HOW WAS YOUR WEEK?

• Δευτέρα, χωρίς δουλειά! Τι καλά! Είχαμε πάρει και οι δύο άδεια ώστε να περάσουμε περισσότερο χρόνο με τους μουσαφίρηδές μας.
• Ο συνοδοιπόρος πήγε τον μικρό στο σχολείο το πρωί και με άφησε και εμένα στη στάση για να πάρω το λεωφορείο.
• Είχα κλείσει από καιρό κομμωτήριο!
• Οι υπόλοιποι, πήραν χαλαρά το πρωινό τους και κατά τις 11.00 κατέβηκαν στη Λωζάνη.
• Τελείωσα και εγώ και τους βρήκα για να συνεχίσουμε τη βόλτα μας παρέα.
• Περπατήσαμε αρκετά, πάλι υπό βροχή, και καταλήξαμε στην Luigia για να φάμε.
• Μα πόσο γελάσαμε! Πω πω...
• Ο σερβιτόρος μάλλον με συμπάθησε και όλο ερχόταν να μου μιλήσει, να ρωτήσει αν χρειαζόμαστε κάτι, να μας φέρει και άλλο ψωμί, και άλλο τυρί....
• Ε, άρχισε ο συνοδοιπόρος τα ωραία του (στα ελληνικά εννοείται), προσέθεσαν και οι υπόλοιποι και δεν μπορούσαμε να σταματήσουμε να γελάμε.
• Η αλήθεια ήταν ότι ήταν τόσο συμπαθής που στο τέλος πιάσαμε συζήτηση, μας είπε ότι είναι από την Νάπολη, και ότι είναι μόλις 1 μήνα στην Ελβετία.
• Επιστροφή προς τα πίσω, με άφησαν εμένα σπίτι (γιατί δεν χωράγαμε στο αυτοκίνητο), παρέλαβαν τον Στέφανο από το σχολείο και συνέχισαν για σούπερ μάρκετ.
• Το μενού είχε σπιτικές πίτσες, και μετά επιτραπέζια, συζητήσεις, ανταλλαγή φωτογραφιών, πακετάρισμα και συμμαζέματα.
• Τρίτη, και ο συνοδοιπόρος ξεκίνησε στις 07.00 μαζί με την οικογένεια του αδελφού του ώστε να τους αφήσει στον σταθμό, να πάρουν το τρένο για το αεροδρόμιο της Γενεύης και να επιστρέψουν στην Ελλάδα.
• Εγώ, άφησαν τον Στέφανο στο σχολείο και συνέχισα για το γραφείο όπου είχα την 1η ημέρα μιας σημαντικής, διήμερης εκδήλωσης. 
• Και όπως πάντα συμβαίνει όταν βιάζεσαι και θες οπωσδήποτε να είσαι στην ώρα σου, γινόταν ΧΑΜΟΣ στους δρόμους!
• Περνούσαν πυροσβεστικά, ήταν κλειστοί οι δρόμοι από έργα... πω πω, μία ώρα σχεδόν έκανα να πάω (συνήθως δεν κάνω πάνω από 15-20 λεπτά).
• Έφτασα λοιπόν τρέχοντας και πήγα κατευθείαν στην αίθουσα όπου για 2 ημέρες μαζευτήκαμε 60+ άτομα από τα κεντρικά αλλά και από 26 διαφορετικές χώρες (από τις κοντινές, ευρωπαϊκές μέχρι την Αργεντική και την Σιγκαπούρη).
• Στο πλαίσιο αυτής της εκδήλωσης δίνονται και ετήσια βραβεία στις χώρες με τα πιο ενδιαφέροντα / πρωτότυπα / αποτελεσματικά projects στον χώρο του DTE (που είναι η πλατφόρμα επικοινωνίας με τους Retailers).
• Ο ενθουσιασμός και η χαρά μου μεγάλη! Και γιατί ήρθε επιτέλους η ώρα της εκδήλωσης που δουλεύαμε καιρό, και γιατί θα συναντούσα από κοντά συναδέλφους με τους οποίους συνεργάζομαι αλλά δεν έχω συναντήσει ποτέ, και γιατί θα ξανα-έβλεπα άλλους που είχα να δω από την περσινή εκδήλωση (όπως οι ομάδες του Μεξικό, της Τουρκίας, της Πολωνίας).
