τι σου λείπει
Τι σου λείπει πιο πολύ; Δεν με ρωτάει κανείς, μόνη μου ρωτάω τον εαυτό μου τα μεσημέρια που κάθομαι και κοιτάω την λίμνη. Δεν είναι πολύς καιρός, 1 μήνας και κάτι όλος και όλος. Και είναι τέτοια η φόρα, οι εργασίες, η προσπάθεια που δεν έχω προλάβει να συνειδητοποιήσω. Μερικές φορές νιώθω ότι όλα γίνονται στον αυτόματο. Νοικιάσαμε σπίτι, αγοράσαμε έπιπλα, κάναμε σχέδια για το τι θα μπει πού, πόσοι χωράνε να κοιμηθούν, πώς θα τρώμε όταν θα είμαστε πολλοί. Και παρ' όλα αυτά, δεν έχω την αίσθηση της μονιμότητας. Δεν ξέρω πώς να το εξηγήσω. Νιώθω σαν να έχω απλά 2 σπίτια. Το 1ο το βασικό και το 2ο το εξοχικό. Γνωρίζοντας ότι αυτό το σπίτι, το Ελβετικό, θα μας φιλοξενήσει για καιρό, έχω παράλληλα στο νου μου, ακόμα και στα πιο απλά, πώς θα ταίριαζαν στο άλλο μας το σπίτι, το ελληνικό. Και δεν είναι άρνηση της πραγματικότητας. Ούτε τρόπος διαφυγής. Στηρίζω 100% την απόφασή μας και αν τον 1ο μήνα με όλα αυτά τα τρεχάματα και το άγχος καταφέραμε να περάσουμε όμορφα, είμαι σίγουρη ότι οι μήνες που θα ακολουθήσουν θα είναι ακόμα ομορφότεροι. Είναι απλά 2 παράλληλες πραγματικότητες. Με τα θετικά και τα αρνητικά της η κάθε μία. Και αν κατορθώσουμε να ξεχωρίσουμε την ουσία και να επωφεληθούμε από τα θετικά κάθε περίστασης, τότε θα είμαστε πολύ τυχεροί. Για αυτό και οι 2 αυτές ζωές δεν μπορεί να είναι πανομοιότυπες. Αν περιμένεις στην Ελβετία να βρεις τα αγαπημένα σου Ελληνικά προϊόντα - στέκια - ανθρώπους - συνήθειες, τότε το έχεις χάσει το παιχνίδι. Αν, από την άλλη, ανοιχτείς σε ότι έχει να σου προσφέρει αυτή η χώρα, διευρύνεις τους ορίζοντές σου, προσαρμόσεις τις συνήθειές σου και αποκτήσεις καινούργιες, τότε πραγματικά θα μπορέσεις να έχεις 2 παράλληλες, διαφορετικές αλλά και διαφορετικά όμορφες ζωές. Την ελληνική με τους φίλους, την οικογένεια, τον ήλιο, την οικειότητα, το σπίτι, τα φρούτα, τα μαγειρέματα και τη θάλασσα, και την ελβετική με τη φύση, την οργάνωση, την ησυχία, τα ταξίδια, τις λίμνες, τα κρασιά και την ομορφιά των πόλεων.
Τι μου λείπει πιο πολύ; Η αίσθηση του σπιτιού, που το έχεις φροντίσει σε κάθε του λεπτομέρεια και σε εκφράζει | σε παρηγορεί | σε ηρεμεί | σε γεμίζει, και οι άνθρωποι. Μιλάμε συνεχώς με όλα τα διαθέσιμα μέσα που -ευτυχώς- διαθέτει η εποχή μας. Αλλά να, όταν συμβαίνουν διάφορα θες απλά να πας από εκεί, να τους δεις κατάματα και να τους αγκαλιάσεις. That's all. Μέχρι να γίνει και αυτό -σύντομα- πίσω στα τηλέφωνα και τα skype.
ανδριάνα
Μην σκας κοριτσάκι μου...πάντα θα είσαι δίπλα σε αυτούς που αγαπάς....και με τα μέσα τα ηλεκτρονικά...αλλά, ακόμη πιο σπουδαίο, με την ψυχή και την καρδιά σου....και εμείς το ίδιο...δεν υπάρχει στιγμή που δεν σε αναφέρουμε και δεν έχουμε κάτι να πούμε για σένα....και η ψυχή μας είναι κοντά σου....μην το ξεχνάς....
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνδριανούλα μου...πόσο χαίρομαι κάθε φορά που διαβάζω τις σκέψεις σου!!! Ταξιδεύω μαζί σου και βέβαια σε νοιώθω και σε καταλαβαίνω...ξέρω καλά το συναίσθημα των 2 σπιτιών..άσε που εμένα μου πήρε πολύ καιρό για να βρω τα θετικά του 2ου και να το κάνω 1ο σπίτι, ακόμα προσπαθώ νομίζω. Συνέχισε να μας γράφεις και να απολαμβάνεις συνειδητά την κάθε στιγμή και εμπειρία...σε έχω στην καρδιά μου πάντα bijoux xxx (έχω αδυναμία στα Γαλλικά). Ειρήνη (θα φτίαξω λογαριασμό κάποια στιγμή...)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ Ειρηνούλα μου :)
ΔιαγραφήΘέλει διαρκή, καθημερινή προσπάθεια νομίζω για να μπορέσεις να ξεχωρίσεις αυτά που αξίζουν και σου ταιριάζουν σε κάθε τόπο. Θα τα καταφέρουμε!
Bijoux xxxxx a.