HOW WAS YOUR WEEK?

 

πεζοπορία εύκολη θέα βουνό οικογένεια ελβετία φύση αγελάδες gstaad hike easy family

  • H εβδομάδα ξεκίνησε με γενέθλια! Σας έχω ξαναπεί πόσο αγαπώ τα γενέθλια ε; Με συγκινούν! Για εμένα είναι ο εορτασμός ενός ακόμη χρόνου, η ευκαιρία να μιλήσω και να αλληλογραφήσω με φίλους που ίσως δεν τα λέμε τόσο συχνά, να λάβω ευχές, να γεμίσω αγάπη, να κάνω μια αναδρομή σε αυτές τις 365 μέρες που πέρασαν, αυτού του κύκλου που έκλεισε....
  • Έτσι, από το πρώτο κιόλας call της ημέρας, η αγαπημένη μου ομάδα στη δουλειά μού τραγούδησε, μου ευχήθηκε και η διευθύντριά μου άλλαξε μέχρι και το background της σε ένα εορταστικό με τούρτες και μπαλόνια.
  • Η εργασιακή ημέρα κύλησε ήρεμα (με το πιο αγχωτικό call της ημέρας να μετατίθεται, τι δώρο!), με τηλεφωνήματα - μηνύματα στο ενδιάμεσο και μία πανέμορφη ανθοδέσμη από τους αγαπημένους μου Jessica - Carlo - Lauren.
  • Και νωρίς το βραδάκι είχαμε κανονίσει να φάμε οι 3 μας στην όμορφη & χαλαρή αυλή του un po di piu στο κέντρο της Λωζάνης.
  • Και ο συνοδοιπόρος είχε κανονίσει να μας συντροφεύσει και μια οικογένεια αγαπημένων φίλων, έκπληξη! Έκπληξη που "χάλασε" ο μικρός καθώς μου το αποκάλυψε λίγο πριν φύγουμε από το σπίτι αλλά δεν πειράζει.
  • Καθίσαμε λοιπόν όλοι παρέα, παραγγείλαμε και με το που ήρθε η κοπέλα με τα cocktails μας, στάθηκε δίπλα μου, πήγε να σηκώσει το ποτό μου και της αναποδογυρίζει όλος ο δίσκος!
  • Όλα τα ποτά λοιπόν πάνω στο τραπέζι και στο φόρεμά μου! Πω πω! Μούσκεμα έγινα! Η κοπέλα δεν ήξερε τι να κάνει! Την καθησύχασα, σκούπισα όπως μπορούσα το σώμα μου και τα ρούχα μου και συνεχίσαμε σαν να μην συνέβη τίποτα.
  • Φάγαμε ωραία, γελάσαμε, ήπιαμε, τα μικρά έπαιξαν (κάποια στιγμή είχαν αράξει στους μέσα καναπέδες που ήταν άδειοι και μιλούσαν με τις ώρες), έσβησα το κεράκι μου πάνω σε μια τάρτα λεμόνι και βραδάκι πια επιστρέψαμε σπίτι.
  • Τρίτη και ντύθηκα - στολίστηκα, άφησα τον μικρό στο σχολείο και συνέχισα για το γραφείο.
  • Τετάρτη και δουλειά από το σπίτι.
  • Κανονίσαμε και με μια μαμά συμμαθητή του Στέφανου να μοιραστούμε τις μετακινήσεις προς και από το ποδόσφαιρο οπότε αυτήν την εβδομάδα ανέλαβε εκείνη.
  • Και μετά από μια πολλή μουντή και βροχερή μέρα, το απόγευμα είχε ζέστη, ήλιο και υγρασία.
  • Εγκαινιάστηκε και για αυτήν την σεζόν ο σπιτικός διάδρομος! Μισή ωρίτσα έκανα και μετά άλλη μισή περίπου κάποιες διατάσεις + ασκήσεις γιόγκικες. Εξαιρετικά!
  • Το απογευματινό πρόγραμμα είχε επίσης κηπουρική! Ο συνοδοιπόρος κλάδεψε μερικά από τα μεγάλα δέντρα που θέριεψαν πάλι, εγώ μεταφύτευσα κάποια εσωτερικά φυτά και καθάρισα τα φυτά της εισόδου που είχαν εξαπλωθεί.
  • Παραδόθηκε και η μικρή μας ψιψινέλ (το ορφανό γατάκι που υιοθέτησε η μαμά μου) στους οικογενειακούς φίλους οι οποίοι την υποδέχτηκαν με αγκαλιές και με καινούργιο όνομα: Minnie!
  • Πέμπτη και ο συνοδοιπόρος αναχώρησε για το γραφείο οπότε ήμουν all by myself σπίτι.
  • Και κύλησε μια χαρά η ημέρα, σχετικά ήσυχα (πόσο χρειαζόμουν αυτούς τους λίγο πιο ήπιους, εργασιακούς ρυθμούς).
  • Αναχώρησε και η διευθύντριά μου για τον Σαββατιάτικο γάμο της που θα λάμβανε χώρα σε ένα κάστρο στη Γαλλική επαρχία.
  • Η Παρασκευή ξημέρωσε μουντή και εξελίχθηκε σε βροχερή.
  • Ιδανικό σκηνικό για σπιτικό κέικ! Έφτιαξα λοιπόν αυτό που έκανα με την γιαγιά μου σαν παιδί: κέικ βανίλια με τρούφα.
