HOW WAS YOUR WEEK?

• Δευτέρα, και η ημέρα, εργασιακά δεν πήγε πολύ καλά.
• Σε δύο περιστάσεις αισθάνθηκα αρκετά άσχημα σε προσωπικό επίπεδο, εκτεθειμένη. Τόσο που με έπιασε ένας κόμπος στο στομάχι και ένα παράπονο.... 
• Το έριξα στο κέικ όταν επέστρεψα σπίτι (έκαστος στο είδος του).
• Ουφ... είμαι όμως υπέρμαχος της ειλικρίνειας ως βάση για μια σχέση σεβασμού. Ειδικά όταν τα σχόλια προέρχονται από άτομα τα οποία εκτιμάς, τότε για εμένα είναι μονόδρομος.
• Έτσι, αφού τα συζήτησα και με τον συνοδοιπόρο, την Τρίτη πήγα στο γραφείο αποφασισμένη.
• Νωρίς λοιπόν κανόνισα την κατ' ιδίαν συνάντηση και τα έβγαλα από μέσα μου. Χωρίς κριτική ή θυμό ή υπερβολές ή κατηγορίες. Απλά έφερα στην επιφάνεια αυτό που αισθάνθηκα. Και ήταν πολύ ανακουφιστικό. Και που μπόρεσα να είμαι ειλικρινής, και που έθιξα θέματα τα οποία μπορεί η συνομιλήτριά μου να αγνοούσε, και που μπορέσαμε να κάνουμε μία ώριμη συζήτηση με βάση την κατανόηση και τη συνεργασία, και που άκουσα την απέναντι πλευρά.
• Τέλος καλό, όλα καλά.
• Το απόγευμα είχαμε το αποχαιρετιστήριο πάρτυ του διευθυντή μας ο οποίος αναχωρεί στο τέλος του μήνα για τη Μαδρίτη.
• Και ήταν απλά, όμορφα και συγκινητικά.
• Ακόμα δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει γιατί αφενός είναι ακόμα στο γραφείο και αφετέρου ο νέος διευθυντής βρίσκεται στη Νέα Υόρκη οπότε πρακτικά θα είναι παρών λίαν συντόμως.
• Είναι μεγάλη η αλλαγή καθώς ο Alex είναι ένας εξαιρετικός άνθρωπος και επαγγελματίας. Είναι όμως για καλό καθώς εξελίσσεται και προχωράει στο επόμενο επίπεδο.
• Ήπιαμε λοιπόν, τσιμπήσαμε, ακούσαμε συγκινητικές ομιλίες, γελάσαμε και βραδάκι επέστρεψα σπίτι.
• Α! Επανεκκίνηση και για τα μαθήματα κολύμβησης του Στεφανάκου. Θα πηγαίνουν κάθε Τρίτη πρωί με το σχολείο στην πισίνα. 
• Πόσο όμορφα ανοιξιάτικη ξημέρωσε η Τετάρτη. 
• Σε ξεμυαλίζει ο ήλιος!
• Γέμισε η ημέρα με συναντήσεις (πρωτότυπο!) αλλά το απόγευμα είχε ποδόσφαιρο ο μικρός οπότε κατεβήκαμε στο Lutry. Εκεί κάθισα σε ένα καφέ γιατί είχα online calls σερί αλλά με το που τελείωσε ο μικρός, τελείωσα και εγώ και παραμείναμε δίπλα στη λίμνη για βόλτα και παγωτό!
• Αφού φάγαμε το παγωτό μας (τιραμισού εγώ - καραμέλα αυτός) και αρχίσαμε να περπατάμε προς το γήπεδο μπάσκετ να ρίξουμε σουτάκια, ακούω μια φωνή "Ανδριάνα!".
• Έλληνας λέω από μέσα μου. Γυρνάω και τι να δω; Τον φίλο Γιάννη με τα κορίτσια του! Μεσημέρι είχαν ξεκινήσει πεζοπορία από το Lavaux και μετά από 2ώρες έφτασαν στο Lutry!
