τώρα
Δεν ξέρω αν συμβαίνει και σε εσάς, αν το παρατηρείτε στον εαυτό σας και στους γύρω σας, αλλά έχω την αίσθηση ότι κάθε εμπειρία έχει πλέον μεταφερθεί σε ένα παράλληλο σύμπαν που λέγεται "κοινωνικά δίκτυα". Δεν προλαβαίνουμε να φτάσουμε στο μπαράκι, και τσουπ κάποιος σπεύδει να κάνει check in. Δεν προλαβαίνει να έρθει το φαγητό, και τσουπ κάποιος το φωτογραφίζει για να ανέβει στο instagram. Δεν προλαβαίνει να ξεκινήσει η συναυλία, και τσουπ κάποιος τρέχει να προλάβει να 'τουιτάρει' τι γίνεται και τι ακούμε.
Και διερωτώμαι λοιπόν, ζούμε για να ζούμε ή ζούμε για να το πούμε; Η εμπειρία είναι δική μας ή του περίγυρου; Και δυστυχώς, πολλές φορές, η μεταφορά στο παράλληλο αυτό σύμπαν δεν είναι καν αληθινή! Δημιουργούμε ένα φανταστικό εαυτό - τρόπο ζωής - φίλους - καθημερινότητα, ίσως ένα καθρέφτισμα αυτού που θα θέλαμε να είμαστε και να ζούμε... Ούτως ή άλλως ποιος θα έρθει να μας ελέγξει; Έτσι, μία συνηθισμένη συνάντηση με φίλους για μπίρες, μετατρέπεται μέσω των κοινωνικών δικτύων σε κοσμοϊστορικό γεγονός!
Ναι ναι, και εγώ συμμετέχω και μοιράζομαι μέρος της ζωής μου μέσω των social media. Και εγώ θα ανεβάσω μια όμορφη φωτογραφία των διακοπών, ένα σχόλιο και ένα χαμόγελο... Αλλά τουλάχιστον θα φροντίσω να το ζήσω πρώτα και σε δεύτερη φάση να το μοιραστώ αν έχω την όρεξη. Αυτή είναι και η έννοια (για εμένα) και του blog. Η θέα των φίλων όμως που είναι κολλημένοι σε ένα τηλέφωνο ακόμα και στις 2.00 το πρωί ή εκείνων που ανεβάζουν 10 updates την ημέρα είναι για εμένα λίγο στενάχωρη...
"Realize deeply that the present moment is all you ever have".
Eckhart Tolle
Tροφή για σκέψη.....
ανδριάνα
ανδριάνα
Ανδριάνα μου ορθώς αναρωτιέσαι. Η σκέψη της πρόσφατης γιγάντωσης των κοινωνικών δικτύων με αφήνει και εμένα με ένα μπολντ - τεραστίων διαστάσεων ερωτηματικό: αν δεν το πεις, δεν το ζεις.?
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαθημερινά λοιπόν ξυπνάω και αφού τσιμπηθώ, αντιλαμβάνομαι πως ναι, βρίσκομαι εν ζωή, και αυτόματα νιώθω πως όόόόό,τι ζω μου ανήκει, και ναι, το έχω μυρίσει, το έχω αγγίξει, το έχω δει, το έχω ζήσει, πάντα και μόνο με αυτούς που έχω επιλέξει.! Θα ήθελα με μεγάλη διάθεση μοιράσματος και πειράγματος να ενημερώσω και όλους εσάς εκεί έξω πως ΝΑΙ, ΓΙΝΕΤΑΙ.! ή αλλιώς IT CAN HAPPEN (στα απλά ελληνικά).!! Είναι λοιπόν πραγματικότητα. Μπορεί και να ζω σε ένα ανύπαρκτο σύμπαν σε σχέση με όλους εσάς που φροντίζετε να μην αφήνετε στο μαύρο σκοτάδι τους followers σας ίσως ακόμη και για το αποτέλεσμα της επίσκεψης σας στην τουαλέτα, μπορεί επίσης να μην είμαι πλήρως ενημερωμένη για το που δείπνησε εχθές ο συνάδελφος που όλη μέρα μου σπάει τα νεύρα, ή αν ο ξάδελφος που έχω να δω από τη βάφτιση μου παντρεύτηκε, ή αν η γνώμη του συμμαθητή μου από το δημοτικό για την τελευταία ταινία του Woody Allen είναι θετική ή όχι... Αλλά να σας πω κάτι? Χου φακιν κερς? Oυαουυυυυυυ τι είπες τώρα…! Και πιστέψτε με, δεν είμαι ούτε μισάνθρωπος, ούτε αντικοινωνική - κολλημένη κάθε βράδυ στον καναπέ με τον Σουλεϊμαν το μεγαλοπρεπή.! Παρένθεση: αν και ομολογώ πως τον καναπέ τον αγαπώ και ποτέ δεν κατάλαβα γιατί αυτό το μίσος προς αυτόν..μέχρι και κίνημα ‘off your couch’ συστάθηκε….
Να το πω όμως και αλλιώς. Aν με ενδιέφερε, θα το γνώριζα. Γιατί με αυτούς που αγαπώ και θέλω στη ζωή μου, κρατάω επαφή -όση μου επιτρέπεται λόγω γεωγραφικού στίγματος και έλλειψης χρόνου. Και μια που έφτασα στον «χρόνο» ως έννοια, να μιλήσω και για την ουσία του: αυτός είναι ένας βασικός λόγος που αποφάσισα να απέχω. Εκτός βεβαίως από τη ματαιότητα της ατέρμονης άμισθης δημοσιογραφικής ενημέρωσης για τα whereabouts μου, ο χρόνος και η έλλειψη του είναι και το βασικό μου αντεπιχείρημα σε όλες αυτές τις cyber συναντήσεις-εξομολογήσεις… και ερωτώ: Μα Πως Προλαβαίνετε? Και άντε προλαβαίνετε -αν αναλογιστούμε πως η μισή Ελλάδα είναι άνεργη ή κουτσοδουλεύει αυτή τη στιγμή…
Κάτι καλύτερο δεν έχετε να κάνετε από το να ενημερώνετε το "κοινό σας" για τη ζωή σας?
Ας πούμε...χμμμμμμμ...να ξεκινήσετε να τη ζείτε??
JUST DO IT.! (νίκη)
ΠΑΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΡΙΣΤΟΝ .-
ΑπάντησηΔιαγραφή