HOW WAS YOUR WEEK?

• Δευτέρα, και συνέχεια με το μιξ δουλειά - ιατρικά ραντεβού - Στέφανος - οικογένειες - φίλοι.
• Εύκολο μιξ δεν είναι, και απαιτεί οργάνωση με μεγάλη λεπτομέρεια, αλλά προς το παρόν τα καταφέρνουμε.
• Έτσι, την Δευτέρα είχαμε πρωινό - πρωινό ραντεβού στον ολιστικό μας γιατρό στην άλλη άκρη της Αθήνας, στην Κηφισιά.
• Πουρνό - πουρνό λοιπόν, ξυπνήσαμε τον Στέφανο (που κοιμάται αργά και γενικά δεν κάθεται καθόλου οπότε αντί για τις 6 ξυπνάει μέχρι και 8, και 08.30!) και ξεκινήσαμε από Βούλα για Κηφισιά ώστε να τον αφήσουμε στον αδελφό του συνοδοιπόρου και να πάμε κατευθείαν εμείς στον γιατρό.
• 90 ολόκληρα λεπτά μας πήρε αυτή η διαδρομή και φτάσαμε ακριβώς στην ώρα μας.
• Κάναμε ξανά το ερωτηματολόγιο και το ιστορικό με την συνεργάτη του (καθώς το προηγούμενο μετρούσε περίπου 15 χρόνια και όσο να 'ναι έχουν μεσολαβήσει αρκετά) και μετά είδαμε και τον ίδιο για λίγο.
• Στο ενδιάμεσο, ενώ ο ένας ήταν με τον γιατρό, ο άλλος δούλευε με το laptop στο φιλόξενο σαλόνι και την όμορφη βεράντα. Μέχρι και calls κάναμε.
• Μεσημέρι αναχωρήσαμε, κάναμε στάση για εξετάσεις αίματος και πήγαμε από την πεθερά μου όπου είχαν μεταφερθεί και τα μικρά (ο Στέφανος δηλαδή με τον ξάδελφό του), φάγαμε, συνεχίσαμε με τη δουλειά και τα είπαμε λίγο και με τους κουμπάρους - γειτόνους.
• Το βραδάκι είχε κανονίσει ο αδελφός του συνοδοιπόρου να πάμε στη συναυλία Πορτοκάλογλου - Κότσιρα στο κοντινό Μαρούσι.
• Το θεατράκι μικρό, ο κόσμος πολύς, οπότε εμείς βρήκαμε μια υπερηψωμένη γωνιά και σταθήκαμε εκεί.
• Είχε και κάποια stand με φαγητό που είχαν τραπεζάκια και, άκουσον άκουσον, ήταν όλα ρεζερβέ!
• Ωραία περάσαμε, επιστρέψαμε στο σπίτι της πεθεράς μου που τα αγόρια μόλις είχαν κοιμηθεί, και διανυκτερεύσαμε όλοι εκεί.
• Τρίτη, και είχα κανονίσει (το πρόγραμμα με ακρίβεια λεπτού που σας έλεγα!) πρωινό πεντικιούρ στην πλατεία της Κηφισιάς.
• Η πρώτη πελάτισσα ήμουν.
• Η αισθητικός - ιδιοκτήτρια είχε επιστρέψει από τη Νορβηγία όπου ζούσε και όπου έχει με τον σύζυγό της περί τα 10 εστιατόρια (!). Είχαμε πολλά να πούμε όπως καταλαβαίνετε.
• Ήρθε και μια συμπαθέστατη κοπέλα δίπλα οπότε πέρασε η ώρα χωρίς να το καταλάβω.
• Να κάτι που δεν θα συνέβαινε ποτέ στην Ελβετία. Εντάξει, είναι και το εμπόδιο της γλώσσας, αλλά είναι και η γενικότερη διαφορά στη νοοτροπία.
• Να πιάνεις κουβέντα σε αγνώστους και πόσο μάλλον να συζητάς προσωπικά θέματα.
