μοιραστεί απαριθμώντας τα βασικά – θετικά σημεία της εβδομάδας του. Και τσουπ, να ‘σου η ιδέα για τη στήλη “How was your week?”! Πώς γράφαμε ημερολόγιο μικροί (δεν ξέρω για εσάς, αλλά εγώ έγραφα ανελλιπώς για πολλά χρόνια); Ε, κάπως έτσι με 2 βασικές διαφορές: θα είναι η εβδομαδιαία επισκόπηση και μόνο των θετικών.
Σας παραθέτω λοιπόν τη λίστα που έφτιαξα αυθόρμητα και γρήγορα για την εβδομάδα που πέρασε:
- Παρακολούθησα την 1η παράσταση μπαλέτου της ζωής μου! Δεν είναι φοβερό να μπορείς ακόμα, στα 33, να κάνεις πράγματα για 1η φορά;; Ήταν πολύ ιδιαίτερα, σαν να είσαι σε μια άλλη εποχή...
- Γιόρτασα την αγαπημένη μας Κατερινούλα.
-Περπάτησα μόνη στο κέντρο βράδυ... 1 ολόκληρη ώρα! Πόσο ωραία ήταν.. και μετά συνάντησα 2 φίλες που είχα να δω μήνες! Και είπαμε τοοοοοσα κ είχαμε άλλα τοοοοοσα να πούμε.
-Ξεκίνησα τον μαραθώνιο κουλουροποιΐας με ευτυχή κατάληξη (to be continued).
-Με επισκέφτηκε η πιο παλιά μου φίλη, η Κατερίνα, και έφτασε σχεδόν 2 τα ξημερώματα και ακόμα μιλάγαμε.....
-Φτιάξαμε τα πρώτα ever cupcakes με την μικρή μου ανιψιά και την μαμά της και γέμισε ο δίσκος Α Α Α (ο νοών νοείτω).
-Συμφάγαμε στο γνωστό τραπέζι, με τις γνωστές λιχουδιές και τους γνωστούς αγαπημένους…… και ας έλειπε ο «αρχηγός».

Ξέρετε πού καταλήγω; Όλη τη διαφορά την κάνουν οι άνθρωποι!
Πώς ήταν η δική σας εβδομάδα;
ανδριάνα

ΥΓ. Δεν είναι φοβερός αυτός ο ήλιος που χτενίζεται;

Σχόλια

  1. Η δική μου εβδομάδα ήταν γεμάτη από διαφορετικά όμορφα πράγματα...
    Πήγα πρώτη φορά με την μικρή κόρη να δούμε μαζί μπαλέτο.....δεν το είχαμε ποτέ μοιραστεί αυτό οι δυό μας....
    Με υπερηφάνεια διαπίστωσα ότι της άρεσε και την μάγεψε...
    Μετά πήγα με τον σύζυγο...ταξειδάκι στο Μόντε Κάρλο...
    Ο καιρός θαυμάσιος...το ίδιο και το Μονακό...χαρήκαμε τις βόλτες στην λιακάδα....περπατήσαμε ...
    Τα βράδυα τα περάσαμε με συγγενείς και φίλους που εκεί διάλεξαν να κάνουν την βάφτιση του μικρού τους...
    Και ήταν ωραία να είμαστε μαζί μετά από πολλά χρόνια....
    Αυτοί νέοι...με τρεξίματα...εμείς μεγαλύτεροι με άλλα τρεξίματα...
    Φάγαμα και ξαναφάγαμε και ξαναφάγαμε...και τώρα είμαστε για διαιτολόγο...
    Ήταν όμως τόσο όμορφα....ένα διάλειμμα αναγκαίο και χαρούμενο

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

the bright side of blogging :: by andriana