How was your week?

  • Ήρθε ο μουσαφίρης Γιώργος και -δυστυχώς- ήρθαν μαζί και οι βροχές! 
  • Και εκεί που καθόμασταν απόγευμα Παρασκευής, να σου ο Frank ο Underwood. Και δεν έλεγε να φύγει!
  • Μετά από μια ανεπιτυχή προσπάθεια βόλτας στο Neuchatel, το πήραμε απόφαση και απολαύσαμε την σκεπασμένη αγορά της Βέρνης.
  • Το Σάββατο μας έκανε την χάρη και απολαύσαμε ήλιο, βόλτες και βεβαίως τρέξιμο στον Μαραθώνιο της Γενεύης.
  • Τα κορίτσια των 5χλμ τρέξαμε με ηλιοφάνεια, τα αγόρια των 10χλμ με βροχή.
  • Σε όλη τη διάρκεια του αγώνα, τρεις ήταν οι βασικές μου σκέψεις: 1. μπα, πώς και δεν κουράζεσαι 2. πότε θα τελειώσει 3. τι καλά που κάνω και τρέχω 1 φορά τον χρόνο.
  • Εύγε στη φίλη Κατερίνα που ήταν ο λαγός μου, μου έδωσε κίνητρο και ρυθμό και κατορθώσαμε και αγγίξαμε τα 30 λεπτά.
  • Ποιος θα μας το 'λεγε ότι θα οργανώναμε τέτοιο reunion στην Γενεύη, τόσο ετερόκλητων ανθρώπων.
  • Και ήταν όμορφη η Γενεύη. Και παρ' όλη την κούραση και την βροχή περάσαμε εξαιρετικά!
  • Όσο αγάπησα τα τούνελ το βράδυ του Σαββάτου, μάλλον δεν θα τα ξανά αγαπήσω ποτέ. Γιατί μας έδιναν μία ανάσα από την καταρακτώδη βροχή. Ήταν δύσκολη πίστα αυτό το οδήγημα. 
  • Με εξαίρεση το Σάββατο, όλες τις υπόλοιπες ημέρες μαγειρέψαμε και φάγαμε σπίτι. Και ήταν όμορφα και οικογενειακά!
  • Και η Κυριακή μας βρήκε πάλι με βροχές, τον Frank και την Claire, μαγειρέματα και βαλίτσες. Καταφέραμε και ξεκλέψαμε και 1 ωρίτσα περπατήματος παραλιακά μόλις βγήκε λιγάκι ήλιος.
  • Σπίτι - αυτοκίνητο - τρένο - αεροπλάνο - αυτοκίνητο - σπίτι. 
  • Σαν την υποδοχή της Άρτεμης άλλη δεν υπάρχει! Τι αγκαλιές, τι φιλιά, τι ζωγραφιές, τι χορό, τι συζητήσεις, τι 'παρακαλώ', τι αγάπες.
  • Έφαγα σουβλάκι. Και κοκορέτσι.
  • Περάσαμε το μεσημέρι οι 3 μας: παππούς - Άρτεμις - εγώ. Και περάσαμε εξαιρετικά! Φάγαμε τα 'μίμι μπέμπε' μας (mini burger), ζωγραφίσαμε, ιδρώσαμε, περπατήσαμε στην παραλία, τσαλαβουτήξαμε λίγο στη θάλασσα, είπαμε τα νέα μας και ανανεώσαμε το ραντεβού μας. 
  • Επισκέφθηκα τους γείτονες και ο μικρός Άλκης, μετά από κάποια διερευνητικά λεπτά, ήρθε στην αγκαλιά μου!
  • Πω πω! Το ραντεβού μας δεν ήταν Πέμπτη βράδυ αλλά Τρίτη!! Πώς μπερδεύτηκα έτσι;; Οι διπλές ζωές φταίνε! Και η πανσέληνος! Τα μάζεψα και έφυγα άρον άρον, όπως ήμουν, για το κέντρο. Ταχυπαλμία με έπιασε αλλά τα κατάφερα.
  • Και εκεί, στο A for Athens, απολαύσαμε τα κοκτέιλ μας, την εντυπωσιακή θέα και τις συζητήσεις μας.
  • Και έφτασε η ώρα της αναχώρησης και με τον λογαριασμό (που εννοείται ήταν προφορικός) ήρθε και η μεγάλη έκπληξη της βραδιάς: "επειδή κάνατε κράτηση θα πρέπει να σας χρεώσω την ελάχιστη κατανάλωση"! Σοκ και Δέος στην Αθήνα της κρίσης! Ούτε στα μπουζούκια! Όπως καταλαβαίνετε, εννοείται ότι πληρώσαμε ακριβώς όσα είχαμε καταναλώσει.
  • Και τι δεν είχε αυτή η Τετάρτη: τράπεζες, λογαριασμούς, βόλτα στην Γλυφάδα, επαγγελματικό ραντεβού #1, γρήγορο τσίμπημα σπίτι, επαγγελματικό ραντεβού #2, θέατρο (Μεγάλη Χίμαιρα).
  • Πόσο καιρό είχα να πάω θέατρο και πόσο μου είχε λείψει.
  • Τα Γαλλικά με ακολουθούν παντού, ακόμη και στο θέατρο! Είναι καρμικό.
  • Και ναι, έφτασε η ώρα της καθιερωμένης επίσκεψης στο Hondos και πήγα επίτηδες Πέμπτη για να γλιτώσω την λαϊκή και έπεσα καταπάνω της! Φτου!
  • Ίδρωσα - ίδρωσα - ίδρωσα.
  • Φάγαμε οικογενειακά το αγαπημένο φαγητό της Άρτεμις (μαυρομάτικα με τόνο). Οικογενειακά όταν λέω, εννοώ όσους εκ της οικογενείας βρίσκονται στην Ελλάδα και δεν εργάζονται. Μη φανταστείτε λοιπόν, 4 ήμασταν όλοι και όλοι.
  • Δώσαμε ραντεβού στις κούνιες και ενώθηκαν 3 οικογένειες με τα πιτσιρίκια τους. Σαν να έχω καμιά 10ρια ανίψια νιώθω.
  • "Μα δεν λειτουργούσε ο κέρσορας σου λέω. Τον άφησα λοιπόν κλειστό τόσες ημέρες μήπως και συνέλθει αλλά τίποτα. Πάλι καλά που έχω το iPad": συνομιλία στο μετρό 2 κυριών 60+.
  • Είδα τα πιο όμορφα, καστανόξανθα μακριά μαλλιά και ήταν αγοριού.
  • Συναντηθήκαμε τριάδα πάλι με αλλαγή στην τρίτη της παρέας αυτή τη φορά. Και δεν προλάβαμε να πούμε τίποτα σχεδόν. Πόσο πολύτιμος είναι ο χρόνος!
Καλό σαββατοκύριακο!
ανδριάνα

