How was your week?

• Σας έχω πει ότι η βαλίτσα μου απο τα μέσα Ιουλίου που επιστρέψαμε από την Ελλάδα είναι ανοιγμένη, στην άκρη του δωματίου, με όλα τα ρούχα ακόμη μέσα; Όσοι με ξέρουν θα καταλάβουν πόσο "εκτός εαυτού" είναι αυτή η κατάσταση. Ενδεικτική όμως της τωρινής μου πραγματικότητας. Αδειάζει όμως σιγά-σιγά ενώ φοριούνται τα ρούχα (τα δικά μου και του Στέφανου) έτσι ώστε μέχρι την επόμενη κάθοδο να την γεμίσουμε ξανά.
• Τι ωραίο 4ήμερο που περάσαμε! Από Παρασκευή έως και Δευτέρα η οικογένεια ήταν σε απαρτία!
• Παρασκευή είδαμε ένα διαμέρισμα το οποίο όμως δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες μας και το απόγευμα κάναμε βόλτα στο κέντρο, τσιμπήσαμε τοπικό fish & chips (με ψάρι της λίμνης), αντισταθήκαμε στα παγωτά (ουφ), στρώσαμε το στρωματάκι μας και αγνατεύσαμε για καμιά ωρίτσα (τόσο όσο μας επέτρεψε το "αφεντικό").
• Σάββατο κάναμε ωραίες, πρωινές βόλτες, αλλαγή κάποιων δώρων, μαγείρεμα και το απογευματάκι φύγαμε για Βέρνη.
• Ο καιρός δεν βοήθησε αλλά προχωρήσαμε κανονικά με τα σχέδιά μας τα οποία περιελάμβαναν μπάνιο στον Aare (τον κεντρικό ποταμό της πόλης). 
• Μία κεντρο-ευρωπαϊκή πόλη, χωρίς θάλασσα, χωρίς ζέστη, γεμάτη όμως με τουρίστες και ντόπιους με μαγιό - φουσκωτές βάρκες - ειδικές αδιάβροχες τσάντες για τα ρούχα. 
• Οι περισσότεροι μπαίνουν στον ποταμό από τα σκαλάκια που υπάρχουν διάσπαρτα. Οι πιο τολμηροί πηδούν από τις γέφυρες! Και μερικές είναι πολύ ψηλές! Πω πω! Τι θέαμα!
• Μέχρι και surf είδαμε κάποιον να κάνει με ειδικό σκοινί δεμένο στη γέφυρα.
• Και τα αγόρια έπεσαν! Και ήταν παγωμένα λέει και απολαυστικά. Γιατί έχει ορμή ο ποταμός και σε πηγαίνει σαν να είσαι σε νεροτσουλήθρα.
• Κυριακή με χειρότερο καιρό (τρελή καταιγίδα) αλλά εμείς απτόητοι! Βουρ για Λωζάνη ώστε να συναντήσουμε μία συνάδελφο του συνοδοιπόρου με τον σύζυγό της. Και μας πήγαν σε μία εξαιρετική brasserie, και ήπιαμε τα proseco μας και επιστρέψαμε.
• Δευτέρα εθνική εορτή! Πρώτη Αυγούστου! Χαμός! Γεμάτη η πόλη με κόσμο, με ετοιμασίες, μουσικές, φαγητά και το βράδυ τα πολυαναμμενόμενα πυροτεχνήματα. Εμείς κινηθήκαμε εναλλακτικά και περάσαμε τη μισή μας ημέρα στη φάρμα για brunch. Θα σας τα γράψω με κάθε λεπτομέρεια.
• Τα 4 απογεύματα όμως τα πράγματα δεν ήταν τόσο ήρεμα και γαλήνια. Επιστρέψαμε στις δυσκολίες του μικρού φυστικιού που είχε ένταση και πολύ κλάμα με αποτέλεσμα να μην τρώει. Αχ βαχ. Και σπαράζει η καρδιά μας και κοιμάται εν τέλει νηστικός. Πόσο κρίμα είναι.....
• Με αυτά και με εκείνα, αποφασίσαμε να κάνουμε ένα ακόμη μεγάλο βήμα για την ανθρωπότητα και αγοράσαμε γάλα - σκόνη για αυτό το τελευταίο γεύμα πριν τον ύπνο του. Και επειδή μαμά = θηλασμός, ανέλαβε ο μπαμπάς το δύσκολο αυτό έργο με το μπιμπερό.
• Και η 1η απόπειρα δεν ήταν ιδιαίτερα επιτυχής. Στην 2η όμως έκανε κίνηση ματ και έβγαλε τον μικρό από το σκοτεινό - έτοιμο - για - ύπνο δωμάτιο, στο ηλιόλουστο σαλόνι. Ενάντια στα προγνωστικά ο μικρός όχι μόνο ηρέμησε αλλά έφαγε και 170 ολόκληρα ml! Personal best. 
• Περισσότερο δεν κοιμήθηκε αλλά δεν ήταν αυτός ο στόχος ούτως ή άλλως.
• Για την συγκίνησή μου σας τα έγραψα......
• Και ήρθε ξανά η μαία και ευτυχώς αυτή τη φορά τα είχε πάρει τα γραμμάριά του. Λίγα αλλά σημαντικά.
• House hunting και είδαμε ένα σπίτι στον από πάνω δρόμο. Και μας άρεσε! Για να δούμε...

Καλό σαββατοκύριακο!

ανδριάνα