• Η πρώτη ημέρα ήταν αφιερωμένη στις τοπικές ομάδες με πολλές παρουσιάσεις και συζητήσεις μέχρι το απόγευμα.
• Το 2ο μέρος της ημέρας είχε ποτά, συζητήσεις, βραβεία και ελαφρύ βραδινό στον χώρο του Montreux Jazz Club Millenium. 
• Με αυτά και με εκείνα, πήγε μεσάνυχτα μέχρι να γυρίσω σπίτι. Κουρασμένη αλλά γεμάτη.
• Τετάρτη, και η 2η ημέρα της εκδήλωσης.
• Αυτή τη φορά χωρίς κίνηση, έφτασα νωρίς, πήρα τον καφέ μου και έλαβα θέση.
• Η δεύτερη ημέρα ήταν αφιερωμένη στις κεντρικές ομάδες.
• Εξίσου ενδιαφέρουσες παρουσιάσεις και συζητήσεις, με πολλές ερωτήσεις, τόσες που έπρεπε κάποια στιγμή να βάλουμε μια άνω τελεία ώστε να προχωρήσουμε στα επόμενα θέματα.
• Και εκεί που ολοκληρωνόταν το απόγευμα το Α' μέρος, και κλείναμε τις παρουσιάσεις ώστε να μεταφερθούμε στο Ολυμπιακό Μουσείο για το Β' μέρος, η ομάδα που ήταν υπεύθυνη για την διοργάνωση και την οποία εγώ βοηθούσα όλους τους μήνες προετοιμασίας, με φώναξε στην σκηνή για να με ευχαριστήσει και μου προσέφερε λουλούδια.
• Πόσο συγκινήθηκα! Δεν το περίμενα καθόλου.
• Ήταν τόσο καλό το κλίμα, τόσο ευχάριστη η συνεργασία μας, τόσο δημιουργική, τόσο ειλικρινής. Και φάνηκε και στο αποτέλεσμα καθώς, κατά γενική ομολογία, αυτή τη χρονιά ήταν η πιο πετυχημένη ever.
• Υπό βροχή συνεχίσαμε στο Ολυμπιακό Μουσείο, μας έκαναν ένα privé - γρήγορο τουρ, πήραμε ένα ποτό και μετά καθίσαμε για το δείπνο.
• Φάγαμε, βγάλαμε φωτογραφίες, συνεχίσαμε τις ιστορίες (εντός και εκτός επαγγελματικών θεμάτων), γελάσαμε, αγκαλιαστήκαμε και κατά τις 23.00 αποχαιρετιστήκαμε.
• Και όπως πάντα, οι άνθρωποι κάνουν τη διαφορά.... η Ruta (που δουλεύαμε μαζί και είναι πλέον στην Πολωνία), η Laura από τη Ρουμανία, η Μαρία και η Ελεάννα από την Ελλάδα, ο Toni από την Κροατία, ο Marek και η  Magda από την Πολωνία, ο Arturo από το Μεξικό και πόσοι ακόμα.
• Μεσάνυχτα πήγε πάλι για να κοιμηθώ και το πρωί είχα πάλι πρωινό ξύπνημα για να πάω τον μικρό στο σχολείο και μετά στη φυσιοθεραπεύτρια. 
•  Πίσω μετά στο σπίτι για φουλ δουλειά.
• Η μαμά του Liam ανέλαβε να πάει τα αγόρια στο ποδόσφαιρο και ο συνοδοιπόρος να τα γυρίσει (επιστρέφοντας από το γραφείο) οπότε εγώ προχώρησα και ένα σωρό δουλειές στο σπίτι.
• Το βραδάκι μίλησα και με την αδελφή μου και την μαμά μου, τα είπαμε και με τον Στεφανάκο και τον συνοδοιπόρο, έκανα και τα γαλλικά μου και κοιμήθηκα νωρίς.
• Παρασκευή! Γαλλικά, κλασικά, και μετά γραφείο.
• Πόσο γεμάτη αυτή η εβδομάδα.
