How was your week?

  • Ετοιμαστήκαμε, πλυθήκαμε, στολιστήκαμε για να κάνουμε τον ωραίο μας περίπατο μέχρι το κέντρο της πόλης με τον Στεφανάκο και συνειδητοποιήσαμε ότι δεν έχουμε το καρότσι! Είχε ξεχάσει ο συνοδοιπόρος να μας το βγάλει από το αυτοκίνητο.
  • Σπίτι λοιπόν την Παρασκευή με δουλειές και τη νέα - ωραία - συνήθεια του μικρού, τον μεσημεριανό του ύπνο εκεί κατά τις 11.00.
  • Ναι, γιατί αν έχεις ξυπνήσει από τις 06.00 στις 11.00 είναι μεσημέρι.
  • Έρευνα για 2-3 απαραίτητα πλέον παιδικά αξεσουάρ και δεν είχαμε επιτυχία σε κανένα. Αχ αυτή η Ελβετία.
  • Το εορταστικό μας Σάββατο ξεκίνησε με skype και face time calls ανά την υφήλιο, και τις νέες, ενδιαφέρουσες (τις λες και συγκλονιστικές) αλλαγές των φίλων από το Μακάο οι οποίοι πλέον θα λέγονται "οι φίλοι από την Myanmar". Πω πω! Λέτε να τα καταφέρουμε να πάμε να τους επισκεφτούμε τουλάχιστον εκεί;
  • Το Σάββατο συνεχίστηκε με βόλτα στο κέντρο της πόλης, καφέ με τα αγόρια (Βασίλη και Κώστα) και 1η επίσκεψη σε ένα εμπορικό κέντρο κοντά στη Βέρνη.
  • Εκεί, φάγαμε το ωραιότατό μας sushi, χαζέψαμε βιτρίνες, περιηγηθήκαμε και επιστρέψαμε απόγευμα πλέον για να ξεκινήσει η ιεροτελεστία του μικρού.
  • Και σε αυτό το 2ωρο πριν κοιμηθεί ανεβάσαμε και τα χριστουγεννιάτικα προσπαθώντας να βρούμε τη φετινή, "εναλλακτική" μας διακόσμηση.
  • Γιατί δέντρο δεν έχουμε, παρά μόνο 3 αληθινά, μικρά ελατάκια που έχουν μεγαλώσει αρκετά από πέρσι. Έχουμε όμως ωραιότατες μπάλες που κάπου θα θέλαμε να κρεμάσουμε, ωραιότατα washi tapes και ωραιότατους λευκούς τοίχους.
  • Julieta. Η νέα ταινία του Almodovar που στα ισπανικά προφέρεται "Χουλιέτα". Πολύ ατμοσφαιρική και συναισθηματική.
  • Γενική καθαριότητα την Κυριακή. Τι σκούπα, τι τζάμια, τι άδεισμα βαλιτσών, τι ξεκαθάρισμα των ρούχων του Στέφανου. Μια χαρά!
  • Και το μεσημέρι επισκεφθήκαμε το νέο σπίτι των φίλων μας των Πολωνών, φάγαμε εξαιρετικό apple crumble, παίξαμε με τον Στέφανο και επιστρέψαμε για να μπούμε σε mood ύπνου.
  • Και το βραδάκι ανέβηκαν οι γείτονες για ελληνικό τσάι του βουνού και updates.
  • Αυτό είναι κρύο! Χιονιάς! Πω πω. Έπεσε και κάτω από το μηδέν η θερμοκρασία. Εφόσον όμως έχει ήλιο, δεν μας πτοεί τίποτα! Και τι ήλιο! Γυαλιά θες στο σαλόνι!
  • Στολίσατε; Εμείς στολίσαμε! Και είμαστε τόσο χαρούμενοι με το εναλλακτικό μας, χειροποίητο δεντράκι! Αυτό που βλέπετε παραπάνω! Το ξεκινήσαμε παρέα με τον Στέφανο και το τελειώσαμε αφού κοιμήθηκε οι 2 μας. Θα σας το παρουσιάσω αναλυτικά σε μελλοντική ανάρτηση.
  • Δεν είναι εντυπωσιακό πώς ο μικρός καταλαβαίνει τη διαφορά του περπατήματος από τον χορό και της ομιλίας από το τραγούδι; Με το που αρχίζω να του χορεύω ή να του τραγουδάω ενθουσιάζεται!
