Ο δικός μου μαραθώνιος... #4


Για να μην φύγουμε από το κλίμα του Μαραθωνίου (ε όχι ακόμα... ούτε 1 εβδομάδα δεν πέρασε!), έχω τη χαρά και την τιμή να φιλοξενώ για πρώτη φορά στο LifeLikes τον φίλο (και μαραθωνοδρόμο όπως καταλαβαίνετε) C. Σας αφήνω λοιπόν στο δικό του απολογισμό....



Ο φετινός μαραθώνιος μου ήταν ο δυσκολότερος …  (δεν έχω τρέξει και πολλούς, 3 στο σύνολο). Είναι αλήθεια ότι δεν τρέχω για κάποιο ειδικό σκοπό. Δεν βάζω στόχους. Δεν κοιτάω το χρονόμετρο. Δεν με απασχολεί ο ρυθμός. Δεν προετοιμάζομαι να σπάσω τα κοντέρ.
Τρέχω γιατί απολαμβάνω το τρέξιμο !!!
Τρέχω γιατί απολαμβάνω τον αθλητισμό !!!
Τρέχω γιατί περνάω καλά με τους φίλους μου !!! (Κρατήστε το αυτό …)

Έχοντας κάνει αθλητισμό (στα όρια του πρωταθλητισμού) σε ομαδικό άθλημα για περίπου 20 χρόνια είχα συνηθίσει ότι ο αθλητισμός είναι συνυφασμένος με την ομαδικότητα, με την συλλογική προσπάθεια και τον κοινό στόχο. Ο καθένας σε μια ομάδα βρίσκει τον ρόλο του και προσφέρει με τις δικές του δυνάμεις έτσι ώστε να επιτευχτεί ο στόχος. 
  
Στους προηγούμενους 2 μαραθώνιους ένιωθα ότι ήμουν μέλος μια ομάδας που έπρεπε να πετύχει τους στόχους της και εννοώ να τερματίσει με αξιοπρέπεια, για να μην παρεξηγηθώ. Και νομίζω ότι τα είχαμε καταφέρει … (με τις όποιες δυσκολίες). Έτσι λοιπόν ξεκίνησε και φέτος η προετοιμασία του μαραθωνίου. Και φυσικά πάλι (από την πλευρά μου) ως ΟΜΑΔΑ!!! Διάφορα γεγονότα κλόνισαν την ομοιογένεια της ομάδας αλλά γενικά πήγαμε καλά στο τέλος. Από την πλευρά μου μπορώ να πω ότι ίσως και να ήμουν καλύτερα προετοιμασμένος από κάθε άλλη φορά. Και οι ¨συμπαίκτες¨ μου επίσης.
Οπότε … ΠΑΜΕ !!!!

Τα πειράγματα ήταν καθημερινά … Αλλά πάντα είχαν στόχο να εμψυχώσουν και να πεισμώσουν (με την καλή έννοια …) τους συμπαίκτες μου !!!! Να είναι πιο δυνατή η ομάδα !!! Να τα καταφέρουμε !!! Να πετύχουμε στον ΑΘΛΟ του μαραθωνίου !!!
Και έτσι φτάσαμε στην παραμονή. Και αφού σχεδιάσαμε την τακτική που έπρεπε να ακολουθήσουμε και μάλλον συμφωνήσαμε (ελέγχεται τελικά …), ανανεώσαμε το ραντεβού μας για την εκκίνηση.

ΗΤΑΝ ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ !!!! Παλιοί και νέοι ¨συμπαίκτες¨ … Με αγωνία αλλά και με πίστη … Πριν ακόμη δοθεί η εκκίνηση η συνοχή της ομάδας είχε χαθεί. Έτσι ένιωθα εγώ. Ο καθένας θα έτρεχε μόνος του. Και αυτό ήταν πρωτόγνωρο για μένα. Δεν το είχα ξανακάνει.

Ξεκινώντας σκεφτόμουν τους ¨συμπαίκτες¨ μου. Μετά προσπάθησα να συγκεντρωθώ. Καλά που είχα και τη μουσική μαζί μου !!! Άκουγα από το 6ο χλμ. Και στους προηγούμενους 2 μαραθωνίους δεν την είχα ανοίξει καν … Όσο προχωρούσε ο αγώνας και άρχισαν τα πόδια να βαραίνουν τόσο πιο απομονωμένος ένιωθα !!! Σαν να είχα αποπροσανατολιστεί !!!
Πού είναι οι άλλοι;
Πώς είναι;
Θα τα καταφέρουν;

Η μόνη παρηγοριά ήταν οι δικοί μου (μας) άνθρωποι στο Πικέρμι … Στον Σταυρό … Και φυσικά στην Ηρώδου Αττικού!!!
Που περιμένουν πάντα καρτερικά … 
Να μας χειροκροτήσουν … Να μας αποθεώσουν … Να μας συγκινήσουν …
Δεν πιέστηκα να φτάσω !!!
Θα έφτανα !!!
Έφτασα !!! (Περπατώντας πολλά μέτρα …  Χιλιόμετρα …)
Αλλά χωρίς τους ¨συμπαίκτες¨ μου !!!
Το όνειρο μου ήταν να φτάσουμε σε αυτήν την κατηφόρα (Ηρώδου Αττικού …) όλοι οι ¨συμπολεμιστές¨ πιασμένοι χέρι χέρι και να γινόταν η αποθέωση της ΟΜΑΔΑΣ !!!

Κάποια άλλη φορά ίσως να τα καταφέρουμε …

Γι αυτό λοιπόν ήταν ο πιο δύσκολος μαραθώνιος μου !!!!

Υ.Γ 1: Συγχαρητήρια λοιπόν σε όσους παίρνουν την απόφαση να στηθούν στην γραμμή της εκκίνησης στον Μαραθώνα … (κλεμμένο …)
Υ.Γ 2: Respect σε όλους όσους μας περιμένουν και μας αποθεώνουν …
Υ.Γ 3: Είμαι πολύ τυχερός γιατί στον ¨μαραθώνιο¨ της ζωής (τον πιο σημαντικό μαραθώνιο) νιώθω ότι έχω τους καλύτερους ¨συμπαίκτες¨ που δεν θα με                          ¨πουλήσουν¨ ΠΟΤΕ !!! Τους θυμάμαι όλους στο πεζοδρόμιο έξω από το ¨ΑΡΙΣΜΑΡΙ¨… (Οκ ξέρω είναι κι άλλοι που δεν ήταν εκεί …)
Υ.Γ 4: Θα συνεχίσω να τρέχω …
Υ.Γ 5: Θα τρέξω κάποτε και γω έναν μαραθώνιο ΜΟΝΟΣ ΜΟΥ (Προετοιμασμένος γι αυτό …)  !!! Ίσως να είναι ο επόμενος
Υ.Γ 6: Άλλωστε του χρόνου θα περιμένουν περισσότεροι στην Ηρώδου Αττικού … Οπότε τρέχουμε σίγουρα …

Σας ευχαριστώ πολύ για όλα !!!!
C. 

Σχόλια

  1. Η ¨ομαδα¨ ειναι νομίζω πάντα παρούσα ακόμα κ όταν δεν ειναι ¨φυσικά¨ εκεί... Αυτή ειναι η μαγεία! Και είμαι σίγουρη ότι η δική σου ¨ομαδα¨ ήταν εκεί και στα 42χλμ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. αυτό το υ.γ 6 μοιάζει με απειλή!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

the bright side of blogging :: by andriana