How was your week?

  • Χριστουγεννιάτικη αυτή η εβδομάδα γιατί στολίσαμε! Θα σας τα πω παρά κάτω.
  • Την Παρασκευή λοιπόν βγήκαμε τα δυο μας για δουλειές και για μεσημεριανό στο κοντινό μας εμπορικό. Και εννοείται ο μικρός έφαγε ΟΛΕΣ τις πατάτες τηγανιτές (όποτε τις συναντά τους δίνει και καταλαβαίνουν!) και μου έμεινε εμένα το σνίτσελ και τα ρύζια.
  • Και το βραδάκι είχαν κανονίσει τα αγόρια να βγουν για burger οπότε ήρθαν τα κορίτσια από το σπίτι για σπιτική πίτσα πέστο + γκοργκοντζόλα και ταινία. Είδαμε τελικά το Mamma Mia: Here we go again και τα περάσαμε περίφημα.
  • Σάββατο με κρύο (μμππρρ...), βόλτα στο κέντρο για κούρεμα του συνοδοιπόρου και κάτι δωράκια, και επιστροφή σπίτι για... στολισμό!
  • Βγήκε λοιπόν το δέντρο, μπήκαν τα λαμπάκια, κρεμάστηκαν τα στολίδια και έγινε πολύ όμορφο, πολύχρωμο και ιδιαίτερο. Πρόλαβε να κάνει 1-2 ζημιές ο μικρός αλλά γενικά ήταν προσεκτικός, πολύ παρατηρητικός και χαρούμενος.
  • Κυριακή με πρωινή επίσκεψη στους φίλους στην Bienne όπου έγινε και το πείραμα που συζητούσαμε εδώ και καιρό: η νταντά του μικρού Παναγιώτη να κρατήσει και τον Στεφανάκο ώστε να πεταχτούμε εμείς οι ενήλικοι για έναν γρήγορο, κοντινό, ξέγνοιαστο καφέ.
  • Και όλα κύλησαν τόσο ομαλά... φιλήσαμε τον Στεφανάκο που καθόταν ήδη στα πόδια της Laura παρέα με τον Παναγιώτη και το βιβλίο τους, και τους βρήκαμε χαμογελαστούς - χαμογελαστούς μετά από μία ωρίτσα.
  • Και το απόγευμα είχαμε το παιδικό πάρτυ του μικρού Αλέξανδρου που έγινε ενός.
  • Κάπως όμως δεν ένοιωθα καλά από το πρωί... η μέση μου, το κεφάλι μου, τα κόκκαλά μου... Αποτέλεσμα; Κοιμήθηκα στις 21.00 και πολύ το ευχαριστήθηκα!
  • Παράλληλα ο συνοδοιπόρος έφτιαξε εξαιρετικό μοσχάρι που σιγόβραζε επί ώωωωρες σε κρασί.
  • Και τη Δευτέρα ξύπνησα πολύ καλύτερα, έτοιμη για ακόμη ένα interview που, από τη μία, πολύ θα ήθελα να καταλήξει σε επαγγελματική πρόταση, αλλά, από την άλλη, μέσα μου γνώριζα ότι ο ανταγωνισμός στο συγκεκριμένο αντικείμενο είναι πολύ υψηλός στη χώρα και πόλη που ζούμε.
  • Έτσι, πήρε μισή ημέρα άδεια ο συνοδοιπόρος για να μείνει σπίτι με τον μικρό (τα βλέπετε τι κάνουμε εμείς οι μετανάστες που δεν έχουμε παππούδες - αδέλφια - ξαδέλφια τριγύρω;) και ανηφόρισα εγώ στο χιονισμένο Le Locle.
  • Το interview πήγε καλά αλλά οι υποψίες μου επιβεβαιώθηκαν. Δεν πειράζει.
  • Για να πνίξω τα φαρμάκια, στάματησα στον σταθμό επιστρέφοντας να πάρω έναν καφέ starbucks και ένα κρουασάν σοκολάτας (άλλοι καπνίζουν, άλλοι πίνουν, άλλοι βρίζουν... εγώ τρώω γλυκά!) και επέστρεψα σπίτι για να αποδεσμεύσω τον συνοδοιπόρο.
  • Και τσουπ το απόγευμα, να 'σου το χιόνι! Πυκνό - πυκνό! Τόσο που μόλις σε λίγες ώρες το είχε στρώσει!
