How was your week?

• "Μίκυ, κοιμήσου τώρα". Με ψιθυριστή φωνή. "Μαζί κοιμηθούμε". Βγάζει την πιπίλα. "Ένα φιλάκι". Τον φιλάει στη μύτη, την ξαναβάζει, σκεπάζει τον Μίκυ και κλείνει τα μάτια.
• Όταν τον βλέπει όμως τον Μίκυ στην τηλεόραση, δεν του αρέσει. Μάλλον αλλιώς τον έχει δημιουργήσει στην καρδιά του.
• Παρασκευή εντός λοιπόν, με δουλειές, σιδερώματα, συμμαζέματα....
• Και το μεσημεράκι ήρθε από το σπίτι ο συνοδοιπόρος να κάνει ένα conference call που είχε και ο μικρός κάθισε δίπλα του (εννοείται) και τον κοιτούσε μες στο στόμα. Του έδινε βεβαίως και οδηγίες όπως να μην μασάει το καλώδιο από τα ακουστικά και να μιλάει "απαλά".
• Και το απόγευμα έγινε ένα σημαντικό για την ανθρωπότητα (τη δική μας οικογένεια δηλαδή) βήμα: μας επισκέφθηκε η γλυκύτατη και νεότατη Gabrielle που μας σύστησε μια φίλη ως υποψήφια νταντά. Ξέρετε εδώ, όπως και στην Αμερική, οι έφηβοι κάνουν διάφορα εξωσχολικά για το χατζιλίκι τους και πολλές φορές αυτά περιλαμβάνουν πιτσιρίκια.
• Και ως εκ θαύματος, ο Στεφανάκος μέσα στα πρώτα 5 λεπτά είχε καθίσει δίπλα της στον καναπέ και της είχε ήδη φέρει το πρώτο του βιβλίο. Και στη μία ώρα περίπου που έμεινε μαζί μας παίξαμε όλοι μαζί αλλά και οι δυο τους, εξασκήσαμε τα γαλλικά μας και αποχωριστήκαμε δεσμευόμενοι ότι θα το επαναλάβουμε ώστε να γνωριστούν και μετά να μπορούν να γίνουν και οι απόπειρες εξόδου (είτε με τον Στέφανο ξύπνιο είτε τη νύχτα). Fingers crossed! 
• Ευχαριστούμε Φανή ;)
• Έτσι, αφού αφήσαμε την Gabrielle στο σπίτι της (στη διπλανή μας γειτονιά), πεταχτήκαμε στο εορταστικό Marin Centre για κάτι δωράκια, πήρε και ο Στεφανάκος το δικό του και επιστρέψαμε μες στον ενθουσιασμό για να πάρει σάρκα και οστά ο καινούργιος του στάβλος αλόγων playmobil!
• Μπουκωμένα και τα δυο αγόρια της οικογένειας και το χαρτομάντηλο πηγαίνει σύννεφο! Οπότε κανένα από τα δύο δεν κοιμήθηκε καλά το βράδυ και το Σάββατο ξυπνήσαμε όλοι λίγο ταλαιπωρημένοι.
• Είχε όμως έναν ωραίο ήλιο! Τι να κάνουμε... τι να κάνουμε... Λωζάννη!
• Πολύ καιρό είχαμε να πάμε για βόλτα και έτσι φτάσαμε πάνω στην ώρα για -ελβετικό- μεσημεριανό και αυτή τη φορά είμασταν τυχεροί και καθίσαμε στο πάντα γεμάτο Blackbird Cafe το οποίο θυμίζει λίγο αμερικάνινο diner, με pancakes και eggs bennedict και club sandwiches. 
• Και το κάναμε το έγκλημα, εγώ με club sandwich κοτόπουλου (που ήταν σαν πενταόροφη πολυκατοικία), ο Στέφανος με το ίδιο σε μισή μερίδα (που πάλι ήταν σαν κανονικό burger, άλλο αν δεν το ακούμπησε τελικά) και ο συνοδοιπόρος με english breakfast (scrabbled eggs + beans + bacon + ....).
• Όλα εξαιρετικά!
• Μετά, περπατήσαμε λιγάκι στο κέντρο, χαζέψαμε τους πατινέρ, κάναμε μικρές αγορές και επιστρέψαμε καθώς ο μικρός δεν είχε κοιμηθεί και παράπαιε.
• Και το απογευματάκι πέρασαν για λίγο οι γειτόνοι για τσάι και pfister panettone και έφτιαξα και ένα oreo cheesecake για το αυριανό κάλεσμα.
• Και το βραδάκι ολοκληρώσαμε τον δεύτερο κύκλο του Handmaid's Tale και όπως αναμενόταν μείναμε με το στόμα ανοιχτό και γεμάτοι απορίες!
• Στάνταρ το πρώτο και το τελευταίο επεισόδιο κάθε season είναι το καλύτερο, δε συμφωνείτε; Τώρα αναμονή μέχρι την άνοιξη όπως λένε οι φήμες.
• Κυριακή με πρώτη επίσκεψη στους φίλους στη Λωζάννη σε καινούργιο σπίτι και με καινούργιο μωρό, την Αριάδνη! Και ο Στεφανάκος συνάντησε τη φίλη του την Έλενα που είχε καιρό να δει, βεβαίως την Νινίνα, και οι 3 τους τα περάσανε περίφημα! Φτου φτου. Οι άντρες στο μπαλκονάκι να ψήνουν με μπουφάν, οι γυναίκες με τα υπόλοιπα μωρά και τις ετοιμασίες εντός... το λες και κλασικό, "ελληνικό" σκηνικό.
