How was your week?

  • Η Παρασκευή ήταν κατά το ήμισυ αφιερωμένη στην θάλασσα! Και πόσο την απολαύσαμε! Πρώτο μπάνιο για φέτος -όπως όταν ήμασταν παιδιά και μετρούσαμε τα μπάνια και τα παγωτά!
  • Εμείς τα ξεκινήσαμε νωρίς για να καλύψουμε το κενό που έρχεται.
  • Δεν θα ήταν τέλεια αν μπορούσαμε να παίρνουμε 1 ημέρα off από την δουλειά για να πάμε στην παραλία με την ησυχία μας; Έστω 1 τον μήνα!
  • Η υπόλοιπη Παρασκευή ήταν αφιερωμένη στο F4 -εννοείται. Λίγο μπάσκετ, λίγο φαγητό, λίγοι φίλοι.
  • Τελευταία ημέρα και γέμισε και αυτή με αγαπημένους... Γρήγορη πρωινή επίσκεψη στην αδελφή (η Αρτεμούλα είχε στήσει όλες τις κούκλες της για να δουν μαζί της παιδικά), περπάτημα στην ηλιόλουστη Κηφισιά, φαγητό στο TGIF με την βόρεια οικογένεια (δοκίμασα καινούργιο και εξαιρετικό burger με ψητό κοτόπουλο και γουακαμόλε), σπιτικό - παγωμένο τσάι στο The Dalliance House με τα αγόρια, σπίτι για πακετάρισμα και τελευταίο a bientot οικογενειακά.
  • Μετά από μόλις 3 ώρες ύπνου, ντυθήκαμε φορτώσαμε τις βαλίτσες και βουρ για αεροδρόμιο.
  • Και φτάσαμε στη Ζυρίχη και κάναμε το παν για να βρεθούμε έστω για 5 λεπτά αλλά ήταν αδύνατο! Και πολύ στεναχωρήθηκα... Μα να βρίσκεσαι στο ίδιο αεροδρόμιο με την μαμά σου, με μόλις μερικά μέτρα απόσταση, και να μην μπορείς να συναντηθείς;!
  • Επιστρέψαμε στο Ελβετικό σπίτι πεινασμένοι και κουρασμένοι. Επικράτησε το 2ο οπότε πρώτα ξαπλώσαμε και μετά φάγαμε με τον γείτονα Βασίλη.
  • Ε, είχαν περάσει 2 ολόκληρες εβδομάδες! Ο Frank έπρεπε να επιστρέψει οπότε παρακολουθήσαμε σερί τα 3 τελευταία επεισόδια του 2ου κύκλου House of cards και προχωρήσαμε δριμύτεροι στον 3ο κύκλο.
  • Και η Δευτέρα ξημέρωσε ηλιόλουστη.... για να μας κάνει πιο ήπια την προσαρμογή.
  • Και όσο περισσότερο λείπεις, τόσο πιο δύσκολη είναι κάθε φορά αυτή η προσαρμογή. Ειδικά όταν φεύγεις από το σπίτι για να πας στο σπίτι. Μεγάλο μπέρδεμα.
  • Και στη Βούλα έψαχνα τον διακόπτη του μπάνιου μπαίνοντας αριστερά και στο Neuchatel απέξω.
  • Όπου και αν γυρίσεις βλέπεις βαλίτσες. Από τα ταξίδια που πέρασαν και για αυτά που έρχονται. Ε ε έρχονται!
  • "Γεια σου Ελλάδα".
  • Αναζητείται τενίστρια, αρχάρια, με ελεύθερα πρωινά -κατά προτίμηση, διάθεση για εξάσκηση, αγάπη για το άθλημα και έδρα το Neuchatel.
  • Η κυρία στο καθαριστήριο μου κάνει κάθε φορά την ίδια ερώτηση, την οποία δεν καταλαβαίνω, και απλά της απαντώ 'όχι ευχαριστώ'. Ελπίζω να μην με ρωτά αν θέλω να πλυθούν τα πουκάμισα πέραν του σιδερώματος!
  • Η ίδια κυρία με ρώτησε αν εργάζομαι στο φαρμακείο. Θα το εκλάβω ως κομπλιμέντο για τα γαλλικά μου.
  • Μα να κόψω και τα γιαούρτια; Εκεί φτάσαμε. Δεν έχουμε άλλον 'ύποπτο' για την υψηλή μου χοληστερίνη και πέσαμε στα γιαούρτια. Ούτε κοντοσούβλια να έτρωγα... 
  • Αυτή η Τετάρτη ήταν μία από τις καλύτερες, επαγγελματικές μου ημέρες του τελευταίου έτους! Τόσα ευχάριστα μαζεμένα :) Σαν να έγινε ένα γενικό boost σε όλα!
  • Ήπιαμε καφέ πουρνό - πουρνό με την εορτάζουσα Έλενα και κάναμε τα updates μας για θέματα ομορφιάς, γάμου, διακοπών! Έλαβα και το εξαιρετικό τους προσκλητήριο.
  • Να τους χαιρόμαστε όλους τους ΚωνσταντηνοΕλενηδες!
  • Επιτέλους τένις! Μετά από σχεδόν 3 εβδομάδες. Και με καινούργιο κολάν που έχει θήκη για μπαλάκι (αμέ).
Καλό σαββατοκύριακο!
ανδριάνα

