HOW WAS YOUR WEEK?

• Δευτερούλα! Και εκτάκτως δούλεψα από το σπίτι καθώς θα ερχόταν ο συμπαθέστατος κύριος που μας καθαρίζει την καμινάδα 2 φορές το χρόνο (υποχρεωτικά, από το καντόνι).
• Τα αγόρια έφυγαν λοιπόν το πρωί και εγώ έμεινα πίσω.
• Το απόγευμα είχα και το πολυαναμενόμενο ραντεβού στην γυναικολόγο μου.
• Αν θυμάστε, την είχα συναντήσει τον Μάιο και μου είχε ζητήσει να κάνω πλήρη καρδιολογικό έλεγχο ώστε να δούμε αν όλα είναι καλά για να ξεκινήσω ορμονική θεραπεία.
• Ε, με τις διαθεσιμότητες εδώ των γιατρών, μου πήρε 6 μήνες σχεδόν να συγκεντρώσω όλες τις απαραίτητες εξετάσεις.
• Πήγα λοιπόν στο όμορφο Rolle, η συνάντησή μας ήταν αρκετά σύντομη, αποφασίσαμε να ξεκινήσω την HRT (Hormone Replacement Therapy) για πολλούς λόγους (και γιατί η δική μου εμμηνόοπαυση είναι πρόωρη και γιατί έχει ήδη ξυπνήσει αρθρίτιδα) και βεβαίως να παρακολουθούμε το θέμα στενά.
• Επόμενο check point σε 6 μήνες.
• Με την συνταγή στα χέρια, και ένα νέο κεφάλαιο στην υγεία μου να ανοίγει, επέστρεψα σπίτι. Χαρούμενη να σας πω την αλήθεια γιατί επιτέλους είχα ένα πλάνο δράσης.
• Μαγείρεψα ψάρι για τα αγόρια, επέστρεψαν αργά (μετά το ποδόσφαιρο), φάγαμε όλοι μαζί παρέα και ξεκουραστήκαμε.
• Τρίτη, και η ημέρα προβλεπόταν τρελή!
• Έφυγα νωρίς για το γραφείο (αφού άφησα τον Στεφανάκο σχολείο με 3 τσάντες: του σχολείου, των drums και του ποδοφαίρου γιατί τις είχαν μπερδέψει την προηγούμενη με τον Liam).
• Είχε όμως πολύ κίνηση, άργησα να φτάσω, πάρκαρα, άφησα τα πράγματά μου και έτρεξα μέχρι την στάση να πάρω το λεωφορείο για το κέντρο και την τελευταία συνεδρία φυσιοθεραπείας.
• Με καθυστέρηση έφτασα αλλά οκ, ούτως ή άλλως κάποια γραφειοκρατικά είχαμε.
• Ξανά πίσω στο γραφείο, δουλειά non stop, Body Pump το μεσημέρι μετά από καιρό (συνήθως έχω μία συνάντηση την ίδια ώρα που αυτή τη φορά τελείωσε νωρίτερα), δουλειά ξανά, στάση στο φαρμακείο για τα φάρμακα που λέγαμε, και σπίτι.
• Τετάρτη, και γραφείο και οι δυο μας.
• Ο συνοδοιπόρος είχε για 2 ημέρες ένα face to face training οπότε ανέλαβα εγώ τα του τέννις.
• Πόση ακρίβεια στα προγράμματα και πόσο άγχος κάθε φορά να μπορέσουν να κουμπώσουν όλα στην εντέλεια...
• Αναχώρησα από το γραφείο, παρέλαβα τον Στέφανο στις 14.00, πήγαμε κατευθείαν στο tennis club, και στις 1,5 ώρες που είχε μάθημα εγώ ήμουν σε non-stop calls.
• Agility. Όλα καλά.
• Επιστροφή σπίτι, συνέχεια με τη δουλειά, μαγειρικές, τύλιγμα δώρων (4 πάρτυ έχει ο Στέφανος τις ερχόμενες εβδομάδες)...