• Blessing in disguise: η αδελφή μου ήταν ξανά με διάρροιες και πυρετό αυτές τις μέρες και ενώ τα νέα φάνταζαν δυσάρεστα, έκρυβαν μια ευχάριστη έκπληξη. Βγήκε, επιτέλους, θετική στις εξετάσεις που κάνει εδώ και μήνες για έναν συγκεκριμένο ιό του οποίου το φάρμακο δίνει μόνο ο ΕΟΠΥ. Τον ιό που την έχει παιδέψει τόσο πολύ εδώ και 4 μήνες, και της έχει στερήσει τόσα (από τη διατροφή μέχρι την αναμενόμενη φυσιοθεραπεία), και ο οποίος έβγαινε αρνητικός σε όλες τις εξετάσεις.
• Με τα νέα λοιπόν αυτά, κινητοποιήθηκε η μητέρα μου, βρήκε το φάρμακο και ήδη το βράδυ ξεκίνησε την πρώτη δόση. Και ελπίζουμε να είναι το τελευταίο εμπόδιο στην ανάρρωσή της!
• Σπίτι της πεθεράς μου για δουλειά και αναχώρηση το μεσημέρι για το 2ο μέρος του ραντεβού με τον ολιστικό μας γιατρό.
• Με τις εξετάσεις μας, το ερωτηματολόγιο και το homework που μας είχε δώσει (ω ναι, μας ζήτησε να απαντήσουμε γραπτώς σε 3 πολύ ενδιαφέρουσες ερωτήσεις) στο χέρι, ήρθε να κάνουμε συζήτηση εφ' όλης της ύλης.
• Και εννοείται ότι στην ώρα μας δεν μας πήρε, οπότε εννοείται ότι είμασταν πάλι με τα laptops στην αίθουσα αναμονής.
• Μας ξέρει πλέον 15 χρόνια, αλλά είναι γενικότερα ένας πολύ διορατικός άνθρωπος. Του λες λίγα και καταλαβαίνει πολλά!
• Στις 17.00, με το που τελείωσα με τον γιατρό και περίμενα να μου δώσει κάτι βότανα, μπήκα σε ένα call με τον διευθυντή μου και τους δυο μου συναδέλφους.
• Έρχεται λοιπόν δίπλα μου ο γιατρός και βλέπει στην οθόνη τα πρόσωπά τους χωρίς να ακούει κάτι γιατί είχα τα ακουστικά. Ε, μέσα σε 2' είχε κάνει την χαρτογράφηση της προσωπικότητας του καθενός! Πόσο μέσα έπεσε!
• Ευτυχώς για τον διευθυντή μου είχε θετικά να πει.
• Του είπα ότι αν έχω κάποια μετάθεση, θα του στείλω φωτογραφία να μου πει τη γνώμη του.
• Παραλαβή του Στεφανάκου από τον θείο του (είχε περάσει ένα εξαιρετικό απόγευμα εκεί και στην γιαγιά του) και επιστροφή στη Βούλα.
• Τακτοποιήσεις, μπάνια, ξεκούραση....
• Ο συνοδοιπόρος είχε κανονίσει δείπνο με κάτι φίλους του, οπότε ο Στεφανάκος και εγώ παρακολουθήσαμε παρέα την ταινία Sonic 2 που διάλεξε και κοιμηθήκαμε.
• Τετάρτη, και επιστροφή στο πρωινό μάθημα πιλάτες στο γνωστό στούντιο κοντά στους γονείς μου, και σπίτι για δουλειά.
• Γεμάτη η ημέρα!
• Νωρίς το απόγευμα περάσαμε με τον Στεφανάκο λίγο από τους γονείς μου (έπαιξε ένα σκάκι με τον παππού, έφαγε τα αγαπημένα του - σπιτικά chicken nuggets της γιαγιάς και εγώ τους είδα λίγο).
• Μετά είχα ακόμη ένα ιατρικό ραντεβού, αυτή τη φορά στο κέντρο της Αθήνας.
• Με άφησαν λοιπόν τα αγόρια στο μετρό και έφτασα σε 40 λεπτάκια στο Κολωνάκι.
• Στην ώρα του ο γιατρός, συμπαθέστατος και κατατοπιστικότατος.
