Le Sentier des Statues

Ευρηματικότητα. Προσαρμοστικότητα. Υπομονή. Αλληλεγγύη. Πόσα καλούμαστε να αναπτύξουμε αυτές τις ημέρες της απομόνωσης! Αυτήν την εποχή του κορωνοϊού! Όντας λοιπόν ήδη μία εβδομάδα κατ' οίκον, δουλεύοντας από το σπίτι και περνώντας 24 ώρες την ημέρα με τον Στεφανάκο, η φύση είναι η μόνη μας "ασφαλής" διέξοδος. Έτσι, τα μεσημέρια των εργάσιμων ημερών ξεφεύγουμε λιγάκι με κοντινές διαδρομές με τα πόδια και τα πατίνια προς τη λίμνη. Χρειαζόμασταν όμως κάτι παραπάνω και έτσι το Σάββατο .... πήραμε τα βουνά! Κυριολεκτικά.

Προορισμός το κοντινό (μόλις 20 λεπτά οδήγημα από το κέντρο του Neuchatel) La Sagne και το δάσος του όπου μια ομάδα εθελοντών εδώ και 35 (!) χρόνια σκαλίζει αριστουργήματα σε κορμούς δέντρων, φροντίζει τα μονομάτια και το δάσος, και προσφέρει σε όλους μας μία ξεχωριστή εξόρμηση. Το Sentier des Statues λοιπόν μετρά ήδη πάνω από 120 ξύλινα αγάλματα διάσπαρτα στο ανηφορικό μονοπάτι. Η διαδρομή είναι από μόνη της μαγευτική, με τα πανύψηλα δέντρα, τα βρύα, τη θέα στην απέραντη κοιλάδα, τους ήχους από τα πουλιά και τους κόκορες. Πραγματική εξοχή. Κλασική Ελβετία. Τα αγάλματα όμως προσθέτουν τη δική τους νότα! Είναι πραγματικά έργα τέχνης, σκαλισμένα με φοβερή φαντασία, έμφαση στη λεπτομέρεια και κάποιες φορές ακόμα και χιούμορ. Και ειδικά για τα παιδιά, αποτελούν ένα ακόμη κίνητρο για να ανέβουν ακόμη πιο ψηλά και να περπατήσουν περισσότερο. 

Στα μέσα της διαδρομής υπάρχει και ένα εξαιρετικό ξέφωτο, με τραπέζια για πικ-νικ, ψησταριά, και 2-3 ξύλινα σπιτάκια. Φαντάζομαι ότι υπό "κανονικές συνθήκες" τα τραπέζια αυτά θα είναι περιζήτητα! Ακόμη και υπό αυτές τις συνθήκες, όταν φτάσαμε εμείς στο ξέφωτο ήταν ήδη μία οικογένεια που έψηνε. Ήταν και οι μόνοι που συναντήσαμε μαζί με ένα ζευγάρι που ανηφόριζε με το σκυλάκι τους. Τακτοποιηθήκαμε όμως και εμείς χωρίς να ενοχλήσουμε στο διπλανό, ξύλινο σπιτάκι, με το μεγάλο τραπέζι του πικ-νικ και το παράθυρο με θέα το δάσος, και τσιμπήσαμε τα μήλα μας και τα σπανακοπιτάκια μας.

Έτσι, μες στη φύση και την ησυχία και την ομορφιά καταφέραμε πραγματικά να ξεχαστούμε, να απολαύσουμε, να εξερευνήσουμε, να αποσυμφορηστούμε, να αναζωογονηθούμε. Πέρασαν ώρες χωρίς να το καταλάβουμε! Και ας είμασταν σε συνεχή κίνηση, με τον τετράχρονο Στέφανο. Έτσι, επιστρέψαμε σπίτι απόγευμα πια γεμάτοι από όλες τις απόψεις, χαρούμενα κουρασμένοι και ... πεινασμένοι!

Μία εξαιρετική, ξεχωριστή, οικογενειακή εκδρομή αν βρίσκεστε στα περιξ του Neuchatel.
ανδριάνα