• Και ενώ ο Στεφανάκος ήταν στο ντους και εγώ στέγνωνα δίπλα τα μαλλιά μου, αρχίσαμε τις κλασικές μας συζητήσεις.
• Σαν να χαλαρώνει την ώρα του μπάνιου. Είναι πολύ ευδιάθετος συνήθως και ομιλητικός!
• Και ενώ συζητάμε διάφορα (για το σχολείο, το ποδόσφαιρο ....) μου λέει ξαφνικά "Μαμά, θα στο πω".
• Και τι μου λέει;;; "Είμαι amoureux με την Μ.".
• Κόντεψε να μου πέσει το πιστολάκι από το χέρι από την χαρά μου.
• Από τη χαρά και τιμή που ένιωσα επειδή αισθάνθηκε ότι θέλει να το μοιραστεί μαζί μου!
• Ήξερα κατευθείαν ότι θα είχα ελάχιστα λεπτά για να κάνω ερωτήσεις και παράλληλα ξεκίνησε και ένας βομβαρδισμός πληροφοριών στο κεφάλι μου από όλα τα βιβλία γονεϊκότητας + βίντεο με συμβουλές που έχω διαβάσει και δει όλα αυτά τα χρόνια ώστε να είμαι έτοιμη για στιγμές σαν αυτή.
• Πρόλαβα λοιπόν να τον ευχαριστήσω που το μοιράστηκε μαζί μου, να του πω πόσο όμορφο είναι να νιώθει έτσι και ότι και εγώ ήμουν amoureux στην ηλικία του.
• Εννοείται ότι είναι μυστικό (οπότε μην το πείτε πουθενά, και εννοείται όχι σε εκείνον! ούτε στον μπαμπά του δεν ήθελε να το πω) και με το που βγήκε από το ντους μου είπε: "Τώρα μαμά θα συζητήσουμε σαν να μη συμβαίνει τίποτα οπότε ας πούμε για το μπάσκετ".
• Τον αγαπώ.
• Πέμπτη, και οι δύο γραφείο, ο συνοδοιπόρος για τη 2η ημέρα του workshop του και εγώ για το SPARK. 
• Μία εσωτερική εκδήλωση που διοργανώθηκε πρώτη φορά πέρσι και είχε τόση επιτυχία που καθιερώθηκε.
• Το concept είναι ότι υψηλά στελέχη εταιριών που συνεργαζόμαστε έρχονται στο αμφιθέατρό μας και κάνουν ομιλίες τύπου TEDx γύρω από ένα θέμα.
• Το θέμα φέτος ήταν, τι άλλο... το AI -βεβαίως- και οι εταιρείες που εκπροσωπήθηκαν από στελέχη τους (CEO, VPs κτλ) ήταν οι: Publicis, IBM, Accenture, Salesforce και Microsoft.
• Πολύ ενδιαφέρον είχε, κράτησα τις σημειώσεις μου, έμαθα πολλά, είδα θέματα από διαφορετική σκοπιά, έβγαλα τα δικά μου συμπεράσματα, συνάντησα συναδέλφους, γέλασα...
• Γενικά, μια πολύ δημιουργική ημέρα στο γραφείο, εκτός ρουτίνας.
• Ο συνοδοιπόρος είχε παραλάβει τον μικρό (ποδόσφαιρο δεν είχε) και τους βρήκα σπίτι.
• Τους είπα διάφορες ιστορίες από την ημέρα, μας είπε και ο συνοδοιπόρος, μας είπε και ο Στέφανος....
• Το βράδυ πρόλαβα να κάνω και τα μαθήματα γαλλικών μου.
• Παρασκευή! Και ήταν όλη η εβδομάδα τόσο ηλιόλουστη και "ζεστή".
• Ε ναι, αν έχεις 15 βαθμούς με ήλιο μέσα Νοεμβρίου στην Ελβετία, το λες και ζέστη.
• Έκανα το μάθημα γαλλικών μου και συνέχισα με τη δουλειά.
