HOW WAS YOUR WEEK?

• Δευτέρα, και έμεινα να δουλέψω από το σπίτι.
• Και ήταν αναπάντεχα ηλιόλουστη η ημέρα!
• Και γεμάτη, επίσης, αλλά αυτό δεν ήταν αναπάντεχο.
• Το μεσημέρι έφτιαξα μια πεντανόστιμη, εύκολη, γρήγορη και πολύ θρεπτική σαλάτα και σκέφτηκα ότι ίσως να είχε ενδιαφέρον να ξεκινούσα μια στήλη (ε, βλέπετε! ούτε η Vogue να ήμουν), είτε εδώ είτε στο instagram (είτε και στα δύο, ποιος μας περιορίζει;) με τις χορτοφαγικές μου δημιουργίες. Έτσι, για έμπνευση.
• Τι λέτε;
• Το απόγευμα τα πήγε τα αγόρια τελικά η μαμά του Liam στο ποδόσφαιρο οπότε είχα χρόνο να τελειώσω τη δουλειά με την ησυχία μου και να μαγειρέψω (τα αγαπημένα μου sticky ρεβύθια με ρύζι και μπρόκολο).
• Επέστρεψε και ο συνοδοιπόρος και είχαμε μια ωρίτσα μόνοι μέχρι να έρθει και ο μικρός.
• Φάγαμε ωραία, και με όρεξη (ειδικά ο Στέφανος!), είπαμε για την ημέρα μας, κάναμε τα μπάνια μας και ξεκουραστήκαμε.
• Έκανα και μια πρώτη επιλογή για τα ρούχα που θα πάρω στη διήμερη εκδήλωση που έχουμε με τη δουλειά στο κοντινό -και αγαπημένο- Neuchâtel.
• Είναι μια εκδήλωση που την διοργανώνουμε εμείς και συμμετέχουν διάφορες χώρες της Ευρώπης (από την Ισπανία μέχρι την Μολδαβία) μαζί με συνεργάτες τους οι οποίοι θα ταξιδέψουν για να επισκεφθούν το εργοστάσιο και το ερευνητικό κέντρο της εταιρείας.
• Επειδή είναι δύο συνεχόμενες ημέρες, και είναι και πολύ πρωινή η έναρξη, ο καλός μου ο διευθυντής πρότεινε να μείνω εκεί ώστε να μην πηγαινοέρχομαι.
• Τρίτη, και αφού άφησα τον μικρό στο σχολείο, πήγα κατευθείαν στο κέντρο της Λωζάνης για το ραντεβού με την φυσιοθεραπεύτρια (που πλέον θα είναι εβδομαδιαίο μέχρι νεοτέρας).
• Γιατί λίγα είχε το πρόγραμμα, προστέθηκε ένα ακόμη.... αλλά τι να κάνεις! Όλα πρέπει κάπως να χωρέσουν.
• Πήρα έναν καφέ και ένα κρουασάν γιατί έφτασα νωρίτερα, μου έκανε διάφορες ασκήσεις, μου έδωσε και homework, και συνέχισα για το γραφείο.
• Σχεδόν μεσημέρι ήμουν εκεί και έκανα αμάν να βρω μια θέση πάρκινγκ.
• Η ημέρα συνεχίστηκε φουλ, τα είπαμε κατ' ιδίαν με τον Mike, φάγαμε μεσημεριανό με τον Ben, ήπιαμε έναν γρήγορο καφέ οι 4 ελληνίδες (Ηρώ, Γιώτα, Μαργαρίτα και εγώ), πήγα και δύο πασμίνες στην έτερη ελληνίδα Τίνα για τον γάμο που έχει στην Ίμπιζα, και πήρα τον δρόμο της επιστροφής.
• Τα αγόρια είχαν γυρίσει σπίτι, ο Στέφανος είχε κάνει με μεγάλη επιτυχία (όπως μας μετέφερε) την παρουσίαση του Ερμή, είχε παίξει και τα drums του, και μαγείρευαν.
