HOW WAS YOUR WEEK?

 

• Δευτέρα και κάπως καταφέραμε να φέρουμε το σπίτι σε μια τάξη.
• Ευτυχώς ήταν και η ημέρα που έρχονται οι εκλεκτές μας κυρίες για καθάρισμα.
• Τι ωραία αίσθηση να είναι το σπίτι σου καθαρό και τακτοποιημένο! Priceless!
• Και βεβαίως, το απόγευμα, με την επιστροφή του μικρού, εγκαινιάσαμε και τα καινούργια του επιτραπέζια.
• Πρώτο - πρώτο ο Λαβύρινθος Πόκεμον! Εννοείται επειδή ήταν πόκεμον αλλά τελικά εξελίχθηκε και σε ένα πολύ έξυπνο, στρατηγικό και "δυσκολούτσικο" παιχνίδι. Παίξαμε οι δυο μας 2 φορές και εννοείται κέρδισε ο Στέφανος και τις δύο -με την αξία του.
• Τρίτη, με πραγματικά καλοκαιρινές θερμοκρασίες και τη μισή μου μέρα σε ένα διαδικτυακό workshop.
• Και μετά από 1 εβδομάδα έρευνας, διαπραγματεύσεων, προτάσεων και αντιπροτάσεων, κλείσαμε τις καθιερωμένες διακοπές που διοργανώνουμε κάθε χρόνο με τα αδέλφια μου. Και νικήτρια βγήκε η Λευκάδα. Πρώτη φορά για όλους μας.
• Όποιοι έχετε προτάσεις, στείλτε.
• Ακόμη ένα επιτραπέζιο για το απόγευμα, αυτή τη φορά το Risk Junior το οποίο μάλλον μας φάνηκε εύκολο.
• "Μαμά, στο γραφείο πρέπει να φοράς πάντα φούστες;" Εύλογο ερώτημα γιατί τις τελευταίες εβδομάδες που επισκέπτομαι το γραφείο, όλο φούστες ή φουστάνια φοράω.
• Τετάρτη λοιπόν και ήταν η ημέρα γραφείου για εμένα.
• Και το μεσημέρι βλέπω κλήση από την δασκάλα του Στέφανου (ποτέ δεν είναι καλός οιωνός)! Έπεσε ένα μεγαλύτερο παιδί πάνω του κατά λάθος στο διάλειμμα, τον έριξε κάτω και χτύπησε σε αρκετά σημεία (γόνατα, χέρια, πηγούνι, δόντια). Ευτυχώς περισσότερο ήταν το σοκ!
• Ευτυχώς ο συνοδοιπόρος ήταν σπίτι οπότε σε κανά δεκάλεπτο ήταν στο σχολείο, τον παρέλαβε και ησύχασαν παρέα σπίτι (από την ένταση τον πήρε ο ύπνος στον καναπέ τον γλυκό μου).
• Από την άλλη, εγώ συνέπτυξα τις συναντήσεις ώστε να αναχωρήσω από το γραφείο και να έρθω στα αγόρια.
• Πέμπτη και ο καιρός ήταν πραγματικά καλοκαιρινός!
• Ο συνοδοιπόρος είχε την ημέρα γραφείου και σερί δείπνο με την ομάδα του οπότε έκανα σχέδια για τον Στεφανάκο και εμένα.
• Μετά από μία πολλή εποικοδομητική, εργασιακή ημέρα λοιπόν, φόρεσα μαγιώ, έφτιαξα την τσάντα θαλάσσης, παρέλαβα τον μικρό και φύγαμε για την κοντινή μας παραλία.
• Και ο καιρός μάς τα χάλασε στην αρχή (με συννεφιά και αέρα) αλλά σύντομα ξαναβγήκε ο ήλιος και ήταν ειδυλλιακά! 
• Μέχρι τις 20.00 μείναμε και ήταν σαν σε διακοπές. Τσιμπήσαμε, μαζέψαμε πέτρες, έπαιξε ο μικρός με το νεροπίστολο, μυρίσαμε αντιηλιακό, απολαύσαμε ήλιο. Μέσα δεν μπήκαμε να κολυμπήσουμε, μόνο ο μικρός μπαινόβγαινε, αλλά αν δεν είχε τον αέρα πιστεύω θα το τολμούσαμε.
• Και ήταν τόσο ωραίο να βλέπεις τις παρέες (από τους πιτσιρικάδες μέχρι τους 60αρηδες) να στρώνουν τις κουβέρτες του πικ-νικ τους, να βγάζουν κρασιά, να φέρνουν πίτσες, να φοράνε τα ψάθινα καπέλα τους, να βάζουν τις μουσικές τους δίπλα στη λίμνη.... Την ζούνε στο έπακρον την κάθε εποχή σε αυτό το μέρος του πλανήτη που λέγεται Ελβετία.
• Εννοείται ότι τον πήρε ο ύπνος επιστρέφοντας τον μικρό οπότε ίσα-ίσα κατάφερα να του βγάλω το μαγιώ.
• Ο μικρός για ύπνο, ο συνοδοιπόρος σε δείπνο, εγώ... σε ταινία -εννοείται. Δεν χάνω ευκαιρία.
• Και παρακολούθησα το CODA. Τρυφερή ταινία, μου θύμισε την La Famille Bellier (μπορεί να είναι και η διασκευή της). Το αξιοθαύμαστο είναι βεβαίως ότι και οι 3 βασικοί χαρακτήρες που υποδύονται τους κωφούς, είναι και στην πραγματικότητα κωφοί.
• Παρασκευή και ο μικρός ξύπνησε 05.50! Εντάξει.
