9


Έφτασε και το μαγικό "9" (όπως συζητάγαμε και εδώ). Τριακοστή - έκτη εβδομάδα κύησης και επίσημα ο μπόμπιρας έχει φτάσει τα 3 κιλά, έχει πάρει θέση στην εκκίνηση και αναμένει το σινιάλο για να ξεκινήσει την κάθοδο. Ποιος να δίνει άραγε αυτό το σινιάλο; Ποιος επιλέγει αυτή την τόσο καρμική - σημαντική - συμπαντική ημερομηνία γέννησης; Όπως μας έλεγε και ο αγαπημένος μας ολιστικός γιατρός, έχουμε την αφέλεια να πιστεύουμε ότι μπορούμε να ελέγξουμε τη ζωή μας όταν τις 2 σημαντικότερες στιγμές της, αυτή της γέννησης και αυτή του θανάτου, δεν τις ελέγχουμε. Πρέπει να σας το έχω ξαναγράψει αλλά νιώθω ότι είναι πάντα τόσο επίκαιρο. Πόσο μεγάλο μάθημα είναι αυτό του αφήματος! Και όταν είσαι έγκυος το μαθαίνεις για τα καλά, ή τουλάχιστον θα έπρεπε. Πώς θα μεγαλώσει το μωρό; Πώς θα αλλάξει το σώμα; Τι εγκυμοσύνη θα έχω; Πώς θα γεννήσω; Πότε; Θα πάνε όλα καλά; Μηδέν απαντήσεις. Μηδέν. Απλά αφήνεσαι, εμπιστεύεσαι, βρίσκεις τον θετικότερο εαυτό σου, προσπαθείς να αποκτήσεις τις υγιεινότερες συνήθειες και πορεύεσαι προς το άγνωστο. 

Είναι συνταρακτική αυτή η αναμονή. Αυτά τα λίγα μέτρα πριν το νήμα. Γιατί είναι σαν να νιώθεις πλέον την παρουσία του. Όλα είναι έτοιμα και τον περιμένουν. Και εσύ, που τον έχεις φιλοξενήσει για 9 ολόκληρους μήνες, με τόση αγάπη, υπομονή και επιμονή, θα πρέπει να τον αποχωριστείς ώστε να γνωρίσει τον κόσμο. Ώστε να κάνει το 1ο (από τα πολλά που θα ακολουθήσουν) βήμα ανεξαρτητοποίησής του. Ο "δικός σου" μπόμπιρας που είναι τόσο καιρό μέρος του "είναι" σου, του σώματός σου, του κάθε δευτερολέπτου της ημέρας σου, θα γίνει τώρα ένα ανθρωπάκι έξω από εσένα. Θα γνωρίσει τον κόσμο. Θα ζει δίπλα σου αντί για μέσα σου. Δεν ξέρω πώς το βίωσαν οι άλλες μαμάδες, αλλά εγώ τις τελευταίες αυτές ημέρες έχω ένα περίεργο συναίσθημα ανυπομονησίας αλλά και αποχωρισμού. Από τη μία θέλω να τον γνωρίσω, να πάνε όλα καλά, να τον δω, να τον αγκαλιάσουμε με τον συνοδοιπόρο και να κλάψουμε παρέα από ευτυχία, και από την άλλη νιώθω σαν ένα τόσο σημαντικό, ξεχωριστό κομμάτι του εαυτού μου να φεύγει.

Μα γίνεται να αγαπάς κάποιον που δεν τον έχεις δει ποτέ; Γίνεται! Και εγώ νιώθω ότι ήδη τον αγαπώ. Ότι τον γνωρίζω. Δεν μπορώ να σας το εξηγήσω. Όλοι μου μιλάνε για δυσκολίες, για ξενύχτια, για άγχη, για κούραση, για ορμόνες, για κατάθλιψη και είμαι βέβαιη ότι είναι πραγματικότητα όλα αυτά. Αλλά εγώ συνεχώς σκέφτομαι αγκαλιές, χαλαρωτικά μπανάκια, ηλιόλουστες βόλτες, χαμόγελα και συγκινήσεις. Πείτε με αφελή. Μάλλον είμαι. Πείτε με αισιόδοξη. Σίγουρα είμαι. Αλλά να σας πω κάτι; Όταν επιλέγεις (και προσέξτε το ρήμα) να γίνεις γονιός, δεν μπορείς να παραπονιέσαι επειδή πρέπει να ταΐσεις το παιδί σου. Είναι σαν να παραπονιέται ο καπετάνιος επειδή βρίσκεται στη θάλασσα. Κάθε επιλογή έρχεται με ένα πακέτο.