• Και η βίζιτα ήταν αρμένικη καθώς επιστρέψαμε σπίτι καλές 17.00.  
• Περιττό να πω ότι ο μικρός κοιμήθηκε το πρώτο νανοσεκόντ που κάθισε στο καρεκλάκι του αυτοκινήτου.
• Ξεκίνησε και η εορταστική μας περίοδος με τις αγαπημένες μας Κατερίνες.
• Και ακολούθησε βεβαίως ο αγαπημένος μου, συναχωμένος, συνοδοιπόρος.
• Χορό δεν πήγαμε τη Δευτέρα με τον μικρό γιατί προτιμήσαμε να κάνουμε τις δουλειές μας ώστε να επιστρέψουμε εγκαίρως, να κοιμήθει και να υποδεχτούμε το μεσημεράκι τον Παναγιωτάκη σε μια έκτακτη επίσκεψη που πολύ ευχαριστηθήκαμε!
• Είχε βλέπετε η μαμά του έκτακτη επαγγελματική συνάντηση την μη-εργάσιμή της Δευτέρα οπότε τον κρατήσαμε εμείς τον μικρό για 1-2 ωρίτσες. Και έπαιξαν τόσο ωραία! Μέχρι και κοτόσουπα έφτιαξα, τόσο ξέγνοιαστα!
• Βεβαίως με το που επέστρεψε η μαμά του Παναγιώτη και ήταν και οι 2 με τις μαμάδες τους, να 'σου τα σπρωξίματα και οι διεκδικήσεις. Όλα καλά όμως.
• Και το εορταστικό μας δείπνο είχε κοτόσουπα (εξαιρετική) για τα συναχωμένα αγόρια!
• "Λαιμό μου μαμάκα" (έτρωγε την κοτόσουπα και μας εξηγούσε πόσο καλό του κάνει στον λαιμό του).
• Τρίτη εντός, με σύντομο ύπνο του μικρού, παιδικό σταθμό και ένα σωρό δουλειές! Τι newsletters, τι αναρτήσεις, τι μάθημα yoga....
• Και έπρεπε και στις 17.00 να είμαι στον παιδικό καθώς είχαμε οργανώσει ως Σύλλογος Γονέων την συγκέντρωση παιχνιδιών και βιβλίων για οικογένειες που τα έχουν ανάγκη, και έτσι δώσαμε το παρόν και οι κούτες γέμισαν από νωρίς! Τι καλά!
• Και το βραδινό μάθημα yoga είχε chakras και nadis.
• Τετάρτη με τραμπολίνο, σούπερ-μάρκετ, ωραία παιχνίδια με τον μικρό (κάθισε και ολόκληρο μισάωρο μη σας πω μόνος του να παίζει με τα τρενάκια στο δωμάτιό του!), φαγητό και αναχώριση για τον παιδικό για να κοιμηθεί εν τέλει στο αυτοκίνητο!
• Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα... Από τη μία τον "πιέζω" να κοιμηθεί χωρίς να νυστάζει (γιατί είναι σχετικά νωρίς), κοιμάται τελικά αργά και πάμε στον παιδικό σταθμό αργά, και από την άλλη δεν τον πιέζω, δεν κοιμάται, ξεκινάμε εγκαίρω και απλά τον νανουρίζει το αυτοκίνητο, κοιμάται, και μένουμε σταθμευμένοι για 1 ώρα με αποτέλεσμα να πηγαίνουμε και πάλι αργά στον παιδικό.
• Βουρ πίσω εγώ για να βάλω σε προτεραιότητα τις δουλειές και να δω τι θα πρωτο-προλάβω.
• Και κάπου εκεί στο πάνω χείλος σα να αχνοφαίνεται μία έρπης.
• Και το πήγα non-stop μέχρι τις 18.00 που επέστρεψαν τα αγόρια αλλά κατάφερα και έβγαλα αρκετή δουλειά (newsletters, πληρωμές, γαλλικά, μαγείρεμα, yoga, συμμάζεμα).
• Και στην παραλαβή του μικρού από τον παιδικό ο συνοδοιπόρος είχε δράματα (προφανώς λόγω της κούρασης) και έτσι στο σπίτι πια, αφού είχαν ηρεμήσει τα πνεύματα, του εξηγήσαμε τη δύναμη της συγγνώμης και μετά από ώρα, αφού το επεξεργάστηκε, πήρε αγκαλιά τον μπαμπά του και του ζήτησε συγγνώμη.
• Πέμπτη εντός -κλασικά- και ύπνο του μικρού εκεί κατά τις 12.00. Και άρχισαν να πέφτουν τα στοιχήματα: θα το προλάβω αυτή την εβδομάδα το μάθημα των γαλλικών;
• Και το πρόλαβα, και έκανα και όλες μου (που λέει ο λόγος) τις δουλειές και κατεβήκαμε και στο κέντρο μετά τον παιδικό που ήταν η φωταγώγιση της πόλης.
• Και μπήκαμε στην τελική ευθεία για την σύντομη αλλά τόσο πολυ-αναμενόμενη άφιξη των κουμπάρων Rose. Yeah!

Καλό σαββατοκύριακο!

Στολίστε! Μπαίνει Δεκέμβριος. Τι περιμένετε;

ανδριάνα