• Εγώ περιόρισα λίγο το φαγητό αυτές τις ημέρες και ήδη ένιωθα πιο ελαφριά.
• Ήξερα τι προμηνύεται και στο διήμερο με τη δουλειά οπότε....
• Ο συνοδοιπόρος έφυγε για το μπάσκετ του, με τον Στεφανάκο κάναμε επανάληψη τα ρήματα που είχε, παρακολουθήσαμε λίγο ice hockey (LHC - Servette), κοιμήθηκε εκείνος, τελείωσα εγώ το μικρό πακετάρισμα και έγραψα λίγο.
• Πόσο εντυπωσιάζομαι από τις αναγνώσεις σας. Κάθε εβδομάδα βγάζετε στην επιφάνεια κείμενα πολλών ετών πίσω τα οποία ξαναδιαβάζω και εγώ και συγκινούμαι.
• Αυτήν την εβδομάδα λοιπόν, για κάποιον άγνωστο λόγο (που δεν μας νοιάζει ούτως ή άλλως) αρκετοί από εσάς διαβάσατε την ανάρτηση Αγαπάτε ... εαυτόν από το 2016! Ω ναι, σχεδόν δεκαετίας, αλλά πόσο -δυστυχώς- επίκαιρη ακόμα.
• Την έβαλα λοιπόν και εγώ στα Highlights.
• Τετάρτη, και το ξύπνημα ήταν πολύ πρωινό και 7 παρά ήμουν ήδη στους δρόμους.
• Ταξί και τρένο για το Neuchâtel.
• Στο τρένο ήμουν με τους αγαπημένους συναδέλφους Victoria + Ben, φτάσαμε στην εταιρεία και ξεκινήσαμε κατευθείαν τη δουλειά καθώς υποδεχόμασταν συναδέλφους και καλεσμένους τους από 3 χώρες (Λουξεμβούργο, Ισπανία, Β. Μακεδονία).
• Η ημέρα γεμάτη, χωρισμένη σε 4 μέρη (υποδοχή - επιστημονική παρουσίαση, ξενάγηση στο κέντρο ερευνών, μεσημεριανό, ξενάγηση στο εργοστάσιο).
• Και όταν έχεις τόσο κόσμο (άγνωστο) και είσαι οικοδεσπότης, πρέπει να είσαι σε επαγρύπνηση συνέχεια.
• Όλα πήγαν καλά, ο καιρός ήταν εξαιρετικός οπότε στο τέλος καθίσαμε έξω, όλοι έφυγαν χαρούμενοι και πιο ενημερωμένοι.
• Ο Ben έφυγε για να γυρίσει σπίτι του (στη Γαλλία), ενώ η Victoria και εγώ αποφασίσαμε να εκμεταλλευτούμε τον ήλιο οπότε, με τις βαλιτσούλες μας, περπατήσαμε 40-50 λεπτά περίπου, δίπλα στη λίμνη, μέχρι το κέντρο του Neuchatel και το ξενοδοχείο μας, το BeauLac.
• Κάναμε ένα ντους (μούσκεμα γίναμε), τακτοποιήσαμε λιγάκι τα πράγματά μας και βγήκαμε να πιούμε ένα δροσερό ροζέ στην αυλή του ξενοδοχείου Beau Rivage.
• Και πάντα έχουμε τόσα να πούμε! Και πάντα μαθαίνουμε τόσα η μία από την άλλη!
• Η Victoria, που την γνώρισα ως διευθύντριά μου αλλά που πολύ γρήγορα έγινε από τους πιο αγαπημένους μου ανθρώπους (εντός και εκτός της εταιρείας). Ένας άνθρωπος που πραγματικά εκτιμώ και που πλέον χαίρομαι να την αποκαλώ φίλη.
• Επιστρέψαμε στα δωμάτιά μας και νωρίς το βραδάκι ανεβήκαμε στον 7ο όροφο και το Waves για να φάμε το σούσι μας.
• Είναι πάντα τόσο εντυπωσιακή η θέα από εκεί, πάνω από την μαρίνα, με το γαλάζιο της λίμνης και την ησυχία.