• Είχα ένα 3ωρο σεμινάριο για τους AI Agents.
• Ενδιαφέρον αλλά πιο πολύπλοκο από ότι ακούγεται (μάλλον η τεχνολογία δεν είναι εν τέλει εκεί που νομίζουμε -ακόμα).
• Το απόγευμα αναχώρησα, παρέλαβα τον μικρό από το σχολείο και πήγαμε στο κλειστό γήπεδο τέννις για το μάθημά του.
• Εκεί, στο ιταλικό εστιατόριο, κάθισα με το laptop και δούλεψα ωραία και ήσυχα για 1,5 ώρες, μέχρι να τελειώσει ο μικρός.
• Πίσω στο σπίτι, γρήγορα μπάνια και ετοιμασίες και ξανά έξω για το Halloween.
• Ο Στεφανάκος ντύθηκε Super Mario (όπως βλέπετε παραπάνω) και είχε τόση πλάκα.
• Συνάντησε κάποιους από τους φίλους - συμμαθητές του που μένουν σε ένα μεγάλο συγκρότημα κατοικιών και έκαναν μαζί την γύρα για καμιά ώρα.
• Σάββατο, και ξεκίνησα μόνη με το λεωφορείο για την γυμναστική.
• Εκεί συνάντησα και τα κορίτσια, φάγαμε τις κλασικές μας σαλάτες μετά, αλλά για καφέ πήγαμε στο Montbenon και καθίσαμε έξω, με τα κουβερτάκια μας.
• Ήρθε και ο συνοδοιπόρος, αφού άφησε τον μικρό στο ελληνικό σχολείο, και τα είπαμε όλοι μαζί.
• Παραλαβή του Στέφανου κατά τις 15.00, κούρεμα, σούπερ - μάρκετ και σπίτι για διάβασμα.
• Πολύ καλά δεν πήγε αλλά εν τέλει, τα καταφέραμε και έκανε τα περισσότερα μαθήματά του.
• Ξεκινήσαμε και τις μαγειρικές για το γεύμα της Κυριακής (χοιρινό με δαμάσκηνα) και ξεκουραστήκαμε.
• Κυριακή, με καταρρακτώδη βροχή!
• Ο Στεφανάκος έκανε κανονικά το ματς που είχε (και έγινε μούσκεμα όπως φαντάζεστε) ενώ ο συνοδοιπόρος περίμενε στο αυτοκίνητο, και εγώ δεν σταμάτησα για 2 ώρες.
• Έστρωσα το τραπέζι, το στόλισα με λουλούδια, έψησα κολοκύθα και έφτιαξα σαλάτα φθινοπωρινή με μήλο / κολοκύθα / ροκφόρ / cranberries, έψησα λαχανάκια βρυξελλών και μανιτάρια, έφτιαξα ντιπ με το χούμους και στο τσάκ πρόλαβα να ανέβω να ετοιμαστώ.
• Οι καλεσμένοι μας ήταν 3 οικογένειες: η κλασική της Ηρούς, και μετά των 2 δασκάλων του ελληνικού σχολείου (με τους οποίους όμως είμαστε φίλοι και εκτός σχολείου), της Σοφίας και της Ιφιγένειας.
• Η Ιφιγένεια και ο Δημήτρης έρχονταν πρώτη φορά, και φτιάχνουν και εκείνοι το δικό τους σπίτι, οπότε αφιερώσαμε χρόνο να κάνουμε το τουρ και να απαντήσουμε σε ότι ερωτήσεις είχαν.
• Φάγαμε, ήπιαμε, θυμηθήκαμε ένα κάρο ιστορίες, γελάσαμε πολύ, κάναμε σχέδια, φάγαμε και σπιτικό banoffee, και αργά το απόγευμα χωριστήκαμε.
• Φουλ στα πλυντήρια και συμμαζέματα (για κανά 2ωρο πρέπει να μάζευα - έπλενα - δίπλωνα - μετακινούσα - άπλωνα).
• Όμορφα γεμάτη αυτή η εβδομάδα! Η επόμενη ελπίζω να είναι λίγο πιο χαλαρή για να ανακτήσουμε δυνάμεις.

Καλή εβδομάδα!

ανδριάνα