HOW WAS YOUR WEEK?

• Δευτέρα, και έφυγα από το σπίτι με φουλ πρόγραμμα και "μπαγκάζια".
• Γιατί, από τη μία, πήγα στο γραφείο (οπότε υπολογίστε laptop και παρελκόμενα) αλλά το μεσημέρι (πιστή στη δέσμευσή μου) πήγα και στο interval training στο γυμναστήριο της εταιρείας (υπολογίστε λοιπόν και αλλαξιές, παπούτσια κτλ).
• Και η ημέρα συνεχίστηκε ιδανικά, με περπάτημα μέχρι το σταθμό της Λωζάνης όπου συνάντησα την αγαπημένη μου Jessica για φαγητό στο πιο αγαπημένο, χορτοφαγικό εστιατόριο της πόλης, το tibits.
• Να πηγαίνεις σε μπουφέ με χίλια καλούδια και να ξέρεις ότι μπορείς να τα φας όλα. Priceless!
• Αφού φάγαμε και τα είπαμε, περάσαμε απέναντι όπου συναντήσαμε και την τρίτη της παρέας, την Lauren.
• Girls' Movie Night λοιπόν με το Poor Things.
• Να είναι Δευτέρα, να είσαι στη Λωζάνη και να παρακολουθείς ταινία Έλληνα σκηνοθέτη, με τις αγαπημένες σου φίλες. Πόσο καλύτερα μπορούσε να κλείσει αυτή η Δευτέρα;
• Σχεδόν 2,5 ώρες και δεν καταλάβαμε πώς πέρασαν.
• Εννοείται ότι η ταινία ακολουθεί τα σουρεάλ χνάρια προηγούμενων ταινιών του Λάνθιμου, με μια υπόθεση επιστημονικής φαντασίας και ένα μιξ Βικτωριανής εποχής και μελλοντικών πόλεων.
• Τα κουστούμια, η μουσική, η φωτογραφία, η σκηνοθεσία, οι ερμηνείες ήταν απλά αριστουργηματικά. Προσωπικά την βρήκα άκρως γυναικεία - φεμινιστική ταινία, με πολλά φλέγοντα θέματα επί τάπητος και πολλή τροφή για σκέψη. Ίσως οι σκηνές σεξ να παραήταν πολλές (έτσι μας φάνηκε τουλάχιστον και στις 3 μας) αλλά είναι πραγματικά μια ταινία μοναδική στο είδος της που πιστεύω ότι θα μείνει στην ιστορία.
• Μεσάνυχτα πια επέστρεψα σπίτι, κουρασμένη αλλά τόσο γεμάτη.
• Τρίτη, και έμεινα να δουλέψω από το σπίτι ενώ ο συνοδοιπόρος πήγε γραφείο.
• Ένα πήξιμο το είχα, με 2 σημαντικά calls το ένα μετά το άλλο, τα οποία συντόνιζα εγώ, άρα μιλούσα ασταμάτητα επί ώρες. Βάλτε μετά και όλες τις σημειώσεις - ενέργειες που βγήκαν από αυτές τις συναντήσεις... έφτασε απόγευμα.
• Παρέλαβα τον Στεφανάκο για το ποδόσφαιρό του ενώ ο συνοδοιπόρος επέστρεψε σπίτι για να μαγειρέψει. Αν δεν υπάρχει τέτοιος συντονισμός, δεν βγαίνει η καθημερινότητα.
• Κατά τις 19.30 επιστρέψαμε σπίτι, πάνω στην ώρα για την αναχώρηση του συνοδοιπόρου για το μπάσκετ του. Στην πόρτα τα είπαμε δύο λεπτά. Έλα εσύ - φύγε εσύ.
• Με τον Στεφανάκο κάναμε τα μπάνια μας, τις αγκαλιές μας στον καναπέ, χαζέψαμε λίγο Master Chef και ενώ λαχταρούσε να δει και άλλο, δεν του έφερα αντίρρηση γιατί ήξερα ότι ήταν θέμα λεπτών να τον πάρει ο ύπνος.
• Όπως και έγινε! Έτσι τον μετέφερα στο κρεβάτι του και χαλάρωσα και εγώ λιγάκι μέχρι να επιστρέψει ο συνοδοιπόρος.
• Τετάρτη, και σπίτι ξανά, με ωραίο ήλιο, πολλές online συναντήσεις και δουλειές.
• Τώρα που μεγάλωσε λιγάκι η ημέρα και ανέβηκε και η θερμοκρασία, καταφέραμε να κάνουμε και λίγη κηπουρική το απόγευμα ώστε να μπει σε μια τάξη αυτή η ζούγκλα.
• Φάγαμε όλοι μαζί και αφού παίξαμε από ποδόσφαιρο μέχρι μπιλιάρδο, καθίσαμε με τον Στεφανάκο και βλέπαμε βιντεάκια από την εποχή που ήταν ενός και δύο χρονών.
• Πόσο γέλαγε! Φωτειζόταν όλο του το πρόσωπο! Και κάποια του τα έστειλα στο παλιό κινητό μου που έχει για να παίζει κάτι παιχνίδια.
• "Μαμά θέλω να τα βάλω σε ένα ξεχωριστό άλμπουμ, όπως έχεις και εσύ κάποιες φωτογραφίες".
