Το σπίτι μου #13



Το σπίτι μου δεν τον έχω φτιάξει όπως θα ήθελα. Όταν είχα χρόνο με "φάγανε" τα τσιγάρα, τα ποτά και τα ξενύχτια, και τώρα που θέλω να το φτιάξω δεν έχω χρόνο.... κ.λ.π.


Αυτό είναι το αγαπημένο μου αντικείμενο (η φωτογραφία το αδικεί), αγορασμένο σε μια δημοπρασία από το γιαγιάκι μου, στολισμένη σαν να πηγαίναμε σε δημοπρασία του Sotheby's και με τα γνωστά και πάντα αποδοτικά παζάρια (ψιτ τόσα έχω μετρητά τα θες;).


Zettou


Υ.Γ. Νομίζω ότι είμαι και το νούμερο 13, το καλύτερο ε Σ.;

Σχόλια

  1. Πράγματι η γιαγιά ήταν όλα τα λεφτά στα παζάρια και τις αγορές γενικότερα...φτάνει να της άρεσε αυτό που έπαιρνε...όχι να άρεσε σ'αυτόν που το έπαιρνε...σ'αυτήν...να εξηγούμαστε.
    Όσο για το σπίτι μας δεν χρειάζεται να είναι πάντα όπως το φανταστήκαμε κάποτε...φτάνει να είναι με όποιους το φανταστήκαμε...συντρόφους, οικογένέια, παιδιά, φίλους, παράφιλους...και δεν συμμαζεύεται...
    Το ανθρώπινο δυναμικό΄κάνει κάθε σπίτι όμορφο, δυνατό, ζεστό και φιλόξενο

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

the bright side of blogging :: by andriana