  • Το πρωί βέβαια με τον ήλιο έλιωσε αλλά μας έμειναν οι χαμηλές θερμοκρασίες.
  • Τρίτη με δουλειές εντός και αναχώριση για τον παιδικό σταθμό στην ώρα μας για να κοιμηθεί τελικά ο μικρός στο αυτοκίνητο! 40-45 λεπτά διήρκησε ο ύπνος και μετά πήγε εκείνος στους φίλους του και εγώ στις φίλες μου που έπιναν ήδη καφέ στο κέντρο. Ήπια και εγώ μαζί τους και βουρ στο σπίτι για δουλειές και ετοιμασία του μαθήματος yoga.
  • Και στην yoga ήταν πιο prive η κατάσταση καθώς οι μαθήτριες έχουν αποδεκατιστεί από τα κρυολογήματα. Το απολαύσαμε όμως εξίσου.
  • Τετάρτη με τραμπολίνο, και σούπερ-μάρκετ, και δουλειές, και ύπνο (yes!), και φαγητό, και παιδικό σταθμό, και μελέτη των γαλλικών μου, και online δουλειές...
  • Και το απογευματάκι είχε οργανωθεί μάζωξη Ελλήνων to know us better σε ένα ιταλικό εστιατόριο στη μέση του πουθενά (Colonia libera italiana), με εκπληκτική, λεπτή πίτσα.
  • Και μαζευτήκαμε καμιά 20αριά και τα πιτσιρίκια κάθησαν όμορφα και ωραία και έφαγαν την πίτσα τους (πόσο γλυκά ήταν, σαν μικρά ανθρωπάκια), εμείς τα είπαμε (οι γνωστοί) και γνωριστήκαμε (οι άγνωστοι) και κατά τις 20.00 αναχωρήσαμε για το σπίτι (πτώμα ο μικρός!).
  • "Όλοι μαζί φάμε".
  • Πόσο του αρέσει η παρέα! Όπως και σε εμάς άλλωστε.
  • Περιττό να σας πω ότι σιγά - σιγά οργανωνόμαστε και για τις αθηναϊκές εορτές. Τα δώρα, τα προγράμματα, τα θέατρα. Προς το παρόν έκλεισα εισιτήρια για την παιδική παράσταση Αβγώ μετά την παρότρυνση της θεατρόφιλης φίλης Ρόζας. Είναι και στο Μέγαρο Μουσικής, είναι και Κυριακή πρωί που θα είναι ανοιχτά και τα μαγαζιά, ιδανικές συνθήκες για βόλτα στο κέντρο.
  • Α! Έκλεισα βεβαίως και τη φίλη - κομμώτρια Βίκυ (το πρώτο ραντεβού με την άφιξή μας είναι πάντα, για εμένα και τον Στεφανάκο).
  • Η Πέμπτη σήμανε και το επίσημο λανσάρισμα του προγράμματος που εργάζονταν μήνες τώρα ο συνοδοιπόρος και οι συνάδελφοί του, με χίλια προβλήματα και μπρος-πίσω και μεγάλη αγωνία. Για να δούμε!
  • Και ο μικρός, σε μια γενικώς ήρεμη ημέρα, κοιμήθηκε το μεσημέρι αναπάντεχα εύκολα και για συνολικά 2+ ώρες! Άβυσσος η ψυχή ενός νηπίου!
  • Αποτέλεσμα; Άφιξη στον παιδικό σταθμό στις 15.00 (από τη 1 που μπορεί να πάει) και ακύρωση του μαθήματός μου γαλλικών. Δεν πειράζει.
  • Στη λίγη ώρα που μου έμεινε πετάχτηκα στο εμπορικό κέντρο για κάποιες αλλαγές, λίγα δωράκια, ταχυδρομείο, μπρόκολο και επιστροφή για μαγείρεμα.
  • Α! Τηλεφώνησα και στην φοιτήτρια που μου πρότεινε φίλη η οποία μένει κοντά μας και κρατάει παιδάκια. Για να δούμε... Μήπως ταιριάξουμε και καταφέρουμε να πάμε και ένα σινεμά που λέει ο λόγος. Fingers crossed!
Καλό σαββατοκύριακο!
ανδριάνα

Σχόλια