Η πολυτέλεια της επιλογής


Με αφορμή πρόσφατες εξελίξεις ενός αγαπημένου φίλου, το θέμα των επιλογών μου ήρθε πάλι στο νου. Πολλοί από εμάς ‘δεσμευόμαστε’ από τις επιλογές που κάναμε (ή μπορεί και τελικά να μην κάναμε) χρόνια πριν… Είτε αυτό λέγεται αντικείμενο σπουδών, είτε επιλογή εργασιακού χώρου, είτε περιοχή κατοικίας, ακόμη και συντρόφου. Από πείσμα, από φόβο, από ‘βόλεμα’, από ανασφάλεια, από ανάγκη; Αποφασίσαμε στα 18 να σπουδάσουμε το Χ χωρίς τις περισσότερες φορές κάποια γνώση του χώρου και του αντικειμένου. Καταλήξαμε στα 25 να εργαζόμαστε στο Ψ που αν είμαστε τυχεροί ταιριάζει με το Χ που σπουδάσαμε. Πάλι όμως αντικρίζοντας μια καθημερινότητα πολύ διαφορετική από αυτή που ονειρευόμασταν όταν σπουδάζαμε. Όχι απαραίτητα γιατί το αντικείμενο δεν είναι αυτό που περιμέναμε, αλλά επειδή οι συνθήκες δεν ανταποκρίνονται στον πήχη που έχουμε θέσει. Φτάνοντας σιγά – σιγά στην ανατρεπτική δεκαετία των 30, το Χ και το Ψ έχουν απομυθοποιηθεί, η ‘καριέρα’ μάλλον φαντάζει ως δυνάστης σε όλα τα όμορφα που θέλουμε να ζήσουμε  αλλά στερούμε από τον εαυτό μας (ωχ βαρύ ακούστηκε αυτό!), και η ισορροπία μεταξύ ζωής και δουλειάς  έχει προ πολλού χαθεί. Ναι, ναι… βεβαίως υπάρχουν λαμπρές εξαιρέσεις…. Τις βλέπω τριγύρω μου, τις ζω κιόλας κάποιες φορές. Η δουλειά είναι δημιουργία, είναι άγχος, πίεση, deadlines και meetings, αλλά είναι και δημιουργία. Αν αυτός ο συντελεστής χαθεί τότε η εξίσωση δεν βγαίνει!

Ο φίλος λοιπόν Τ. αποφάσισε να προσφέρει στον εαυτό του την πολυτέλεια της επιλογής (γιατί είναι πολυτέλεια να μπορείς να επιλέγεις αν και πότε θα εργαστείς) και να δώσει όλο του το χρόνο και την αγάπη στην οικογένεια που δημιουργεί! Δύσκολη απόφαση ειδικά για αυτούς που είναι αυτοδημιούργητοι, δεν τους περίμενε μία θέση αλλά την διεκδίκησαν αποδεικνύοντας ότι και θέλουν και μπορούν. Οι αποφάσεις όμως που παίρνονται με ειλικρίνεια, ωριμότητα και συνειδητότητα, σίγουρα μας πάνε μπροστά! Εύχομαι λοιπόν σε λίγο καιρό να κοιτάμε πίσω και να λέμε ‘τι καλά που έκανες’! Να πάνε λοιπόν όλα κατ’ευχήν! Και μακάρι να έχουμε πάντα την πολυτέλεια των επιλογών... και βεβαίως την ευθύνη τους.

Σχόλια

  1. Θα συμφωνήσω με όλο το σκεπτικό μα πάνω από όλα με την τελευταία ατάκα. Μάλλον είμαι στους τυχερούς που καταφέρνουν να δημιουργούν μέσα από τη δουλειά τους. Πιστεύω πως αν πάψω να αισθάνομαι δημιουργική στη ζωή μου θα αρρωστήσω, για αυτό και πολλά χρόνια τώρα προσπαθώ να ανακαλύπτω τα κομμάτια εκείνα της δουλειάς που με κάνουν να αισθάνομαι χαρούμενη και ενθουσιώδη. Και νομίζω ότι τον τελευταίο καιρό τα έχω πάει καλά.
    Αυτή είναι η δική μου επιλογή: να βλέπω τη φωτεινή πλευρά των πραγμάτων και να την απολαμβάνω.
    Φίλε Τ. εύχομαι αυτή σου η επιλογή να είναι η αρχή για μια δημιουργική και φωτεινή περίοδο για σένα και για όλους όσους αγαπάς! Παραδέχομαι το θάρρος σου να αφεθείς και να εμπιστευτείς το ένστικτό σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Sas agapaw, kathe fora pou to ksanaskeftomai den to metaniwnw kai eksisou shmantiko, vlepw posoi anthrwpoi me ektimousan mesa stin etairia, apla epeidi imouna o eaytos mou... To endiaferon einai oti yparxoun anthrwpoi pou prospathoun na me kratisoun legontas mou oti 2 metra antras den mporw na kanw tetoies epiloges... ki etsi eimai akoma pio sigouros oti ekana to swsto!!! :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Χαιρομαι και αισθανομαι ευγνομοσυνη που ειμαι μερος αυτης της επιλογης....μου δινει δυναμη να επιλεγω μα φυσικα να δεχομαι τις επιπτωσεις αυτων.....,να δρω ελευθερα χωρις προσκολησεις στις πεποιθησεις της κοινωνιας..... Ευχομαι να εχω την δυναμη και στο σπορακι που με το καλο να ερθει να μπορω να δεχτω τις επιλογες της ανεξαρτητα με τα δικα μου θελω....βοηθεια!!!!!!!!!
    Σας αγαπω για να μην ξεχνιομαστε.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

the bright side of blogging :: by andriana