• Τι χαρά! Παρέα λοιπόν πήγαμε στο γήπεδο όπου παίξαμε για καμιά ώρα πριν χωριστούμε για την επιστροφή στα σπίτια μας.
• Πέμπτη, και αναχώρησαν τα αγόρια το πρωί και έμεινα μόνη σπίτι, εγώ και τα calls μου.
• Και η ημέρα ήταν συννεφιασμένη και πολλή γεμάτη (δεν χωράνε πια οι συναντήσεις στο outlook! τριπλοκρατήσεις κάνω!). Ούτε που κατάλαβα πότε έφτασε απόγευμα.
• Και το βραδάκι, πριν κοιμηθεί ο Στέφανος, διαβάσαμε παρέα το βιβλίο "Ο Αρκούδος, το πιάνο, ο σκύλος και το βιολί" από τις αγαπημένες μας εκδόσεις Μικρή Σελήνη.
• Και είναι ένα βιβλίο που το έχουμε χρόνια αλλά πρώτη φορά το διαβάσαμε εναλλάξ, μία σελίδα ο Στέφανος, μία εγώ.
• Πόσο συγκινούμαι όταν τον ακούω να διαβάζει ελληνικά.
• Και αυτή η εβδομάδα γέμισε με αναπάντεχες χαρές! Δύο αγαπημένες φίλες έκλεισαν εισιτήρια να μας επισκεφθούν με τις οικογένειές τους! Η πρώτη τον Μάιο που έχουμε ένα 4ήμερο και η δεύτερη μέσα Αυγούστου, λίγο πριν ξεκινήσουν τα ελβετικά σχολεία. Και για τις δύο οικογένειες, θα είναι η πρώτη φορά για τα μικρά παιδιά (οι γονείς μάς έχουν επισκεφθεί αν και έχει περάσει καιρός).
• Τι καλά :)! Νομίζω από την πρώτη μας ελβετική χρονιά έχουμε να ζήσουμε τόσους επισκέπτες μαζεμένους. 
• Παρασκευή, και το πρωί το πέρασα σπίτι, με το μάθημα γαλλικών και τα πρώτα εργασιακά calls, και το δεύτερο, από το μεσημέρι και μετά, στο γραφείο.
• Είχα την 2η συνάντηση με τον πλέον πρώην διευθυντής μας οπότε φάγαμε παρέα και τα είπαμε.
• Υπό βροχή όλη και η Παρασκευή μας.
• Στο γυρισμό έκανα μια στάση στο σούπερ - μάρκετ, παρέλαβα τον μικρό από το μπάσκετ και επιστρέψαμε σπίτι.
• Σάββατο, και το πρόγραμμα άλλαξε καθώς αντί για πρωινό μάθημα στο ελληνικό σχολείο, είχαμε απογευματινή γιορτή λόγω της 25ης Μαρτίου.
• Η Τίνα και εγώ όμως είμασταν πιστές στο ραντεβού μας στο "βασανιστήριο" οπότε 9 παρά είμασταν ήδη καθοδόν.
• Barre λοιπόν, έναν καφέ στο χέρι και χωριστήκαμε ώστε να ξανα-ιδωθούμε το απόγευμα.
• Στην επιστροφή για το σπίτι έκανα όμως μια στάση στο αγαπημένο μου φυτώριο και δεν μπόρεσα να αντισταθώ σε μία γιαπωνέζικη κερασιά και την πήρα.
• Αν με άφηνες, με 10 φυτά θα έφευγα πάλι.
• This is my happy place! 100%~
• Γύρισα λοιπόν μεσημεράκι στα αγόρια (τα οποία είχαν παρακολουθήσει την παρέλαση από την τηλεόραση και μαγείρευαν) με την κερασιά - έκπληξη!
• Ο καιρός συνέχισε βροχερός αλλά σε ένα διάλειμμα της βροχής, φύτεψα έναν πανσέ στην είσοδο και κάτι μικρότερους στα παρτέρια του κήπου. 