• Το πρόγραμμα είχε παρακολούθηση αγώνα ποδοσφαίρου για τα αγόρια, Ελβετία - Γαλλία, με τις ομάδες κάτω των 21. Είχε εισιτήρια ο σύλλογος για τον οποίο παίζει ο Στέφανος οπότε θα πήγαιναν παρέα, ο προπονητής και καμιά δεκαριά παιδιά με έναν γονιό το καθένα.
• Έτσι, ο συνοδοιπόρος παρέλαβε τον μικρό, πήγαν για το μάθημα τέννις και από εκεί κατευθείαν στο γήπεδο.
• Είχα λοιπόν εγώ το απόγευμα & βράδυ της Παρασκευής όλο δικό μου.
• Εσείς τι θα κάνατε;
• Εγώ κατευθείαν έκλεισα μάθημα στο γυμναστήριο.
• Κατέβηκα λίγο νωρίτερα ώστε να αγοράσω το δώρο της αγαπημένης μου Victoria που αλλάζει ομάδα στη δουλειά και της διοργανώνουμε ένα μικρό αποχαιρετιστήριο πάρτυ στο γραφείο, και μετά κατευθείαν γυμναστήριο για Body Pump.
• Και μπαίνει μια γλυκιά κοπέλα, μικροκαμωμένη και έγκυος για να μας κάνει το μάθημα.
• Υποσυνείδητα λοιπόν σκέφτομαι ότι οκ, δεν θα είναι τόσο απαιτητικό (σε σχέση με της δουλειάς που ο δάσκαλος είναι body builder).
• Πόσο λάθος έκανα! Μας πέθανε! Και ακολουθούσε και εκείνη κανονικά όλο το πρόγραμμα, κάτω από την μπάρα!
• Αφού χρόνο είχα, μετά επισκέφθηκα για πρώτη φορά και την σάουνα και αφέθηκα στη ζέστη!
• Νιώθω ότι μου κάνει πολύ καλό! Μου το επιβεβαίωσε και η Αγιουρβεδικός γιατρός οπότε προσπαθώ να κάνω όσο πιο συχνά μπορώ.
• Ντους, ντύνομαι και βγαίνω και πεινάω σαν λύκος.
• Κοιτάω δεξιά, κοιτάω αριστερά, όλα κλειστά!
• Παρασκευή στις 20.00! Τα εστιατόρια ήταν βεβαίως γεμάτα αλλά εγώ ήθελα να πάρω κάτι στο χέρι.
• Ευτυχώς θυμήθηκα ένα μεξικάνικο που κάνει burritos to go και έτσι έφτιαξα ένα εξαιρετικό με λαχανικά, ρύζι, φασόλια.
• Επιστροφή σπίτι, και βιντεοκλήση με τη φίλη Μαριάννα.
• Είχαμε πολλά να συζητήσουμε (από τα κλασικά οικογενειακά / επαγγελματικά, μέχρι τα γυναικεία -ω ναι, τα της εμμηνόπαυσης, αλλά και τα σχέδια που κάνουμε για το Πάσχα).
• Ώρα πολλή μιλήσαμε και το ευχαριστηθήκαμε!
• Αργά επέστρεψαν τα αγόρια από τον αγώνα (που είχε βγει ισοπαλία) και ο μικρός πήγε κατευθείαν για ύπνο.
• Σάββατο, και κλασικά ξεκίνησα για το κέντρο με την Τίνα αλλά και τη μικρή Αριάδνη.
• Γυμναστική και καφές.
• Και η Λωζάνη έχει αρχίσει τους Χριστουγεννιάτικους στολισμούς! Την ερχόμενη εβδομάδα ανοίγει και επίσημα η αγορά, με τα ξύλινα σπιτάκια, τα φώτα, το ζεστό κρασί...
• Δεν καθίσαμε πολύ αυτήν τη φορά γιατί η Τίνα είχε το γενέθλιο πάρτυ της μικρής και εμείς πήγαμε στο σπίτι της Ηρούς όπου ο Γιάννης μάς είχε μαγειρέψει.
• Όπως πάντα, φάγαμε ωραία, τα είπαμε ακόμα πιο ωραία, παραλάβαμε τα μικρά από το σχολείο, στάση στο σούπερ μάρκετ, και σπίτι.
