Περί τυφλότητος....



Κάτι συμβαίνει αυτήν την περίοδο και διάσκορπες συζητήσεις με όλων των ειδών τους φίλους και γνωστούς, γυρνάνε γύρω από 2 θέματα: το τρέξιμο (και πιο συγκεκριμένα τους Μαραθωνίους) και την τυφλότητα. Για το πρώτο, θα μου πείτε, είναι λογικό! Μαραθώνιος της Νέας Υόρκης την περασμένη Κυριακή, ο δικός μας -μοναδικός- κλασσικός Μαραθώνιος αυτή την Κυριακή... οκ. Για το δεύτερο όμως; Αν σας πω επίσης ότι αρκετές από αυτές τις φορές αυτές οι δύο -φαινομενικά ασύνδετες- συζητήσεις ξαφνικά διασταυρώνονται και αποκτούν άλλη βαρύτητα; Ιστορίες λοιπόν για ανθρώπους χωρίς όραση, τυφλούς, που τρέχουν μαραθωνίους και μεγαλουργούν. Την 1η ιστορία θα σας την διηγηθώ στα γρήγορα. Την 2η θα την ακούσετε από τον ίδιο τον πρωταγωνιστή.

Φίλοι που ήρθαν από τη Νέα Υόρκη μας εξιστορούσαν την περίπτωση του πατέρα φίλης ο οποίος προσφέρθηκε εθελοντικά να συνοδεύσει έναν τυφλό αθλητή στον άθλο που λέγεται Μαραθώνιος αγώνας. Η "συμφωνία" ήταν ότι ο φίλος - συνοδός θα τον συντρόφευε μέχρι τα μισά του αγώνα και για τα υπόλοιπα χιλιόμετρα θα τον αναλάμβανε ένας δεύτερος συνοδός. Ο κύριος - συνοδός λοιπόν ξεκίνησε τις προπονήσεις ώστε να μπορέσει να ανταπεξέλθει στο ρόλο του και να κατορθώσει Α. να τρέξει 20+ χλμ και Β. να τα τρέξει καθοδηγώντας παράλληλα τον τυφλό δρομέα. Και τα κατάφερε. Και έφτασαν επιτυχώς στα μισά του αγώνα. Ο δεύτερος όμως συνοδός που θα τον αντικαθιστούσε δεν εμφανίστηκε ποτέ. Και τώρα; Πώς τρέχεις άλλα τόσα χιλιόμετρα; Και από την άλλη, πώς εγκαταλείπεις τον τυφλό αθλητή ο οποίος βασίζεται εξ' ολοκλήρου επάνω σου; Και έτσι, όχι απλά δεν τα παράτησαν αλλά τερμάτισαν θριαμβευτικά μαζί!

Για τη δεύτερη ιστορία θα σας παραπέμψω στον ίδιο τον ήρωα. Πρόκειται για το Miles Hilton Barber. Έχασε την όρασή του σε ηλικία 21 ετών από κληρονομική ασθένεια (αυτός και ο αδελφός του) και ως εντελώς τυφλός αποφάσισε να αλλάξει τη ζωή του, ή όπως λέει να βρει το όνειρό του και μετά τον τρόπο για να το επιτεύξει. Είναι πλέον γνωστός παγκόσμια ως ο "τυφλός εξερευνητής" καθώς έχει κατορθώσει να διασχίσει την Ανταρκτική, να τρέξει 150 μίλια στην έρημο Σαχάρα και να τερματίσει στον υπερ-μαραθώνιο των 11 ημερών κατά μήκος της Κίνας -μεταξύ πολλών άλλων απίστευτων και όμως αληθινών επιτευγμάτων που μπορείτε να διαβάσετε στο βιογραφικό του. Πέρα όλων αυτών όμως, αξίζει να τον ακούσετε σε αυτό το βίντεο για το πώς εμείς καθορίζουμε τη ζωή μας πέρα των συνθηκών. Όπως ένα ιστιοπλοϊκό σκάφος δεν μπορεί να καθορίσει τον αέρα -τις συνθήκες- αλλά μπορεί να προσαρμοστεί έτσι ώστε να μπορέσει να τον εκμεταλλευτεί για να φτάσει στον στόχο του. Δείτε το βίντεο εδώ και θα καταλάβετε.

ανδριάνα

Σχόλια

  1. Με άγγιξε πολύ αυτή η ανάρτηση. Βλέπεις χτύπησες φλέβα.Δες εδώ γιατί http://lolipopfamily.blogspot.gr/2013/10/blog-post_10.html

    Καλημέρα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @lolipopfamily: Σε ευχαριστώ... Είναι πολύ συγκινητική η ανάρτησή σου & η ιστορία της κυρίας Σωτηρίας. Μας υπενθυμίζει πόσα θεωρούμε δεδομένα αλλά δεν είναι....

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

the bright side of blogging :: by andriana