• Επιστροφή σπίτι με μετρό και ταξί (και μια τυρόπιτα στο χέρι γιατί δεν είχα φάει τίποτα).
• Το βραδάκι, αφού έπεσε η ζέστη, πήγαμε στο κοντινό μας μπασκετάκι.
• Εμείς και ακόμη 50 οικογένειες! Μιλάμε για χαμό.
• Πόσο ανάγκη έχει η Αθήνα, ακόμα και τα προάστια, από χώρους άθλησης!
• Ήρθαν και οι φίλοι - κουμπάροι και προσπάθησαν τα μικρά να βρουν μια γωνίτσα να παίξουν αλλά ήταν δύσκολα τα πράγματα.
• Σιγά σιγά ήρθαν ακόμη δύο οικογένειες, φίλοι των φίλων μας.
• Και όπως πιάσαμε τη συζήτηση με τη μία οικογένεια (γιατροί που ζούσαν στη Σουηδία και επέστρεψαν πριν 2 χρόνια) ξετυλίχθηκαν όλοι οι κοινοί μας γνωστοί! Πάντα εντυπωσιάζομαι και ενθουσιάζομαι!
• Ο άντρας είναι λοιπόν παιδικός, οικογενειακός φίλος με τον φίλο μας τον Μύρωνα (από την Ελβετία) καθώς και οι δύο κατάγονται από το ίδιο χωριό στην Κέρκυρα, και η γυναίκα είναι αντίστοιχα παιδική φίλη με τον έτερο φίλο μας Γιάννη (και αυτός από την Ελβετία), καθώς και οι δύο μεγάλωσαν τα καλοκαίρια στα Σύβοτα.
• Πόσες ιστορίες, πόσα γέλια, στείλαμε φωτογραφίες στους φίλους και κάναμε σχέδια για επισκέψεις σε Κέρκυρα και Ελβετία.
• Μεσάνυχτα πήγε μέχρι να επιστρέψουμε σπίτι.
• Πέμπτη, με πρωινό πιλάτες και σπίτι για δουλειά.
• Το μεσημέρι είχα κλείσει ένα ραντεβού στην οδοντίατρο γιατί τον ενοχλούσαν κάτι δόντια τον Στέφανο τα οποία τελικά δεν ήταν τίποτα.
• 15 λεπτά και 60 ευρώ υπόθεση!
• Το απογευματάκι πήγαμε από τη αδελφή μου!
• Και τα πάει καλά, χωρίς πυρετό και διάρροιες! Επέστρεψε και στις φυσιοθεραπείες της.
• Μας γρουσούζεψαν όμως και ακυρώθηκε η συναυλία του Morrissey!
• Πόσο στεναχωρήθηκα! Γιατί την περίμενε πώς και πώς! Για την συναυλία αλλά ίσως και για να νιώσει ότι μπορεί να κάνει πράγματα πάλι.
• Έτσι, τιμής ένεκεν, βάλαμε να ακούσουμε το set list και υποσχεθήκαμε ότι όποτε και αν ξανάρθει, θα πάμε παρέα. Όπως πάντα.
• Φτιάξαμε και σπιτικό παγωτό που ήθελε γιατί το είχε υποσχεθεί στον Στεφανάκο.
• Παρασκευή, και πιλάτες πάλι.
• Είχαμε κλείσει και μάθημα τέννις του Στέφανου στο Kavouri Tennis Club οπότε τον παρέλαβα και ενώ εκείνος έκανε μάθημα με τον συμπαθέστατο Θωμά, εγώ δούλεψα με το laptop κάτω από τα πεύκα. Εξαιρετικά!
• Digital Nomad!
• Δίπλα στη θάλασσα είμασταν οπότε δεν γινόταν να φύγουμε έτσι.
• Για lunch break λοιπόν κάναμε μια βουτιά με τον Στεφανάκο στην παραλία του Καβουριού, παίξαμε με την μπάλα (ήρθε και ένας μικρός πιτσιρικάς), τσιμπήσαμε και επιστρέψαμε.
