Ισορροπίες


Οι γυναίκες άραζαν στον καναπέ ενώ οι άντρες ετοίμαζαν το μεσημεριανό φαγητό. Συζητούσαν για τα ταξίδια που θα κάνουν, τις παραστάσεις που θα παρακολουθήσουν. Και αφού το τραπέζι είχε στρωθεί, καθίσανε όλοι μαζί να φάνε. Οι γυναίκες ήπιαν και τις μπιρίτσες τους ώστε να κοιμηθούν καλύτερα το απογευματάκι ενώ οι άντρες θα φρόντιζαν τα παιδιά. Το βραδάκι τις βρήκε στην βεράντα να καπνίζουν και να πίνουν το αγαπημένο τους ποτό, αναλύοντας το αυριανό τους πρόγραμμα. Είχαν αποφασίσει να ξεκινήσουν με βόλτα, καφέ, ψώνια και μετά να επιδοθούν στο αγαπημένο τους άθλημα, το τένις. Θα έλειπαν αρκετές ώρες αλλά όλα ήταν υπό έλεγχο. Οι μπαμπάδες θα είχαν τα μικρά, θα πήγαιναν στη θάλασσα, θα μαγείρευαν, και μέχρι να γυρίσουν οι γυναίκες θα είχε φτάσει η ώρα του φαγητού και θα τις περίμεναν με χαρά και ανυπομονησία.


Σας ακούγεται παράξενη η παραπάνω αφήγηση; Νιώθετε ότι κάτι δεν πάει καλά; Μήπως αν στη θέση των γυναικών ήταν οι άντρες τότε όλα θα έμπαιναν στη “σωστή” τους θέση; Ένα από τα πολλά που σκέφτηκα την εβδομάδα των διακοπών είναι και τα στερεότυπα. Αυτά που μετά από δεκαετίες έχουν μπει τόσο πολύ στο πετσί μας που μερικές φορές ούτε που τα παρατηρούμε. Γιατί εννοείται ότι οι άντρες θα κάτσουν στη βεράντα να πιουν το τσίπουρό τους ενώ οι γυναίκες θα κοιμίζουν τα μωρά. Και εννοείται ότι οι άντρες θα οργανώσουν αθλοπαιδιές ενώ οι γυναίκες θα μαγειρεύουν. Και δεν ισχυρίζομαι ότι είμαστε ίδιοι, κάθε άλλο. Και μάλλον δεν μου πολυταιριάζει και το ‘αφυλετικό’, Σκανδιναβικό μοντέλο που εξισώνει τα δύο φύλα. Γιατί δεν είμαστε ίδιοι. Οι γυναίκες γεννούν και οι άντρες θα είναι πάντα πιο δυνατοί σωματικά. Πόσο όμως έχει αλλάξει η καθημερινότητά μας, οι ευθύνες μας, τα πρέπει, από την εποχή των γονιών μας; Ναι, οι γυναίκες εργάζονται. Αλλά αυτό είναι συνήθως απλά επιπλέον όλων των άλλων οικογενειακών αρμοδιοτήτων. Ναι οι γυναίκες έχουν τη δυνατότητα να σπουδάσουν αλλά την όμορφη συνάδελφο μηχανολόγο πολλές φορές την αντιμετώπιζαν σαν την γραμματέα του τμήματος. Και θεωρώ λογικό η γυναίκα να αναλαμβάνει περισσότερες οικογενειακές ευθύνες όταν δεν εργάζεται. Αλλά τι γίνεται όταν εργάζονται και οι δύο; Γιατί ο ένας κανονίζει να δει μπάλα και η άλλη να σιδερώσει; Και γιατί την επόμενη ημέρα δεν μαγειρεύει εκείνος ώστε να πάει εκείνη στο σινεμά με τις φίλες της; Είμαι σίγουρη ότι καταλαβαίνετε τι εννοώ. Και θεωρώ ότι η πλειοψηφία πλέον των αντρών έχει κάνει σημαντικά βήματα. Πραγματικά σημαντικά. Η εικόνα μπαμπάδων να αλλάζουν πάνες και να ταϊζουν με το μπιμπερό τα μωρά τους ήταν απλά ανύπαρκτη πριν μερικά χρόνια. Θεωρώ όμως παράλληλα ότι υπάρχει στην Ελλάδα ακόμα περιθώριο εξέλιξης. Μέσω της δικής μου πάντα οπτικής γωνίας. Γιατί περί ορέξεως κολοκυθόπιτα. Όλα είναι σεβαστά όταν αποτελούν την ελεύθερη επιλογή κάποιου και δεν πληγώνουν κανέναν.

Και ναι ξέρω, έξω από το χορό καλά τα λέω, γιατί δεν έχω παιδιά. Όταν μπω στο χορό θα σας πω.
Και ναι, εφόσον δεν εργάζομαι αυτή την περίοδο full time, με τα χαράς μαγειρεύω κάθε μέρα και αναλαμβάνω όλα τα του σπιτιού, γνωρίζοντας όμως ότι ο συνοδοιπόρος θα είναι εκεί όταν και εφόσον αλλάξουν τα δεδομένα.

ανδριάνα


Ιmg credits: Michael Nichols

Σχόλια

  1. Καλημέρα!
    Ααααα αυτη τη φωτογραφια την ειχα δει και μου αρεσε τοσο που σκεφτομουν να την βαλω στο viber xa xa.