  • Πήγαμε και στον Ερυθρό Σταυρό για το κλασικό check-up του μικρού, σε μια γλυκύτατη μαία με την οποία καθίσαμε 1 ολόκληρη ώρα και συζητούσαμε (στα γαλλικά!). Και για κανα τεταρτάκι τον μικρό τον πήρε δίπλα μία εθελόντρια που κάνει τις αναγνώσεις παραμυθιών. Και το μόνο που ακούγαμε ήταν το κακαριστικό γέλιο του Στέφανου!! Τι χαρά!
  • Διαφορετική προσέγγιση αυτή τη φορά στο θέμα φαγητού: να τρώει ότι τρώτε! Όπως το μαγειρεύετε! Απλά πολτοποιημένο.
  • Έτσι, είπαμε να δοκιμάσει μαυρομάτικα που είχαμε, με καρότο, ντομάτα.... Και δεν του άρεσαν καθόλου! Well well.... Θέλει πειράματα και υπομονή.
  • Τετάρτη = yoga time! Και τα πήγαμε καλά και αυτή τη φορά, κάναμε και ένα μικρό μασαζάκι στο τέλος, πήγαμε πάλι προς τη φίλη μας την Maya μόλις αυτή ξύπνησε, ήρθε και αυτή προς τα εμάς, έφαγε ο ένας τα δάχτυλα του άλλου (χιχι...), χαμογελάσαμε, κουτρουβαλίσαμε και γυρίσαμε... πτώμα! Και αυτή τη φορά.
  • Ύπνος λοιπόν σερί από το αυτοκίνητο και για καμιά ώρα. Όσο δηλαδή χρειάστηκε για να μαγειρέψω ψάρι στο φούρνο με πατάτες και γλυκοπατάτες.
  • Και η υπόλοιπη ημέρα γέμισε με τηλέφωνα, μηνύματα, face time calls, ευχές και χαμόγελα. Γιόρταζα βλέπετε και είναι πάντα τόσο όμορφο να βρίσκεις ευκαιρίες να μιλάς με τους αγαπημένους σου.
  • Και μας πήρε και την επόμενη ημέρα για να καταφέρω να απαντήσω σε όλες τις ευχές. Σας ευχαριστώ :)
  • Η Πέμπτη ξημέρωσε με ομίχλη... πάει ο ήλιος. Και με τον Στέφανο να είναι ανήσυχος στο μάθημα των γαλλικών μας, αλλά να κοιμάται σχετικά εύκολα με το που τελειώσαμε. Έτσι εξηγείται και η γκρίνια!
  • Και το μεσημέρι συναντήσαμε τη νέα ελληνίδα του Neuchatel, Βάγια, για έναν ωραίο, ζεστό καφέ 1 ημέρα πριν εγκαινιάσουν το νέο τους σπίτι.
  • Μία παιδική οδοντόβουρτσα είναι το νέο, αγαπημένο παιχνίδι του Στέφανου. Γιατί η χαρά κρύβεται τις περισσότερες φορές στα τόσο απλά.
  • Το αμέσως επόμενο αγαπημένο, είναι το κορδόνι που ανεβοκατεβάζει τα στόρια του υπνοδωματίου του.
Καλό σαββατοκύριακο!
It's the final countdown to xmas!

ανδριάνα

Σχόλια

  1. Χρόνια Πολλά, πάντα με τόσο ευτυχισμένες περιγραφές!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ωραιες βόλτες! Και εδω ψιλοέπιασε κρύο.
    Μα μαυρομάτικα?! Μπλιάχ!

    ΥΓ
    Χρόνια πολλά και καλά, με χρονοκαθυστέρηση ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαχα... είναι οικογενειακά, αγαπημένα μας τα μαυρομάτικα!
      ευχαριστώ για τις ευχές!!

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

the bright side of blogging :: by andriana