• "Την καλύτερη παρέα έχετε! Ρώτησα τον μικρό σας πώς είναι η θάλασσα και μου είπε 'στην αρχή κρύα αλλά αν μπείτε είναι μετά ζεστή'. Χρόνια ερχόμουν και εγώ σε αυτήν την παραλία μαζί με τα 5 μου εγγόνια. Ε, τώρα δεν κάνουν πια πολύ παρέα με εμένα τον παππού ....". Το παράπονο ενός γλυκύτατου παππού βλέποντάς με να παίζω μπάλα με τον Στέφανο.
• Συνέχεια με non-stop calls μέχρι το απόγευμα.
• Το βραδάκι υποδεχτήκαμε τους φίλους στην ωραία μας βεράντα, στον κήπο, με δροσιστικό αεράκι, χειροποίητα aperol spritz (από τα χέρια του Δημήτρη και του Στέφανου), φαγητό και πολλές πολλές ιστορίες.
• Ο Δημήτρης, η Άσπα και η μικρή Τρούφα (που είναι σκυλάκι pug), και η οικογένεια του αδελφού του συνοδοιπόρου.
• Μεσάνυχτα πήγε μέχρι να αποχωριστούμε και είχαμε ακόμα τόσα να πούμε.
• Στα θετικά, η αισιοδοξία και η ηρεμία της Άσπας που έχει περάσει πολλά (χάνοντας αδελφή και μπαμπά μέσα σε 2 χρόνια) αλλά και του αδελφού του συνοδοιπόρου ο οποίος βρίσκεται σε ανεύρεση εργασίας εδώ και κάποιους μήνες.
• Σάββατο, και πρωί πρωί αναχώρησε ο συνοδοιπόρος για το λιμάνι του Πειραιά όπου θα έπαιρνε το δελφίνι για το Πόρτο Χέλι ώστε να συναντήσει 7 ακόμα άντρες φίλους του στο καθιερωμένο, ετήσιο reunion στο εκπληκτικό σπίτι του ενός.
• Είναι η πρώτη συμμετοχή του συνοδοιπόρου και χάρηκα πολύ που το πήρε απόφαση να πάει για να ξεσκάσει λίγο.
• Πρωί πρωί αναχωρήσαμε από το σπίτι και εμείς, με τον Στεφανάκο, καθώς είχαμε και οι δύο παράλληλα μαθήματα τέννις στις 09.00.
• Ο Στέφανος με τον ίδιο δάσκαλο, τον συμπαθητικό Θωμά, και εγώ με έναν Γιάννη.
• Εντάξει..... ο Γιάννης που λέτε είναι μισός Ελβετός, γεννημένος στη Λωζάνη, με μαμά Ελβετίδα. Τρελό; Ήταν και ο μπαμπάς του εκεί και τα είπαμε λίγο για την Ελβετία.
• Ο Γιάννης, επίσης, δεινός surfer, ετοιμαζέται για το ετήσιο ταξίδι του στην Ινδονησία.
• Πόσο χαίρομαι με τους νέους που δεν παίρνουν τη ζωή πολύ στα σοβαρά και ακολουθούν την καρδιά τους.
• Ναι, σαν να είμαι καμιά 80χρονη ακούγομαι αλλά έτσι νιώθω...... Ότι αυτή η γενιά έχει απομυθοποιήσει το όλο θέμα καριέρας και έχει βάλει πιο σωστές προτεραιότητες.
• Και ναι, το surf είναι προτεραιότητα όταν μπορείς να είσαι ανεξάρτητος και να στηρίζεις τα όνειρά σου.
• Κάναμε ωραίο μάθημα, μου έμαθε πολλά τεχνικά κόλπα που πρέπει να εξασκήσω, παίξαμε ωραία, ιδρώσαμε και το ευχαριστηθήκαμε.
• Αλλάξαμε γρήγορα - γρήγορα στα μαγιώ μας και περπατήσαμε με τον Στεφανάκο μέχρι την παραλία του Καβουριού παραδίπλα.
• Μετά από κανά μισάωρο κατέφτασαν και οι γονείς μου με την ανιψιά μου Αριάννα που επέστρεψε από τις διακοπές της στο Αγκίστρι.