  • Είχαμε καλέσει και τους φίλους που μένουν κοντά για να δούμε τον αγώνα μπάσκετ της Εθνικής (Ελλάδα - Κροατία) οπότε τσιμπήσαμε, ήπιαμε, ο Στέφανος με τον Μάξιμο έπαιξαν εξαιρετικά -όπως πάντα, εμείς παρακολουθήσαμε τον αγώνα και είπαμε τα καλοκαιρινά μας νέα, και κατά τις 19.00 είχαν μάθημα τέννις οι φίλοι οπότε πήραν μαζί και τον Στέφανο ώστε να παίξουν με τον Μάξιμο στο διπλανό γήπεδο.
  • Κατενθουσιασμένος επέστρεψε ο Στεφανάκος.
  • Σάββατο και, κλασικά, ξεκινήσαμε για το ελληνικό σχολείο, υπό πυκνή βροχή. Ο συνοδοιπόρος πήγε με τον μικρό στο σχολείο ενώ εμένα με άφησαν στο κέντρο για να κάνω την 1η μου επίσκεψη στο γυμναστήριο.
  • Έλα όμως που η εγγραφή μου δεν είχε προχωρήσει... Έτσι, χάζεψα λίγο το χώρο και έφυγα.
  • Αγόρασα το δώρο για τη φίλη που μετακομίζει και συνάντησα τον συνοδοιπόρο που έπινε τον καφέ του με τη φίλη Ηρώ.
  • Παραλαβή του μικρού και ξανά στο κέντρο, αυτή τη φορά για να αγοράσουμε 2 παιδικά δώρα για αντίστοιχα παιδικά πάρτυ.
  • Σπίτι και βουρ στις ετοιμασίες και τις μαγειρικές.
  • Γιατί το απόγευμα αναμέναμε τους φίλους Ρόζα, Βασίλη, Ορφέα και Αλκυόνη από το Neuchatel.
  • Φτιάξαμε λοιπόν μακαρόνια με 3 σάλτσες (για όλα τα γούστα): κλασικό κιμά, vegan κιμά (με μανιτάρια) και απλή κόκκινη σάλτσα για τα μικρά.
  • Ήρθαν λοιπόν οι φίλοι, έπαιξαν τα αγοράκια ωραία, παίξαμε και εμείς μαζί τους και με την μικρή Αλκυόνη, ανταλλάξαμε νέα, φάγαμε και βράδυ πια αποχωριστήκαμε.
  • Και βεβαίως, ο Στεφανάκος έδωσε στον Ορφέα τα κουκλάκια των Paw Patrol με τα οποία δεν παίζει πια και κάτι βιβλιαράκια.
  • Οι φίλοι του έφεραν ένα σετ με πειράματα χημείας το οποίο του τράβηξε το ενδιαφέρον αμέσως και ξεκίνησε με τα φιαλίδια και τις σκόνες.
  • Συμμαζέματα, μπάνια και ξεκούραση.
  • Κυριακή, και ο ήλιος έλαμψε ξανά και εμείς είχαμε κανονίσει μονοήμερη εκδρομή για πεζοπορία με τους φίλους που έχουν εμπειρία στον τομέα αυτό.
  • Νωρίς λοιπόν αναχωρήσαμε για την περιοχή του Gstaad και συγκεκριμένα του Zweisimmen. 
  • Παρκάραμε, βγάλαμε τα εισιτήριά μας και πήραμε το τελεφερίκ το οποίο μας άφησε στο Rinderberg σε υψόμετρο 2.000 μέτρων περίπου.
  • Η διαδρομή ήταν σχετικά εύκολη, σε υψηλό υψόμετρο, πάνω στην κορυφογραμμή, με εκπληκτική θέα όπου και αν κοιτούσες. 
  • Μπορείτε να δείτε ένα αντίστοιχο βίντεο της διαδρομής εδώ και περισσότερα για τη διαδρομή εδώ.
  • Στέφανος και Μάξιμος σε εξαιρετική κατάσταση (ψυχολογική και σωματική), έτρεχαν, έπαιζαν και ήταν οι αρχηγοί της ομάδας.
  • Ο καιρός ιδανικός, με λεπτό μακρυμάνικο στη σκιά και κοντομάνικο στον ήλιο.
  • Λίγο πριν φτάσουμε στο τελεφερίκ της επιστροφής μας, φάγαμε στην όμορφη βεράντα του ξενοδοχείου Hornfluh όπου το φαγητό ήταν εξαιρετικό, το τοπίο μαγευτικό και η εξυπηρέτηση... ελληνική! Βλέπετε και ο σερβιτόρος μας (ο Χρήστος) και ο σεφ (ο Δημήτρης) ήταν Έλληνες! 
  • Περπατήσαμε ακόμη για κανά τέταρτο, περάσαμε από μία μικρή (τεχνητή μάλλον) λίμνη όπου είχε μηχανισμό για να κάνεις θαλάσσιο σκι (είναι τρελοί αυτοί οι Ελβετοί) και πήραμε το τελεφερίκ από το Schonried ώστε να κατέβουμε, να πάρουμε ένα κλασικό τρενάκι και να επιστρέψουμε στο αρχικό πάρκινγκ που είχαμε αφήσει τα αυτοκίνητα.
  • Συνολικά κάναμε πάνω από 8χλμ πεζοπορίας και γεμίσαμε τόση ομορφιά!
  • Την κίνησή του την είχε στην επιστροφή αλλά άξιζε 100%.
  • Μπάνια, πειράματα (της χημείας που λέγαμε παραπάνω), ξεκαθάρισμα των δεκάδων φωτογραφιών που έβγαλα από την πεζοπορία, αγκαλιές με τον μικρό στον καναπέ και ύπνος.
  • Ήταν ένα πολύ όμορφο, δημιουργικό σαββατοκύριακο, γεμάτο φίλους, γέλια, μαγειρικές, παιχνίδια και φύση.
Καλή εβδομάδα!
ανδριάνα 

Σχόλια