Σχόλια

  1. Να δεις πως το λενε αυτο που μπερδευεις το αριστερα με το δεξια προσνατολισμο... νοσο των αστροναυτων ή κάτι τέτοιο τελος πάντων.
    Ειμαι πολυυυ αρχάρια (αλλά εχω δυο ρακέτες... νομιζω σε κάποιο ντουλάπι) εχω ελευθερα πρωινα, διαθεση για εξασκση... μμμμμ δεν ξερω αν το αγαπω πολύ, αλλα η βαση μου ειναι στο Άθενς.
    Μια ιδεα ειναι το γιαούρτι... αντ αυτου τρωγε παγωτο καιμάκι. Κι αυτο λευκό και παγωμένο ειναι!
    Εχι και θηκη ε? Πολύ καλή ιδεα!

    Πολύ ομορφη ηταν η εβδομαδα κι εδω στην Αθήνα ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μας χωρίζουν μερικά άτιμα εκατοντάδες (ή μήπως χιλιάδες;) χιλιόμετρα..... Κρίμα! Και θα κάναμε αχτύπητο δίδυμο!

      Διαγραφή
  2. Αχ....πόσο μου κόστισε που δεν σε είδα αυτήν την φορά και ας είχες δύο ολόκληρες εβδομάδες "κοντά μας"...μα πιο πολύ μου κόστισε που δεν σε είδα στο αεροδρόμιο....γιατί βασίστηκα στους ηλιθίους που δουλεύουν σε όλα, ανεξαιρέτως, αεροδρόμια όλου του κόσμου...και δεν ακολούθησα το ένστικτό μου....και ναι...το έκλαψα αυτό το λάθος....και ναι μου στοίχισε η έλλειψή σου ...έστω και για μιά μόνο στιγμή....αχ...τί να κάνει και η έρημη η μάνα...για πέστε μου ...τί????
    Σαν μάνα μεταναστών της τότε εποχής νοιώθω....ναι γιατί δεν έχει σημασία αν οι "μετανάστες" σου είναι σε καλές δουλειές και περνάνε καλά....η μάνα τους στερείτε....για την μάνα είναι μακρυά...γιατί η μάνα είναι ελλειπής χωρίς τα παιδιά της...να τα φροντίζει και ας γκρινιάζουν....
    Νάστε καλά και να περνάτε καλά....και η μάνα είναι πάντα εδώ....να το θυμάστε....ΠΑΝΤΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

the bright side of blogging :: by andriana