• Χαλάρωση, μπάνια, μαθήματα του Στεφανάκου.
• Ολοκλήρωσαν (μαζί τους και εγώ!) ένα μικρό βιβλίο για τη ζωή του Louis Braille, του εφευρέτη της γραφής που χρησιμοποιούν μέχρι και σήμερα οι τυφλοί. Μια πραγματικά συγκλονιστική ζωή από πολλές απόψεις (από το θάρρος ενός μικρού παιδιού, την επιμονή, την αγάπη του για τους συνανθρώπους, μέχρι την αδιαφορία και το μίσος της κοινωνίας που οδήγησε μέχρι και στο κάψιμο των βιβλίων του). Βρήκα αυτό το σύντομο άρθρο αν θέλετε να μάθετε περισσότερα.
• Η ανάγνωση κειμένων και η απάντηση ερωτήσεων είναι σίγουρα το λιγότερο αγαπημένο μάθημα του Στεφανάκου....
• Το βράδυ ο μικρός είχε όρεξη για χειμωνιάτικο χουχούλιασμα, είχε πιάσει και μια καταιγίδα!
• Άναψε λοιπόν τζάκι ο συνοδοιπόρος, έφτιαξα εγώ ζεστές σοκολάτες και βάλαμε να δούμε ταινία Αστερίξ.
• Κυριακή, και μέχρι να σηκωθούμε ο Στεφανάκος είχε κάνει μόνος του τα υπόλοιπα μαθήματά του. Ο γλυκός μου! Περνάει μια πολύ όμορφη φάση και είναι πολύ συνεργάσιμος και χαρούμενος.
• Είδαμε μαζί κάτι βιντεάκια που εξηγούν πώς γίνονται τα διάφορα μαγικά κόλπα, ετοιμάστηκε (πείστηκε να φορέσει παντελόνι αντί για φόρμα!) και τον πήγε ο συνοδοιπόρος στο σπίτι του φίλου του Noam που είχε το πάρτυ των γενεθλίων του και τους είχε καλέσει για brunch.
• Αμέ!
• Με βροχή έξω, μουσική μέσα και ζεστό καφέ, εγώ κάθισα να γράψω και ο συνοδοιπόρος να κάνει λίγη δουλειά στον υπολογιστή.
• Και δειλά - δειλά ξεκίνησαν οι συζητήσεις για το ελληνικό, εορταστικό πρόγραμμα.
• Όσο σκέφτομαι πώς και πού είμασταν πέρσι, με την αδελφή μου ακόμα στο κέντρο αποκατάστασης, νιώθω τόσο ευγνώμων που φέτος θα μπορέσω να περάσω κανονικό, ποιοτικό, ξέγνοιαστο χρόνο μαζί της.
• Να φάμε μελομακάρονα (που μας "απείλησε" ότι θα φάει και όσα δεν μπόρεσε πέρσι), να δούμε ταινίες, να πάμε μέχρι και θέατρο.
• Από την άλλη, δυστυχώς, οι διάφορες εντάσεις φέρνουν εμπόδια. Προσπαθώ όμως να έχω σαν κεντρικό άξονα την αδελφή μου, τι ποθεί η δική της καρδούλα, και να κινούμαι βάσει αυτού.
• Επέστρεψε το μεσημέρι ο μικρός από το πάρτυ, πέρασα εγώ δύο ώρες να φτιάχνω cinnamon roles (με μια συνταγή χωρίς μαγιά οπότε δεν θα τα πεις και πολύ πετυχημένα) και στις 14.00, υπό βροχή, πήγαμε στην Τίνα όπου εν τελεί μαζευτήκαμε 5-6 οικογένειες Ελλήνων.
• Πόσα είχε ετοιμάσει!
• Φάγαμε, ήπιαμε, συζητήσαμε ότι μπορείτε να φανταστείτε, τα μικρά έπαιζαν επί ώρες και βράδυ πια επιστρέψαμε σπίτι.

Καλή εβδομάδα!

ανδριάνα