    Οχι δεν μου φάνηκε παράξενη η περιφραφη της πρώτης παραγράφους. Απλά με εβαλε σε σκέψεις (μαλλον αλλου ειδους) πως ειναι δυνατόν να υπάρχει ενδιαφέρον γι έναν τέτοιο ανδρα (ή στην πραγματικοτητα για την μέση γυναίκα-συζυγο-μάνα) από την σύζυγο του, όταν παίζει τον ρόλο του υπηρέτη/μπέιμπι σίτερ της?!
    Τωρα που το έκανα visualize απο την άλλη πλευρά, κατάλαβα γιατί αποτυγχάνουν στην πλειοψηφία τους οι γάμοι!

    Οι αντρες εχω να σε πληροφορισω οτι πια δεν ειναι πιο δυνατοί απο τις γυναικες. Αυτο συνέβαινε την εποχη των παγετώνων και της βιομηχανικής επανάστασης. Στις μέρες πια υπάρχουν γυναίκες (που κάνουν όλες τις δουλειές, φοράνε παντελόνια που ειναι πιο άνετα και πάνε γυμναστήριο) που είναι πιο δυνατές απο πολλούς άνδρες ;)
    Επίσης υπάρχουν περιπτώσεις που ένα ζευγάρι μπορεί να αποκτήσει παιδί χωρίς να το γεννήσει η σύζυγος. Αρα απο την στιγμή που δεν χρειάζεται να το θηλάσει μπορεί κάλλιστα να το φροντίζει απο την πρώτη στιγμή μαζί με τον μπαμπά του, σωστά?
    Στην Ελλάδα (μη σου πω, σ όλο τον κόσμο) είμαστε ακόμη στην αρχή... ευχομαι να μην γυρίσουμε ποτέ προς τα πίσω.
    Και ναι, δεν είματσε όλοι ίδιοι, αλλά είμαστε σίγουρα ίσοι ;)

    Καλή σου εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όλα τελικά είναι θέμα επιλογών. Γιατί αν έχεις επιλέξει να έχεις κατ' αποκλειστικότητα, για παράδειγμα, όλες τις δουλειές του σπιτιού, τότε είναι σεβαστό και αυτό θα έπρεπε να σε κάνει χαρούμενη. Αν όχι, τότε θεωρώ ότι υπάρχει θέμα μεταξύ των πρέπει και των θέλω.

      Διαγραφή
  2. Η σοφή γιαγιά μου έλεγε...."κορίτσια οι άνδρες δεν είναι τελείως άχρηστοι...πάντα χρειάζονται για να σηκώσουν κάτι βαρύ, να κρεμάσουν κάτι ψηλά..."
    Δεν λέω ότι όλοι έτσι είναι...αλλά πολοί είναι έτσι....το παν είναι ό,τι έχεις αποφασίσει να κάνεις να το κάνεις χωρίς να ψάχνεις κάποιον να σου φταίει που το κάνεις και δεν κάνεις κάτι άλλο.....αφού κανείς δεν σε υπεχρέωσε...
    Εγώ, παραδείγματος χάριν, αποφάσισα να σταματήσω να εργάζομαι, (έχοντας πολλά προσόντα και λαμπρό προβλεπόμενο μέλλον) για να ασχοληθώ, α π κ λ ε ι σ τ ι κ ά , με τα παιδιά μου και την οικογένειά μου.....δεν με υπεχρέωσε κανείς, αλλά ούτε που το κατάλαβε και κανείς...
    Αποφάσισα ότι δεν θέλω κάποιος άλλος να ασχολείται με την πρόοδο των παιδιών μου στο σχολείο, με τα εξωσχολικά τους μαθήματα, με τα σπορ και τις δραστηριότητές τους..
    Είχα βοηθό την μητέρα μου, αλλά όταν έγιναν 3 τα παιδιά, και η μεγάλη έμπαινε στην εφηβία,,,η μητέρα μου δεν μπορούσε να τα φέρει βόλτα...
    Ήμουν μητέρα, μαγείρισσα, δασκάλα, φροντισήριο, βοηθός αγγλικών, γαλλικών, πιάνου, μαθηματικών, αρχαίων, ιστορίας...κ.ο.κ....Τα φροντισήτρια που έκαναν έλάχιστα.....
    Σας πληροφορώ, και ας θυμώσουν τα παιδιά μου, κανείς δεν το αναγνωρίζει, και μου την λένε πού και πού, δοθείσης ευκαιρίας, ότι..."τι περιμένεις από κάποιαν που δεν δούλεψε ποτέ..." του συζύγου μου συμπεριλαμβανομένου.....
    Και θυμώνω που πρέπει να τους υπενθυμίζω και να υπερασπίζομαι τους ρόλους που έπαιξα στην ζωή όλων.....
    Ναι στην Ελλάδα ήμαστε πολύ πίσω...και αν υπάρχει κάποιος που καταλαβαίνει το τί προσφέρεις...μην δουλεύοντας.....δεν θα στο παραδεχθεί σχεδόν ποτέ.......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Και για να συμφωνήσω με την προλαλήσασα.... η πάντα σοφή γιαγιά μου έλεγε....."όλοι γενιόμαστε ίσοι...όχι όμως ίδιοι.....και έτσι είναι και αυτό είναι η ομορφιά του ανθρωπίνου γένους.....φτάνει να το καταλαβαίνουμε αυτό...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

the bright side of blogging :: by andriana