• Του το έφτιαξα λοιπόν το νέο άλμπουμ και το ονόμασε "Γελαστός Στέφανος".
• "Μαμά, όταν είμαι στεναχωρημένος, αυτά τα βιντεάκια να μου δείχνεις". Μα πόσο πιο γλυκός, συναισθηματικός και αξιαγάπητος μπορεί να γίνει!
• Πάει, πέρασε και ο Ιανουάριος. Και η αλήθεια είναι ότι μου φάνηκε πολύ μακρύς... Σαν οι διακοπές μας στην Ελλάδα να ήταν ένα τρίμηνο πριν.
• Την Πέμπτη πήγαμε παρέα στο γραφείο με τον συνοδοιπόρο.
• Είχε και ένα Town Hall οπότε μαζευτήκαμε αρκετοί στον χώρο του 6ου ορόφου.
• Παραλαβή του μικρού από το σχολείο και επιστροφή οικογενειακώς σπίτι.
• Και είχε κάτι ηλιοβασιλέματα αυτήν την εβδομάδα! Βαφόταν όλος ο ουρανός πορτοκαλί και ροζ.
• Διάβασα και ένα σχετικό άρθρο που εξηγούσε πώς ο κλασικός άνεμος της περιοχής, γνωστός ως bise, η καθαρή ατμόσφαιρα και η τοποθεσία της Λωζάνης πάνω από τη λίμνη, αποτελούν ιδανικές συνθήκες για τέτοια ηλιοβασιλέματα.
• Το Σάββατο ξημέρωσε ηλιόλουστο και χαλαρό!
• Αφού ετοιμάστηκα νωρίς, ξεκίνησα με τα πόδια για την στάση του λεωφορείου (κανά τέταρτο περπάτημα) όπου συνάντησα την Τίνα με την μικρή Αριάδνη και πήραμε παρέα το λεωφορείο για το κέντρο και την κλασική μας γυμναστική.
• Και εκεί που είμασταν στα πρώτα μόλις λεπτά του TRX, στο ζέσταμα ακόμα, τσουπ να'σου ένα τράβηγμα στον αριστερό μου μηρό! Σαν ηλεκτρισμός! Κουτσά-στραβά το έβγαλα το μάθημα αλλά με τράβαγε σε κάποιες κινήσεις.
• Συναντήσαμε και τη φίλη Ηρώ μετά και ήπιαμε παρέα καφέ στα Starbucks. 
• Μετά ήρθαν και τα αγόρια οπότε κάναμε μια βόλτα, τσιμπήσαμε κάτι και κατά τις 15.00 παραλάβαμε τα μικρά από το ελληνικό σχολείο.
• Σερί πήγαμε προς το Neuchatel ώστε να συναντήσουμε τους φίλους Piotr, Magdalena και Leopold.
• Αυτή τη φορά επιλέξαμε το κέντρο ώστε να το δούμε και εμείς λιγάκι, και ήπιαμε τον καφέ μας στο παλιό μας στέκι, στο Beau Rivage. 
• Κάναμε μια βόλτα δίπλα στη λίμνη, έκαναν λίγο πατίνι τα μικρά και πριν νυχτώσει πήραμε το δρόμο της επιστροφής.
• Η Κυριακή μας ξεκίνησε ιδανικά: χαλαρό ξύπνημα, με τον Στεφανάκο να μας έχει στρώσει τραπέζι για πρωινό με όλων των ειδών τα καλούδια (από ψωμάκια και μαρμελάδες μέχρι δημητριακά και γάλα), λαμπερό ήλιο και μηδέν πρόγραμμα.
• Εδώ και πολλά σαββατοκύριακα, το πρόγραμμα μας ήταν σερί οπότε ήταν απόλαυση να μείνουμε σπίτι και να παίξουμε, να αράξουμε, να προχωρήσουμε κάποιες δουλειές με την ησυχία μας.
• Ξεκινήσαμε δειλά - δειλά τις ετοιμασίες για την άφιξη των γονιών μας, παίξαμε lego και playmobil, κάναμε τα γαλλικά μαθήματα, ο συνοδοιπόρος έκανε λίγη κηπουρική, εγώ λίγο σιδέρωμα, κάναμε κάτι βιντεοκλήσεις, μαγειρέψαμε και νωρίς το απόγευμα είπαμε να κατηφορίσουμε προς τη λίμνη να απολαύσουμε ακόμη περισσότερο τον ήλιο.
• Έλα όμως που πλησιάζοντας καταλάβαμε ότι ένα πυκνό σύννεφο ομίχλης κάλυπτε όλη τη λίμνη! ΣΟΚ! Από τον λαμπερό ήλιο - στο μουντό σύννεφο. Στο σπίτι δεν φοράγαμε μπουφάν και στη λίμνη θέλαμε και σκούφο!
• Δείτε την πιο πάνω φωτογραφία.
• Βρήκαμε όμως φίλους (τις οικογένειες της Ναταλίας και της Τίνας), ο Στέφανος πήγε σερί στο γήπεδο όπου βρήκε παρέα για μπάλα (γνωστούς και αγνώστους), τα μικρά κορίτσια προχώρησαν προς την πίστα για τα πατίνια και εμείς οι ενήλικες τα είπαμε στο καφέ του παγοδρομίου.
• Ο ήλιος εμφανίστηκε δειλά αλλά ήταν πια η ώρα να επιστρέψουμε.

Καλή εβδομάδα!

ανδριάνα