• Το φαγητό πεντανόστιμο, η παρέα εξαιρετική, η θέα μαγευτική... τι άλλο να ζητήσεις!
• Πραγματικά η αίσθηση ήταν σαν να έχουμε φύγει ταξίδι οι δυο μας.
• Ύπνος (σπάνια στα ξενοδοχεία κοιμάμαι καλά, αυτή είναι η αλήθεια...) και είχαμε ραντεβού στις 08.00 για το πρωινό μας.
• Από εκεί, η Victoria έφυγε πίσω για Λωζάνη και εγώ ξανά για τα γραφεία της εταιρείας στο Neuchatel καθώς είχαμε 2η ημέρα επισκέψεων, αυτή τη φορά από την Μολδαβία.
• Μόνη αυτή τη φορά αλλά ευτυχώς όλα πήγαν καλά και η ομάδα της Μολδαβίας ήταν πολύ φιλική και συνεργάσιμη.
• Φουλ μέρα ξανά, πολλές συζητήσεις, αναλύσεις, πήγαινε - έλα μέχρι τις 16.00, όπου οι Μολδαβοί αναχώρησαν για Γενεύη, αφού πρώτα μου έδωσαν δύο τοπικά τους κρασιά δώρο!
• Εγώ άδραξα την ευκαιρία να συναντήσω μια παλιά φίλη, την Αλεξάνδρα, η οποία δουλεύει εκεί αλλά είχα να δω χρόνια.
• Τα είπαμε για κανένα μισάωρο και σιγά - σιγά πήρα και εγώ το δρόμο του γυρισμού με ταξί και τρένο.
• Συνέπεσαν τα προγράμματα οπότε μπόρεσε να έρθει να με πάρει από τον σταθμό της Λωζάνης ο συνοδοιπόρος (ο Στέφανος είχε πάει στο ποδόσφαιρο με τον μπαμπά του συμμαθητή του) και επιστρέψαμε σπίτι λίγο πριν γυρίσει και ο Στεφανάκος.
• Αγκαλιές, ιστορίες, γρήγορο ξε-πακετάρισμα και πακετάρισμα ξανά καθώς είχαμε το κλασικό τριήμερο του Σεπτεμβρίου και έπρεπε να ετοιμαστούμε για το ταξίδι μας στην Stresa -αυτό που είχε ακυρωθεί το περασμένο Πάσχα αν θυμάστε λόγω της χιονόπτωσης.
• Πρόλαβα να κάνω και τις ασκήσεις των γαλλικών μου.
• Παρασκευή, και έ-π-η-ξ-α!
• Ξεκίνησα με την Ελένη και τα γαλλικά στις 08.00 και μέχρι το απόγευμα πήγα με μια ανάσα.
• Και επειδή "έλειπα" 2 μέρες από τα emails + meetings, και γιατί μπήκα σε ένα μεγάλο και πολύπλοκο project.... ουφ.
• Νωρίς το απόγευμα καταφέραμε να τα προλάβουμε όλα οπότε παραλάβαμε τον Στέφανο και ξεκινήσαμε οδικώς για Ιταλία και Stresa.
• Σχετικά καλά τα πήγαμε από κίνηση οπότε σε 3,5 περίπου ώρες είμασταν εκεί.
• Το ξενοδοχείο μας ήταν πάνω στη λίμνη, στο κέντρο, οπότε για 3 μέρες το αυτοκίνητό μας δεν μετακινήθηκε! Τι ωραία αίσθηση αυτή!
• Αφού αφήσαμε τις βαλίτσες, βγήκαμε κατευθείαν με τα πόδια βόλτα στο κέντρο, να φάμε και να θαυμάσουμε ομορφιά.
• Σάββατο, και αφού φάγαμε πρωινό στην όμορφη ταράτσα του ξενοδοχείου, ξεκινήσαμε για ένα πολύ γεμάτο πρόγραμμα.
