How was your week?

  • Fête des Vendanges. Η γιορτή του τρύγου δηλαδή που διοργανώνεται κάθε χρόνο στο Neuchatel και είναι παγκοσμίου (!) φήμης! Προφανώς με τα χρόνια, το σκηνικό έχει αλλάξει πολύ και αυτό που σήμερα συναντάς στις 3 ημέρες που διαρκεί είναι εκατοντάδες food carts με φαγητό από όλο τον κόσμο, πολύ ποτό, λούνα παρκ και παιχνίδια για τα πιτσιρίκια, stages με DJs και κάπου - κάπου, αν ψάξεις καλά, κάποιο οινοποιείο με τοπικά κρασιά και stands τοπικών συλλόγων (από το δικό μας tennis club μέχρι πολιτικά κόμματα).
  • ΠΟΛΥΣ κόσμος, από μωρά στα μάρσιπο μέχρι παππούδες, μυρωδιές παντού, κρασιά, μπίρες, salsa από εδώ - house από εκεί...
  • Κάπου όμως μέσα σε όλα αυτά, καταφέραμε και χορέψαμε (αμέ), αγκαλιαστήκαμε, χοροπηδήσαμε, θαυμάσαμε τα πυροτεχνήματα που χόρευαν και αυτά υπό τους ήχους της μουσικής (από Metallica μέχρι όπερα), μάθαμε νέα Γαλλικά χιτ και γεμίσαμε εικόνες.
  • Μέσα σε όλα, προλάβαμε να πάμε και για το καθιερωμένο μας σούπερ-μάρκετ στην Γαλλία και να μαζευτεί και η ομάδα του Como για προβολή των φωτογραφιών και τσάι.
  • Η νέα αγαπημένη μου γεύση τσαγιού είναι Twinings πορτοκάλι - κανέλα. Σας την συνιστώ.
  • Πήρε το internet φωτιά και γέμισε αγάπη, και θαυμαστικά, και επιφωνήματα. Δάκρυσα μιλώντας με τις αγαπημένες μου φίλες και διαβάζοντας τα μηνύματά τους.
  • Μπορεί πρακτικά να είμαστε χώρια, αλλά νιώθω την αγάπη τους πάντα. Και ας έχω να τις δω μήνες...... Και μέχρι την επόμενή μας συνάντηση, μπορεί με κάποιες να έχει περάσει και χρόνος.
  • Συναντώ συνέχεια άγνωστες γαλλικές λέξεις, μερικές όμως ξεχωρίζουν. Όπως το quiconque.
  • Είπα και εγώ να φτιάξω ένα υγιεινό (ΠΟΛΥ υγιεινό) κέικ. Χωρίς ζάχαρη. Χωρίς αβγά. Με πολλούς ξηρούς καρπούς, αλεύρι ολικής, σταφίδες, πορτοκάλι....  Και μύριζε τόσο ωραία. Και βγήκε τόσο μάπα! Σαν ψωμί. Πρέπει να είναι το πρώτο κέικ που πετάω. Κρίμα τα ωραία υλικά.
  • Με τα πρώτα κρύα, επανήλθαμε και εμείς στο αγαπημένο L' aubier. Ζεστό καφέ λοιπόν για 4 Ελληνίδες στο Neuchatel + την μικρή Παναγιώτα που τραγουδούσε το Φεγγαράκι μου λαμπρό σε δική της εκδοχή.
  • Και μετά το δέντρο, ήρθε η ώρα και της ιπτάμενης ρόδας! Τι άλλο θα βρει τον κακόμοιρο τον ΖΥΧ και εμάς μαζί; Άγιο είχαμε και βρήκε το αυτοκίνητο ξώφαλτσα. Μια περιπέτεια όμως, όπως και να 'χει, θα την έχουμε.
  • Δεν το έβαλα κάτω με τα κέικ. Και όποτε έχουμε μουσαφιραίους, φτιάχνω και από ένα για να έχουμε για τα πρωινά και τις απογευματινές λιγούρες. Και αυτή τη φορά, είπα να το παίξω κλασικά: κέικ μαρμπρέ. Μεγάλη επιτυχία δεν το λες αλλά τουλάχιστον τρώγεται.
  • Και έφτασε ο μουσαφιραίος! Ο πρώτος με 2 επισκέψεις στας Ελβετίας. Ο Georgys.
Καλό σαββατοκύριακο! Και καλό μας μήνα.
ανδριάνα

Σχόλια

  1. Καταθέτω τη δική μου άποψη για το κέικ: εξαιρετικό! Και την άποψή μου την απέδειξα εμπράκτως κιόλας, τρώγοντάς το σχεδόν όλο! :-)
    Είμαι και... ο πρώτος με δυο επισκέψεις και φιλοδοξώ να γίνω και ο πρώτος με τρεις! Κι αυτό είναι από απειλή έως δέσμευση! Αμ, πως....

    Σε κάθε περίπτωση, χίλια ευχαριστώ για τη φιλοξενία και για όλα - όλα! Πολλά φιλιά!

    Υπογραφή: Georgys!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι λέγαμε για το κέικ; Αγάπη.
      Εις το επανιδείν σε ελληνικό και ελβετικό έδαφος.

      Διαγραφή
  2. Η νεα μου ανακάλυψη στο θεμα τσάι, εδω στο Παρίσι, ειναι το Kusmi... απιθανες οι γευσεις του!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

the bright side of blogging :: by andriana