Σχόλια

  1. Κρατώ σαν πολύτιμο φυλακτό τις τέσσερις Ελβετικές ημέρες. Ελπίζω σύντομα να τις επαναλάβουμε και γενικότερα να ανταμώνουμε, έτσι οικογενειακά, όπως το είπες. Σα μουσαφίρης ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για όλα! Και ανυπομονώ να ξανα-μουσαφιρέψω "εις βάρος" σας. Όπως το έλεγε ο σπουδαίος ποιητής Alain Ginsberg: το βάρος του κόσμου είναι αγάπη!

    Σας ευχαριστώ και σας αγαπώ όλο και πιο πολύ.

    Προς το παρόν, άλλωστε, είμαστε η "τριπλέτα των θείων". Και από ανίψια... χαμός!

    Σέβη και φιλιά!
    γμ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν μπορείς να πεις, αυτό το How was your week ήταν γεμάτο Γιώργο :)
      Να είμαστε καλά να ανταμώνουμε! Με πιο πολλούς ήλιους και βόλτες την επόμενη Ελβετική φορά.
      Αγάπη.

      Διαγραφή
  2. Δεν τα έμαθες? Τελείωσε η κρίση στην Ελλάδα... το κατάλαβα οταν πήγα να πληρώσω σάντουιτς στο Κουκάκι και μου είπαν: 5,30 ευρω! Εκεί να δεις Σοκ και Δέος! Παραλίγο να μου κάτσει στο στομάχι :(
    Αγίου Βαλεντίνου, μετα απο πολυυυ καιρο πηγα να δω τη Μεγάλη Χϊμαιρα... απογοήτεψη. Το φιλμάκι πολύ καλύτερο σκηνοθετικά, μετα ειδα οτι αυτό δεν το ειχε σκηνοθετησει ο Τάρλοου.
    Μα καλά μεχρι και εγώ (που δεν μένω Νότια) ξέρω οτι κάθε Πέμπτη πρωι εχει λαική αγορά σε αυτό το σημείο της Γλυφάδας χα χα!
    Kαλό ΣουΚου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άστα, το θέμα με τις λαϊκές έχει πολύ πλάκα! Με καταδιώκουν όπου πάω :)
      Για την Μεγάλη Χίμαιρα έχω και εγώ ανάμεικτα συναισθήματα.

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

the bright side of blogging :: by andriana