• Πόσο γελάω με τις γαλλικές λέξεις που έχουμε οικειοποιηθεί! Μία από αυτές και ο πανσές που δεν είναι άλλος από την (γιατί είναι θηλυκό στα γαλλικά) pensée που σημαίνει σκέψη.
• Ετοιμασίες, μπάνια, καλωππισμοί και 15.00 είμασταν στο κέντρο της Λωζάνης για κούρεμα του Στεφανάκου και κατά τις 16.00 στην γιορτή του ελληνικού σχολείου.
• Δυστυχώς, ούτε αυτή τη φορά ανέβηκε στην σκηνή με την τάξη του για να τραγουδήσει "Το Φλάμπουρο" αλλά είδαμε πολλούς φίλους, χειροκροτήσαμε, τραγουδήσαμε....
• Και επειδή η βροχή καλά κρατούσε, επιτόπου κανονίσαμε να έρθουν από το σπίτι κάποιοι φίλοι ώστε να συνεχίσουμε τις συζητήσεις και τα παιχνίδια.
• Μέχρι αργά λοιπόν μείναμε παρέα, αυτοσχεδιάσαμε με τα φαγητά, ήπιαμε κρασιά και μπύρες, τα μικρά έπαιξαν (μέχρι παράσταση μας ετοίμασαν) και γεμάτοι αποχωριστήκαμε.
• Γρήγορα συμμαζέματα και πλυσίματα και ξεκούραση γιατί το πρωί (με -1 ώρα καθώς άλλαξε σε θερινή) είχαμε ξανά καλεσμένους.
• Αυτή τη φορά είχαμε την οικογένεια του Carlo και της Lauren για brunch.
• Τρεχάτε ποδαράκια μου είμασταν λοιπόν ώστε να αποκαταστήσουμε τα χτεσινοβραδινά, να στρώσουμε εκ νέου, να μαγειρέψουμε.... 
• Ώρες πολλές μείναμε παρέα, φάγαμε, και ξαναφάγαμε, ήπιαμε καφέδες, είπαμε τα της δουλειάς, τα των διακοπών, τα των φυτών μας (βλέπετε μοιραζόμαστε το ίδιο πάθος με τον Carlo), τα μικρά έπαιξαν ωραία και αργά το απόγευμα χωριστήκαμε.
• Η βροχή δεν σταμάτησε λεπτό. Μέχρι και χαλάζι είχαμε. Τα παγωτά και ο ήλιος της Τετάρτης φάνταζαν πολύ μακρινά.... 
• Και με τέτοιο κρύο, έχουμε "παγιδευτεί" τα τελευταία σκ και είμαστε όλο μέσα και τρώμε.
• "Μαμά, θα με μυρίσεις και θα τρελαθείς". Ο Στέφανος, καθώς κατέβαινε από το μπάνιο του, φορώντας την κολώνια του μπαμπά του. Το μικρό μου αντράκι.
• Και ενώ ο συνοδοιπόρος ξεκουραζόταν και εγώ συμμάζευα, πήγε και έκανε τα μαθήματα του ελβετικού σχολείου μόνος του. Τι ευτυχία!
• Αφού ξαναμπήκαν όλα στο σπίτι σε τάξη, συμβουλεύτηκα τον γεωπόνο της καρδιάς μου για τη νέα μας κερασιά καθώς πολύ θα θέλαμε να την έχουμε σε μεγάλη γλάστρα ώστε να την βλέπουμε (αντί να την φυτέψουμε στον πίσω κήπο). Και λύσεις υπάρχουν οπότε μπήκε μπρος το σχέδιο.
• Μίλησα και με τον αδελφό μου ο οποίος βρισκόταν στο Miami Open.
• Πάμε για ακόμη μία γεμάτη εβδομάδα η οποία περιλαμβάνει και τις πρώτες συναντήσεις με τον νέο μας διευθυντή, τον Mike.

Καλή εβδομάδα!

ανδριάνα