• Πολύ όμορφα περάσαμε, πήγα με τα μικρά μέχρι το νησάκι, βγάλαμε φωτογραφίες, παίξαμε, κολυμπήσαμε, συζήτησα λίγο με τους γονείς μου, τα είπαν και τα ξαδελφάκια, και κατά τις 13.30 μεταφερθήκαμε δίπλα, στην Τρύπια Βάρκα, για μεσημεριανό.
• Το μενού είναι θαλασσινό οπότε εγώ επικεντρώθηκα στα αγαπημένα μου χόρτα και στις σαλάτες.
• Επιστροφή σπίτι με τον Στεφανάκο για μπάνιο και ξεκούραση.
• Ξεκούραση για εμένα, γιατί εκείνος έβαλε ταινία και δεν ξεκουράστηκε με αποτέλεσμα να τον πάρει ο ύπνος με το που μπήκαμε στο αυτοκίνητο. Τι να κάνεις.... 
• Κατά τις 18.00 είμασταν στο σπίτι της φίλης μου Κατερίνας.
• Τα κορίτσια, Έλενα και Χριστίνα, περίμεναν τον Στέφανο με ένα σωρό παιχνίδια (ξεκίνησαν με lego και συνέχισαν με twister, uno, ζωγραφικές) ενώ εμείς τα λέγαμε με την Κατερίνα παραδίπλα.
• Και ήταν τόσα τα θέματα σε όλα τα επίπεδα..... Πήγε 21.00, στην κυριολεξία χωρίς να το καταλάβουμε.
• Παράλληλα, ο συνοδοιπόρος περνούσε εξαιρετικά, με μπάνια στην πισίνα, BBQ, ιστορίες και ετοιμασίες για βραδινή έξοδο στις Σπέτσες.
• Κυριακή, και επιτέλους ξυπνήσαμε χωρίς ξυπνητήρι!
• Περάσαμε ήσυχα το πρωινό σπίτι, οι δυο μας, και το μεσημεράκι πήγαμε από την αδελφή μου.
• Ήταν όμως πολύ κουρασμένη και ήθελε να κοιμηθεί οπότε δεν καθίσαμε πολύ.
• Πεταχτήκαμε οι δυο μας να φάμε στο Burger Joint (εγώ πήρα την εκπληκτική σαλάτα με μήλο & ροκφόρ) και μετά πήγαμε από το πατρικό μου όπου ήταν η ανιψιά μου Αριάννα μόνη της.
• Η μαμά μου ήταν στο αεροδρόμιο να παραλάβει κάτι φίλους, οπότε τα μικρά έπαιζαν ενώ εγώ τα είπα λίγο με τον μπαμπά μου.
• Το απογευματάκι επιστρέψαμε σπίτι της αδελφής μου, με τα μικρά.
• Ήταν ξεκούραστη οπότε κάναμε αρκετά πράγματα μαζί.
• Δοκιμάσαμε το παγωτό που είχαμε φτιάξει, παρακολουθήσαμε παλιές σειρές, παίξαμε παλιά - αγαπημένα video games που έπαιζε, τα μικρά ξεσήκωσαν και την "μεγάλη" ξαδέλφη Άρτεμις και έπαιξαν μέχρι και σκοτεινό δωμάτιο....
• Νωρίς το βραδάκι επέστρεψε και ο συνοδοιπόρος από το Πόρτο Χέλι όπου είχε περάσει πολύ ωραία, παρέα με την αντροπαρέα, στο εκπληκτικό σπίτι του φίλου.
• Καθίσαμε λίγο ακόμα και το βραδάκι μεταφέρθηκαν τα 3 ξαδελφάκια σπίτι της γιαγιάς για διανυκτέρευση, ενώ ο συνοδοιπόρος και εγώ επισκεφθήκαμε το γλυφαδιώτικο dopios για δείπνο.
• Το φαγητό εξαιρετικό (όπως και στο Αθηναϊκό εστιατόριο), το κλίμα όμορφο και ελληνικό, οπότε φάγαμε, ήπιαμε και είπαμε τα νέα του σκ μας με την ησυχία μας.

Καλή εβδομάδα!

ανδριάνα