• Πώς να περάσουν τόσες ώρες μέχρι το σχολείο! Έπαιξε, τακτοποίησε τις πετρούλες από χτες, μας έφτιαξε πρωινό, είδε και λίγα ninjago...
• Και το απόγευμα, κατευθείαν από το σχολείο φύγαμε για τις πισίνες του Pully.
• Και ο καιρός ήταν comme ci comme ca, με αρκετή συννεφιά και βεβαίως παγωμένο νερό στις πισίνες.
• Ο Στεφανάκος όμως πέτυχε τον συμμαθητή του και καθόλου δεν πτοήθηκε! Πήρε και την πετσέτα δίπλα στην πισίνα, έβγαινε, κουκουλωνόταν για 5΄και ξανάμπαινε.
• Σάββατο και γιόρταζαν μερικοί από τους πιο αγαπημένους μας ανθρώπους, ο μπαμπάς μου, η πεθερά μου, αγαπημένες φίλες... Η μισή Ελλάδα εν ολίγοις!
• Και το πρόγραμμα των εορταζόντων στην Ελλάδα ήταν εορταστικό με ωραίο δείπνο δίπλα στη θάλλασα.
• Το δικό μας από την άλλη, κλασικό, με τον Στεφανάκο στο ελληνικό σχολείο, εμάς σε αναζήτηση νέων παντοφλών και παπουτσιών γυμναστικής για το ελβετικό σχολείο καθώς αυτά που έχει είναι πλέον μικρά (σας έχω πει ότι στη σάλα της γυμναστικής σε όλη την Ελβετία τα παιδάκια φοράνε κάτι ειδικά παπουτσάκια σαν αυτά της ρυθμικής;), γρήγορο καφέ, παραλαβή του μικρού μαζί με την μικρή Έλενα και σπίτι των φίλων για ad hoc μεσημεριανό.
• Μας μαγείρεψαν λοιπόν φαλάφελ και κοτομπουκιές και κάναμε πίτες, ήπιαμε τα κρασιά μας, προσπαθήσαμε να συντονιστούμε για τις ερχόμενες αργίες και κατά τις 15.00 αναχωρήσαμε όλοι μαζί για το πάρτυ της Έλενας το οποίο έλαβε χώρα σε εργαστήριο κατασκευών lego!
• Μέσα σε 2 ωρίτσες, χωρίστηκαν τα μικρά σε δυάδες και υπό τις οδηγίες του "καθηγητή" έφτιαξαν μία σβούρα με κίνηση.
• Εμείς, περπατήσαμε και ήπιαμε την δροσιστική μας λεμονάδα (μιλάμε για πολλή ζέστη!) κάτω από τα πυκνά δέντρα του όμορφου Le Montriond.
• Λίγο η ζέστη, λίγο που ξυπνάμε νωρίς, λίγο που είμασταν στο πόδι τόσες ώρες, λίγο η υπότασή μου, λίγο το αλκοόλ, ε μάλλον μου έπεσαν λίγο βαριά και ήμουν με πονοκέφαλο και ζαλάδα.
• Επιστροφή λοιπόν σπίτι, με τον μικρό να κοιμάται εννοείται στην επιστροφή και να ξυπνά μες στον ενθουσιασμό να κάνει πράξη όλα όσα έμαθε στο εργαστήριο lego. 
• Ο συνοδοιπόρος παρακολουθούσε τον τελικό κυπέλλου ποδοσφαίρου ΠΑΟ - ΠΑΟΚ 1-0, και εμείς πειραματιζόμασταν για το πώς θα φτιάξουμε το lanceur (αν σας πω ότι δεν ξέρω πώς λέγεται στα ελληνικά! αυτό που δίνει φόρα στην σβούρα). Μέχρι και βιντεάκια με γαλλάκια στο youtube βρήκαμε.
• Κυριακή και το πρώτο μέρος το περάσαμε σπίτι με δουλειές, τακτοποιήσεις, τηλέφωνα, μαγειρικές, lego (εννοείται)....
• Στην Ελλάδα, οι εορτασμοί καλά κράτησαν με δεύτερη μάζωξη, αυτή τη φορά στην βόρεια γιαγιά για μεσημεριανό.
• Για το δικό μας μεσημεριανό, έφτιαξα πρώτη φορά σπαράγγια ψητά στο φούρνο με λάδι, λεμόνι, σκόρδο, πάπρικα, παρμεζάνα και ήταν να γλύφεις τα δάχτυλά σου! Magnifique!
• Και το απογευματάκι κλείσαμε εισιτήρια για να κάνουμε -επιτέλους- τη διαδρομή με το τρενάκι Lavaux Express το οποίο ξεκινά από το Lutry, περνάει μέσα από το Lavaux και τα υπέροχα χωριά με τους αμπελώνες, φτάνει ψηλά στο Cully και επιστρέφει.
• Και εμείς είχαμε τις καλύτερες θέσεις, πίσω - πίσω, απολαμβάνοντας και φωτογραφίζοντας αυτήν την ομορφιά.
• Κουρασμένος ο μικρός, επιστρέψαμε σπίτι για ένα ήσυχο, κυριακάτικο απόγευμα.
• Σας είπα ότι η γλιτσίνιά μας άνθισε, ότι οι φραουλιές μας έχουν τις πρώτες μικρές, πράσινες φραουλίτσες και ότι η αχλαδιά μας έχει ήδη 5-6 μικρούς καρπούς;
• Πόσο ευλογημένοι είμαστε που έχουμε κήπο.

Καλή εβδομάδα! Εμάς μισή καθώς Πέμπτη - Παρασκευή είναι αργίες!

ανδριάνα