Μετράμε αντίστροφα λοιπόν..... Στείλτε ευχές - αγάπη - θετική ενέργεια και ότι άλλο έχετε ευχαρίστηση για μία φυσική γέννα και ένα υγιές μωρό.
ανδριάνα

Photo: disorganized


Σχόλια

  1. Η αγάπη, οι ευχές, η όποια θετική μου ενέργεια και ό,τι άλλο έχω, το στέλνω για να σε βοηθήσει σε μιαν εύκολη γέννα για να γνωρίσεις τον γυιό σου μετά από 9 μήνες αναμονής....
    Η γέννα ήταν , είναι και θα εξακολουθεί να είναι ένα μυστήριο της ανθρώπινης ύπαρξης....παρά την εξέλιξη της επιστήμης....
    Ποτέ δεν θα κατορθώσει η επιστήμη να σου στερήσει την ομορφιά και την έκπληξη της πρώτης ματιάς σου στο μωρό σου....
    Ποτέ δεν θα κατορθώσει η επιστήμη να σου στερήσει την επώδυνη, από την μια, μα κσι τόσο γεμάτη προσμονή, στιγμή της γέννησης του ανθρώπου που εσύ έφερες στον κόσμο...κάτι μοναδικό για τον καθένα
    Ποτέ δεν θα κατορθώσει η επιστήμη να σου στερήσει την αναζήτηση της μικρής ελίτσας που πήρε από εσένα, το χρώμα των ματιών που πήρε από τον μπαμπά του, το παχουλό μεγάλο δάχτυλο του ποδιού που πήρε από την θεία του, τις τεράστιες βλεφαρίδες που πήρε από την μαμά του, την μικρή ή την "γαλλική" μυτίτσα που πήρε από......τα μακρυά δάχτυλα που πήρε από.....
    Ποτέ κανείς δεν θα μπορέσει να σου στερήσει την έκπληξη και την μαγεία της ανακάλυψης των στοιχείων του DNA όλων αυτών που συνετέλεσαν στην δημιουργία αυτού του θαύματος.....γιατί περί θαύματος της φύσης πρόκειται μάτια μου ...και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται.....
    Με το καλό το μωρό σου να έρθει σ' αυτόν τον κόσμο τριγυρισμένο από μια καλή αύρα...μια φούξια προς το λιλά....ξέρεις εσύ...και να τον τριγυρίζει και να τον προστατεύει πάντα...
    Άσε που έρχεται με πολλού προστάτες αγγέλους ο μικρουλης μας.....ξέρετε εσείς...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Με το καλό!!! Κ αγάπη στέλνω (κι ας μην έχουμε συναντηθεί ποτέ) και τις καλύτερες ευχές μου, όλα θα πάνε τέλεια, θετική ενέργεια μόνο!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ! Είναι πολύτιμες οι ευχές και η 'σχέση' αυτή και ας μην έχουμε συναντηθεί ποτέ!

      Διαγραφή
  3. Μικρούλη μου, εύχομαι να κάνεις μια γρήγορη και ασφαλή βουτιά, να βγεις στο φως υγιής και δυνατός, να τους πάρεις τα αυτιά με το πρώτο σου κλάμα και να κουρνιάξεις γρήγορα στην αγκαλιά της μαμάς για να πιεις το πρώτο σου γάλα! Ε, να δώσεις και στον μπαμπά ένα χαμογελάκι. Τόσο καιρό περιμένει κι εκείνος! Όλα κύλησαν σαν νερό, το ίδιο θα γίνει και στη γέννα. Μην ξεχνάς την εκπνοή. Περιμένουμε το μήνυμα. Θα κάνουμε μια διαδικτυακή αίθουσα αναμονής που θα μας χωράει όλους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστούμε! Εκ μέρους των μελλοντικών γονιών αλλά και του μικρού μας! Αμήν!
      Έχει να πέσει skype ;)

      Διαγραφή
  4. Καινούργιε αγαπημένε μας, σε περιμένουμε όλοι. Με μεγάλη ανυπομονησία και αγάπη! Αλλά περισσότερο από όλους, οι δυο υπέροχοι γονείς σου - αγαπημένοι μας άνθρωποι!!! Αγάπη αστείρευτη, θετική ενέργεια ανεξάντλητη, σκέψη, νοιάξη και μεγάλη συγκίνηση. Στη διαδικτυακή αίθουσα αναμονής κι εγώ!!! Και απίκο, εφ' όρου ζωής!!!! <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Στέλνω μπόλικη θετικη ενεργεια και ευχομαι να ειναι ετσι όπως το εχεις ονειρευτεί κι ακόμη καλύτερα ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

the bright side of blogging :: by andriana