• Πήραμε τα καραβάκια για τα διάσημα 3 νησιά της Lago Maggiore και τα επισκεφθήκαμε όλα. Την καρδιά μας όμως μάλλον μας έκλεψε το Isola Bella με το εντυπωσιακό παλάτι και τους ακόμα πιο εντυπωσιακούς κήπους.
• Ο καιρός, καλοκαιρινός! Καραβάκια, ζέστη, κοντομάνικα, παγωτά..... Θερινή όαση αυτό το ταξίδι.
• Στο Isola Superiore καθίσαμε λίγο (το νησί των ψαράδων) και στο Isola Madre επισκεφθήκαμε πάλι το παλάτι και τους κήπους.
• Αργά το απόγευμα επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο για μπάνια και ξεκούραση.
• Το βράδυ είχα κάνει κράτηση (την μόνη για όλο το 3ήμερο ) στο μεγαλόπρεπο εστιατόριο του Grand Hôtel des Iles Borromées. Ένα ξενοδοχείο - παλάτι!
• Το τραπέζι μας ήταν στην βεράντα, το σκηνικό αριστοκρατικό, το φαγητό οκ (το δικό μου το βρήκα μέτριο, τα αγόρια έμειναν ευχαριστημένα από τα δικά τους).
• Όπως και να 'χει, η εμπειρία μετράει και είναι ωραίο να ζεις διαφορετικές εμπειρίες.
• Κυριακή, και ακόμη μία ηλιόλουστη, ζεστή ημέρα ξημέρωσε.
• Πρωινό κλασικά στην ταράτσα του ξενοδοχείου, και μετά καραβάκι πάλι αλλά για το μοναστήρι της Santa Caterina το οποίο κρέμεται από τους βράχους.
• Εντυπωσιακό τοπίο, γαλήνιο.... 
• Το μοναστήρι είναι μεικτό, στο πάνω μέρος που ενώνεται και με δρόμο με το χωριό είχε και μια μικρή καφετέρια, όμορφους κήπους, και πολλά (πάνω από 200) σκαλιά.
• Επιστροφή στην Stresa, γρήγορο μεσημεριανό και συνέχεια, με τα πόδια πάντα, στο πάρκο - παλάτι - φάρμα Parco Pallavicino.
• Πω πω... πόση ομορφιά! Πόσο περιποιημένη η φύση, τα λουλούδια, τα κτίρια...
• Και τα ζώα! Από κατσίκες (είχε και μωράκια!) και πρόβατα, μέχρι λάμα και αλπακά (εντάξει, ήταν ένα ολόλευκο με λευκά μάτια!).
• Ώρες πολλές περπατήσαμε μέσα από πανύψηλα δέντρα, καταρράκτες, κήπους με ολάνθιστα λουλούδια, θαυμάζοντας τη φύση και τα ζώα.
• Ήπιαμε έναν καφέ στο εστιατόριο και επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο.
• Το βραδάκι επισκεφθήκαμε ένα εστιατόριο εκτός του "τουριστικού" κέντρου που μας πρότειναν από το ξενοδοχείο, το Grano Duro.
• Με την πρώτη ματιά καταλάβαμε ότι πρόκειται για ένα πραγματικό εστιατόριο ντόπιων, με μια οικογένεια ιταλών γύρω στα 10 άτομα να κάθεται πίσω μας.
• Το σκηνικό απλό, το φαγητό επίσης, αλλά πεντανόστιμο.
• Εγώ πήρα ταλιατέλες με πορτσίνι.
• Κουρασμένοι, γεμάτοι και χαρούμενοι επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο για το τελευταίο μας βράδυ στην πανέμορφη Stresa.
• Πόσο αναζωογονητικά είναι αυτά τα ταξίδια, και ας είναι μόλις για 2-3 μέρες.
• Είναι ανάσα στην καθημερινότητα καθώς σε γεμίζουν με νέες εικόνες, γεύσεις, εμπειρίες.
• Ευγνώμων που μπορούμε και τα κάνουμε και που περνάμε τόσο όμορφα ακόμα και όταν είμαστε μόνο οι τρεις μας.

Καλή εβδομάδα!

ανδριάνα